30 Νοε 2016

Διακόπηκε λόγω χιονόπτωσης η κυκλοφορία στην Λεωφόρο Πάρνηθος

Η κυκλοφορία των οχημάτων στην Λεωφόρο Πάρνηθος από το ύψους του τελεφερίκ προς το καζίνο, διεκόπη περίπου κατά τις 18:30 λόγω ισχυρής χιονόπτωσης. 
     Τα πρώτα χιόνια στην Πάρνηθα ξεκίνησαν να πέφτουν από χθες το μεσημέρι ενώ χειμωνιάτικο είναι το σκηνικό σε όλη την Ελλάδα, με χιονοπτώσεις, βροχοπτώσεις και χαμηλές θερμοκρασίες.

29 Νοε 2016

Ο Τσίπρας η πολυπολιτισμικότητα καί ο Πατριάρχης Ρωσίας

Ο Αλέξης Τσίπρας στήν επίσκεψή του στήν Θεσσαλονίκη στίς 26 Νοεμβρίου, μεταξύ άλλων δήλωσε ό,τι "Η Θεσσαλονίκη πρέπει νά βρεί ξανά τήν παλιά ιστορική, πολυπολιτισμική της ταυτότητα". 
    Αντιθέτως ο Πατριάρχης Ρωσίας Κύριλλος δήλωσε ό,τι «Η πολυπολιτισμικότητα δεν έχει μέλλον στην Ευρώπη, διότι δημιουργεί ένα επικίνδυνο είδος ανθρώπων που είναι αποκομμένοι από τις βαθιά ριζωμένες παραδόσεις τους». 
      Τό ερώτημα τό οποίο τίθεται είναι: Ρώτησε ο πρωθυπουργός τούς Θεσσαλονικείς άν θέλουν τήν πόλη τους πολυπολιτισμική; Ή μήπως τό φαινόμενο τής Χίου καί τής Λέσβου, προγραμματίζουν νά τό εφαρμόσουν σέ όλη τήν Ελλάδα; Νά γίνουμε δηλαδή μία απέραντη Μόρια.

28 Νοε 2016

Ο φιλότουρκος Ράμα αποσταθεροποιεί τα Βαλκάνια

Σε πλήρη σύμπνοια και πιθανότατα σε συνεννόηση με τον Τούρκο Πρόεδρο Ερντογάν, ο Αλβανός Πρωθυπουργός Έντι Ράμα διεκδικεί με πονηρό χαμόγελο τα πάντα για τη χώρα του.
Ακύρωσε με τουρκική υπόδειξη τη συμφωνία Κώστα Καραμανλή και Σάλι Μπερίσα για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών.
Καταπιέζει με διάφορους τρόπους την ελληνική εθνική κοινότητα στην Αλβανία με πρόσφατο παράδειγμα την κατεδάφιση ελληνικών οικιών στη Χειμάρρα.
Ενθαρρύνει την ανθελληνική προπαγάνδα των Τσάμηδων, απογόνων των εγκληματιών πολέμου του 1941-44 και μέσω του Τσάμικου ζητήματος διεκδικεί ως αλβανική τη Θεσπρωτία.
Ανακαλύπτει ανύπαρκτες μειονότητες στην Ελλάδα συγχέοντας σκοπίμως τους Αλβανούς με τους αρβανιτόφωνους Έλληνες, τους υπερήφανους Αρβανίτες.
Στέλνει υπαλλήλους του Υπουργείου Εξωτερικών με χάρτες της Μεγάλης Αλβανίας για να μοιρασθούν στα αλβανόπουλα που φοιτούν σε ελληνικά σχολεία.
Αμφισβητεί τώρα και την ελληνική δικαιοδοσία στο Ιόνιο, όπου η χώρα μας διεξάγει έρευνες για υδρογονάνθρακες.

Ενθαρρύνει τον εθνικισμό των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου, όπου έχουν υποστεί επιθέσεις και καταστροφές πολλά Ορθόδοξα σερβικά μοναστήρια.

Υποδαυλίζει τις αυτονομιστικές τάσεις των αλβανικών μειονοτήτων στα Σκόπια, στη Σερβία και στο Μαυροβούνιο.

Δηλώνει με υποκριτική ευγένεια ότι δεν επιδιώκει τη Μεγάλη ή Φυσική Αλβανία, αλλά συνεχάρη τους Αλβανούς ποδοσφαιριστές, οι οποίοι περιέφεραν μπαλόνι με σχετικό χάρτη μέσα στο Βελιγράδι. Ο χάρτης αυτός της Μεγάλης Αλβανίας περιλάμβανε ελληνικά εδάφη και συγκεκριμένα την Ήπειρο, τη Δυτική Μακεδονία και την Κέρκυρα.

Ταυτοχρόνως έχει την απαίτηση η Ελλάς να υποστηρίξει την ένταξη της Αλβανίας ως πλήρους μέλους στην Ευρ. Ένωση.

Με όλα αυτά φέρνει  σε δύσκολη θέση τους συμπατριώτες του, οι οποίοι ζουν στη χώρα μας. Οι περισσότεροι εξ αυτών εργάζονται φιλότιμα και προσαρμόζονται στους νόμους και τα ήθη της πατρίδας μας.

Η Ελλάς πρέπει να δηλώσει ρητά και κατηγορηματικά ότι:

Α) Δεν πρόκειται να στηρίξει την ενταξιακή πορεία της Αλβανίας, αν δεν παύσει η καταπίεση των Βορειοηπειρωτών και αν δεν αποσυρθεί η προσφυγή των Τσάμηδων στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.

Β) Θα καταγγείλει σε όλα τα διεθνή βήματα τις διώξεις κατά του Ελληνισμού, ο οποίος έχει πανάρχαιες ρίζες στη Βόρειο Ήπειρο.

Γ) Το θέμα των εξισλαμισμένων Τσάμηδων έχει λήξει με τις αποφάσεις του Δικαστηρίου Δωσιλόγων Ιωαννίνων το 1945. Ουδεμία περαιτέρω συζήτηση πρόκειται να γίνει από ελληνικής πλευράς.

Επίσης το Ελληνικό Υπουργείο Εθνικής Αμύνης πρέπει να ενισχύσει τις στρατιωτικές μονάδες στην ελληνοαλβανική μεθόριο.

Είμαι βέβαιος ότι τα σωματεία των Ελλήνων Αρβανιτών  θα αντιμετωπίσουν με ιστορικά στοιχεία  την ανιστόρητη προπαγάνδα του Ράμα. Μπορούν να  αξιοποιήσουν και να διαδώσουν τα σχετικά μελετήματα του Βαλκανιολόγου Αχιλλέως Λαζάρου και του ιστορικού ερευνητή Κώστα Καραστάθη για την ελληνική καταγωγή των Αρβανιτών.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 27 Νοεμβρίου 2016

Έκαψαν 21 τζαμιά στη Σουηδία

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

Όσοι κατηγορούν την και τους Έλληνες ότι διακατέχονται από ισλαμοφοβία και ότι είναι ρατσιστές, καλά θα κάνουν να ενημερώνονται τι γίνεται σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως τα φαντάζονται και ίσως έτσι κατανοήσουν και την κατάσταση που πάει να δημιουργηθεί και στην Ελλάδα.


Όπως αναφέρεται, ο ίδιος ο θρησκευτικός αρχηγός της Τουρκίας, ο αρχιμουφτής Μεχμέτ Γκιορμέζ, κατήγγελλε με έντονο τρόπο ότι στην υποτιθέμενη πιο προοδευτική χώρα της Ευρώπης, της , υπάρχει έντονος αντιισλαμικός ρατσισμός και το πιο εντυπωσιακό, τον τελευταίο καιρό έχουν σημειωθεί 21 (!!!) επιθέσεις σε μουσουλμανικά τζαμιά τα οποία έχουν πυρποληθεί από εξοργισμένους Σουηδούς. Μάλιστα.
Ο Μεχμέτ Γκιορμέζ σε δηλώσεις του στον τουρκικό τύπο ανέφερε ότι εξαπλώνεται επικίνδυνα η ισλαμοφοβία στην Ευρώπη και μάλιστα σε μια από τις πιο φιλελεύθερες χώρες, όπως είναι η Σουηδία, όπου η κατάσταση έχει αρχίσει και εκτραχύνεται σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Βέβαια δεν μας λέει τίποτα για τις προκλήσεις των ίδιων των μουσουλμάνων που έχουν έρθει στην Ευρώπη και για την επιμονή τους να επιβάλλουν τα ισλαμικά τους πρότυπα αντι να προσαρμοστούν στα ευρωπαϊκά δεδομένα. Οι Σουηδοί, παρόλο που διακρίνονται από την μετριοπάθεια τους, έφτασαν φαίνεται στο απροχώρητο και αντιδρούν με αυτόν τον τρόπο.
Αυτά για να ξέρουμε τι γίνεται και εδώ και τι μπορεί να γίνει και στην χώρα μας όπου κάποιοι φιλοδοξούν να την γεμίσουν με τζαμιά.

26 Νοε 2016

Σάββας Καλεντερίδης: Κάποιοι ας εξηγήσουν στον Ερντογάν τι είναι η Συνθήκη της Λοζάνης

Έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί πολλά στον ελληνικό τύπο για τις δηλώσεις που έχει κάνει ο Ερντογάν για τη Συνθήκη της Λοζάνης.
Ασχέτως της ιστορικής γνώσης του Τούρκου προέδρου αλλά και της δυνατότητας που έχει η Τουρκία να αναθεωρήσει μονομερώς μια συνθήκη την οποία συνυπέγραψαν 17 χώρες, οι δηλώσεις Ερντογάν έχουν την πολιτική τους σημασία και ασφαλώς εντάσσονται σε μια στρατηγική επέκτασης των εδαφών της τουρκικής επικράτειας και προς την Ελλάδα, όταν διαμορφωθούν οι κατάλληλες συνθήκες.
Όμως αξίζει να δούμε και την κριτική που δέχεται ο Ερντογάν για τις δηλώσεις του αυτές από την τουρκική πολιτική διανόηση. Για το λόγο αυτόν μεταφράσαμε και δημοσιεύουμε αυτούσιο άρθρο του έμπειρου δημοσιογράφου Εμίν Τσολασάν, που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sözcü.

Να σημειωθεί ότι ο Τσολασάν είναι ανάμεσα σε εκείνους τους αρθρογράφους που συνεχίζουν να στηρίζουν τον Κεμάλ και τον κεμαλισμό. Ακολουθεί το άρθρο:
"Ο παγκόσμιος γίγαντας Ερντογάν, το καμάρι της χώρας μας, ο τρόμος του κόσμου, που όπου σταθεί κι όπου βρεθεί σκορπάει τον τρόμο, αναφερόμενος στη Συνθήκη της Λοζάνης, την απαξίωσε με τα εξής λόγια:
«Πριν από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, κατείχαμε μια έκταση περίπου τριών εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων. Συρρικνωθήκαμε και πέσαμε στα 780 τ.χλμ.
»Όταν αναφέρθηκα στη Συνθήκη της Λοζάνης, κάποιοι ενοχλήθηκαν. Γιατί ενοχλείστε;
»Στη Λοζάνη συρρικνωθήκαμε, και από τα τρία εκατομμύρια τ.χλμ. που είχαμε, πέσαμε στα 780 τ.χλμ. Μας πήραν εδάφη που ήταν μπροστά στη μύτη μας. υπάρχουν κάποιοι που είπαν ότι “Η συμφωνία αυτή ήταν μια μεγάλη επιτυχία”. Πώς γίνεται αυτό; Δίνεις αυτά που έχεις στα χέρια σου και ακόμα λες ότι ήταν επιτυχία.»
Αυτά ακριβώς είναι τα λόγια που είπε για τη Λοζάνη.
Ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας, ακόμα και αν δεν γνωρίζει τίποτα για άλλα θέματα, είναι υποχρεωμένος να γνωρίζει την ιστορία της χώρας του, ειδικά της τελευταίας περιόδου.
Ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας δεν μπορεί να ανεβαίνει στο βήμα και να λέει ό,τι του κατέβει, διαστρεβλώνοντας την ιστορία.
Η Συνθήκη της Λοζάνης υπογράφηκε λίγο πριν από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, τον Ιούλιο του 1923. Τη χώρα μας την εκπροσώπησε στις διαπραγματεύσεις ο Ισμέτ Ινονού. Με την υπογραφή της Συμφωνίας διώξαμε τον διεθνή οικονομικό έλεγχο, που μας έπινε το αίμα σαν βδέλλα επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, και αναγνωρίστηκε από όλο τον κόσμο η ανεξαρτησία και η κυριαρχία της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Εκείνη η συμφωνία μάς επέτρεψε να έρθουμε μέχρι τις μέρες μας.
Με τη συμφωνία εκείνη πετάξαμε στο σκουπιδοτενεκέ της Λοζάνης τη Συνθήκη των Σεβρών, που διαμέλιζε την πατρίδα μας και προέβλεπε την ίδρυση της Αρμενίας και του Κουρδιστάν στα εδάφη μας. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα μπορούσε ο Ταγίπ Ερντογάν να βγαίνει στο βήμα και να μιλάει, σε ένα κράτος που θα ήταν αιχμάλωτο.
Ένας Πρόεδρος Δημοκρατίας, που γνωρίζει έστω και λίγο την ιστορία της χώρας του, δεν έχει δικαίωμα να λέει τα παραπάνω, όποιο σκοπό κι αν θέλει να εξυπηρετήσει.
Η Τουρκία, κάτω από εκείνες τις αρνητικές και δύσκολες συνθήκες, στη Λοζάνη δεν παραχώρησε ούτε μία σπιθαμή γης. Όποιος λέει το αντίθετο, είναι υποχρεωμένος να μας αποδείξει τι και σε ποιους παραχωρήθηκε.
Εμείς το 1912 βγήκαμε ηττημένοι από τον Βαλκανικό Πόλεμο, και το 1918 από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα εδάφη στα οποία αναφέρεται ο Ερντογάν τα χάσαμε μετά από εκείνους τους πολέμους. Υπεύθυνος για την απώλεια εκείνων των εδαφών είναι ο μεγάλος ασθενής, η Οθωμανική Αυτοκρατορία την οποία ο ίδιος εκθειάζει.
Αν δεν γνωρίζει την ιστορική πραγματικότητα, οφείλει επιτέλους να την μάθει."

Δημοσιεύθηκε στη δημοκρατία και το Pontos-new
http://infognomonpolitics.blogspot.gr

Βόμβα στη Δημοκρατία η απόφαση της Βασιλικής Θάνου

Του Γιώργου Λακόπουλου 
     Κάποιος πρέπει να το σταματήσει. Δεν είναι άσκηση δικαιώματος, επί της ουσίας είναι... πολιτικό ατόπημα. Βαρύτερο από όσα έγιναν στην οικονομία. Ανατριχιαστικότερο από όσα παρακολουθούμε στην πολιτική. Καταστροφικότερο από τις συνέπειες της αποτυχίας διαδοχικών κυβερνήσεων. 
Με άλλα λόγια είναι αυτό που δεν έπρεπε να μας συμβεί -επειδή συμβαίνει στα θεμέλια και όχι στο εποικοδόμημα. Αντί να ασχολείται η αντιπολίτευση με το αν ο νόμος Παπά, "περιόριζε την ελεύθερη έκφραση", όφειλε να αντιδράσει προτού καν εκδηλωθεί. Γιατί είναι εγκαιροφλεγής βόμβα για την κοινοβουλευτική Δημοκρατία.

Υπερβολές; Για να δούμε γιατί ακριβώς πρόκειται

Από τις τρεις συντεταγμένες εξουσίες της Πολιτείας η μόνη που οφείλει να μένει μακριά από την πολιτική είναι η Δικαστική. Ο δικαστής κρίνει με βάση τον νόμο και κατά συνείδηση. Τίποτε άλλο δεν μπορεί να παρεμβάλλεται ανάμεσα σ' αυτόν και τον πολίτη, ή τον φορέα, που άγεται ενώπιον του.  Πολύ περισσότερο το πολιτικό του φρόνημα.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει στο χώρο της Δικαιοσύνης, με  πρωτοβουλία μάλιστα της... προέδρου του Αρείου Πάγου! Το πολιτικό φρόνημα καθίσταται στοιχείο δημόσιας ταυτότητας του δικαστή -με επιλογή του.  Εκεί θα οδηγήσει αναπόφευκτα η ίδρυση νέου συνδικαλιστικού φορέα με την επωνυμία "Ένωση Ανώτατων και Ανώτερων Δικαστών και Εισαγγελέων".

Επειδή συνιστά συνδικαλιστική διάσπαση στην "Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων" που ήδη εκπροσωπεί όσους ανήκουν στον δικαστικό κλάδο; Ποιος νοιάζεται γι' αυτό. Γιατί  είναι κοινό μυστικό ότι στην καινούργια ένωση θα εντάσσονται... φιλοκυβερνητικοί δικαστές.  Δηλαδή  δικαστές που θα είναι φιλο-Συριζαίοι , απροκάλυπτα.

Αντιλαμβάνεται κανείς γιατί μιλάμε; Θα έχουμε στη Δικαιοσύνη τον συνδικαλιστικό φορέα του ΣΥΡΙΖΑ και τους υπόλοιπους από την άλλη. Αν δεν προκύψουν και Ενώσεις προσκείμενες σε άλλα κόμματα, ώστε οι λειτουργοί της Δικαιοσύνης να συνδικαλίζονται ανάλογα με τις πολιτικές πεποιθήσεις τους. Δηλαδή εμμέσως να τις δηλώνουν. Πρακτικά στην έδρα του Δικαστηρίου θα κάθεται κάποιος με κομματική κονκάρδα στο πέτο.

Προφανώς οι δικαστικοί ως πολίτες έχουν τις πολιτικές απόψεις τους και ψηφίζουν κατά βούληση.  Αλλά οι πολίτες δε τις γνωρίζουν. Εδώ έχουμε κάτι διαφορετικό. Οι δικαστές "δηλώνουν" προσκείμενοι σε κάποιο κόμμα, επιλέγοντας το συνδικάτο του. Έτσι η Δικαιοσύνη θα τέμνεται με πολιτικά και κομματικά κριτήρια. Ίσως η τάση επεκταθεί και στους ένστολους στη συνέχεια.

Νοείται απονομή Δικαιοσύνης από κάποιον ο όποιος θα έχει εκδηλώσει τις πολιτικές προτιμήσεις του εντασσόμενος στη μια ή στην άλλη συνδικαλιστική οργάνωση; Ποιος πολίτης θα δεχθεί να τον δικάσει ο, κατά τεκμήριο,  ...πολιτικός του αντίπαλος; Η ποιός δεν θα θέλει αντιστοίχως στην έδρα τον ομοϊδεάτη του;

Είναι αδιανόητο ότι το πρώτο όνομα στον κατάλογο όσων θα αποτελέσουν τον νέο φορέα - που θα απηχεί τις  θέσεις ενός κυβερνητικού κόμματος σήμερα, τις θέσεις ενός κόμματος της αντιπολίτευσης αύριο - είναι της επικεφαλής της Δικαιοσύνης, Βασιλικής Θάνου. Άλλο η συνδικαλιστική δράση, άλλο ο κομματικός καταμερισμός της.

Δικαιοσύνη με δικαστές που κάνουν, αντικειμενικά, το πολιτικό τους φρόνημα σημαία, δεν είναι Δικαιοσύνη. Και αργά ή γρήγορα θα φτάσουμε σε δικαστές που θα έχουν ως δόγμα αυτό που έλεγε ο Γάλλος συγγραφέας Μαρσέλ Πανιόλ: "Τους ενόχους είναι προτιμότερο να τους διαλέγεις, παρά να τους ψάχνεις".
capital.gr

25 Νοε 2016

Επιστολές και υπομνήματα υποστήριξης του Δημάρχου Αχαρνών για τους ιδιοκτήτες ακινήτων στη Βαρυμπόπης προς τα αρμόδια Υπουργεία

Επιστολές και σχετικά υπομνήματα που τεκμηριώνουν τις θέσεις του Δήμου Αχαρνών υπέρ των ιδιοκτητών ακινήτων στη Βαρυμπόμπη, απέστειλε ο Δήμαρχος Αχαρνών κ. Γιάννης Κασσαβός προς, τον Υπουργό Οικονομίας, Ανάπτυξης & Τουρισμού κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο και τον Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Σωκράτη Φάμελλο.
Η επιστολή, αφορά την ένσταση που υπέβαλε  η Γενική Διεύθυνση Δημόσιας Περιουσίας Αττικής στο Κτηματολογικό Γραφείο Αχαρνών Αττικής, στρεφομένη εναντίον όλων των ιδιοκτητών ακινήτων εντός του εγκεκριμένου σχεδίου του οικισμού Βαρυμπόπης
Με την επιστολή του, ο Δήμαρχος Αχαρνών κ. Γιάννης Κασσαβός και σύμφωνα με την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Αχαρνών (224/25-10-2016), εκφράζει τη βαθύτατη ανησυχία του Δήμου Αχαρνών σχετικά με την ένσταση, θεωρώντας ότι  προβάλλεται αβάσιμα δικαίωμα κυριότητας του Δημοσίου και παρανόμως αμφισβητείται η κυριότητα των κατοίκων επί ακινήτων, τα οποία απέκτησαν βάσει νομίμως μεταγεγραμμένων τίτλων.
Ακολουθεί το κείμενο της επιστολής του Δημάρχου Αχαρνών προς τους δυο Υπουργούς, οι οποίες συνοδεύονται, από την σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου (ΑΔΑ: 64Δ8ΩΨ8-ΩΕΩ) καθώς και από το Σχέδιο Υπομνήματος για την αντίκρουση της ενστάσεως του Δημοσίου, το οποίο συντάχθηκε με τη συνδρομή του Γενικού Γραμματέα του Δήμου Αχαρνών κ. Θανάση Κατσιγιάννη:

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,
Με την παρούσα επιστολή, εκφράζουμε τη βαθύτατη ανησυχία μας σχετικά με την ένσταση που υπέβαλε  η Γενική Δ/νση Δημόσιας Περιουσίας Αττικής στο Κτηματολογικό Γραφείο Αχαρνών Αττικής, στρεφομένη εναντίον όλων των ιδιοκτητών ακινήτων εντός του εγκεκριμένου σχεδίου του οικισμού Βαρυμπόμπης και με την οποία ένσταση προβάλλεται αβάσιμα, δικαίωμα κυριότητας του Δημοσίου και παρανόμως αμφισβητείται η κυριότητα των κατοίκων επί ακινήτων, τα οποία απέκτησαν βάσει νομίμως μεταγεγραμμένων τίτλων, μετά από: (α) την υπ’ αριθ. 167015/18-12-1936 άδεια πωλήσεως από τον Υπουργό Γεωργίας κατ’ άρθρο 216 του Ν. 4173/29, (β) το από 1-9-1939 Β.Δ. ΦΕΚ 552/22-12-1939 περί άρσεως της αναδασώσεως και (γ) το από 18-11-1941 Κανονιστικό Διάταγμα περί θέσεως σε εφαρμογή του σχεδίου Βαρυμπόμπης ΦΕΚ 418Α/2-12-1941.

Στα ακίνητα αυτά οι κάτοικοι της Βαρυμπόπης οικοδόμησαν κατοικίες με νόμιμες άδειες και ζουν  επί πολλές δεκαετίες, χωρίς ποτέ να ενοχληθούν από το Δημόσιο και βέβαια τα θεωρούσαν πάντα και είναι ιδιοκτησία τους.
Με το άρθρο 4 του Ν. 3127/2003, το οποίο επανέλαβε ο Ν. 4389/2016 αναγνωρίζεται η αδιαμφισβήτητη κυριότητα και ιδιοκτησία των κατοίκων επί των εντός σχεδίου ακινήτων τους, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο με τη νομικά αβάσιμη ένστασή του διεκδικεί άδικα, παράνομα και αυθαίρετα τα οικόπεδα και τις κατοικίες.
Η ένσταση υπεβλήθη και κατά παράβαση της υπ’ αριθ. 348/2004 Γνωμοδότησης της Ολομέλειας του Ν.Σ.Κ., η οποία έγινε αποδεκτή από το Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών την 2-9-2004 και διετάχθησαν όλες οι Κτηματικές Υπηρεσίες του Δημοσίου για την πιστή τήρησή της.
Έχετε αναλογιστεί κε Υπουργέ, το χάος που θα δημιουργηθεί στην περιοχή μας, όπως και σε όλες τις περιοχές της χώρας, στις οποίες εφαρμόζεται από τις ως άνω υπηρεσίες αυτή η παράνομη και καταχρηστική τακτική, για όσους δεν καταφέρουν να εμφανιστούν ενώπιον αυτών των επιτροπών λόγω ηλικίας, ασθενείας, απουσίας από τη χώρα ή για άλλους λόγους ανωτέρας βίας, παρά το γεγονός ότι διαθέτουν νόμιμους τίτλους;
Παραβιάζονται όλες οι θεμελιώδεις αρχές επί τη βάσει των οποίων οφείλει να λειτουργεί ένα κράτος δικαίου και συγκεκριμένα οι αρχές της νομιμότητας, της χρηστής διοίκησης, της καλής πίστης και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων, της ασφάλειας δικαίου κ.λπ. Ταυτόχρονα, παραβιάζεται το Σύνταγμα (άρ. 17 Σ), αλλά και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (άρ. 1 ΠΠΠ).
Το κτηματολόγιο θα πρέπει να συμβάλει στην εμπέδωση της ασφάλειας κατά τη μεταβίβαση των ακινήτων, και όχι να χρησιμοποιείται ως όχημα, για να αμφισβητείται από το Δημόσιο η νομίμως αποκτηθείσα περιουσία των πολιτών του!
Με την παρούσα, ο Δήμος Αχαρνών παρακαλεί ν’ αποσυρθούν άμεσα όλες οι εκκρεμείς ενστάσεις του Δημοσίου στο Κτηματολόγιο που αφορούν τ’ ακίνητα, τα οποία βρίσκονται εντός σχεδίου Βαρυμπόπης, αλλά και τυχόν σε άλλες πολεοδομικές ενότητες του Δήμου μας, όπου προβάλλονται οι ίδιες αιτιάσεις. 

Με εκτίμηση
Ο Δήμαρχος Αχαρνών
Γιάννης Κασσαβός

Κομισιόν: Λάθος όλες οι αλλαγές Φίλη στην παιδεία

Οπισθοδρόμηση το ολοήμερο και λάθος το πάγωμα της αξιολόγησης που έκανε ο πρώην υπουργός – Ψηφιακά αναλφάβητοι οι Έλληνες νέοι – Γηρασμένοι οι εκπαιδευτικοί – Περιορίστηκε η αυτονομία των πανεπιστημίων. 
Σφοδρή κριτική για όσα συμβαίνουν στο χώρο της εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια ασκεί η Κομισιόν με την «Έκθεση παρακολούθησης της εκπαίδευσης και της κατάρτισης του 2016» κατακεραυνώνοντας, μεταξύ άλλων, και το σχέδιο Φίλη για το ολοήμερο σχολείο κάνοντας λόγο για οπισθοδρόμηση.
Η έκθεση επικεντρώνεται επίσης στην αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών για την οποία σημειώνει ότι «κακώς έχει διακοπεί», στις απογοητευτικές επιδόσεις των μαθητών στην ανάγνωση και τα μαθηματικά και στον ψηφιακό αναλφαβητισμό καθώς η Ελλάδα βρίσκεται στην 26η θέση ανάμεσα στις 28 χώρες της ΕΕ στον δείκτη ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας.
Κωδικοποιημένες οι παρατηρήσεις των συντακτών της έκθεσης, όπως γράφει η Καθημερινη είναι:  
– Κακώς έχει σταματήσει η αξιολόγηση σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών. «Δεδομένης της θετικής επίδρασης που μπορούν να έχουν η αυτονομία και η λογοδοσία στις εκπαιδευτικές επιδόσεις, θεωρείται ανησυχητικό ότι έχουν ανασταλεί οι διαδικασίες για την αξιολόγηση (αυτοαξιολόγηση για τα σχολεία και ατομική αξιολόγηση εκπαιδευτικών), ακόμη και στην ιδιωτική εκπαίδευση».
– Ο νέος τύπος ολοήμερων σχολείων, που εφαρμόστηκε πρώτη φορά φέτος, αποτελεί υποβάθμιση. «Εφαρμόζεται σε μεγαλύτερο αριθμό σχολείων, στην πραγματικότητα ωστόσο πρόκειται για λιγότερο φιλόδοξη εκδοχή του νέου ολοήμερου σχολείου που προβλεπόταν παλαιότερα. Ο νόμος δεν προβλέπει την οργάνωση ολοκληρωμένων απογευματινών δραστηριοτήτων μετά τη λήξη της πρωινής ζώνης, όπως είχε προβλεφθεί αρχικά».
– Οι νέοι πάσχουν σε δεξιότητες όπως ανάγνωση και μαθηματικά. «Οι επιδόσεις τους είναι απογοητευτικές, όπως αποτυπώνονται στους διεθνείς διαγωνισμούς PISA». Επίσης, η Ελλάδα κατατάσσεται 26η στο σύνολο των 28 κρατών-μελών της Ε.Ε. στον δείκτη ψηφιακής οικονομίας και κοινωνίας για το 2016 και η συμμετοχή των ενηλίκων στην εκπαίδευση ανήλθε σε 5,7% το 2015, απέχοντας πολύ από τον μέσο όρο 10,7% της Ε.Ε.
– Οι εκπαιδευτικοί είναι γηρασμένοι και κακοπληρωμένοι. «Οι μισοί (49%) στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι άνω των 50 ετών, ενώ λιγότεροι από το 1% είναι κάτω των 30. Στη δευτεροβάθμια, το 39% έχει ηλικία από 40 έως 49 ετών. Οι μισθοί είναι χαμηλότεροι σε πραγματικούς όρους από ό,τι σε πολλές άλλες χώρες του ΟΟΣΑ και μέχρι το τέλος του 2017 θα παραμείνουν αμετάβλητοι με σκοπό την εξοικονόμηση δαπανών.
– Το σχέδιο αναδιάρθρωσης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης απέτυχε, αφού στην πράξη δεν οδήγησε στον αναμενόμενο οικονομικό εξορθολογισμό.
– Περιορίστηκε σημαντικά η αυτονομία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ υποβαθμίστηκε ο ρόλος των Συμβουλίων.
– Οι δαπάνες της γενικής κυβέρνησης για την εκπαίδευση ανήλθαν στο 4,4% του ΑΕΠ το 2014, έναντι 4,9% του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Ευτυχώς που το ποσοστό της πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου μειώθηκε από 9% το 2014 σε 7,9% το 2015, πολύ κάτω από τον μέσο όρο του 11% της Ε.Ε. των «28» το 2015, για να υπάρχει μία θετική νότα.
Καταπέλτης είναι, τέλος, η έκθεση της Ε.Ε. και για το σχέδιο «Αθηνά», που ξεκίνησε το 2012 με στόχο την αναδιάταξη του χάρτη της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Όπως λέει η έκθεση, «το σχέδιο “Αθηνά” της περιόδου 2012 – 2014 δεν είχε σημαντικό αντίκτυπο. Το σχέδιο συνέβαλε θεωρητικά στη συγχώνευση περισσότερων από 120 πανεπιστημιακών τμημάτων. Στην πράξη όμως, το σχέδιο αυτό δεν οδήγησε στον αναμενόμενο οικονομικό εξορθολογισμό, καθώς πολλά από τα τμήματα που συνενώθηκαν δεν διέθεταν στην πραγματικότητα πανεπιστημιακό προσωπικό και/ή σπουδαστές. Τα τέσσερα πανεπιστήμια που καταργήθηκαν, συγχωνεύθηκαν στην πράξη με άλλα ΑΕΙ/ΤΕΙ». Βέβαια, η έκθεση παρατηρεί ότι το πρόβλημα της ελλιπούς οργανωτικής απόδοσης παρατηρείται εντονότερα στα ΤΕΙ.
  protothema.gr

Τα ελληνικά δεύτερη επίσημη γλώσσα στα ρωσικά σχολεία - Συγκίνηση σε όλον τον Ελληνισμό

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου 
   Πραγματική «Άνοιξη» στις ελληνορωσικές σχέσεις θα φέρει η υιοθέτηση της ελληνικής ως δεύτερης ξένης γλώσσας μετά τα αγγλικά στα σχολεία της Ρωσίας παρακάμπτοντας την γλώσσα των διπλωματών την γαλλική και την γλώσσα των εμπορικών συναλλαγών την γερμανική.
Το ρωσικό Υπουργείο Παιδείας δεν επέλεξε ούτε καν την ιταλική ή την ισπανική (η οποία μιλιέται από εκατοντάδες εκατομμύρια κατοίκων στον πλανήτη ως μητρική γλώσσα).
 
Όπως γίνεται κατανοητό η ελληνική επιλέχθηκε επειδή ήταν πολιτική απόφαση. Χαρακτηριστικό είναι ότι η γλώσσα μας μιλιέται μόνο στην Ελλάδα, την Κύπρο και από τους ομογενείς του εξωτερικού.
 
Κι όμως η Μόσχα επέλεξε αποκλειστικά αυτήν ως δεύτερη ξένη γλώσσα δείχνοντας έτσι στον ελληνικό λαό αλλά και στο πολιτικό σύστημα «that they mean business»
 
Τα ελληνικά ως ξένη γλώσσα επιλογής θα διδάσκονται από την 1η Ιανουαρίου 2017 στα σχολεία της Ρωσίας. Τη σχετική απόφαση και έγκριση των εκπαιδευτικών εγχειριδίων υπέγραψε η Ρωσίδα υπουργός Παιδείας, Όλγα Βασίλιεβα, στις 10 Νοεμβρίου.
 
Της υπουργικής απόφασης είχε προηγηθεί σχετική πρόταση για τη διδασκαλία της νέας ελληνικής ως γλώσσας επιλογής από την έδρα Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Κουμπάν στο Κρασνοντάρ (νότια Ρωσία), στο πλαίσιο της πολιτικής της χώρας για τη διδασκαλία των γλωσσών των μειονοτήτων της περιοχής. Τελικά αποφασίστηκε η εκπαίδευση στα ελληνικά ως δεύτερη /ξένη γλώσσα να παρέχεται σε όλη την επικράτεια της Ρωσικής Ομοσπονδίας και συγκεκριμένα στην Ε΄και Στ΄Δημοτικού και στις τρεις τάξεις του γυμνασίου.
 
"Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, γιατί φτάσαμε σ' αυτό το σημείο, να είναι ορατή η εισαγωγή της ελληνικής γλώσσας για πρώτη φορά στα ρωσικά σχολεία. Είναι ένα επίτευγμα που χρειάστηκε αρκετά χρόνια προετοιμασίας. Τα εγχειρίδια για τη διδασκαλία της νέας ελληνικής γλώσσας ως γλώσσας επιλογής, ως μιας από τις ξένες γλώσσες που θα μπορούν να επιλέγουν οι Ρώσοι μαθητές στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού και στις πρώτες του γυμνασίου είναι έτοιμα. Ετοιμάστηκαν με τη δουλειά που έγινε κυρίως στο Πανεπιστήμιο Κουμπάν", δήλωσε ο πρύτανης του ΑΠΘ, Περικλής Μήτκας, σε συνέντευξη Τύπου, για την παρουσίαση της νέας προσπάθειας, στην οποία καθοριστική υπήρξε η συμβολή του σταθερού προγράμματος του ΑΠΘ "Ιάσων", για την ίδρυση και πρακτική ενίσχυση πυρήνων ελληνικών σπουδών στα πανεπιστήμια της παρευξείνιας ζώνης. 
 
"Το επίτευγμα αυτό έρχεται σαν αποτέλεσμα πολύχρονων προσπαθειών του ΑΠΘ για την προώθηση της ελληνικής γλώσσας στις παρευξείνιες χώρες", σημείωσε ο πρύτανης του ΑΠΘ.
 
Η είσοδος της ελληνικής στην ρωσική κοινωνία έχει αποκλειστικά μόνο έναν σκοπό. Την ένταξη της Ελλάδας στην ρωσική σφαίρα επιροής έστω κατά ένα μέρος. Σημειώνεται ότι υπήρξε σερβικό δημοσίευμα προ ημερών με βάση το οποίο Ν.Τραμπ και Β.Πούτιν θα χωρίσουν εκ νέου σφαίρες επιρροής. Οι Σέρβοι κατατάσσουν τον εαυτό τους στην ρωσική ζώνη αλλά αναφέρουν και την Ελλάδα εντός αυτής.
 
Φυσικά δεν είναι ιδιαίτερα ρεαλιστικό, αλλά μια ρωσική διείσδυση στην ορθόδοξη ελληνική κοινωνία, είναι. Το να μοιράζονται λαοί την ίδια γλώσσα σημαίνει πολλά. Έχουν κοινά σημεία και επειδή έχουν κοινές λέξεις έχουν στο τέλος και κοινές σκέψεις.
 
Σημειώνεται ότι μιλάμε για την νέα ελληνική γλώσσα και όχι την αρχαία. Οι Ρώσοι ανέκαθεν θαύμαζαν την Ελλάδα ως Μητέρα της Ορθοδοξίας και παρά την παρακμή της σημερινής ελληνικής κοινωνίας ακόμα θωρούν ότι μπορεί να επανέλθει στην πρότερη αξιοσέβαστη κατάσταση.

Κρατηθείτε! Με 2.500 ευρώ αμείβεται ο υπάλληλος της Βουλής που πηγαίνει το νερό στους ομιλούντες...

Πρόκειται για ένα από τα πιό διάσημα πρόσωπα της Βουλής καθώς η φυσιογνωμία του φιγουράρει στις τηλεοράσεις πολλές φορές κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης του Κοινοβουλίου. 
     Κι αυτό γιατί ο «νερουλάς» είναι ο υπάλληλος υπεύθυνος να φέρνει ένα καθαρό ποτήρι νερό κάθε φορά που αλλάζει ο ομιλητής. Φανταστείτε πόσες φορές ανεβοκατεβαίνει όταν υπάρχουν ολοήμερες συνεδριάσεις. Ο υπάλληλος αυτός είναι μισθοδοτούμενος από την Βουλή και αμοίβεται με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2.500 € μηνιαία. Και να σκεφτείτε ότι πολλές φορές τα βρίσκει έτοιμα τα ποτήρια στο δίσκο.

24 Νοε 2016

Προκλητική φοροδιαφυγή ο Σύριζα;

Νέο σκάνδαλο έρχεται να αμαυρώσει την "αριστερή" φύση του ΣΥΡΙΖΑ, μετά από την αποκάλυψη που έγινε στην εξεταστική επιτροπή από τον βουλευτής Κιλκίς της Νέας Δημοκρατίας Γιώργος Γεωργαντάς. 
       Ο κ. Γεωργαντάς υποστηρίζει ότι για 16 χρόνια, το κτίριο στην οδό Κουμουνδούρου, που στεγάζει τα γραφεία του κυβερνώντος κόμματος, δεν είχε δηλωθεί στην εφορία με αποτέλεσμα, το κόμμα να μην έχει πληρώσει ούτε μία φορά φόρο μεγάλης ακίνητης περιουσίας , ενιαίο τέλος ακινήτων νομικών προσώπων και φυσικά, ΕΝΦΙΑ. 
        Επιπλέον, ο κ. Γεωργαντάς αποκάλυψε ότι στις 14 Νοεμβρίου του 2016, κατατέθηκαν 16(!) διαδοχικές δηλώσεις, μία για κάθε έτος από το 2001, στην ΣΤ” Εφορία Αθηνών.

Ο Μήτρογλου και η θεωρία της υπεραξίας

Του Θάνου Τζήμερου 
    Ο γλύπτης Σφυρίδων Καλέμης αγόρασε ένα μεγάλο κομμάτι μάρμαρο που του κόστισε 2000 ευρώ. Αφού το σκάλιζε επί 6 μήνες, δουλεύοντας 6 ώρες κάθε μέρα, 5 μέρες την εβδομάδα, έφτιαξε ένα γλυπτό. Πόσο θα πουληθεί;
Η απάντηση οποιουδήποτε που διαθέτει πέντε δράμια μυαλό είναι: δεν ξέρουμε! Μπορεί ο Καλέμης να είναι ένας ατάλαντος που δεν τον ξέρει ούτε η μάνα του και το γλυπτό να μην το παίρνουν ούτε για μπάζο. Μπορεί να είναι ένας διάσημος (ταλαντούχος ή μη, είναι άλλη ιστορία…) και το γλυπτό του να πουληθεί ακριβότερα από τα 141,28 εκατομμύρια δολάρια που έπιασε πέρυσι «Ο άνδρας που δείχνει» του Τζιακομέτι.
Διαφωνεί κανένας; Μα και βέβαια, ο μαρξιστής! Ο οποίος απαντάει ως εξής: 2000 ευρώ το υλικό, συν τόσες ώρες εργασία, επί τόσα ευρώ η ώρα, συν τρία καλέμια και ένα σφυρί που χάλασε αυτούς τους 6 μήνες, συν το κόστος χρήσης του εργαστηρίου, συν οι καφέδες που έπινε, μείον 3 μέρες που δεν δούλεψε γιατί ήταν με πυρετό, ίσον 8275 ευρώ. Τόσο πρέπει να πουληθεί το έργο! Κι επειδή σε βλέπει που τον κοιτάς με το σαγόνι πεσμένο, συμπληρώνει: αυτό δεν σημαίνει ότι θα πουληθεί τόσο. Αυτή όμως είναι η φυσική του αξία!
Όπως παρατηρήσατε, δεν είπε η φυσική του τιμή, αλλά η φυσική του αξία, συνεχίζοντας μια παρεξήγηση που την ξεκίνησε ο... Αριστοτέλης. Ο μεγάλος φιλόσοφος που έψαχνε απάντηση ακόμα και στο γιατί βλέπουμε αστεράκια όταν τρίβουμε τα μάτια (Μικρά Φυσικά, Περί αισθήσεως και αισθητών, Κεφάλαιο Β’) αναγνώρισε δύο αξίες σε κάθε αντικείμενο: τη χρηστική (οικείαν χρήσιν) και την ανταλλακτική (αλλαγής ένεκεν). Ένα κρεββάτι δηλαδή, είτε το χρησιμοποιείς για να κοιμάσαι, είτε το δίνεις μαζί με άλλα τέσσερα κρεβάτια και παίρνεις ένα σπίτι. («Κλίναι πέντε αντί οικίας.» Ενδιαφέρουσα πληροφορία ότι στην εποχή του Αριστοτέλη ένα σπίτι κόστιζε όσο 5 κρεβάτια!) Ναι, αλλά πώς έφτασε στα χέρια σου το κρεβάτι; Αν το παρήγαγες εσύ, κάποιους συντελεστές παραγωγής χρησιμοποίησες, άρα ήδη το αντάλλαξες με χρόνο και χρήμα τα οποία θα μπορούσες να χρησιμοποιήσεις για την παραγωγή ενός άλλου αγαθού. Αν το πήρες από άλλον δίνοντας π.χ. δύο πιθάρια λάδι, έχουμε τη «συμμετρία»: 1 σπίτι = 5 κρεβάτια = 10 πιθάρια λάδι η οποία γίνεται μια ατελείωτη αλυσίδα, αν ψάξουμε πώς παρήχθη το λάδι. Ποιος καθορίζει αυτές τις ισοτιμίες; Με ποιον μηχανισμό ανόμοια πράγματα αποκτούν ίδια τιμή; Απάντηση δεν μπόρεσε να δώσει ο Αριστοτέλης. Το μπέρδεμα έγινε μεγαλύτερο, καθώς τη χρηστική αξία τη συσχετίζει με την επιβίωση: το νερό έχει μεγάλη χρηστική αξία αλλά μηδέν ανταλλακτική, ενώ το διαμάντι έχει μηδέν χρηστική αλλά μεγάλη ανταλλακτική. Και ψάχνει να βρει, χωρίς αποτέλεσμα, γιατί υπάρχει αυτή η αφύσικη απόκλιση. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης δεν είχε ακόμα ανακαλυφθεί σε μια κοινωνία με ελάχιστους «κωδικούς» προϊόντων, που ικανοποιούσαν κυρίως βασικές ανάγκες (τροφή, ένδυση, στέγαση) και όπου η ανταλλακτική οικονομία κατείχε ακόμα μεγάλο μερίδιο της αγοράς. Έτσι έκανε το θεμελιώδες λάθος να αναζητά την απάντηση στον τρόπο που κατασκευάζεται κάτι, και όχι στην ένταση με την οποία ζητιέται.
Κι επειδή η σκέψη του Αριστοτέλη ήταν θέσφατο τουλάχιστον μέχρι την Αναγέννηση, οι πρώτοι διανοητές που μπορούν να χαρακτηρισθούν οικονομολόγοι, ο Άνταμ Σμιθ και ο Ντέιβιντ Ρικάρντο, ξεκίνησαν να μελετούν την οικονομική υπόσταση ενός αντικειμένου βασισμένοι στην αριστοτελική έννοια της αξίας.
Πώς αποκτάει αξία ένα προϊόν; Από τους συντελεστές που χρειάστηκαν για την παραγωγή του, σκέφτηκαν. Ανάμεσα στους οποίους ο πιο σημαντικός είναι η εργασία. Γράφει ο Άνταμ Σμιθ στην κλασική πραγματεία του που είναι γνωστή ως «Ο Πλούτος των Εθνών»: «Το αγαθό που είναι προϊόν δύο ημερών ή δύο ωρών εργασίας θα πρέπει να αξίζει το διπλάσιο ενός αγαθού που η παραγωγή του απαιτεί εργασία μιας ημέρας ή μιας ώρας». Κι επειδή η επόμενη ερώτηση είναι «πώς αποτιμάται η αξία μιας ώρας εργασίας σε ανθρώπους με διαφορετικές δεξιότητες;» οι πρώιμοι οικονομολόγοι κατασκεύασαν μια ολόκληρη θεωρία, την “Εργασιακή Θεωρία της Αξίας”, και παιδευόντουσαν χρόνια ολόκληρα να υπολογίσουν με ακρίβεια την εργασία που ενσωματώνεται σε μια λίμπρα σιτάρι, σε ένα ζευγάρι παπούτσια ή σε 10 πήχεις ύφασμα.
Το προφανές αδιέξοδο αυτής της μεθόδου έγινε βατερλώ όταν προσπάθησαν να αντιστοιχίσουν αξία και τιμή. Άντε να βρεις γιατί από χέρι σε χέρι αλλάζει η τιμή ενός προϊόντος, προς τα πάνω ή προς τα κάτω, ενώ δεν έχει αλλάξει τίποτε στην εργασία που το παρήγαγε.
Μέχρι που ένας ξύπνιος άνθρωπος (και πολύ ενδιαφέρουσα γενικότερα προσωπικότητα), που στην Ελλάδα δεν τον πολυξέρουμε, ο Σάμιουελ Μπέιλυ εξήγησε τα αυτονόητα. Ότι, δηλαδή, δεν πα’ να έχεις ρίξει τη δουλειά της αρκούδας, πρέπει να βρεθεί κάποιος που θα πει για το προϊόν σου “το θέλω και πληρώνω τόσα”. Αλλιώς δεν έχει καμμία αξία. Δεν υπάρχει αντικειμενική αξία σε κανένα προϊόν, ούτε στο νερό ούτε στο διαμάντι, παρά μόνο υποκειμενική, που αλλάζει από άνθρωπο σε άνθρωπο, από τόπο σε τόπο, κι από στιγμή σε στιγμή. Και υπάρχει ένας μόνο τρόπος αποτίμησης της αξίας: η τιμή. Αν βρεθεί λοιπόν κάποιος να πληρώσει 141 εκατομμύρια για το γλυπτό του Τζιακομέτι ή του Καλέμη, αυτή είναι και η αξία του. Τόσο απλά. Και χρήση ενός προϊόντος δεν κάνεις μόνο όταν το τρως. Κάνεις κι όταν καμαρώνεις ανάμεσα σε άλλους εκατομμυριούχους του τζετ σετ για τον “Τζιακομέτι σου”, τον οποίο πολύ πιθανόν ούτε θα γυρνούσες να κοιτάξεις, αν έκανε μόνο 141 ευρώ. Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου, άβυσσος και οι ανάγκες που δημιουργεί.
Πότε δημοσίευσε αυτή τη θέση ο Μπέιλυ; (A Critical Dissertation on the Nature, Measures and Causes of Value: Chiefly in Reference to the Writings of Mr. Ricardo and His Followers.) To 1825, όταν ο Μαρξ ήταν 7 ετών. Μέχρι το 1860, όταν έγραφε το Κεφάλαιο, κανένας σοβαρός οικονομολόγος δεν επέμενε στην γεμάτη αντιφάσεις και αδιέξοδα προβλήματα «Εργασιακή Θεωρία της Αξίας». Όμως ο Μαρξ τη χρειαζόταν και τη χρησιμοποίησε ως βάση όλου του σουρεαλιστικού κατασκευάσματός του. Γιατί; Διότι του έδινε την ευκαιρία να στηρίξει εκεί τη θεωρία – κλειδί του κομμουνισμού: την εκμετάλλευση της υπεραξίας και όλο το γαϊτανάκι αυθαιρεσιών που ξεκινάνε από αυτή. Και πώς αντέκρουσε την άποψη του Μπέιλυ; Την ονόμασε «χυδαία Πολιτική Οικονομία» και ξεμπέρδεψε.
Η μαρξιστική θεωρία της υπεραξίας, λοιπόν, λέει πως όταν κάποιος στήνει μια δουλειά, δηλαδή βάζει το κεφάλαιο, την ιδέα, οργανώνει την παραγωγή, βρίσκει πελάτες, φροντίζει ένα κάρο λεπτομέρειες και φυσικά παίρνει το ρίσκο να τα χάσει όλα, το όποιο κέρδος που του μένει, αν του μείνει, από την πώληση του προϊόντος, δεν είναι δικό του. Είναι του εργάτη στη γραμμή παραγωγής ο οποίος «ενσωματώνει» στο προϊόν μια αξία Χ, αλλά πληρώνεται λιγότερο. Το ποια είναι η «δίκαιη» αμοιβή του εργάτη, ο Μαρξ το κρατάει κρυφό. Ούτε καν προσπάθησε να προτείνει έναν τρόπο υπολογισμού. Το γιατί, είναι προφανές: όσο και να τον πλήρωνε ο επιχειρηματίας, θα έπρεπε να τον πληρώνει περισσότερο! Άρα τον κλέβει! Όταν θες, με το στανιό, να επινοήσεις επανάσταση, είναι «λογικό» να ξεκινάς από έναν τόσο τερατώδη παραλογισμό, διότι πρέπει, με το στανιό, να επινοήσεις αντιπάλους. Και τι αντίπαλοι θα ήταν αν ο ένας δεν έκλεβε τον άλλον; Επομένως: αξία + υπεραξία = τιμή. Την τιμή την ξέρουμε. Την αξία την ξέρουμε; Είναι η αμοιβή της γης, του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού και της εργασίας, λέει ο Μάρξ. Μόνο; Μόνο! Δηλαδή, σε ένα εργοστάσιο που φτιάχνει γραβάτες, το αν είναι μοντέρνες ή ντεμοντέ έχει κάποια σημασία Κάρολε; Καμμία! Το αν ο διευθυντής πωλήσεων είναι γλυκομίλητος ή μουντρούχος; Καμμία! Και ποια είναι η δίκαιη αμοιβή των συντελεστών της αξίας; Δεν ξέρουμε, λέει ο Μαρξ! Τότε, πώς θα υπολογίσουμε την υπεραξία;
Ερωτήματα λογικά για έναν που έχει πέντε δράμια μυαλό. Αλλά, είπαμε, εδώ μιλάμε για μαρξισμό. Ουδεμία σχέση με λογική ή με μυαλό. Είσαι επιχειρηματίας; Κλέβεις τον εργαζόμενο, τέλος. Την υπεραξία την τσεπώνεις κι έχεις τον εργαζόμενο ως «μισθωτό σκλάβο». Ας είσαι στην πρώτη θέση των Best Workplaces κι ας σε έχουν ψηφίσει εκεί οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Ας είσαι η Google κι ας κάνουν ουρές στην πόρτα σου οι υποψήφιοι «μισθωτοί σκλάβοι». Ας έχεις ξεκινήσει με μηδέν κεφάλαιο, αλλά με μια ιδέα που άλλαξε τον κόσμο. Είσαι κλέφτης του ιδρώτα του εργαζόμενου, τι δεν καταλαβαίνεις;
Δείτε ένα σύγχρονο (τρόπος του λέγειν) παράδειγμα. Γράφει ο Μπογιόπουλος ένα βιβλίο, απευθυνόμενος, με έναν εύστοχο τίτλο, στους συντρόφους του. Το αναλαμβάνει ένας εκδοτικός οίκος και το προωθεί στα βιβλιοπωλεία, που το πουλάνε π.χ. 17 ευρώ. Από αυτά, ας πούμε ότι τα 12 πάνε σε κόστος στοιχειοθεσίας, εκτύπωσης, βιβλιοδεσίας, μεταφορικών, κέρδος εκδοτικού οίκου και κέρδος βιβλιοπωλείου, και τα υπόλοιπα 5 τα βάζει στην τσέπη ο συγγραφέας. Όχι, λέει Μαρξ. Αυτά τα 5 ευρώ δεν τα δικαιούται ο Μπογιόπουλος. Διότι σε συνεργασία με τον εκδότη τα έκλεψαν από τον προλετάριο εργαζόμενο, που παρήγαγε το βιβλίο. Ποιον εργαζόμενο; Του τυπογραφείου; Του βιβλιοδετείου; Ή του βιβλιοπωλείου; Δεν το διευκρινίζει. Τα έκλεψε και τα 5 ευρώ ή πρέπει κι αυτός ο έρμος να βγάλει το κάτιτίς του, για να μην αναγκάζεται να είναι στη δούλεψη του αφεντικού, κομμουνιστής πράμα; Ούτε αυτό το διευκρινίζει ο Μαρξ.
Μετά από λίγο καιρό ο εκδοτικός οίκος διαπιστώνει ότι κανένας δεν αγοράζει το βιβλίο και το βάζει σε προσφορά: 5 ευρώ φτηνότερα. Τώρα πώς διαμορφώνεται η αξία της ενσωματωμένης εργασίας και πώς η υπεραξία; Και μια που οπωσδήποτε κάποιος πρέπει να εκμεταλλεύεται κάποιον, ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος; Εκμεταλλεύτηκε ο Μπογιόπουλος τον εργάτη ή ο εργάτης τον Μπογιόπουλο, αφού πληρώθηκε το μεροκάματο στο τυπογραφείο, χωρίς ακόμα να ξέρουμε αν το βιβλίο θα πουληθεί; Βέβαια τα λεφτά εδώ τα βάζει ο εκδότης, αυτός είναι ο καπιταλιστής. Αλλά ήταν ο Μπογιόπουλος που πήγε και τον βρήκε. Κανένας δεν τον υποχρέωσε να πάει. Θα μπορούσε να το τυπώσει μόνος του ή να το διακινήσει με χειρόγραφα! Εκδότης όμως χωρίς συγγραφέα τι θα εξέδιδε; Αλλά και συγγραφέας χωρίς εκδότη τι θα πούλαγε; Κι όταν, εκτός από τα 5-10 αντίτυπα που αγόρασε το κόμμα για να μελετούν στην ΚΝΕ οι Τσίπρες του μέλλοντος, τα υπόλοιπα πάνε για πολτοποίηση, ποιος πληρώνει τη χασούρα; Ο πραγματικός ιδιοκτήτης, που σύμφωνα με τον Μαρξ είναι ο εργάτης στο τυπογραφείο ή ο ανάλγητος κεφαλαιοκράτης  που σύμφωνα με τον Μπογιόπουλο είναι... ο εκδότης;
Θα αναρωτιέστε τι σχέση έχει ο Μήτρογλου με όλα αυτά. Έχει, διότι τον χρησιμοποίησα ως παράδειγμα αντίστοιχο του Μπογιόπουλου, (άλλωστε και οι δύο είναι της ίδιας κλάσης παίκτες, ο καθένας στο γήπεδό του) σε μια παλαιότερη ανάρτησή μου στα social media, όταν ο Μήτρογλου πήγε από τον Ολυμπιακό στη Φούλαμ. Τυπικός προλετάριος είναι ο Μήτρογλου, αφού δεν κατέχει καπιταλιστικό κεφάλαιο για τη δουλειά του και το μόνο που «πουλάει» είναι, αντί τα χέρια του, τα πόδια του. Δεν μας χαλάει τη θεωρία η αντιστροφή των άκρων, σύντροφοι, έτσι δεν είναι;
Γιατί την έκανα αυτή την ανάρτηση; Για τον ίδιο λόγο που γράφω αυτή τη σειρά κειμένων «μαρξιστικής ανάλυσης». Αν αντιμετωπίζαμε τη μαρξιστική θεωρία ως έκθεμα του μουσείου πρωτόγονων αντιλήψεων, δίπλα στην άποψη ότι η γη είναι το κέντρο του σύμπαντος, δεν θα χαλάλιζα ούτε μια αράδα. Αλλά είμαστε, μαζί με την Βόρεια Κορέα και τη Βενεζουέλα (μέχρι κι ο Κάστρο κατάλαβε το λάθος του), ένα από τα τρία κράτη στον πλανήτη που τη θεωρούμε «εργαλείο» κατανόησης και φυσικά επίλυσης των προβλημάτων του 21ου αιώνα. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι ο μαρξισμός δεν είναι μια καλή ιδέα που εφαρμόστηκε με λάθος τρόπο. Είναι μια ηλίθια ιδέα, γεμάτη εσωτερικές αντιφάσεις, αοριστίες, αυθαιρεσίες, ιδεοληψίες, βαρβαρότητα, απανθρωπιά, φασισμό, χωρίς ίχνος επιστημονικής μεθοδολογίας.
Και το χειρότερο: διδάσκει το μίσος. Δεν βλέπει την παραγωγική διαδικασία ως συνεργασία (και με συγκρουσιακά στοιχεία, που υπάρχουν σε κάθε συνεργασία) όπου ο καθένας επωμίζεται ένα ποσοστό της ευθύνης και του ρίσκου κι ανάλογα μοιράζεται το κέρδος ή τη χασούρα. Ο Μαρξ ήθελε, ντε και καλά, να καταλήξει στην επανάσταση και στη φυσική εξόντωση των φανταστικών εχθρών του. Γιατί; Για θεωρητικό άλλοθι στο ότι ουδέποτε εργάστηκε; Για να εκδικηθεί τον πεθερό του, βαρώνο φον Βεστφάλεν, που τον «έφτυσε» αφού δεν πήγε ούτε στο γάμο του; Για να πετύχει σε κάτι, αφού τις δύο, όλες κι όλες, φορές πού αποπειράθηκε να δουλέψει στη ζωή του, ως αρχισυντάκτης σε εφημερίδες, τις οδήγησε στο κλείσιμο λίγους μήνες μετά; Για να βρει μεταθανάτια αναγνώριση καθώς σε όλη τη ζωή του ήταν ένας παρακμιακός ζήτουλας; Ας το ψάξουν οι ειδικοί. Γεγονός είναι πως ολόκληρη η μαρξιστική θεωρία κατασκευάστηκε για να κουμπώσει σε προϋπάρχον συμπέρασμα. Κι επειδή ούτε ο ίδιος ο Μαρξ δεν κατάφερε να γεφυρώσει τα χαώδη κενά της, το ανέλαβε ο κολλητός του ο Ένγκελς, ένας άλλος άεργος σουλατσαδόρος, με παιδική, κωμική «σκέψη», που έτρωγε τα λεφτά του καπιταλιστή μπαμπά, μαχόμενος τον καπιταλισμό. Αν η ιστορία του κόσμου μπορούσε να διαβαστεί ψυχαναλυτικά, μέσα από τα συμπλέγματα, τις εμμονές και τις ψυχώσεις των πρωταγωνιστών της, θα ήμασταν σοφότεροι.
Να τι έλεγα λοιπόν για τον Μήτρογλου:
«15 εκατομμύρια δίνει η Φούλαμ για τον Μήτρογλου. Ερώτηση προς μαρξιστές: ο Μήτρογλου είναι ένας εργαζόμενος έστω και υψηλά αμοιβόμενος. Η Φούλαμ είναι η εργοδοσία, δηλαδή το κεφάλαιο. Πώς εκμεταλλεύεται την υπεραξία του Μήτρογλου; Ποια είναι ακριβώς η αξία του; Όσο διάστημα έμεινε στον Ολυμπιακό, ήταν ο Ολυμπιακός που εκμεταλλεύτηκε την υπεραξία του ή ο Μήτρογλου που εκμεταλλεύτηκε την υπεραξία του Ολυμπιακού που του έδωσε τη δυνατότητα μετά από δύο χρόνια αναπληρωματικός να παίξει στη βασική ενδεκάδα, να βγει στην Ευρώπη, και να τον προσέξουν οι Άγγλοι;»
Η ανάρτηση προκάλεσε… ταξικό πόλεμο στα social media. Ήταν η εποχή που η Κουμουνδούρου πλήρωνε αδρά. Και μαύρα. Δεκάδες γιαλαντζί opinion leaders εξέδιδαν επί χρήμασι διαδικτυακά... πορτάλια (αλήθεια, δεν έχει βρεθεί ούτε ένας εισαγγελέας να διατάξει έρευνα για τις παράνομες πράξεις που αποκαλύπτει, ο συμπαθής κατά τα άλλα, Δαβαράκης;) και εκατοντάδες τρολ και κουτοί της Πανδώρας είχαν τον Τζήμερο ως προσφιλή στόχο με τα μόνιμα όπλα των φανατικών και των απατεώνων: απειλές, βρίσιμο, διαστρέβλωση και χοντροκομμένη, ανορθόγραφη πάντα, ειρωνεία. Στα συγκεκριμένα ρωτήματα κανένας δεν
απάντησε.
Την επόμενη μέρα επανήλθα με ένα άλλο παράδειγμα: του Γιώργου Κολιόπουλου ο οποίος συσκεύασε και πούλησε στις ΗΠΑ ελληνικό λάδι προς 150 ευρώ το λίτρο. (Από αυτό που δίναμε χύμα στους Ιταλούς για 2 ευρώ.)
Έγραφα:
«Λάδι, 150 ευρώ το λίτρο. Βρίσκεις extra παρθένο ελαιόλαδο στην αγορά με 4 ευρώ. Ας πούμε ότι το συγκεκριμένο είναι η πιο καλή ποιότητα της Ελλάδας και θα το αγόραζες ακριβότερα π.χ. 10 ευρώ το λίτρο. Σ΄ αυτά τα 10 ευρώ είναι ενσωματωμένη η αμοιβή των συντελεστών παραγωγής (και η μαρξιστική υπεραξία). Από τα 10 ευρώ μέχρι τα 150 η απόσταση είναι πολύ μεγάλη. Ποιο στοιχείο την πήγε εκεί; Η ευρηματικότητα, η έμπνευση, το επιχειρηματικό ρίσκο, το design, η γνώση των αγορών, η διαφήμιση, η καινοτομία ενός ανθρώπου που είχε αυτή την ιδέα και την υλοποίησε. Πουλάει αέρα, θα πει ένας ακραιφνής μαρξιστής. Και λοιπόν; Από τη στιγμή που υπάρχει αγοραστής που, ακόμα κι από ματαιοδοξία, αλλά οικειοθελώς δίνει τα 150 ευρώ, η τιμή του προϊόντος είναι αυτή: 150 ευρώ. Άλλωστε και όταν γράφεις ένα βιβλίο (όπως το Κεφάλαιο), αέρα πουλάς, δηλαδή άυλη αξία, η οποία έχει την τιμή που κάποιος είναι διατεθειμένος να πληρώσει γι' αυτή. Τι καταλαβαίνουμε από το παράδειγμα, αγαπητά μαρξιστόπουλα; Ότι από την "εξίσωση" με την οποία ο Μαρξ προσδιόρισε κατ' αρχήν την αξία ενός προϊόντος για να καταλήξει στην υπεραξία, λείπουν πάρα πολλοί, μα πάρα πολλοί συντελεστές».
Ως συνήθως, το κατά συρροήν βρισίδι συνεχίστηκε για μέρες. Από μια άποψη, τους κατανοώ. Όταν “εργάζεσαι” πυρετωδώς στις καφετέριες για την προετοιμασία της παγκόσμιας επανάστασης δεν έχεις χρόνο να αντικρούσεις κάτι αντιδραστικούς του καπιταλισμού, σαν κι εμένα. Οραματίζεσαι μια ανώτερη κοινωνία. Κι ένα ανώτερο και δίκαιο ποδόσφαιρο στο οποίο, σύμφωνα με τις εμπνεύσεις του Μαρξ, κάθε παίχτης, είτε είναι ο Μήτρογλου, είτε ο Ρονάλντο είτε ο τελευταίος αναπληρωματικός στον πάγκο τού Κεραυνού Άνω Ραχούλας θα παίρνει τα ίδια. Και όχι σε χρήμα, που είναι καπιταλιστικό εργαλείο υποδούλωσης των μαζών, αλλά σε είδος: ένα δωμάτιο 2Χ3 σε σοσιαλιστικό κοινόβιο με κοινή τουαλέτα για 7 οικογένειες, λάδι με το δελτίο, και ίσως ένα αυτοκινητάκι Trabant μετά από 10 χρόνια στη λίστα αναμονής. Δεν έχει όμως σημασία, αρκεί που κανένας δεν θα καρπώνεται την υπεραξία του και την υπεραξία του Μήτρογλου!
Βέβαια, με τέτοια κίνητρα, όχι Τσάμπιονς Λιγκ δεν κερδίζεις αλλά δεν παίζεις ούτε στο τοπικό ερασιτεχνικό. Οι Σοβιετικοί το έμαθαν, μολονότι τους πήρε εβδομήντα χρόνια. Εμείς, μέχρι να φτάσουμε στο κοινόβιο και στο δελτίο τροφίμων (γιατί και η παραγωγή Trabant σε μια χώρα που δεν φτιάχνει ούτε ποδήλατα, είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας) έχουμε δρόμο ακόμα. Κι όχι εβδομήντα χρόνια δεν περάσαμε με τους μαρξιστές στην εξουσία, αλλά ούτε δύο. Όμως βλέπουμε το ματς σε fast forward. Tόση συμπυκνωμένη καταστροφή, τέτοιος παγκόσμιος εξευτελισμός, τέτοιος κυνισμός της εξουσίας, τόση απαξίωση της ηθικής σε τόσο λίγο χρόνο, ούτε δέκα κομμούνες του Παρισιού δεν θα κατάφερναν. Κι αν ισχύει η άποψη ότι το καλλίτερο μάθημα είναι το βιωματικό, η ιστορία μάς κάνει ταχύρυθμο φροντιστήριο στην κομμουνιστική παράνοια. Το λες και εύνοια της τύχης. Γκολ στις καθυστερήσεις, που θα έλεγαν και οι περί τα τηλεοπτικά θεάματα “ειδήμοι” του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Μόνο που φοβάμαι ότι δεν θα τον γλυτώσουμε τον αποκλεισμό.

23 Νοε 2016

Μπορείτε να φανταστείτε που έγινε η κεντρική συνέλευση των υποκινητών των διαδηλώσεων κατά του Τραμπ;

Η είδηση διέρρευσε πριν από λίγο, από τα μέσα εναλλακτικής ενημέρωσης της Αμερικής, στη συνέχεια προβλήθηκε από τα ρωσικά μέσα και τώρα κάνει το γύρο του κόσμου. 
      Η κεντρική συνέλευση των αρχηγικών στελεχών των κινημάτων κατά του Τραμπ σε όλη τη χώρα, πραγματοποιήθηκε χθες στη Νέα Υόρκη στο κέντρο συντονισμού δράσεων των LGBT (στην Ελλάδα γνωστό ως κίνητο ΛΑΟΤ - Λεσβίες, γκέυ, μπάισεξουαλ και τρανσεξουαλ). Στη συνέλευση συντονισμού δράσεων συμμετείχαν 400 άτομα... 
     Περιττό νομίζω να σας πω ποίος είναι ο κεντρικός χρηματοδότης του LGBT NY CENTER... 
       Στη συνέλευση συμμετείχε με αυξημένη παρουσία το κίνημα Not My President που ηγείται ο αμερικανοεβραίος jeremiah johnson, γνωστός για τις προειδοποίησεις που είχε απευθύνει στην Χίλαρι εδώ και 1,5 χρόνο περίπου για την λανθασμένη πολιτική ρητορική της, αλλά και τις διαδηλώσεις έξω από τον χρυσό πύργο του Τραμπ. 
       e-koutsobola.gr

Ένα μεγάλο μπράβο: Βέτο Κοτζιά με απειλή παραίτησης πίσω από το αδιέξοδο στο Κυπριακό

Σ. Σ. Μακάρι ο Έλληνας πρωθυπουργός νά συνταχθεί μέ τόν Κοτζιά καί όχι μέ τόν ανανιστή Αναστασιάδη.
Η παρέμβαση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά είναι η κυριότερη αιτία για την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του Κυπριακού, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές της Λευκωσίας. 
Με βάση τις σχετικές πληροφορίες που μεταδίδει αποκλειστικά το Tvxs.gr, o Έλληνας υπουργός παρενέβη στις διαπραγματεύσεις, ζητώντας να υπάρξει συμφωνία Ελλάδος- Τουρκίας για τις διεθνείς εγγυήσεις και την ημερομηνία αποχώρησης των τουρκικών στρατευμάτων, πριν την διεθνή διάσκεψη που θα επικύρωνε την λύση του προβλήματος.

Με βάση τα όσα είχαν μέχρι στιγμής συμφωνηθεί, σε πολύ γενικές γραμμές, η αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής θα γινόταν σταδιακά και μετά την επικύρωση της συμφωνίας.

Στην προαναφερθείσα φόρμουλα παρουσιάζεται να είχε συμφωνήσει αρχικά και ο Έλληνας πρωθυπουργός που στη συνέχεια άρχισε να επηρεάζεται από τις θέσεις του κ. Κοτζιά.

Σύμφωνα με τις πηγές, με τις οποίες συνομίλησε το Tvxs, ο κ. Κοτζιάς επικοινώνησε με τον πρόεδρο της Κύπρου Ν. Αναστασιάδη, δηλώνοντας ότι δεν δέχεται τη παραπάνω φόρμουλα όπως και για τις διεθνείς εγγυήσεις, για τις οποίες σχεδιαζόταν μεταβατική ρύθμιση ώστε να διασκεδαστούν πιθανές αντιδράσεις στη Τουρκία καθώς και οι φόβοι των Τουρκοκυπρίων ότι θα “ καπελωθούν” από την Ελληνοκυπριακή πλειοψηφία στο νησί. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών πρόσθεσε ότι σε αντίθετη περίπτωση, και ανεξάρτητα από τη τελική στάση του Αλέξη Τσίπρα, θα υποβάλλει τη παραίτηση του καλώντας μάλιστα δημοσίως τον πρόεδρο της Ελληνικής δημοκρατίας κ. Παυλόπουλο να κάνει το ίδιο.

Κυβερνητικοί κύκλοι στη Λευκωσία διατύπωσαν τον φόβο τους, ότι μια τέτοια εξέλιξη θα ενίσχυε τους Ελληνοκύπριους εθνικιστικές που τάσσονται κατά της συμφωνίας, ενόψει μάλιστα του δημοψηφίσματος που θα κληθεί να την επικυρώσει.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πολίτης» της Κύπρου: «Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε αρκετές τηλεφωνικές συνομιλίες με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος όμως πελαγοδρομούσε μεταξύ των όσων προωθούσε ο Κύπριος Πρόεδρος και των όσων ανέτρεπε ο δικός του υπουργός των Εξωτερικών. Έτσι, αν και ο Τσίπρας συμφώνησε με τον Αναστασιάδη, δεν έδειξε διατεθειμένος να τιθασεύσει τον υπουργό του. Γι’ αυτό και όταν πλέον αποφασίστηκαν οι ημερομηνίες της πολυμερούς διάσκεψης (21-22 Δεκεμβρίου), το σκηνικό είχε ανατραπεί. Δεν είναι τυχαίο που ο Ερντογάν δεν έκλεινε συνάντηση με τον Τσίπρα καλώντας τον να δούμε πρώτα τα αποτελέσματα του Μοντ Πελεράν».

Η στάση της Ελλάδας

Το ρεπορτάζ του Tvxs.gr επιβεβαιώνει και η κυπριακή εφημερίδα, η οποία γράφει ότι τελικά η στάση της Αθήνας και ειδικά του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά δεν αποδείχτηκε «καθόλου βοηθητική». «Οι συχνές δηλώσεις του κ. Κοτζιά και ο απόλυτος τρόπος με τον οποίο έπαιρνε θέση στο θέμα των εγγυήσεων, ήταν και ο λόγος που ακύρωσαν συνάντηση που θα είχε πριν την πρώτη φάση του Μοντ Πελεράν με τον Τούρκο ομόλογό του Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Η δε επιμονή του να αναζητηθεί η χρυσή τομή με την Τουρκία στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων πριν πάνε τα πράγματα στην πολυμερή, εξόργισε την Άγκυρα και προσωπικά τον Ταγίπ Ερντογάν. Έγινε λόγος για κοροϊδία από μέρους Τούρκων αξιωματούχων οι οποίοι υποδείκνυαν ότι δεν είναι δυνατό να συγκαλείς διάσκεψη για ένα θέμα που θέλεις να το λύσεις εκ των προτέρων», αναφέρει δημοσίευμα της.

Η ρητή θέση του υπουργού Εξωτερικών αποτυπώνεται και σε non paper που έστειλε το απόγευμα της Δευτέρας ο Νίκος Κοτζιάς - έναν non paper, στο οποίο μάλιστα υπήρχε και σαφής προειδοποίηση προς τον ειδικό απεσταλμένο του Γ.Γ. του ΟΗΕ για το κυπριακό Εσπεν Μπαρθ Έιντε: «Η ελληνική κυβέρνηση", αναφερόταν στο non paper, «κατά τη διάρκεια επανειλημμένων συνομιλιών με όλους τους παράγοντες που εμπλέκονται στο Κυπριακό πρόβλημα, κατέστησε σαφές ότι συμφωνεί να συμμετάσχει σε πολυμερή συνάντηση, υπό την αίρεση της προηγούμενης συζήτησης και συμφωνίας με την Τουρκία, επί του θέματος των εγγυήσεων και της ασφάλειας. Άνευ διεξαγωγής της συγκεκριμένης συζήτησης, η Ελλάδα δεν πρόκειται να προσέλθει σε πολυμερείς συνομιλίες και αυτό οφείλει να γίνει κατανοητό από όλους, του κ. Έιντε συμπεριλαμβανομένου».

Το non paper εστάλη λίγο πριν από τις 6 το απόγευμα της Δευτέρας, αλλά δυόμισυ ώρες αργότερα το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών το απέσυρε ως «άκυρο».

Μια δευτερεύουσα αιτία του αδιεξόδου

Με βάση τις πηγές του Tvxs, η αλλαγή της τουρκοκυπριακής πλευράς στο εδαφικό, που στις διαπραγματεύσεις της Ελβετίας παρουσιάστηκε διατεθειμένη να παραδώσει λιγότερα εδάφη από όσα είχαν αρχικώς-επίσης σε πολύ γενικές γραμμές - συμφωνηθεί, δεν αποτελεί παρά τη δευτερεύουσα αιτία του αδιεξόδου. Οι διαφορές για το εδαφικό καθώς και τον αριθμό των προσφύγων που θα επιστρέψουν θα μπορούσαν τελικώς να διευθετηθούν, αν δεν είχε υπάρξει η παρέμβαση του κ. Κοτζιά. Μετά από την τελευταία, η Ελληνοκυπριακή ηγεσία ζήτησε το πρόβλημα να παραπεμφθεί σε συνάντηση κορυφής Τσίπρα - Ερντογάν, ώστε να μην χρεωθεί η ίδια το οριστικό ναυάγιο των διαπραγματεύσεων.

Όπως σημειώνει ο «Πολίτης», από την πλευρά του: «Το ελληνικό ΥΠΕΞ για πρώτη φορά ανακατεύεται σε αυτό τον βαθμό σε θέματα που αφορούν το Κυπριακό, ανατρέποντας το μέχρι τώρα δόγμα η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα συμπαρίσταται».

Το Ευρωκοινοβούλιο ψηφίζει πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων

Η παρέμβαση του Έλληνα υπουργού και το προσωρινό (;) αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις έρχεται στην κρισιμότερη στιγμή για το κυπριακό καθώς και για τις σχέσεις της Τουρκίας με την ΕΕ.

Αύριο Πέμπτη το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ψηφίσει, με μεγάλη πλειοψηφία σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, το πάγωμα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων με τη Τουρκία. Η απόφαση αυτή, εκτιμούν διπλωματικοί κύκλοι στις Βρυξέλλες, θα σκληρύνει περισσότερο τη θέση της Άγκυρας, πιθανότατα και στο Κυπριακό πρόβλημα.

Μέχρι σήμερα η διαφαινόμενη επίλυση του Κυπριακού προβλήματος είχε οδηγήσει τις ευρωπαϊκές ηγεσίες, παράλληλα με την συμφωνία με την Τουρκία στο προσφυγικό, στην υιοθέτηση μιας στάσης ανοχής απέναντι στην αντιδημοκρατική εκτροπή του προέδρου Ερντογάν. Ο πολλαπλασιασμός των παραβιάσεων κάθε δημοκρατικής νομιμότητας στη Τουρκία, παράλληλα με την αποτυχία των διαπραγματεύσεων στην Ελβετία, οδήγησαν στο σκληρό σχέδιο ψηφίσματος κατά της Τουρκίας που πρόκειται να υιοθετηθεί αύριο από τους ευρωβουλευτές.

Η απάντηση του ΥΠΕΞ

Το Τvxs επικοινώνησε με συνεργάτες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, οι οποίοι επεσήμαναν ότι ο υπουργός δεν εξέφρασε τίποτα άλλο παρά την εθνική θέση, η οποία λέει ότι πριν από την υϊοθέτηση οποιαδήποτε συμφωνίας επίλυσης του Κυπριακού θα πρέπει να υπάρξει συμφωνία για την ημερομηνία αποχώρησης από την Κύπρο των τουρκικών στρατευμάτων. Εν αντιθέσει με την Τουρκία που ζητά το θέμα της αποχώρησης των στρατευμάτων να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης αφού πρώτα συμφωνηθεί η επίλυση του Κυπριακού.

Σε ότι αφορά το non paper, τόνιζαν ότι αυτό δεν αποσύρθηκε ποτέ, ενώ σε ότι αφορά το έγγραφο Κοτζιά για τις εγγυήσεις και την ασφάλεια έλεγαν ότι αυτό ο πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης το έχει επαινέσει δημοσίως.

Οι ίδιοι συνεργάτες έκαναν λόγο για προσωπική στοχοποίηση του κ. Κοτζιά, αναφερόμενοι στις δημοσιογραφικές πληροφορίες για τη στάση του.

Στο ερώτημα αν ο υπουργός έχει απειλήσει με παραίτηση, η απάντηση ήταν: «Δεν το γνωρίζω».

Σχολή Γονέων στους Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου Αχαρνών

Η Δημοτική Φροντίδα Αχαρνών θα υλοποιήσει για μία ακόμη χρονιά "Σχολή Γονέων" για τους γονείς των παιδιών στους Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου Αχαρνών.  
    Σκοπός της δράσης είναι να συνεπικουρήσει τους γονείς ώστε να μπορεί να ανταποκριθούν με επιτυχία στο σύνθετο και δύσκολο ρόλο που απαιτούν οι σύγχρονες κοινωνικές συνθήκες. 
     Η "Σχολή Γονέων" για τους γονείς των παιδιών στους Παιδικούς Σταθμούς του Δήμου Αχαρνών συντονίζεται από ειδικό ψυχολόγο και οι συνεδρίες θα ξεκινήσουν άμεσα. 
     Οι γονείς που ενδιαφέρονται να συμμετάσχουν, παρακαλούνται να επικοινωνήσουν με την Κοινωνική Υπηρεσία της Δημοτικής Φροντίδας Αχαρνών στα τηλέφωνα: 210 24 77 900 & 210 24 06 630 (κα. Καμπόλη και κος. Μελέτης).

22 Νοε 2016

Γιατί ο Μαρξ δεν «γνώριζε» τον Rothschild;

Την εποχή που ο Μαρξ έγραφε το Κεφάλαιο οι Rothschild ήταν η …ΠΙΟ πλούσια οικογένεια της Ευρώπης!!! Οι Rothschild ήταν χρηματοδότες πολέμων κι επαναστάσεων, αδίστακτοι κομπιναδόροι των Χρηματιστηρίων, που προκαλούσαν τεράστιες οικονομικές κρίσεις… 
Δεν υπήρχε ηγέτης στον πλανήτη που να μην …έπεφτε στα πόδια τους για δανεικά, γιατί τους ήξεραν και τους έτρεμαν ακόμα και οι πέτρες…
Αν το κεφάλαιο έπρεπε να αποκτήσει επίθετο, αυτό θα έπρεπε να ήταν Rothschild.
Αλλά ο Μαρξ τους …αγνοούσε!!!
E,  στους ΤΡΕΙΣ  τόμους του Κεφαλαίου του Μάρξ δεν υπάρχει ΚΑΜΜΙΑ απολύτως αναφορά στο επίθετο των Rothschild.Σημειώστε ότι ξεκίνησε να γράφει το Κεφάλαιο στο Σόχο του Λονδίνου, στην πόλη που η λέξη Rothschild ήταν …πιο γνωστή κι από το όνομα των μελών της Βασιλικής οικογενείας.
 Υπάρχει μία μοναδική υποσημείωση στις τελευταίες σελίδες του τρίτου Τόμου, την οποία φυσικά …δεν έγραψε ο Μαρξ, αλλά τη συμπλήρωσε ο Ένγκελς (Vol III σελ 632 υποσημ.xii). Αφορά απλά σε έναν ανούσιο διάλογο ενός περιουσίου εμπόρου από το Liverpool, που ρευστοποίησε όλη του την περιουσία μετά από την οικονομική κατάρρευση που προκάλεσε η «Επανάσταση του Φεβρουαρίου», και πήγε τα λεφτά του σε έναν …Rothschild στην Γαλλία και η συνεργασία τους είχε μεγάλη επιτυχία.Γιατί ὁ Marx ΔΕΝ ...«γνώριζε» τόν Rothschild;2
Από την υποσημείωση αυτή φυσικά ένας κλασικός αριστερός πίθηκος δεν μπορεί να καταλάβει αν αυτός ο κάποιος κύριος Rothschild ήταν υδραυλικός, κηπουρός, κτηματομεσίτης, έμπορος όπλων ή ακροβάτης σε τσίρκο. Το να μάθει κάποιος απ’έξω κι ανακατωτά  το Κεφάλαιο του Μαρξ δεν θα τον κάνει πιο …σοφό, αλλά θα του ανοίξει τον δρόμο για να εισέλθει  σ’ έναν νέο, φανταστικό κόσμο, θρησκευτικού τύπου, όπου τα πάντα ερμηνεύονται με διαστροφικό, αφύσικο και ΜΗ εμπειρικό τρόπο. Κι όπως ακριβώς συμβαίνει με τα παμπάλαια θρησκευτικά κείμενα, που οι πιστοί τους συνεχίζουν να τα θεωρούν αξιόπιστα, έτσι και με το Κεφάλαιο του Μαρξ, που γράφτηκε πριν 150 χρόνια, οι μουτζαχεντίν του Μαρξισμού εξακολουθούν να το θεωρούν αξιόπιστο κι αλάθητο.
Στις εκατοντάδες χιλιάδες λέξεις που αφιέρωσε ο Μαρξ στο Κεφάλαιο, για να δημιουργήσει το Μαρξιστικό οικοσύστημα, που αποδέχονται ως αλάνθαστο μέχρι τις ημέρες μας οι λοβοτομημένοι της αριστεράς, δεν του πήγε ΠΟΤΕ το χέρι να σχηματίσει την λέξη Rothschild για κανέναν λόγο. Ο πυλώνας του καπιταλισμού της Ευρώπης δεν αναφέρεται πουθενά.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει σήμερα σε ολόκληρο τον τύπο της αριστεράς.
Ψάχνοντας να βρει κάποιος αναφορές στους Rothschild, στην ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ, ομοίως βρίσκει ανούσιες αναφορές που δεν υποδηλώνουν το τι βρίσκεται πίσω από αυτό το όνομα  και ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ χαρακτηρισμός που βρέθηκε δίπλα σε εταιρεία των Rothschild, είναι η θετική λέξη …«σπουδαία» χωρίς όμως εισαγωγικά!!!  Δηλαδή το εννοούν και δεν το γράφουν ειρωνικά. 
Γιατί ὁ Marx ΔΕΝ ...«γνώριζε» τόν Rothschild;3
Έχοντας αφαιρέσει το επίθετο των Rothschild απ’ όλα τα βιβλία της Δημόσιας Παιδείας και των Οικονομικών Πανεπιστημίων, έχοντας αφαιρέσει όλα τα κείμενα που αναφέρονται στην δύναμη των Rothschild από παντού, κατάφεραν να βλέπουμε την επέλαση της Νέας Τάξεως ως …αλληλουχία τυχαίων γεγονότων που δεν έχουν σχέση με ανθρώπινο κεντρικό σχεδιασμό της ελίτ αυτού του πλανήτη.
Από την Δεξιά ως την Αριστερά ΟΛΟΙ τους γνωρίζουν το Κτήνος και το προσκυνούν, φροντίζοντας να μην το ονομάζουν ποτέ.
Αυτοί που τολμούν να ασχοληθούν με το Κτήνος θα βρουν μπροστά τους τις ύαινες της πληρωμένης δημοσιογραφίας, που θα φροντίσουν να απαξιώσουν και να φιμώσουν οποιαδήποτε μη βολική φωνή της αλήθειας.
http://antipliroforisi.blogspot.gr/