10 Σεπ 2015

Επτά πολιτικοί αρχηγοί, οκτώ δημοσιογράφοι, μηδέν στο πηλίκο

του Σάββα Καλεντερίδη 
   Ο Τσίπρας και οι ιδεοληπτικοί σύντροφοί του μίλησαν για αριστερή κατάθλιψη. Αυτός είναι ο δικός τους κόσμος, η Αριστερά, εκεί περιορίζονται οι ορίζοντές τους. Όλα τ' άλλα, κομμάτια να γίνουν. Όμως η κατάθλιψη δεν γνωρίζει κομματικά και ψευτοϊδεολογικά όρια. Στην προκειμένη περίπτωση, η κατάθλιψη είναι εθνική, αφού επτά πολιτικοί αρχηγοί και οκτώ δημοσιογράφοι, κατόρθωσαν το ακατόρθωτο. 
       Οι μεν πολιτικοί αρχηγοί, τους οποίους πληρώνουμε δεκαετίες τώρα -και τον νεαρό ηλικιακά αλλά με βαθιές πολιτικές ρυτίδες Τσίπρα, ο οποίος στην ουσία είναι ανεπάγγελτος, άρα ζει με λεφτά των φορολογουμένων- υποτίθεται για να σκέφτονται και να παράγουν πολιτική σκέψη για το καλό μας, κατόρθωσαν να μην πουν απολύτως τίποτε, εκτός από ορισμένες λασπώδεις ατάκες, για να ικανοποιηθεί το πόπολο... 
       Οι δε δημοσιογράφοι, μικροί, άνευροι και νάνοι, κατάφεραν να μην ρωτήσουν τίποτα, εκτός από τον παλιοπασόκο αυριανιστή, που λειτούργησε εκουσίως ή ακουσίως, δεν έχει και πολύ σημασία, ως "εκτελεστής συμβολαίου" για την εκτόξευση λάσπης, στο παρά πέντε και ενώ είναι γνωστό ότι αυτές οι ερωτήσεις δεν μπορούν να απαντηθούν σε μια τέτοια κορυφαία στιγμή της πολιτικής και της δημοσιογραφίας! 
       Οι δημοσιογράφοι της ΕΡΤ, συνέχισαν και σήμερα το πρωί να σέρνονται πολύ κοντά στη λάσπη, κάνοντας έντεχνη κοπτοραπτική σε διάφορες ατάκες των πρωταγωνιστών της χθεσινοβραδυνής φαρσοκομωδίας, μόνο και μόνο για να ξεπληρώσουν το γραμμάτιο στον πολιτικό αρχηγό και την παράταξη που τους ξαναέκανε δημοσίους υπαλλήλους. 
      Και αναρωτιέται κανείς. 
      Σε μια κορυφαία στιγμή για τη χώρα και το έθνος, μετά από πέντε χρόνια καταστροφικής πορείας και μετά από ένα οκτάμηνο ολοκληρωτικής καταστροφής, τη στιγμή που οι πολίτες πρέπει να καταλάβουν ότι ναι μεν πρέπει να σηκώσουν ένα δυσβάστακτο φορτίο, πληρώνοντας απίστευτους φόρους [ανάμεσα σ' αυτούς και της υποτίθεται δημόσιας τηλεόρασης, που είναι στελεχωμένη σε συντριπτικό ποσοστό με στρατευμένους σε έναν πολιτικό χώρο δημοσιογράφους] πλην όμως πρέπει να καταλάβουν γιατί να πληρώσουν και ποιες είναι οι προοπτικές της πατρίδας και του έθνους, πολιτικοί και δημοσιογράφοι κατάφεραν το ακατόρθωτο. Να μην πουν απολύτως τίποτα. 
 Τίποτα για την ανεργία. 
 Τίποτα για την ανάπτυξη. 
 Τίποτα για το μεταναστευτικό και το προσφυγικό. 
 Τίποτα για το γεωπολιτικό αρμαγεδώνα που είναι σε εξέλιξη στη γειτονιά μας. 
 Τίποτα για την παιδεία του εθνομηδενισμού και της διάλυσης. 
 Τίποτα για τη διαλυμένη υγεία. 
 Τίποτα για τις συντάξεις, που κινδυνεύουν να συρρικνωθούν τόσο, που θα ζηλεύουμε τις συντάξεις της Βουλγαρίας και της Αλβανίας. 
 Τίποτα για την εγκληματικότητα, που ενισχύεται με το δόγμα των ανοικτών φυλακών. 
 Τίποτα για το δημογραφικό, που οδηγεί σε συρρίκνωση το έθνος και τον Ελληνισμό. 
 Τίποτα για τη μετανάστευση των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό.     
  Τίποτα για τον απόδημο Ελληνισμό. 
 Τίποτα για τις Ελληνικές θάλασσες, που παραμένουν ανυπεράσπιστες, με Τούρκους και Αλβανούς να μας εμπαίζουν και τον Τσίπρα σε ρόλο Νταβούτογλου να μας λέει ότι οι θάλασσα δεν έχει σύνορα... 
     Τίποτα, τίποτα, τίποτα...