13 Ιουλ 2019

Το πρόβλημα δεν είναι το κράτος, Κυριάκο και Αλέξη. Είναι η διαπλοκή του...

Του Γιώργου Κράλογλου 
Επειδή ο Αλέξης Τσίπρας πούλησε κράτος και ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζεται να πουλήσει, είναι ώρα να δούμε αν θα έχουμε πρόβλημα και για ποιόν...
Να μπούμε κατευθείαν στο θέμα. Μια ματιά στην οικονομική επικαιρότητα, του 6μήνου μαζί με τις εξελίξεις, λίγο πριν και λίγο μετά τις εκλογές, δείχνει την εικόνα. Έχουμε λοιπόν. 
Τη ΔΕΗ σε πτώχευση και τον ΣΥΡΙΖΑ να μας παραμυθιάζει (μέχρι προχθές) για σχέδιο εκσυγχρονισμού της. Τη ΔΕΗ να χρωστάει και να της χρωστάνε τα μαλλιοκέφαλα της και τη Ν.Δ. να συζητάει σχέδιο σωτηρίας (εκτός αν εννοεί πώληση, με διαδικασίες fast track, οπότε επιφυλασσόμαστε...). 
Αλλά, πριν 15 χρόνια, κάπου το 2004-2005, η ίδια η ΔΕΗ (σκεπτόμενη πονηρά -όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια-) προκειμένου να καταλαγιάσουν φωνές για το χάλι της, ανέθεσε στην κρατική γαλλική Εταιρία ηλεκτρισμού, την Electricite de France, να μελετήσει σχέδιο εξυγίανσής της (σ.σ. το έχουμε διηγηθεί και παλαιότερα, αλλά το επαναφέρουμε λόγω επικαιρότητας). 
Τι μας είπε, η (επίσης κρατική) Γαλλική Ηλεκτρική Εταιρία. Βήμα μοναδικό, πριν κάνετε το επόμενο... Οι 35.000, πάσης φύσεως, εργαζόμενοι στη ΔΕΗ πρέπει να γίνουν 10.000, αν όχι λιγότεροι. Εμείς (στην Electricite de France) δεν περνάμε τους 5.000, μαζί και με εξωτερικούς συνεργάτες. 
Τι έκανε η ΔΕΗ, με τις "ευλογίες" (του συνόλου) της πολιτικής σκηνής του τόπου; Παρέδωσε τη μελέτη στους Φωτόπουλους και έβαλε τη ΓΕΝΟΠ "κορώνα στο κεφάλι"... όλων των (από τότε) υπουργών Ανάπτυξης!!! 
Στόχος της "συμμαχίας", να μην μειωθούν οι 35.000 καρέκλες (και χαθεί πελατειακό δυναμικό) αλλά και να αποκτήσουν (οι Φωτόπουλοι και οι άλλοι...) εκτός από τα συνθήματα κονσέρβες..., "...φτηνό ρεύμα στον λαό... μακριά τα χέρια από το ρεύμα του λαού..." και επιχειρήματα ενάντια στις αρπάχτρες... στρατηγικούς επενδυτές, (τους τελευταίους βέβαια  -2008-2009-) που σκέφτηκαν να επενδύσουν στο ελληνικό δίκτυο ηλεκτρισμού. 
Οι Γάλλοι δεν είχαν λόγο να δώσουν συνέχεια. Και ως (κρατική) Εταιρία της Γαλλίας συνέχισαν τις επενδύσεις τους σε όλη την Ευρώπη. Στην Ελλάδα (μετά το 2012 ως το 2016) επένδυσαν 80 εκατ. ευρώ. (ΕDF ΕΝ HELLAS S.A., θυγατρική της EDF Energies Nouvelles) για εγκαταστάσεις παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. 
Και η ΔΕΗ; Τι έκανε από το 2004 μέχρι σήμερα; Φεσώθηκε πάνω από 100 εκατ. ευρώ χρέη της ΛΑΡΚΟ και κατάντησε... μέτοχος σε ένα άλλο κρατικό εξάμβλωμα, μόλις δύο βήματα από το λουκέτο...
Το σημειώνουμε, γιατί όταν ο Αλέξης Τσίπρας "εξυγίανε" τη ΔΕΗ (με το ασφαλιστικό του Κατρούγκαλου) κατεβάζοντας τους υπαλλήλους της από τους 35.000 στους σε κάπου 17.000... ήξερε πως δεν θα γλίτωνε από το "βαρίδι" της ΛΑΡΚΟ και "λαιμητόμο" ΔΕΗ προς τους  καταναλωτές της.
Τα έβλεπε καθώς "παρακαλούσε" (το 2016-17) εγχώριους κεφαλαιούχους να αγοράσουν τη ΛΑΡΚΟ, αλλά εκείνοι σφύριζαν αδιάφορα...
Που φθάσαμε; Η (διορισμένη από τον ΣΥΡΙΖΑ) διοίκηση της ΛΑΡΚΟ να βεβαιώνει τους εργατοπατέρες πως θα ευνοήσει... την υπογραφή συλλογικής σύμβασης με αυξήσεις και επιδόματα... Την ίδια στιγμή ο απέναντι εργάτης, στα σιδεράδικα, παίρνει 300 ευρώ και πληρώνεται κάθε τετράμηνο!!! 
Ξανά 10 χρόνια πίσω. Σε ένα άλλο κράτος. Στον ΟΛΠ. Και στους αγώνες Τσίπρα (μετά το 2012) να μην πουληθεί στους Κινέζους. Μετά το 2015 όμως και την πάπια Πεκίνου... στην Κίνα, πήρε επάνω του την ιδιωτικοποίηση ΟΛΠ. Τον Απρίλιο – Μάιο βούλωσε και το στόμα του ΣΥΡΙΖΑ για την επένδυση της Cosco συμφωνώντας με τους Κινέζους (ξανά στο Πεκίνο) ότι "...η επένδυσή τους θα φέρει την Ελλάδα στην κορυφή των ναυπηγοεπισκευαστικών ζωνών της νότιας Ευρώπης…". 
Πάμε και 25 χρόνια πίσω. Στο 1995 που ξεκίνησαν σχέδια μεταφοράς του αεροδρομίου στα Σπάτα. Στο σημερινό Ελ. Βενιζέλος. Η μεταφορά ολοκληρώθηκε μετά το 2000. Από τότε ,για να αξιοποιήσει το κράτος  την (σπουδαία και για την Ε.Ε) παραλιακή ζώνη και να δουλέψουν 7.000 άνεργοι θα κάνουμε (τελικά) 30 χρόνια!!! 
Επαναλαμβανόμαστε. Το ξέρουμε. Αλλά δεν θα κουραστούμε να λέμε και να ξαναλέμε χαρακτηριστικά παραδείγματα εκμετάλλευσης του κράτους, σε πελατειακές σχέσεις πολιτικών (όλων των πολιτικών της μεταπολίτευσης) με "τακτοποίηση" κομματόσκυλων σε Δ.Σ. ΔΕΚΟ και Οργανισμών και με ανταλλαγή... 5 ψήφων σε κάθε διορισμό. Και ρωτάμε, κυβέρνηση και αντιπολίτευση (επειδή ξέρουν πολύ καλά από ιδιωτικοποιήσεις). Πώς είναι δυνατόν να εμπιστευτούμε σε ένα τόσο διαπλεκόμενο κράτος, στρατηγικούς τομείς της οικονομίας;