Σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών Νίκο Ρολάνδη της Κυπριακής Δημοκρατίας, το 2003 η Αθήνα ζήτησε από τη Λευκωσία να αλλάξει μια συμφωνία με την Αίγυπτο, η οποία εάν ολοκληρωνόταν όπως προβλεπόταν αρχικά, το Κάιρο θα είχε αποδεχτεί πως το Καστελόριζο έχει ΑΟΖ.
Με απλά λόγια, σύμφωνα με τα λεγόμενα του κ. Ρολάνδη η Κύπρος είχε προετοιμάσει το έδαφος για να πραγματοποιήσει η Ελλάδα μια κίνηση ματ έναντι της Τουρκίας σε σχέση με την ΑΟΖ, αλλά η τότε ηγεσία του ΥΠΕΞ με επικεφαλής τον Γιώργο Παπανδρέου δεν στάθηκε αντάξια των περιστάσεων…
Συγκεκριμένα ο κ. Ρολάνδης αναφέρει ότι η Κύπρος το 2003 είχε συμφωνήσει
με την Αίγυπτο σε μία οριογραμμή η οποία εκτεινόταν ακριβώς μέχρι το
σημείο που αρχίζει η ελληνική ΑΟΖ εάν συνυπολογιστεί σε αυτή το
Καστελόριζο. Με απλά λόγια η Κύπρος είχε καταφέρει να πείσει την Αίγυπτο
να αναγνωρίσει το Καστελόριζο ως έχων ΑΟΖ με αποτέλεσμα, εάν η
συγκεκριμένη συμφωνία υπογραφόταν ως είχε, η Αίγυπτος να μην μπορούσε
μετά να διαπραγματευτεί τίποτα με την Τουρκία που θα αφορούσε την
ελληνική και την κυπριακή ΑΟΖ.
Μια άλλη πιο απλή αλλά ουσιαστική προσέγγιση του θέματος, δεικνύει ότι η Κύπρος είχε προετοιμάσει το έδαφος για να περιφρουρήσει η Ελλάδα τα δικαιώματα της στην περιοχή, διότι στην περίπτωση που υπογραφόταν η συμφωνία η Τουρκία δεν θα μπορούσε σήμερα να προκαλεί ασύστολα στο Αιγαίο επικαλούμενη δήθεν το δίκαιο της θάλασσας.
Σύμφωνα πάντα με τον Νίκο Ρολάνδη, ο οποίος επικαλείται πρακτικά συνεδριάσεων στο γραφείου του γενικού εισαγγελέα, αντιπροσωπία του ελληνικού ΥΠΕΞ «παρακάλεσε» την κυπριακή πλευρά να μην υπογράψει την οριογραμμή έως εκεί που άρχιζε η ελληνική ΑΟΖ, κατά τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας, αλλά να μεταφέρει τη γραμμή κατά 8 ν.μ. ανατολικότερα, ήτοι 15 χιλιόμετρα περίπου, για να μην δημιουργηθούν επιπλοκές με τις γείτονες χώρες.
Με απλά λόγια η τότε ελληνική κυβέρνηση και ειδικότερα το ΥΠΕΞ ακολουθώντας την πολιτική της υποχωρητικότητας με την κίνηση της αυτή δίδει πάτημα στην Άγκυρα ώστε στην περιοχή του Καστελορίζου να δημιουργηθεί μία de facto «γκρίζα ζώνη».
Εάν κάποιος προσπαθήσει να αντιληφθεί το μέγεθος των αποκαλύψεων του κ. Ρολάνδη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη είχε καταφέρει ήδη από το 2003, την οριοθέτηση της ΑΟΖ κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επωφελούνταν και η Ελλάδα εφόσον, εάν η Αίγυπτος υπέγραφε την αρχική συμφωνία τότε δεν θα υπήρχε περίπτωση η Τουρκία να μπορεί να σύρει το Κάιρο αργότερα σε ατραπούς οι οποίες θα δημιουργούσαν σοβαρά θέματα σε ότι αφορούσε τα ελληνικά συμφέροντα στην περιοχή.
Η άλλη όμως δυστυχώς αρνητική διαπίστωση που προκύπτει από τα λεγόμενα του κ. Ρολάνδη είναι η έλλειψη αποφασιστικών κινήσεων της ελληνικής διπλωματίας. Η Αθήνα φοβισμένη πως η επιτυχία της Κύπρου που θα αντανακλούσε και στην ίδια – ίσως μια μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε διότι εάν υπογραφόταν η συμφωνία η Αθήνα θα αναγκαζόταν να ενεργήσει επιτέλους ως κράτος και όχι ως …αποικία-, ουσιαστικά όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, «έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της».
Μια άλλη πιο απλή αλλά ουσιαστική προσέγγιση του θέματος, δεικνύει ότι η Κύπρος είχε προετοιμάσει το έδαφος για να περιφρουρήσει η Ελλάδα τα δικαιώματα της στην περιοχή, διότι στην περίπτωση που υπογραφόταν η συμφωνία η Τουρκία δεν θα μπορούσε σήμερα να προκαλεί ασύστολα στο Αιγαίο επικαλούμενη δήθεν το δίκαιο της θάλασσας.
Σύμφωνα πάντα με τον Νίκο Ρολάνδη, ο οποίος επικαλείται πρακτικά συνεδριάσεων στο γραφείου του γενικού εισαγγελέα, αντιπροσωπία του ελληνικού ΥΠΕΞ «παρακάλεσε» την κυπριακή πλευρά να μην υπογράψει την οριογραμμή έως εκεί που άρχιζε η ελληνική ΑΟΖ, κατά τις προβλέψεις του Δικαίου της Θάλασσας, αλλά να μεταφέρει τη γραμμή κατά 8 ν.μ. ανατολικότερα, ήτοι 15 χιλιόμετρα περίπου, για να μην δημιουργηθούν επιπλοκές με τις γείτονες χώρες.
Με απλά λόγια η τότε ελληνική κυβέρνηση και ειδικότερα το ΥΠΕΞ ακολουθώντας την πολιτική της υποχωρητικότητας με την κίνηση της αυτή δίδει πάτημα στην Άγκυρα ώστε στην περιοχή του Καστελορίζου να δημιουργηθεί μία de facto «γκρίζα ζώνη».
Εάν κάποιος προσπαθήσει να αντιληφθεί το μέγεθος των αποκαλύψεων του κ. Ρολάνδη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η κυβέρνηση του Γλαύκου Κληρίδη είχε καταφέρει ήδη από το 2003, την οριοθέτηση της ΑΟΖ κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επωφελούνταν και η Ελλάδα εφόσον, εάν η Αίγυπτος υπέγραφε την αρχική συμφωνία τότε δεν θα υπήρχε περίπτωση η Τουρκία να μπορεί να σύρει το Κάιρο αργότερα σε ατραπούς οι οποίες θα δημιουργούσαν σοβαρά θέματα σε ότι αφορούσε τα ελληνικά συμφέροντα στην περιοχή.
Η άλλη όμως δυστυχώς αρνητική διαπίστωση που προκύπτει από τα λεγόμενα του κ. Ρολάνδη είναι η έλλειψη αποφασιστικών κινήσεων της ελληνικής διπλωματίας. Η Αθήνα φοβισμένη πως η επιτυχία της Κύπρου που θα αντανακλούσε και στην ίδια – ίσως μια μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε διότι εάν υπογραφόταν η συμφωνία η Αθήνα θα αναγκαζόταν να ενεργήσει επιτέλους ως κράτος και όχι ως …αποικία-, ουσιαστικά όπως λέει και ο θυμόσοφος λαός μας, «έβαλε τα χέρια της και έβγαλε τα μάτια της».
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου