Προϋποθέσεις μετανάστευσης ἐνάντια στό «Σύμφωνο»

Ὅπως ἀναφέραμε

στό προηγούμενο φύλλο τῆς «Ἀχαρναϊκῆς», πολλοί ἡγέτες ὑπέγραψαν στό Μαρακές, τό περίφημο «Σύμφωνο Μετανάστευσης». Ἐννοεῖται ὅ,τι ὑπάκουσε καί ὁ κ. Τσίπρας, ἐνῷ δέν διαφωνεῖ καί ὁ κ. Μητσοτάκης. Διαβάστε τό κείμενο μεταφρασμένο:

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΜΑΣ

(Αὐτό τό Παγκόσμιο Σύμφωνο ἐκφράζει τή συλλογική μας δέσμευση γιά τήν βελτίωση τῆς συνεργασίας γιά τήν διεθνῆ μετανάστευση. Ἡ μετανάστευση εἶναι μέρος τῆς ἀνθρώπινης ἐμπειρίας σέ ὅλη τήν ἱστορία καί ἀναγνωρίζουμε ὅτι ἀποτελεῖ πηγή εὐημερίας, καινοτομίας καί βιώσιμης ἀνάπτυξης στόν παγκοσμιοποιημένο κόσμο μας καί ὅτι αὐτές οἱ θετικές συνέπειες μποροῦν νά βελτιστοποιηθοῦν βελτιώνοντας τήν κυβερνητική διαχείριση τῆς μετανάστευσης).

Δηλαδή οἱ «πολιτισμένοι Εὐρωπαῖοι» ἐξωλόθρευσαν 50 ἑκατομμύρια Ἰνδιάνους (κατά ἄλλους 100), γιά τήν «εὐημερία» τους. Τό ἴδιο καί μέ τούς Ἀβοριγίνες τῆς Αὐστραλίας. Θά ἐνδιέφερε πολύ τούς Σαουδάραβες μιά «καινοτομική» μετανάστευση μελῶν τῆς ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας στό Ριάντ. Ἡ πραγματικότητα εἶναι, ὅ,τι οἱ φανατικοί μουσουλμάνοι συνεχίζουν νά σκορποῦν τόν θάνατο, στίς χῶρες πού τούς ἔδωσαν φιλοξενία, στέγη καί τροφή.

Ἡ μετανάστευση θά ἦταν θετική μέ τίς ἑξῆς προϋποθέσεις:

1. Νά γίνεται σέ μικρή κλίμακα. Οἱ μετανάστες, ἀνά πενταετία, νά μήν ξεπερνοῦν τό 1% τοῦ τοπικοῦ πληθυσμοῦ, ἔτσι ὥστε τό ποσοστό τῶν μεταναστῶν νά μήν ἀπειλεῖ τήν κοινωνική συνοχή καί τή πολιτισμική φυσιογνωμία τοῦ πληθυσμοῦ τῶν φιλοξενούντων. Ἀλλιῶς πρόκειται γιά εἰσβολή.

2. Οἱ χῶρες φιλοξενίας νά βρίσκονται σέ φάση ἔντονης οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης ὥστε νά ἀπορροφήσουν τό νέο ἐργατικό δυναμικό. Ἀλλιῶς ἐπιτείνονται τά κοινωνικά προβλήματα καί αὐξάνονται ἡ ἀνεργία καί ἡ ἐγκληματικότητα.

3. Οἱ μετανάστες νά εἶναι πολιτισμικά συμβατοί καί νά θέλουν νά ἀφομοιωθοῦν ἀπό τή χώρα φιλοξενίας - καί σέ δυό τό πολύ γενιές νά ἀποτελοῦν ὀργανικό τμῆμα της. Ἀλλιῶς δημιουργοῦμε γκέτο, κράτη ἐν κράτεσιν καί ἑστίες συνεχοῦς ἔντασης καί ἀνομίας.

4. Οἱ μετανάστες νά μήν ἔχουν δικαίωμα, τουλάχιστον γιά τά πρῶτα 5 ἔτη φιλοξενίας, στό πόρους τῶν προνοιακῶν δομῶν τῶν χωρῶν φιλοξενίας, γιά τούς ὁποίους δέν ἔχουν πληρώσει δεκάρα τσακιστή. Ἀλλιῶς δημιουργοῦμε στρατιές ἐπήλυδων προσοδοθηρῶν καί ὁδηγοῦμε τό κοινωνικό κράτος τό ὁποῖο σχεδιάστηκε γιά νά ἔχει συγκεκριμένες ἀντοχές, σέ πλήρη κατάρρευση.

5. Οἱ μετανάστες νά εἶναι ὑγιεῖς, ψυχικά καί σωματικά, στοιχεῖα πού θά διαπιστώνονται ἀπό γιατρούς τῆς χώρας εἰσόδου. Σέ ἀντίθετη περίπτωση ἡ εἴσοδος νά ἀπαγορεύεται. Κι ἐπειδή πρέπει ἐπιτέλους νά μιλήσουμε ἔξω ἀπό τά δόντια: ἡ συνεχής, ἐπί σειρά γενεῶν, ἐνδογαμία ἡ ὁποία εἶναι ἐκτεταμένη στούς μουσουλμανικούς πληθυσμούς (τό 70% τῶν ζευγαριῶν στό Πακιστᾶν εἶναι πρῶτα ξαδέλφια) ἔχει ὁδηγήσει σέ γονιδιακό ἐκφυλισμό τῶν ἀπογόνων, ὅπως ἀκριβῶς συνέβη μέ τή δυναστεία τῶν Ἀψβούργων τῆς Ἱσπανίας.

Ὅπως μποροῦν νά σᾶς διαβεβαιώσουν ὅσοι ἔχουν δουλέψει σέ ὑπηρεσίες ὑποδοχῆς, μεγάλο ποσοστό μουσουλμάνων μεταναστῶν εἶναι δειγματολόγιο ἀσθενειῶν, σωματικῶν καί ψυχικῶν, πού ἐπιβαρύνουν τά συστήματα ὑγείας τῶν εὐρωπαϊκῶν χωρῶν καί προσφέρουν ἄφθονο «ὑλικό» ψυχικά διαταραγμένων γιά τίς ἑπόμενες ἐπιθέσεις αὐτοκτονίας.

ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ:

6. Οἱ πολῖτες τῶν χωρῶν φιλοξενίας ΝΑ ΘΕΛΟΥΝ τήν ἔλευση μεταναστῶν. Εἶναι κάτι γιά τό ὁποῖο κανένας δέν μιλάει, κανένα ἔγγραφο δέν τό ἀναφέρει, κανένας ΟΗΕ δέν νοιάζεται, κανένας ἡγέτης δέν θεωρεῖ ὅτι πρέπει νά τό προασπίσει. Ὅμως, ἡ χώρα μου εἶναι τό εὐρύτερο σπίτι μου. Στό σπίτι μου ΕΓΩ θά ἀποφασίσω ἄν θά δεχθῶ φιλοξενούμενους (μέ τήν προοπτική μάλιστα νά γίνουν συγκάτοικοι!) πόσους καί τί εἴδους. Ἄν γιά ὁποιονδήποτε λόγο οἱ ντόπιοι ἀντιδροῦν, κανένας δέν ἔχει δικαίωμα νά τούς ἐπιβάλει νά ἀποδεχθοῦν κάτι πού δέν θέλουν. Τό νά ὑποχρεώνεις τούς γηγενεῖς πληθυσμούς, νά δέχονται ἀδιαμαρτύρητα τήν ἐξαγωγή ἀδιεξόδων καί φανατισμοῦ τοῦ ἰσλαμικοῦ κόσμου (διότι αὐτός μεταναστεύει σήμερα), εἶναι ὁ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ. Καί εἶναι ἕνα διαρκές ἔγκλημα. Ρωτῆστε τίς μανοῦλες καί τά παιδιά τῶν πρό μηνός θυμάτων στό Στρασβοῦργο.

Καλή χρονιά

Χάρης Δημούτσος

Δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα «Αχαρναϊκή» στίς 6/1/19