Ρε, ποια Σχολή Ευελπίδων;

Χρ. Μπολώσης, Υποστράτηγος ε.α.

  Το ότι οι νυν κρατούντες δεν τρελαίνονται δα για τον Στρατό, το ξέρουμε και το έχουμε εμπεδώσει. Άλλωστε και για να είμαστε δίκαιοι, ούτε και οι προηγούμενοι έκοβαν φλέβες για τις Ένοπλες Δυνάμεις.  

      Την Δευτέρα, 21 Δεκεμβρίου έγινε στην Σχολή Ευελπίδων η ορκωμοσία των πρωτοετών Ευελπίδων, Τάξεως 2019. Όπως ήταν φυσικό, συγγενείς και φίλοι των ορκιζομένων, έφθασαν από όλα τα σημεία της Ελλάδος για να παραστούν στην ιερή αυτή στιγμή, που, οι μέχρι τότε ιδιώτες, εγκαταλείπουν την ιδιότητα του πολίτη και αποκτούν αυτήν του Στρατιώτη ορκιζόμενοι ότι θα «υπερασπίζονται μέχρι της τελευταίας ρανίδος του αίματός τους τας σημαίας και θα διάγουν εν γένει ως πιστοί και φιλότιμοι στρατιώται». Αληθινά ιστορικές στιγμές, που είναι αδύνατον να αντιληφθούν, όσοι δεν πρόφεραν αυτά τα λόγια. 

       Όμως, σ’ αυτόν τον σημαντικότατο σταθμό της ζωής των μελλοντικών στελεχών του Στρατού μας, η Πολιτεία έλαμψε δια της απουσίας της. Μοναδικός εκπρόσωπός της, ο Αρχηγός του ΓΕΣ. Ουδέ καν ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. 

      Για τον ΑνΥΕΘΑ κ. Δημ. Βίτσα, διάβασα στις εφημερίδες, ότι εκείνη την ημέρα προτίμησε να πάει στην Μόρια της Λέσβου (δεν ξέρω αν μετά πήγε και στην Μυτιλήνη) και να επισκεφθεί το Κέντρο Καταγραφής και Πιστοποίησης Μεταναστών, προφανώς και για να συναντήσει την ακτιβίστρια κ. Σούζαν Σάραντον, η οποία μπαστακώθηκε στην Λέσβο και συμπαρίσταται στους λαθρομετανάστες. Αλήθεια η κ. Σούζαν εκτός από αγάπη και συμπάθεια έδωσε και κάνα φράγκο ή όλο της το ενδιαφέρον το έφερε σε φιλιά; 

      Πάντως ο κ. Βίτσας, τον οποίο σε προσωπικό επίπεδο, συμπαθώ ιδιαιτέρως, το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου, βρήκε χρόνο να πάει στη Δραπετσώνα και την παραλιακή ζώνη των πρώην Λιπασμάτων. Προφανώς, διότι εκεί υπήρχε μπόλικη εκλογική πελατεία. 

       Για τον κ. Καμμένο δεν γνωρίζω γατί δεν παρέστη. Η μόνη δικαιολογία που θα έστεκε, ήταν να απουσίαζε εκτός Ελλάδος, μπορούσε όμως να στείλει τον κ. Βίτσα. 

    Τέλος, δεν γνωρίζω γιατί ο Α/ΓΕΕΘΑ Ναύαρχος κ. Αποστολάκης απαξίωσε τη τελετή, μια και δεν ακούστηκε να γίνεται κάποιος πόλεμος εκείνη την Δευτέρα. 

       Πάντως και για να σοβαρευτούμε τουλάχιστον εμείς, αφού οι αρμόδιοι είναι αδύνατον αν σοβαρευτούν, θα πρέπει να τονίσουμε στους διαφόρους που παίζουν το ρόλο των θεσμών, ότι θα πρέπει να ξαναδούν με προσοχή τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις τους. Η επιλεκτική και μεροληπτική επιλογή, μόνον κακό μπορεί να κάνει. 

       Εν τάξει, κάνανε τις τρελίτσες τους για να ικανοποιήσουνε την πελατεία τους, λιάσανε τους λαθρό, τακτοποιήσανε τους Φίφηδες, ζήτησαν να καταργηθεί (η νεολαία τους ντε το ζήτησε) η προσευχή στα σχολεία, απαξίωσαν τους ήρωες του 1821 τους οποίους παρουσίασαν περίπου ως ποιούντες τας διατριβάς των με τον Ντιντερό και τον Ζαν Ζακ Ρουσώ στα σαλόνια της Εσπερίας (δεν ξέρω αν συμφωνεί με αυτό ο Καραϊσκάκης, ή θα πρέπει να τους το εξηγήσει με την γνωστή αθυροστομία του), και γενικώς έκαναν ό, τι είναι δυνατόν για να μας σηκωθεί η τρίχα όχι κάγκελο αλλά κατάρτι ολάκερο. 

         Ευτυχώς σε όλον αυτό τον καταιγισμό αρλουμπολογίας και λοιδορίας των πάντων, συνάντησαν την σθεναρή αντίσταση της… αντιπολιτεύσεως (της ποιάς;) αλλά και της Εκκλησίας, η οποία, έξω από 2-3 περιπτώσεις που κάτι ψέλλισε, εσίγησεν αιδημόνως, αντί να βουτήξει την μαγκούρα και να συνεφέρει όλους αυτούς τους οδοστρωτήρες. 

        Εν τάξει λοιπόν. Όλα αυτά τα έκανε η πρώτη και ¼ (το ¼ είναι οι πρώτοι 8 μήνες) φορά Αριστερά και ας πούμε ότι ήτανε μέρος του «εκτονωτικού» της προγράμματος. Και τα μνημονιάκια έσκισε και τον ΕΝΦΙΑ κατήργησε και γενικώς μας γέμισε αλογόμυγες. Τώρα όμως πρέπει να καταλάβει ότι είναι μία σοβαρή (πώς;) κυβέρνηση, ενός σοβαρού (πώς πώς;) κράτους και θα πρέπει να συμπεριφέρεται αναλόγως. Θα πρέπει να καταλάβει, ότι δεν δίνει πιά συνέντευξη στο «Σκούλιγκαν» ο πρωθυπουργός, που μπορούσε να λέει ότι οι Στρατοί δεν χρειάζονται και πρέπει να καταργηθούν. Διότι αν καταργηθούν οι Στρατοί, πού θα βρει ο Αλέξης μπουφάν με πουλάδες, που για να τις πάρουν οι αεροπόροι μας χύνουν ποτάμια ιδρώτα και πολλές φορές αίμα; 

        Ας σοβαρευτούν λοιπόν οι (τρομάρα τους) θεσμοί και ας πάψουν να θεωρούν ως εχθρικό, αυτό που το έβλεπαν έτσι, όταν ήταν αντιπολίτευση. Ας καταλάβουν ότι τώρα δεν συμμετέχουν σε διαδήλωση κρατώντας πανό και φωνάζοντας συνθήματα κατά την άδικης κοινωνίας που, ως γνωστόν, άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους κατεβάζει στα τάρταρα. Τώρα θα πρέπει να κατανοήσουν ότι αυτοί είναι η κοινωνία και θα πρέπει να συμπεριφέρονται αναλόγως. Αυτό ας το βάλουν καλά μεσ’ την καρδιά τους (ρε τι πάω και θυμάμαι τώρα). 

       Ο δρόμος από την δόξα ως τον γκρεμό απέχουν ελάχιστα. Θέλει ο λαοφιλής (λέμε τώρα) ΣΥΡΙΖΑ σε λίγο καιρό να γελάμε μαζί του, όπως γελάμε τώρα με το ΠΑΣΟΚ;