Γιατί πρέπει ο κάθε πικραμένος να βγάζει τα κόμπλεξ του την ημέρα της εθνικής εορτής;

Για άλλη μια χρονιά, έστω και με μικρότερη ένταση, τα επεισόδια κάλυψαν το πραγματικό νόημα της εθνικής εορτής 

       Μπορεί κανείς να απαντήσει στα εξής ερωτήματα: Γιατί πρέπει οι παρελάσεις, μαθητικές ή στρατιωτικές, πρέπει να γίνονται πεδίο έντονων αντιπαραθέσεων; Γιατί πρέπει ο κάθε πικραμένος να βγάζει τα κόμπλεξ του την ημέρα της εθνικής εορτής; Δεν του φτάνουν 363 ημέρες να εκφράσει τη δυσαρέσκεια για το κράτος ή τα ψυχολογικά του προβλήματα; Πρέπει κάθε 25η Μαρτίου και 28η Οκτωβρίου να ντρεπόμαστε που είμαστε Έλληνες; 

        Κάνοντας τον απολογισμό της ημέρας θα διαβάσουμε τα εξής: Στην Αθήνα «τρεις κι ο κούκος» είδαν την παρέλαση και μάλιστα έπρεπε να έχουν διαπίστευση για να πλησιάσουν αλλιώς καλύτερα να κάθονταν σπίτι τους. Γιατί πρέπει ο κάθε πικραμένος να βγάζει τα κόμπλεξ του την ημέρα της εθνικής εορτής; photo - 1 

       Στην Κεφαλονιά παρ’ ολίγο να πλακωθούν στις σφαλιάρες γιατί κάποιος «ψεκασμένος» εκπρόσωπος των ΑΝ.ΕΛ. άρχιζε να βρίζει όποιον έβρισκε μπροστά διότι προφανώς έπρεπε να κάνει αισθητή την παρουσία του. 

     Στο Αγρίνιο κάποιος «αγανακτισμένος» πολίτης άρχισε να μουντζώνει με πάθος προς την εξέδρα των επισήμων και τελικά συνελήφθη από την Αστυνομία. 

     Στην Εύβοια φυγάδευσαν τον Σίμο Κεδίκογλου διότι κάποιοι ήθελαν να κάνουν επεισόδιο εναντίον του εκμεταλλευόμενοι την ημέρα. 

      Στην Κοζάνη δε η γνωστή πια «περφόρμερ» Ραχήλ Μακρή έκανε νέου σόου αποχωρώντας από την εξέδρα των επισήμων διότι όπως είπε οι πολίτες που εκπροσωπεί ήταν πίσω από κάγκελα. Γιατί πρέπει ο κάθε πικραμένος να βγάζει τα κόμπλεξ του την ημέρα της εθνικής εορτής;

        Ενώ στο Ηράκλειο επικράτησε ένταση όπως και στο Βόλο από κάποιους που άρχισαν να φωνάζουν για τα οικονομικά προβλήματα και την κρίση. Δεν έλειψαν και οι εκπαιδευτικοί που παρέλασαν με μπλούζες με διάφορα συνθήματα. 

     Για άλλη μια χρονιά, έστω και με μικρότερη ένταση, τα επεισόδια κάλυψαν το πραγματικό νόημα της εθνικής εορτής. Διότι ακόμη και παρελάσεις να μη γίνονται, ακόμη και αργία να μην είναι αυτές τις δύο ημέρες, είναι τουλάχιστον μια ευκαιρία για εθνική ανάταση, ομόνοια, συναδέλφωση και απομάκρυνση όλων των διαφορών που έχουν οι Έλληνες μεταξύ τους. Εν πάση περιπτώσει είναι δύο ημέρες που οφείλουν όλοι να αφήσουν στην άκρη τον εθνικό διχασμό και να παραδειγματιστούν από το πρόσφατο ή το παλαιότερο ηρωικό παρελθόν. 

    Γιατί δηλαδή πρέπει να αμαυρώνονται οι εορταστικές εκδηλώσεις από τέτοιου είδους ενέργειες; Δεν αισθάνονται όλοι αυτοί ότι προσβάλλουν την ιστορική, συλλογική μνήμη μιας ηρωικής χώρας; 

       Που είναι άραγε όλοι οι δυσαρεστημένοι τις υπόλοιπες 363 ημέρες του χρόνου; Στον καναπέ του σπιτιού τους βλέποντας τηλεόραση και αποθεώνοντας τηλεοπτικά μηδενικά και τηλεσαβούρες; Γιατί δε βγαίνουν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν κατά των κακών πολιτικών, των άθλιων κυβερνήσεων ή των λανθασμένων επιλογών; Πρέπει να το κάνουν τις εθνικές εορτές; Μόνο η λέξη ντροπή αρμόζει. 

     Η Ελλάδα έχει όσο ποτέ ανάγκη από εθνική ομοψυχία προκειμένου να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες σε πολιτικό, κοινωνικό ή οικονομικό επίπεδο. Πόσο δύσκολο είναι να μάθει από τα παθήματα του παρελθόντος; Το 1821 ξεκίνησε η Επανάσταση και το αλληλοφάγωμα ακολούθησε. Το 1940 ξεκίνησε η μεγάλη αντίσταση και λίγα χρόνια μετά το αδερφοφάγωμα. Γιατί πρέπει και σήμερα να κινδυνεύει η Ελλάδα από μικρούς ή μεγαλύτερους εμφυλίους οι οποίοι το μόνο που θα κάνουν είναι να διαλύσουν την πατρίδα; Ξεχάστε τους πολιτικούς. Θυμηθείτε έστω δύο ημέρες το χρόνο ότι όλοι είμαστε Έλληνες και αυτή τη χώρα πρέπει να την τιμούμε με κάθε τρόπο. Όχι πάντως με σόου και διχαστικές εκδηλώσεις.