Η ΔΑΠ εναντίον Κυριάκου

Πριν από λίγες ημέρες στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας συνελήφθησαν φοιτητές να κλέβουν στις εξετάσεις. Το τμήμα της Σχολής τους τιμώρησε, ως όφειλε.

Ήρθε όμως η παράταξη της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ, που πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία, και αφού χαρακτήρισε την απόφαση «πρωτόγνωρη», ζήτησε να δοθεί η δυνατότητα σε αυτούς τους φοιτητές να συμμετάσχουν στην επαναληπτική εξέταση. Επικαλέσθηκε δε η ΔΑΠ την οικονομική κρίση.

Προφανώς, οι νέοι της Νέας Δημοκρατίας είναι εμποτισμένοι και αυτοί με το πνεύμα του μπαχαλακισμού που επικρατεί στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Η κατάργηση κάθε κανόνα πειθαρχίας έχει γίνει αποδεκτή από όλες τις φοιτητικές παρατάξεις. Γι΄αυτό και οι Δαπίτες χαρακτήρισαν την απόφαση «πρωτόγνωρη».

Το να τιμωρείται ένας φοιτητής που κλέβει στις εξετάσεις, βρίσκεται έξω από την λογική των Ελληνικών ΑΕΙ. Γι΄αυτό, το «πολιτικό 5» που το λέγαμε για την πλάκα μας στην δεκαετία του 70, έγινε φοιτητικό αίτημα στην δεκαετία του 80.

Για να ενημερώσω τον αναγνώστη, το «πολιτικό 5» σημαίνει πως όλοι οι φοιτητές βαθμολογούνται τουλάχιστον με 5, και δεν χάνουν εξεταστική. Οι λόγοι ήταν και παραμένουν ιδεολογικοί.

Βέβαια, στην πορεία, το αίτημα για το «πολιτικό 5», κρίθηκε ακραίο στην εκφορά του. Γι΄αυτό προτιμήθηκαν πιο κομψές παρεμβάσεις, που κατέτειναν στο ίδιο αποτέλεσμα: Κανένας να μην «κόβεται» στις εξεταστικές.

Για να γίνει αυτό μεσολαβούσε και μεσολαβεί η φοιτητική παράταξη που διαπραγματεύεται με τον καθηγητή, πόσους «δικούς της» θα περάσει. Δηλαδή ένας φορέας αιτημάτων, όπως είναι η φοιτητική παράταξη, μετατράπηκε σε χυδαίο προστάτη των φίλων της.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε στο σημείο να έχει καταργηθεί κάθε πειθαρχικός έλεγχος, και στις σπάνιες περιπτώσεις που αυτός ασκείται, να έχουμε παρεμβάσεις σαν αυτήν που σχολιάζω.

Μάλιστα, για τους φοιτητές της Νέας Δημοκρατίας το παράπτωμα είναι διπλό. Όχι μόνον γιατί ζητούν την απαλλαγή των παραβατών, αλλά και γιατί την στιγμή που ο πρόεδρος του κόμματος τους κάνει σημαία την αριστεία, αυτοί κάνουν σημαία την αντιγραφή στις εξετάσεις.

Είναι ολοφάνερο, νομίζω, πως αριστεία και «σκονάκι» είναι έννοιες που αλληλοαποκλείονται. Δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Η επιβράβευση πρέπει να αποτέλεσμα της σκληρής προσπάθειας και όχι της διαπραγμάτευσης καθηγητή-φοιτητών, όπως δυστυχώς συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια στα ΑΕΙ.

Δεν είναι τυχαίο, πως ενώ η ΔΑΠ κυριαρχεί εκλογικά στα Πανεπιστήμια, έχει ηττηθεί, κατά κράτος, στον ιδεολογικό τομέα. Αντί να επικρατήσουν οι φιλελεύθερες ιδέες της, αυτή έχει αποδεχθεί πλήρως τις πρακτικές της Αριστεράς.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης οφείλει να «τραβήξει αυτιά.» Δεν είναι νοητό ο ίδιος, για λόγους δεοντολογίας να «κόβει» την υποψηφιότητα ενός στελέχους του κόμματος, και την ίδια στιγμή οι νέοι της Νέας Δημοκρατίας να ζητούν την κατάργηση κάθε δεοντολογίας στον χώρο τους.

Θα περίμενε κάποιος η νέα γενιά, μελετώντας τα ελαττώματα των προηγούμενων, να είναι πιο προσεκτική και πιο δεκτική σε ζητήματα διαφάνειας και αριστείας. Φαίνεται όμως, πως το δηλητήριο που χύθηκε στα Ελληνικά Πανεπιστήμια στις δεκαετίες του 80 και του 90, έχει εισχωρήσει βαθιά και στους σημερινούς εικοσάχρονους, ανεξαρτήτως ιδεολογίας.

Άλλωστε, όταν παράγεται το ίδιο αποτέλεσμα τόσο με την  σκληρή δουλειά, όσο και με το φραπέ, η προτίμηση στρέφεται, σχεδόν πάντα, στην εύκολη λύση.

Γι΄αυτό ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας, για να είναι πειστικός σε αυτά που λέει, ας ασχοληθεί με τους νεολαίους του, που δεν άκουσαν τίποτα – όπως φαίνεται- για το μήνυμα της αριστείας που κομίζει.