12 Μαρ 2014

Νέος ρεπούσειος άθλος… Το πρότυπο του απάτριδος καλλιεργούν τα νέα βιβλία Γλώσσας του δημοτικού και του γυμνασίου

Το πρότυπο του απάτριδος καταναλωτή, με κείμενα που γκρεμίζουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των παιδιών μας και απαξιώνουν ιδανικά και ήρωες, καλλιεργούν τα νέα βιβλία Γλώσσας του δημοτικού σχολείου και του γυμνασίου, επισημαίνει ο βουλευτής Γιάννης Δημαράς σε ερώτηση που κατέθεσε προς τον υπουργό Παιδείας Κώστα Αρβανιτόπουλο. 
    «Η πολυδιαφημισμένη «διαθεματική» προσέγγιση καλύπτει επιφανειακά και τσαπατσούλικα το κάθε ένα θέμα (λίγο Ιστορία, λίγο Γεωγραφία, λίγο Καλλιτεχνικά) και στο τέλος τίποτε, ενώ δεν εμβαθύνει ούτε διαπαιδαγωγεί. Στα νέα βιβλία υποβαθμίζεται το μάθημα της Γλώσσας, λόγω πληθώρας διδακτικών αντικειμένων, το οποίο όμως είναι σημαντικό και σπουδαίο γι’ αυτήν την ηλικία. 
       Η γλώσσα είναι ζωή. Το να μαθαίνεις να γράφεις, να διαβάζεις και να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά. Το τραγικό ζήτημα σήμερα είναι αν θα γράφουμε ελληνικά ή ένα ελληνόμορφο εσπεράντο», σημειώνει ο Γιάννης Δημαράς και καλεί τον υπουργό Παιδείας να απαντήσει στα παρακάτω, απόλυτα δικαιολογημένα, ερωτήματα: 
       «Μήπως τα συγκριμένα βιβλία έχουν σκοπό να αμαυρώσουν την εθνική μας ταυτότητα και την πολιτιστική μας κληρονομιά, να νοθεύσουν την πίστη, να κόψουν σύρριζα τους δεσμούς των Ελλήνων με την ιστορική τους παράδοση, για να φτάσουμε στην επιδιωκόμενη από τη Νέα Τάξη Γενοκτονία της Μνήμης; Γιατί, για πρώτη φορά στην Ιστορία, στα νέα βιβλία Γλώσσας έχουν υποχωρήσει κατά 70% τα λογοτεχνικά κείμενα και σε αντικατάστασή τους έχουμε την εισαγωγή νέων κειμενικών ειδών, όπως συνταγές μαγειρικής, μικρές αγγελίες, διαφημίσεις, αφίσες, οδηγίες χρήσης συσκευών, κόμικς; Θεωρείτε ότι η γλώσσα είναι αξία; Αν ναι, γιατί δεν αντιμετωπίζεται με τον τρόπο που της αρμόζει; Πώς διαγράφεται η μελλοντική εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας; Πώς σκέφτεστε να αντιμετωπίσετε το συγκεκριμένο πρόβλημα απέναντι στις προκλήσεις της εποχής, στο κατώφλι του 21ου αιώνα; Ποια πιστεύετε θα είναι η πορεία της;». 
    Παρόν