4 Ιουλ 2015

ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΙ ΒΟΛΤΑΙΡΟΣ

Βαρβάρα Ταβλαρίδου Μπακάλη 
   Είναι πασίγνωστη η μνημειώδης φράση του Βολταίρου, του μεγάλου στοχαστή και θεμελιωτή του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού : 
       «Δεν συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις.» 
        Είναι μια φράση που όλοι επικαλούνται όταν πρόκειται για την έκφραση της δικής τους γνώμης και που συνήθως την ξεχνούν όταν πρόκειται για τη γνώμη των άλλων. 
        Ο μεγάλος φιλόσοφος έχει πει κι άλλες σπουδαίες φράσεις που δεν είναι το ίδιο γνωστές, είναι όμως διαχρονικά επίκαιρες ιδιαίτερα στις σημερινές ταραγμένες μέρες που ζει ο τόπος μας. Επιτρέψτε μου να σας τις θυμίσω: 
        -«Για να γράψεις καλά την ιστορία πρέπει να ζεις μέσα σε χώρα ελεύθερη.» 
       -«Ονομάζω ελευθερία το να μπορώ ανεμπόδιστα να σκέπτομαι ή να μην σκέπτομαι για κάτι, να κινούμαι ή να στέκομαι, σύμφωνα με την εκλογή του πνεύματός μου.» 
       Η λέξη ανεμπόδιστα σ’ αυτήν την τελευταία φράση, δεν σημαίνει απλά και μόνο τη βίαιη φίμωση που επιβάλλουν στους πολίτες τα κάθε είδους φασιστικά καθεστώτα. Γιατί παρεμπόδιση είναι και οι χυδαίες ύβρεις και οι ανιστόρητοι χαρακτηρισμοί που με την αφορμή του επικείμενου δημοψηφίσματος, απευθύνονται σήμερα συλλήβδην στους αντιφρονούντες δυστυχώς ως επί το πλείστον από τους υπέρμαχους του ΟΧΙ, Συριζαίους, ΑΝΕΛ και Χρυσαυγίτες!!... 
       Και το λέω ειλικρινά με πόνο ψυχής γιατί, πέρα από την προσωπική μου πορεία, προέρχομαι από μια οικογένεια που υπηρέτησε συνειδητά την Πατρίδα, τη Δημοκρατία και την Αριστερά. Την άλλοτε φωτισμένη αριστερά όμως, αυτήν του Ηλιού, του Σπηλιώπουλου, του Μπριλλάκη, του Παπαγιαννάκη και όλων εκείνων των ευπατρίδων και γνήσιων αγωνιστών του χώρου που απέρριψαν το φασιστικό σταλινισμό και ευαγγελίστηκαν μια νέα προοδευτική αριστερά μέσα σε μια Ευρώπη των λαών. 
        Επιτρέψτε μου επ’ ευκαιρία να θυμίσω ότι ο αείμνηστος Ηλίας Ηλιού, ο κατά τον Ανδρέα Εμπειρίκο «άγιος παράκλητος της Αριστεράς», κατά τη συζήτηση στη Βουλή για την ένταξη της Ελλάδας στην τότε ΕΟΚ, είχε μεταξύ άλλων δηλώσει : 
         «Η ΕΔΑ συμφωνεί με την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ. Δεν αποκρούει την συνεργασία με το ξένο κεφάλαιο ή την τεχνική συνεργασία, χωρίς όμως προνόμια και εκχωρήσεις. Ένα άλλο σημείο της εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας είναι η οριστική ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Κοινή Αγορα. Φυσικά μένουν πολλά να γίνουν στον πολιτικό όσο και στον οικονομικό τομέα για ν’ αποφευχθούν οι επιζήμιες συνέπειες και να εξασφαλισθούν ευμενείς από την ένταξή μας….Γιατί, πράγματι, σήμερα δεν υπάρχει θέμα επιλογής. Μας μένει η λήψη των καταλλήλων μέτρων. Επιθυμώ να προσθέσω ότι οι Ελληνες εργαζόμενοι, από τα μέσα, σε συνεργασία με τους εργαζόμενους όλης της Ευρώπης, θα δίνουν τη μάχη για τη μετατροπή της Ευρώπης των μονοπωλίων σε Ευρώπη των εργαζομένων. Εξάλλου από την ένταξή μας στην ΕΟΚ προσδοκούμε μεγαλύτερες εγγυήσεις για δημοκρατική πορεία και για αναχαίτιση του Τουρκικού επεκτατισμού». 
       Θυμίζω επίσης ότι ο Ηλίας Ηλιού που διώχθηκε, φυλακίστηκε, εξορίστηκε και βασανίστηκε όσο λίγοι, υπήρξε πάντα υπέρμαχος της συνεννόησης και της συνδιαλλαγής με τους πολιτικούς του αντιπάλους, στοιχεία που συναποτελούν την ουσία της αληθινής Δημοκρατίας. Και για να επανέλθω στον Βολταίρο: 
        -«Η δημοκρατία δεν είναι καθόλου θεμελιωμένη πάνω στην αρετή. Είναι θεμελιωμένη στη φιλοδοξία κάθε πολίτη που περικλείνει και τη φιλοδοξία όλων των άλλων. 
         Οργίζομαι λοιπόν και αγανακτώ όταν ακούω κάποιους, από τους εν πολλοίς άκαπνους επιγόνους της σημερινής αριστεράς, να χαρακτηρίζουν «γερμανοτσολιάδες», «ταγματασφαλίτες», «εθνοπροδότες» και τα λοιπά εμετικά κοσμητικά επίθετα όσους τάσσονται υπέρ του ΝΑΙ. 
      Στα μαύρα χρόνια της κατοχής και του καταστρεπτικού εμφυλίου, ναι, υπήρξαν εκτός απ’ τους πατριώτες δυστυχώς και πολλοί προδότες. Σήμερα όμως σχεδόν κανείς τους δεν είναι πια στη ζωή κι ούτε στέκει σε καμιά λογική η αναγωγή των τωρινών διαφορετικών απόψεων σ’ αυτούς τους κατάπτυστους όρους γεγονός που επιφέρει την ανούσια αναμόχλευση του οδυνηρού παρελθόντος. 
       Κι αλήθεια, όλοι αυτοί που άκριτα κι ανερυθρίαστα μας απευθύνουν ανυπόγραφα «άρθρα» υπέρ του ΟΧΙ που βρίθουν απ’ αυτούς τους επαίσχυντους χαρακτηρισμούς, πόσο σίγουροι και περήφανοι είναι για τους δικούς τους προγόνους; Γιατί εγώ για τους δικούς μου και ιδιαίτερα για τον αείμνηστο πατέρα μου που πολέμησε τους Χιτλερικούς εισβολείς στα Μακεδονικά οχυρά και μεσ’ απ’ τις γραμμές του ΕΑΜ είμαι πάρα πολύ ΠΕΡΗΦΑΝΗ και δεν ανέχομαι αυτές τις ύβρεις από κανέναν όψιμο ψευτοαγωνιστή. 
        Λίγες ώρες απομένουν μέχρις ότου ο κυρίαρχος λαός εκφράσει δημοκρατικά και ελεύθερα ελπίζω την απόφασή του, δυστυχώς όμως σε κλίμα οξύτατης πόλωσης που δεν πρέπει επ’ ουδενί να συνεχιστεί και τη Δευτέρα όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα. 
        Γι’ αυτό κάνω έκκληση στους νουνεχείς τοπικούς παράγοντες της αριστεράς, κάποιους από τους οποίους γνωρίζω από παλιά και εκτιμώ, να συμμαζέψουν τους έξαλλους και τις έξαλλες που δυναμιτίζουν την ήδη τραυματισμένη εθνική μας ενότητα. Θα τη χρειαστούμε ΟΛΟΙ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ, τις ούτως ή άλλως πολύ δύσκολες μέρες που έρχονται για τον ταλαίπωρο τόπο μας. Κι όπως λέει ο Βολταίρος: 
     -«Είμαστε όλοι καμωμένοι από αδυναμίες και λάθη. Ας συγχωρήσουμε αμοιβαία τις ανοησίες μας: είναι ο πρώτος νόμος της φύσης.» 
      Κι ακόμα: 
     -«Ας εργαζόμαστε χωρίς διαμάχες. Είναι ο μόνος τρόπος να κάνουμε τη ζωή ανεκτή.»