30 Αυγ 2015

Ελλαδιστάν: Ορκίστηκε υπουργός και έφυγε για...τουρνέ..

Αν και η επιλογή της Αλκηστις Πρωτοψάλτη για το υπουργείο Τουρισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση φαίνεται να είναι σωστή, δείχνει ταυτόχρονα και την ελληνική κουλτούρα της πατέντας. 
    Συγκεκριμένα η Αλκηστις Πρωτοψάλτη έχει κάποιες περιοδείες στο εξωτερικό στις οποίες θα εμφανιστεί κανονικά. Αυτό δείχνει και με πόση σοβαρότητα αντιμετωπίζονται κάποιες καταστάσεις. Όπως είπε και η ίδια, «Το πρώτο πράγμα που είπα στον πρόεδρο της δημοκρατίας είναι ότι οι συναυλίες μου και οι περιοδείες στην Αμερική και τον Καναδά δεν μπορούν ούτε να αναβληθούν ούτε να μεταφερθούν. Tο δέχτηκε».

Η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Πυρηνικών Δοκιμών και οι εκδηλώσεις της Πρεσβείας του Καζακστάν στο δήμο Αχαρνών

Καθιερώθηκε με το ψήφισμα 64/35 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 2 Δεκεμβρίου 2009 και γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 29 Αυγούστου. 
      Η Παγκόσμια Ημέρα κατά των Πυρηνικών Δοκιμών (International Day Against Nuclear Tests) είναι μια ευκαιρία για τα κράτη - μέλη του ΟΗΕ να ενθαρρύνουν την ενημέρωση και εκπαίδευση των πολιτών τους για τις «συνέπειες των πυρηνικών δοκιμών και την ανάγκη κατάργησή τους, ως μέτρο επίτευξης του στόχου για ένα κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα». 
       Η σχετική πρωτοβουλία ανήκε στο Καζακστάν και η 29η Αυγούστου επελέγη σε ανάμνηση του κλεισίματος του πεδίου πυρηνικών δοκιμών στο Σεμιπαλατίνσκ του Καζαχστάν (29 Αυγούστου 1991), το οποίο χρησιμοποιούσε η Σοβιετική Ένωση. 
       Στις 28-29 Αυγούστου στην περιοχή Αχαρναί, η Πρεσβεία του Καζακστάν στην Ελλάδα διεξαγάγει φωτογραφική έκθεση η οποία είναι αφιερωμένη στην «Παγκόσμια Ημέρα κατά των πυρηνικών δοκιμών - 29 Αυγούστου». Στο πλαίσιο της έκθεσης, οι επισκέπτες θα γνωρίσουν μέσω πάνελ με φωτογραφίες, που είναι τοποθετημένες με χρονολογική σειρά, τις ενέργειες του Καζακστάν κατά της διεξαγωγής πυρηνικών δοκιμών. 
        Η τραγική εμπειρία του Καζακστάν θα παραμείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στις 29 Αυγούστου 1949 στο Καζακστάν πραγματοποιήθηκε η πρώτη πυρηνική δοκιμή. Την ίδια μέρα το 1991, ο Πρόεδρος Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ με διάταγμά του έκλεισε το Σεμιπαλατίνσκ, περιοχή πυρηνικών δοκιμών. Με πρωτοβουλία του Καζακστάν το 2009, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε ψήφισμα, ανακηρύσσοντας την 29η Αυγούστου ως Παγκόσμια Ημέρα κατά των Πυρηνικών Δοκιμών. 
        Όταν το Καζακστάν απέκτησε την ανεξαρτησία του το 1991, δεν έκλεισε μόνο το πολύγωνο των πυρηνικών δοκιμών στο Σεμιπαλατίνσκ, αλλά αποφάσισε να παραιτηθεί από το τέταρτο μεγαλύτερο στον κόσμο πυρηνικό οπλοστάσιο, τερματίζοντας τη χρήση του αντιδραστήρα γρήγορων νετρονίων στην πόλη Ακτάου. Το Καζακστάν έχει ενταχθεί στην «Ομάδα των Οκτώ» κατά της εξάπλωσης των όπλων μαζικής καταστροφής. Οι αντιπυρηνικές πρωτοβουλίες του Καζακστάν ανακοινώθηκαν στη Σύνοδο Κορυφής της Παγκόσμιας Πυρηνικής Ασφάλειας, στην Ουάσιγκτον, Σεούλ, Χάγη και σε διεθνή συνέδρια στην Αστάνα. 
       Τον Αύγουστο του 2012, το Καζακστάν ανακοίνωσε την έναρξη του διεθνούς προγράμματος «ATOM» (www.theatomproject.org), το οποίο υποστηρίζεται από χιλιάδες ανθρώπους σε περισσότερες από 120 χώρες σε όλο τον κόσμο.

29 Αυγ 2015

Υπάρχουν και χώρες που υπερασπίζονται τα σύνορά τους - Τρία χρόνια φυλακή σε όσους περνούν παράνομα το φράχτη στα σύνορα θα επιβάλλει η Ουγγαρία

Σχέδιο νόμου για την τριετή φυλάκιση όσων διαπερνούν παράνομα τον υπό κατασκευή φράχτη στα σύνορα με την Σερβία, παρουσίασε η ουγγρική κυβέρνηση. 
    Το νομοσχέδιο, εκτός της ποινής φυλάκισης, προβλέπει συνολικά 13 μέτρα για τον περιορισμό των μεταναστευτικών ροών. 
      Μεταξύ άλλων, η κυβέρνηση προανήγγειλε την επιβολή σκληρότερων ποινών στους διακινητές, αλλά και τη δημιουργία μίας «ζώνης» στα σύνορα, όπου θα παραμένουν οι πρόσφυγες, έως ότου εξεταστεί το αίτημα τους. Σημειώνεται ότι ο φράχτης στα σύνορα με την Σερβία, αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί στις 31 Αυγούστου. 
     Παράλληλα, το σχέδιο νόμου παραχωρεί περισσότερες εξουσίας στην αστυνομία και τη δυνατότητα στις ένοπλες δυνάμεις να παρεμβαίνουν σε «καταστάσεις κρίσης». 
      Πηγή: ΑΜΠΕ, Ναυτεμπορική

Ευρώ ή Δραχμή και Προεδρική Δημοκρατία!

Ως νέος ΄Αμλετ, ο ΄Ελλην ψηφοφόρος καλείται να επιλέξει στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου μεταξύ μνημονικών και αντιμνημονικών κομμάτων. Δηλ. εν τελική αναλύσει, «να μπή κανείς ή να μη μπή» (στην δραχμή) δοθέντος ότι η ενδεχομένη αποδοκιμασία των ευρωφίλων κομμάτων σημαίνει αυτομάτως χρεωκοπία και επάνοδο εις κάποιου είδους εγχώριο νόμισμα. Το δίλημμα, εν τούτοις, δραχμή ή ευρώ είναι παραπειστικόν. Απλοποιεί μία σύνθετη υπόθεσιν: Εάν συμφέρει την ανάπτυξι της οικονομίας (ΑΕΠ) η χρήσι ξένου νομίσματος και δανεικών διά την αποτροπή της χρεωκοπίας και όχι διά επενδύσεις ή εάν την εξυπηρετεί η επάνοδος στην εθνική νομισματική πολιτική και η αναστολή εξυπηρετήσεως του άλλως αδιατηρήτου δημοσίου χρέους οπότε η εισροή ιδιωτικού επενδυτικού κεφαλαίου και η ενίσχυσι των εξαγωγών δύνανται ν’ αυξήσουν υ γ ι ώ ς το ΑΕΠ και να μειώσουν την ανεργία. 
       Η παρελθούσα συμπεριφορά του ευρώ και η μεταπολεμική εμπειρία της δραχμής είναι ένας ασφαλής οδηγός της προτιμήσεως του ενός ή του άλλου νομίσματος, ενώ η οικονομική ανάπτυξις είναι το επιδιωκόμενο μέσον, δια την καταπολέμησι της ανεργίας, που υποσκάπτει τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας και δημογραφίας. 
       Η απόφασι παραμένει πολιτική επιλογή και υπ’αυτή την έννοια δεν έχει τόση σημασία ποίο κόμμα θα κερδίσει τις προσεχείς εκλογές αλλά υπό ποίαν μορφή του πολιτεύματος θα εφαρμόσει την μία ή την ετέρα λύσιν. Είναι προφανές ότι το κοινοβουλευτικό σύστημα αδυνατεί να εφαρμόσει ακόμη και τα προαπαιτούμενα της ευρωχρηματοδοτήσεως του χρέους, ενώ εκφράζονται ζωηρές αμφιβολίες εάν μία αριστερή κυβέρνησι δύναται να διαχειρισθή την νέα δραχμή, υπό την πίεσι του λεγομένου «πολιτικού κόστους» (πχ. η φορολόγησι των αγροτών) και της διευρύνσεως του δημοσίου (Σοβιετικό μοντέλο) στην οικονομία. 
               Η αποτυχία του ευρώ
        Όταν το 2002 κυκλοφόρησε το ευρώ (ίσο περίπου με 2 Γερμανικά μάρκα ), η Ελληνική οικονομία διήρχετο μίαν περίοδο σταθερότητος και σχετικής αναπτύξεως, αποτέλεσμα δύο υποτιμήσεων της δραχμής επί ΠΑΣΟΚ. Ο πληθωρισμός ήταν ανεκτός και η ανεργία υπό έλεγχο, παρά το αντιεπιχειρηματικό πνεύμα των… σοσιαληστρικών κυβερνήσεων μετά το 1974 (βλ.άρθρ. 106 του Καραμανλικού συντάγματος που δημεύει τις ιδιωτικές επιχειρήσεις χωρίς αποζημίωσι) 
          Η επιλογή του ευρώ υπήρξε μία καθαρώς πολιτική πράξι που δεν είχε καμμία απολύτως σχέσι με την οικονομική πραγματικότητα. Εστηρίζετο εις μαγειρευμένα στατιστικά στοιχεία και ανταλλαγές επιτοκίων (swap), διά την απόκρυψι του δημοσίου χρέους, από την οποία απόκρυψι η μεσολαβήσασα Γκόλντμαν Ζαξ έβγαλε μερικές εκατοντάδες εκατομμυρίων δολλαρίων κέρδος και ο τότε πρωθυπουργός Κ.Σημίτης επεδείκνυε τα πρώτα ευρωνομίσματα λίαν υπερηφάνως στον Αμερικανό πρόεδρο Τζώρτζ Μπούς, ο ποίος απορούσε με το μέγεθος της εθελοδουλίας των γραικύλων. 
          Το ευρώ προεκάλεσε τρομακτικές παρενέργειες ειδικώς στην Ελλάδα: από της βαθείας μεταβολής της αντιλήψεως περί των τιμών στην αγορά (Price perception, λόγω διαστολής της πιστωτικής επέκτασης) μέχρις αφανών εκ πρώτης όψεως αλλ’ λίαν οδυνηρών αποτελεσμάτων διά τον ΄Ελληνα παραγωγό, καταναλωτή και φορολογούμενο (εξ αιτίας του αφειδούς δανεισμού του δημοσίου στο εξωτερικό και της εν συνεχεία αγρίας φορολογίας των δια των τριών μνημονίων). 
        Το γενικό επίπεδο των τιμών του ευρώ υπερδιπλασιάσθη στην Ελλάδα απ’ την αύξησι της συνολικής ζητήσεως που παρέσχεν η ανεξέλεκτη Τραπεζική χρηματοδότησι. Ο Ελληνικός πληθωρισμός απεκρύβη απ’ την κρατικοδίαιτη στατιστική υπηρεσία και η απώλεια ανταγωνιστικότητος έφθειρε συν τω χρόνω την συγκρισιμότητα της Ελληνικής παραγωγής με τις συναγωνίστριες χώρες στην διεθνή αγορά (ακόμη και στον Τουρισμόν όπου η χώρα έχει συγκριτικό πλεονέκτημα) ενώ ο γνωστός στην εφορία φορολογούμενος… εκληθη να επωμισθή το τεράστιο δημόσιο χρέος που το 2014 υπερέβη το 172% του ΑΕΠ ενώ η παραδοσιακή φοροδιαφυγή έλαβε κολοσσιαίες διαστάσεις. 
       Τ’ αποτελέσματα της νομισματικής και συναλλαγματικής πολιτικής του ευρώ, η οποία βασικώς εξυπηρέτει την Γερμανία, που εξήγαγε την ανεργία της στο Ευρωπαϊκό νότο, εφάνησαν στην χώρα μας πολύ ενωρίτερον της διεθνούς κρίσεως του 2008. 
        Η οικονομική ανάπτυξι, που αρχικώς είχε επιτυχυνθή λόγω της διοργανώσεως του Ολυμπιακών Παιγνίων (Olympic Games) το 2004, επεβραδύνθη ταχέως μέχρις εκμηδενήσεως το επόμενον έτος. Από του 2009 άρχισε μία πρωτοφανής ύφεσι να πλήττει την Ελληνική οικονομία με απώλεια συνολικώς μέχρις σήμερον του 40% του διαθεσίμου εισοδήματος και την ανεργία να πλησιάζει το τρίτο του ενεργού πληθυσμού (το άλλο 1/3 «ασχολείται» στο …δημόσιον λόγω πελατειακών σχέσεων των κομμάτων της κοινο-βολευτικής δημο-ακρατίας). 
      Η αδυναμία εξυπηρετήσεως του δημοσίου χρέους έφερε το 2012 τα Τρωηκά μνημόνια και το ΔΝΤ με τιμωρητική ουσιαστικώς διάθεσι και όχι με αναπτυξιακή προοπτική. Το μοιραίον λάθος επέτεινε την φθοροποιό δράσι του ξένου νομίσματος εις όλους τους τομείς της Ελληνικής οικονομίας σύν της προσελκύσεως δύο εκατομμυρίων λαθρομεταναστών λόγω του μετατρεψιμότητος του ευρώ. 
          Η ψυχολογία της μάζης
     -Πώς εξηγείται, εν τοιαύτη περιπτώσει, η σημερινή δημοτικότης του ευρώ στην Ελληνική κοινή γνώμη; 
         Η απάντησι δεν είναι οικονομική αλλά της ψυχολογίας της μάζης του πληθυσμού: Αφ’ενός μεν το αίσθημα (τουλάχιστον μέχρι πρότινος) ότι οι ΄Ελληνες προήχθησαν εις …Ευρωπαίους (μαζί με τις δραχμικές καταθέσεις που μετεβλήθησαν εν μια νυκτί εις σκληρό συνάλλαγμα) αφ’ ετέρου δε η απέχθεια της μεταβολής των συνηθειών και η πνευματική ραστώνη της ακαδημαϊκής κοινότητος, μαζί με την συνεχή κινδυνολογία των μαζικών μέσων …παραπληροφορήσεως, επέτρεψαν τον σχηματισμό ενός λαϊκού ερείσματος υπέρ του ευρωπαϊκού νομίσματος. 
       Εν τούτοις, το λαϊκό ρεύμα του ευρώ ήδη εξασθενεί όχι μόνον στους ριζοσπάστες οπαδούς (το τρίτο κόμμα είναι αντιμνημονικό) αλλά και διά πολλούς συντηρητικούς ψηφοφόρους που έχουν εθνική συνείδησι και καλούνται να πληρώσουν υπερόγκους φόρους. Τα Capital controls, το κλείσιμο και η κεφαλαιακή εξάχνωσι των Τραπεζών (που υπολειτουργούν επί 8 εβδομάδες !), τα αναλήψιμα 420 ευρώ ανά καταθέτη εβδομαδιαίως και οι νέοι φόροι (+25%) του τρίτου μνημονίου αραιώνουν τους οπαδούς του ευρώ. Η αγωνία μεταφέρεται τώρα στον Αλέξη Τσίπρα μήπως και δεν προλάβει τις εκλογές προτού επιπέσουν τα νέα εκκαθαριστικά της εφορίας επί της κεφαλής των ψηφοφόρων. 
         Εάν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ περιοριστεί στις 120 έδρες στην Βουλή, η πιθανότης επιστροφής στην δραχμή θα ενισχυθή όχι μόνον δι’εκείνους που έχουν μνήμη αλλά και δι’ όσους την απεχθάνονται ως όψιμοι «Ευρωπαίοι». 
          Στην εποχή της Δραχμής    
       Αντιθέτως προς την ευρωμνημονική, η εποχή της δραχμής εχαρακτηρίζετο από χαμηλή φορολογία, αύξησι της απασχολήσεως, δυναμική άνοδο των εξαγωγών στα Βαλκάνια, σταθερότητα και εξωστρέφεια του Τραπεζικού συστήματος και ευέλικτη συναλλαγματική πολιτική για τον Τουρισμό και την ναυτιλία, που εκάλυπταν το 40% του ΑΕΠ ενώ σήμερα μόλις το 25%. 
         Ως συνέπεια της ευελίκτου συναλλαγματικής πολιτικής της Τραπέζης της Ελλάδος προ του 1998, χιλιάδες νέες θέσεις μονίμου απασχολήσεως δημιουργήθησαν από εφοπλιστικές, νεοπαγείς και ξενοδοχειακές επιχειρήσεις στην χώρα. Η δραχμή είχε διεθνοποιηθή και μάλιστα ανατιμηθή στα Βαλκάνια.Το έλλειμμα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών εκαλύπτοντο με «εξισορροπητικό δανεισμό» του μακαρίτου Ζολώτα 350-400 εκατομ. δολλάρίων ετησίως και το δημόσιον χρέος ήταν κάτω του 60% του ΑΕΠ. 
       Το 2002, με δημόσιον χρέος εις ευρώ άνω του 100% του ΑΕΠ, τίποτε δεν εδικαιολόγει την εγκατάληψι της δραχμής παρά μόνον η δολία προαίρεσι της κυβερνήσεως Σημίτη, η οποία ενήχετο και στο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου. Δι’ ενός άλματος εις τα πρόσω, ο Κ. Σημίτης («καθ’εξιν συνωμότης» κατά τον προφητάνακτα του ΠαΣοΚ) προσεπάθησε να αποσείσει το αμαρτωλό παρελθόν του ΠαΣοΚ και με την υπογραφείσα συμφωνία Σένγκεν, να εξυπηρετήσει τα Γερμανικά συμφέροντα. 
         Η εν συνεχεία συμφωνία του Δουβλίνου μετέβαλε την χώρα εις χωματερή ανθρώπων ήδη από του 2003, όταν άρχισε να δέχεται ελευθέρως ξένους εργάτες και εν συνεχεία τους λαθρομετανάστες από την… «ηνωμένη Ευρώπη»! Όταν ο πρωθυπουργός Σημίτης όλως αντισυνταγματικώς παρέδωσε το «δακτυλίδι της εξουσίας» στον αιωνίως αιθεροβάμωνα «πρόεδρο» Γιώργο Α. Παπανδρέου («Λεφτά υπάρχουν» 2010 και «Κίνημα» το 2015) άρχισε η επιτάχυνσι του εκλογικού κύκλου που παρέλυσε την δημοσία διοίκησι και την χώρα με 13 ψηφοθηρίες από του 2009. 
       Υπάρχει βάσιμος υποψία ότι εάν το 2010 η χώρα είχε επανέλθη στο εθνικό νόμισμα πολλά από τα σημερινά δεινά θα είχαν αποφευχθή και θα ευρίσκετο εις τροχιάν αναπτύξεως με αναπόφευκτη την αναδιάρθρωσι του δημοσίου χρέους που είναι εξ ορισμού αδιατήρητο (ΔΝΤ). Αλλ’ απέλειπεν το πολιτικόν θάρρος και η γνώσις. 
        Με την εμμονή μέσα στην ευρωζώνη απωλέσθησαν 5 έτη αναπτύξεως και εξυγιάνσεως της οικονομίας στα οποία έρχονται τώρα να προστεθούν αλλά τρία, υφεσιακά της συμφωνίας του Ιούλιου (17) Τσίπρα-Μέρκελ. Το ΑΕΠ θα μειωθή εφέτος 3% και Κύριος οίδεν πόσο του χρόνου. Η επανάληψις του πειράματος λιτότητος ουδένα εδίδαξε – ούτε τους οικονομολόγους του ΔΝΤ! 
        Είναι εν τούτοις γνωστόν από την Φυσική ότι το ίδιο πείραμα με τα ίδια συστατικά δεν μπορεί να επιφέρει διαφορετικό αποτέλεσμα. Η οικονομική ανάπτυξι της Ελλάδος μέσα στο ευρώ είναι ματαιοπονία. Η αναζήτησι εναλλακτικού νομίσματος είναι ζήτημα χρόνου όχι πολιτικής επιλογής. 
           Το πολιτικό πρόβλημα 
          Παρά ταύτα το ζήτημα της υιοθεσίας δραχμής μετατίθεται από το οικονομικό στο πολιτικό πεδίο. Με κοινο-βολευτικές κυβερνήσεις χαμηλής ισχύος και 300 «βολευτές» στο α-βούλιο, τελείως ανευθύνους (222 εψήφισαν το τελευταίο μνημόνιο άνευ αναγνώσεως του) είναι ηλίου φαεινώτερον ότι ο πληθωρισμός θα καλπάσει με την δραχμή. Πολύ ενωρίτερον οι οίκοι πιστωτικής ανυποληψίας MOODY’S, S+P , FITCH θα έχουν υποτιμήσει την Ελλάδα κάτω του σημερινού CC. Οπότε κάθε αξιοπιστία θα έχει χαθή. 
        Το εθνικό νόμισμα «θέλει –όχι- τον Γερμανό του» αλλά ένα ενάρετο και κυρίως αποτελεσματικό πολιτικό καθεστώς, χωρίς συχνές προσφυγές στις κάλπες που αποδιοργανώνουν της οικονομική ζωή. Ένα τέτοιο είναι της Προεδρικής δημοκρατίας, με σαφή διάκρισι των τριών εξουσιών. Η εκτελεστική υπό 5ετή πρόεδρον, εκλεγόμενο εις δύο Κυριακάς μεταξύ των δύο επικρατεστέρων στην πρώτη Κυριακή και με ολιγομελή κυβέρνησι. Το νομοθετικό σώμα 150 αντιπροσώπων ανανεουμένων ανά διετίαν δεν ανατρέπει την κυβέρνησι εις περίπτωσιν απορρίψεως νομοθετήματος. Με την δυνατότητα δημοψηφισμάτων δια της απ’ευθείας προσφυγή στον λαό και με την δικαιοσύνη και τις νομισματικές αρχές πλήρως ανεξάρτητες, είναι μάλλον βέβαιον ότι το νέο δραχμικό καθεστώς θα είναι σταθερό. Κίνδυνος πληθωρισμού με ύφεσι 30% υπάρχει μόνο διά τους αγνωστικιστάς της Οικονομικής – καθηγητάς και Κουϊσλινγκς 
          Το βασικό πλεονέκτημα του εθνικού νομίσματος είναι ότι εξασφαλίζει την ρευστότητα του Τραπεζικού συστήματος και συνδυάζει την εισοδηματική πολιτική με την τιμή του συναλλάγματος, μείον τις αυτόνομες εισροές κεφαλαίου. 
       Η Ελλάς δεν έχει ανάγκη ξένου δανεισμού εάν χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια των Ελλήνων στο εξωτερικό και τον δημόσιο πλούτο αντί να τον εκχωρήσει στο German Looting (Market Watch 25.8) θα χρηματοδοτήσει την ανάπτυξι. Μπορεί να εκχωρήσει στο ιδιωτικό μανατζμεντ το 1/5 της δημοσίας περιουσίας και να εισπράξει 20 δις. εις διαστημα 2 ετών παρακρατώντας το 51% των Κοινοπρακτικών Εταιριών του δημοσίου, χωρίς εξωτερικό δανεισμό. 
      Η προσέλκυσι ιδιωτικών κεφαλαίων απαιτεί χαμηλή, σταθερή-αμετάβλητη- φορολογία και σοβαρή-αποτελεσματική κυβέρνησιν. Όχι καραγκιόζηδες στα υπουργεία (κι’αυτά όχι περισσότερα από 7 έως 8) και όχι στρατιές υπαλλήλων στο δημόσιον. Οι 800.000 δημ.υπάλληλοι πρέπει ν’αξιολογηθούν πλήρως από πλευράς αποδόσεως και ο αριθμός των να μειωθή δραστικώς συν τω χρόνω κι’ οι αρμοδιότητες του κράτους-δυνάστη να περιορισθούν εις αυστηρώς κατασταλτικές και όχι προληπτικές παρεμβάσεις (δεκάδες οι υπογραφές και τ’απαιτούμενα πιστοποιητικά που ζητούνται διά την σύστασιν ανωνύμου εταιρίας, την οποία ο Αντώνης Σαμαράς -όχι ο ΣΥΡΙΖΑ- μετέβαλε εις «ομόρρυθμο» με απεριόριστη ευθύνη των… μετόχων!). 
         Απομένει το δημόσιον χρέος που είναι άνω των 500 δις. ευρώ. Μετακυλισθησόμενο το χρέος με 1% ετησίως επί 50 χρόνια –οπότε η παρούσα εξυπηρέτησι περιορίζεται στα 5 δις. ετησίως - όσο το επιτρεπόμενο πρωτογενές πλεόνασμα, μπορεί να πληρωθή στο τέλος. Οπότε η Ελλάς δεν γίνεται χρεωκόπος ως η Γερμανία που δεν πλήρωσε δύο φορές το εξωτερικό της χρέος (1932 και 1950). 
        Τούτων ούτως εχόντων, η επάνοδος στην εθνική νομισματική πολιτική με σθεναρό έλεγχο των Τραπεζών από Νομισματική Επιτροπή (Currency Committee), διά την έγκρισι μόνο των επωφελών πιστώσεων προστιθεμένης, με επαναφορά των «περιθωρίων» στις εισαγωγές και με δύο προϋπολογισμούς του κράτους, τον ένα τακτικό ισοσκελισμένο και το άλλον των επενδύσεων από πιστωτικά ,εγχώρια έσοδα (ομολογιακά λαχειοφόρα 5ετή δάνεια),η Ελληνική οικονομία μπορεί να επαναλειτουργήσει ασφαλώς και αποδοτικώς δια εξαλείψει την ανεργία, πράγμα βεβαίως ουδόλως εύκολον μετά την καταστροφή της Ελληνικής ιδιωτικής επιχείρησης ελέω ευρώ και Γερμανών. 
     Έσχατον είναι ένα μακροπρόθεσμο μέτρον: η αλλαγή νοοτροπίας του λαού που πρέπει να αγαπήσει την δημιουργία του πλησίον και η πλήρης αναμόχλευσι του εκπαιδευτικού συστήματος, με έμφασι στην τεχνική-επαγγελματικήν εκπαίδευσι, που θ’απαλλάξει τους νέους από τα φροντιστήρια, τα «πτυχία» και τον διορισμό στο δημόσιο. 
      Μετεκπαίδευσι χρειάζεται και το εκπαιδευτικό προσωπικό, που σήμερα είναι σχεδόν αναχρονιστικό. Η επιστροφή στα θρανία είναι υποχρεωτική στους «πολιτικούς» που για εκλογικούς λόγους, όπως ο πρωθυπουργός «με το ωραίο χαμόγελο», κλείνουν επιχειρήσεις. 
        Κώστας Κόλμερ

«Βόμβες» Τσακαλώτου σε Τσίπρα: Λαϊκισμός το δίλημμα μνημονιακός-αντιμνημονιακός

Τορπίλισε το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης - Τους έλεγα ότι δεν βγαίνει χωρίς φόρους και μου έλεγαν ότι θα χάσουμε ψήφους - Δεν φτιάξαμε δημοκρατικό κόμμα
    Κάνοντας αυτοκριτική είπε: «δεν φτιάξαμε δημοκρατικό κόμμα», ενώ χαρακτήρισε πλήγμα αυτό που έγινε με τον χρόνο διεξαγωγής του συνεδρίου. Είπε ότι μπορεί μεν ο ίδιος να μην είδε εναλλακτική πρόταση, ωστόσο το θέμα αυτό έπρεπε να συζητηθεί. 
       Πρόσθεσε επίσης ότι ήταν λάθος «ο λαϊκισμός που αναδείξαμε εμείς», αφού όπως είπε και ο ΣΥΡΙΖΑ ανάμεσα σε άλλους έχτισε πάνω στο δίλημμα μνημονιακός - αντιμνημονιακός. 
      Είπε, δε, πως όταν ο ίδιος έλεγε ότι δεν βγαίνει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης χωρίς φορολόγηση του πλούτου, οι τάσεις στον ΣΥΡΙΖΑ έλεγαν τότε «θα χάσουμε ψήφους». 
      Τόνισε δε πως υπό προϋποθέσεις είναι εφικτό να απομονωθούν κάποιες πτυχές του μνημονίου και γι' αυτό χρειάζεται «να αποφασίσουμε ποιες μάχες θα δώσουμε». 
     «Το πρόγραμμα να μην είναι το πρόγραμμα του μνημονίου», είπε υποστηρίζοντας οτι υπάρχει η δυνατότητα να γίνουν παρεμβάσεις πέραν της συμφωνίας. 
      Πρώτο Θέμα

28 Αυγ 2015

«600.000 ευρώ έδωσε ο Τσίπρας για ένα πρωτοσέλιδο»

Όπως προκύπτει από έγγραφο της διαύγειας με ημερομηνία 21/08/2015 το υπουργείο Πολιτισμού ενέκρινε επιχορήγηση 600.000 ευρώ στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών.
     «Όταν κλείνουν νοσοκομεία, γιατί δεν έχουμε να δώσουμε 23 εκατομμύρια ευρώ, την ίδια στιγμή όμως για κάποια κτίρια που είναι απέναντι από το Αιγινήτειο και το Αρεταίειο χαρίζουμε 100 εκατομμύρια σε εγγυήσεις, στο Μέγαρο Μουσικής… πρέπει να αποφασίσουμε τι προέχει. Η κοινωνική συνοχή; Να προασπίσουμε τον αδύναμο ή να προασπίσουμε τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών της οικονομική ολιγαρχίας αυτού του τόπου« 
       Κάποτε ο Αλέξης Τσίπρας μιλούσε για τα συμφέροντα των λίγων και εκλεκτών. Τα συμφέροντα της οικονομικής ολιγαρχίας αυτού του τόπου. Τα ονομάτιζε, τα φωτογράφιζε και τώρα τα χρηματοδοτεί… ίσως για να τον κάνουν πρωτοσέλιδο. 
  Έθετε μάλιστα προτεραιότητες κοινωνικής συνοχής. Προτεραιότητες που προφανώς τώρα, μετά από 7 μήνες κυβέρνησής ΣΥΡΙΖΑ και υπερψήφισης ενός ακόμα μνημονίου, η κοινωνία δεν έχει ανάγκη. Κάποτε ο Πάνος Καμμένος δήλωνε πως «θα τσακίσει» τον ΔΟΛ κι ας τον κάψουν ζωντανό», μάλιστα είχε υποσχεθεί πως «Το Μέγαρο Μουσικής μπορεί να περιμένει. Οι οικογένειες στρατιωτικών, των εν ενεργεία και των αποστράτων, έχουν φθάσει πλέον στα όρια της εξαθλίωσης» μάλλον για αυτό τώρα σιωπά στην επιδότηση, την οποία έδωσε η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει και ο ίδιος, προς το Μέγαρο Μουσικής, γιατί προφανώς έλυσε όλα τα προβλήματα του ελληνικού στρατού και των οικογενειών που δουλεύουν για αυτόν… Όπως προκύπτει από έγγραφο της διαύγειας με ημερομηνία 21/08/2015 (μια ημέρα μετά την ανακοίνωση των εκλογών) το υπουργείο Πολιτισμού ενέκρινε επιχορήγηση 600.000 ευρώ στον Οργανισμό Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. 
      Λίγες μόλις ώρες μετά την έγκριση για το κονδύλι ύψους 600.000 ευρώ και πιο συγκεκριμένα το Σάββατο στις 22 του μήνα «Τα Νέα» είχαν ολοσέλιδη εικόνα τον Αλέξη Τσίπρα με τίτλο «Μόνος του εναντίον όλων» 
        Μήπως τελικά κύριοι της κυβέρνησης, αυτά τα μέσα τα οποία τα καταγγέλλατε ως διαπλεκόμενα, τα οποία τα ονοματίζατε για χρόνια, τώρα που τα πληρώνετε και τα επιδοτείτε ενόψει προεκλογικής περιόδου δεν είναι και τόσο κακά; 
       Μήπως υπάρχουν κι άλλες εξελίξεις που δεν τις ξέρουμε; Μια και ο νόμος για τις άδειες στα κανάλια δεν ήρθε ποτέ κι ακόμη ηχεί στα αυτιά μας σαν μία όμορφη εξαγγελία; 
     Μήπως τελικά η ανερμάτιστη συγκυβέρνηση Τσίπρα Καμμένου, έσκυψε «στα τέσσερα» και αυτό το φανερώνει η διαύγεια που τόσο πολέμησαν; Αλλά και ένα πρωτοσέλιδο… 
        Σημειώνουμε πως η όλη η διαδικασία της επιδότησης είναι νόμιμη και στο πλαίσιο της εύρυθμης λειτουργίας του κράτους και των σχέσεων που αυτό έχει και πρέπει να έχει με φορείς, οργανισμούς και πρόσωπα. Δεν ποινικοποιούμε τη διαδικασία και στηρίζουμε κάθε προσπάθεια που προάγει τον πολιτισμό. 
       Το μόνο που ζητάμε είναι να μας πει ο κ. Τσίπρας από τη μεριά του, ποια είναι η δική του άποψη για το θέμα αυτό σήμερα, μια και χτες μας έλεγε άλλα…

26 Αυγ 2015

Στον Δήμο Αχαρνών το θέμα του γηπέδου του Αχαρναϊκού

Στον Δήμο Αχαρνών βρέθηκε την Τρίτη (25/8) ο πρόεδρος του Αχαρναϊκού, Χαράλαμπος Σταμούλης, προκειμένου να συζητήσει για το θέμα του γηπέδου. 
      Ενημέρωση για την πορεία των εργασιών στο Δημοτικό Γήπεδο Αχαρνών όπου είναι η έδρα του Αχαρναϊκού είχε σήμερα το πρωί ο Πρόεδρος της ΠΑΕ Χαράλαμπος Σταμούλης από τον Γενικό Γραμματέα του Δήμου Αχαρνών Θανάση Κατσιγιάννη. 
        Αφορμή της συνάντησης το θέμα που θα συζητηθεί την Τετάρτη 26/08 στο Δημοτικό Συμβούλιο Αχαρνών με το οποίο προτείνεται η λύση της προγραμματικής σύμβασης που είχε συνάψει ο Δήμος με την Περιφέρεια Αττικής ύψους 250.000 ευρώ. 
       Η συγκεκριμένη σύμβαση είχε υπογραφεί με την άνοδο της ομάδας στην Β' Εθνική καθώς απαιτούνταν, όπως άλλωστε και σήμερα, διάφορες παρεμβάσεις όπως η αποκατάσταση των ζημιών στον αγωνιστικό χώρο καθώς και η ενίσχυση και επαύξηση του ηλεκτροφωτισμού. Με την υπογραφή της σύμβασης εκ μέρους του Δήμου πραγματοποιήθηκαν παρεμβάσεις, όχι όμως όλες όσες είναι αναγκαίες για την διεξαγωγή των αγώνων. 
       Σύμφωνα με τον Γενικό Γραμματέα η λύση της σύμβασης κρίνεται ως μονόδρομος καθώς, όπως ενημέρωσε τον Πρόεδρο, δεν ακολουθήθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες με αποτέλεσμα η Περιφέρεια να μην πληρώνει τις μέχρι τώρα εργασίες ούτε όμως και την συνέχεια των έργων. 
        Ο Πρόεδρος της ΠΑΕ εξέφρασε τις ανησυχίες του τονίζοντας πως ο Αχαρναϊκός εκτός από μία ομάδα με μεγάλο κοινό που διαφημίζει πλέον την πόλη σε όλη την Ελλάδα, είναι και μία από τις υγιέστερες ομάδες της κατηγορίας που χρειάζεται ένα, αν όχι σύγχρονο, τουλάχιστον λειτουργικό γήπεδο. 
        Τόνισε πως η έλλειψη φωτισμού στερεί σημαντικά έσοδα από την ομάδα, καθώς δεν πραγματοποιούνται νυχτερινοί αγώνες, ενώ επεσήμανε για άλλη μία φορά πως πρέπει αμέσως να γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες από τον Δήμο, ώστε το γήπεδο να αδειοδοτηθεί και να μην υπάρξει κανένα πρόβλημα από την Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. 
      Όσον αφορά το θέμα της προγραμματικής ο Γενικός Γραμματέας δεσμεύτηκε πως θα πραγματοποιηθούν από μέρους του Δήμου όλες οι ενέργειες ώστε να υπογραφεί νέα προγραμματική σύμβαση με την Περιφέρεια για την κατασκευή όλων όσων χρειάζονται. 
       Ενώ δεσμεύτηκε επίσης πως θα προχωρήσουν αμέσως και οι ενέργειες για την αδειοδότηση του γηπέδου. Ο Πρόεδρος θα παρευρεθεί στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όπου θα συζητηθεί το μέλλον του γηπέδου.

Χρήστος Γείτονας: Το παραμύθι του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση

Η άλλη όψη του νομίσματος, όπως περιγράφεται από το facebook profile του Χρήστου Γείτονα. 
   Ως ιδιοκτήτης ιδιωτικού σχολείου (ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΑ ΚΩΣΤΕΑ ΓΕΙΤΟΝΑ) δεν θα έπρεπε να πάρω θέση για το ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση γιατί δεν θα είμαι αντικειμενικός. Οι σπουδές μου όμως (οικονομικά) και η απλή λογική δεν μου το επιτρέπουν. Ας κριθώ λοιπόν. 
         Το παραμύθι του ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση 
     – Ο λόγος που δεν υπάρχει ΠΟΥΘΕΝΑ στον ανεπτυγμένο κόσμο ΦΠΑ στην εκπαίδευση αλλά αντιθέτως προωθούνται φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις (κουπόνια) είναι απλός: όλες οι κυβερνήσεις στον κόσμο θέλουν να δώσουν κίνητρα για όσους επενδύουν στην εκπαίδευση. Να εξηγήσω τώρα το γιατί είναι σημαντική η επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο; Google it. 
       -Για όσους ρωτήσουν γιατί μπήκε ΦΠΑ στα φροντιστήρια: κακώς μπήκε- επιλογή της δικής μας κυβέρνησης ήταν-αλλά δύσκολα θα το πιάσουν οι θεσμοί καθώς δεν υπάρχουν αντίστοιχα “φροντιστήρια΄ στο εξωτερικό. Γιατί δεν υπάρχουν; Γιατί η ανεπάρκεια ενός εκπαιδευτικού συστήματος αντιμετωπίζεται εντός σχολείου και όχι εκτός. Αυτή η παθογένεια με την παραπαιδεία είναι καθαρά ελληνικό φαινόμενο. Σε κάθε περίπτωση, σε τέτοια ύφεση, απασχολώντας τόσους χιλιάδες εκπαιδευτικούς και καλύπτοντας παράλληλα τα τεράστια κενά της δημόσιας εκπαίδευσης, η λογική λέει να μην το φορολογηθούν τα φροντιστήρια. 
       -Αν έμπαινε ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία ποια ιδιωτικά θα είχαν το μεγαλύτερο πρόβλημα? τα μικρομεσαία ή τα μεγάλα? Ποιοί γονείς θα το έβρισκαν πιo δύσκολο να ανταποκριθούν? Αν μέναμε στο τέλος τα 5-6 μεγάλα ιδιωτικά σε ένα ολιγοπωλιακό καθεστώς ποιον θα εξυπηρετούσε και ποιος θα ωφελούνταν? 
       -Υπολόγισε κανείς πως θα απορροφηθούν οι μαθητές που θα φύγουν από τα ιδιωτικά από το δημόσιο σχολείο την ώρα που υπάρχουν 15,000 περίπου κενές θέσεις εκπαιδευτικών στα δημόσια (και “βάζουμε χέρι” σε ΕΣΠΑ για να ανταλλάξουμε interactive white boards με αναπληρωτές?) 
      -Υπολόγισε κάνεις πόσοι εκπαιδευτικοί και διοικητικοί υπάλληλοι θα χάσουν τη δουλειά τους από αυτά τα μικρά και μεσαίου μεγέθους σχολεία που θα κλείσουν; Οι χαμένες άμεσες και έμμεσες φορολογικές και ασφαλιστικές εισφορές; Το κόστος του ταμείου ανεργίας? Ή θα τους πάρουν στην ΕΡΤ; 
       – Υπολόγισε κανείς το κόστος του κάθε μαθητή στο δημόσιο σχολείο που πληρώνουμε όλοι μας σε σχέση με αυτά που κοστίζει στο μεσαίο ιδιωτικό? Μήπως δεν είναι τόσο κουτές τόσες χώρες του δυτικού κόσμου που θέλουν έναν υγιή ιδιωτικό τομέα στην εκπαίδευση που λειτουργεί πάντα πιο αποδοτικά και παραγωγικά?  
      -Για να τελειώσουμε με το παραμύθι. ΠΟΤΕ δεν ζήτησαν “οι θεσμοί” να μπεί ΦΠΑ στην εκπαίδευση γιατί πολύ απλά είναι αντίθετο στις πρακτικές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ και θα κρινόταν σύντομα παράνομο και θα μας ζητούσαν άμεση άρση του μέτρου. Τόσο απλά. 
       Ειλικρινά φίλοι μου, φαντάζεται κανένας “τους θεσμούς” να λένε: “Βάλτε 23% ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία ως αντιστάθμισμα στη μείωση ΦΠΑ στο μοσχαρίσιο κρέας”;!; 
        Αυτοί που έβαλαν τα σουβλάκια πάνω από την εκπαίδευση ψάχνουν απεγνωσμένα εν μέσω τρίτου δικού τους μνημονίου να αποδείξουν τις αριστερές καταβολές τους. Και φυσικά τα ιδιωτικά σχολεία είναι πιασάρικη καλή λεία. Θα έδειχναν στον λαό ότι φορολογούν το κεφάλαιο. Ας μην προτρέχουμε όμως. Ακόμα και αν ήμασταν εκτός ΕΕ, ακόμα και αν δεν υπήρχαν ‘θεσμοί’, υπάρχει και άλλος βασικός λόγος που δεν θα ψηφιζόταν το μέτρο αυτό στη Βουλή των Ελλήνων: θα επιβάρυνε τους οικογενειακούς προϋπολογισμούς της πλειοψηφίας της βουλευτών μας. Η φυγή προς το σοβιετικό παρελθόν και το κλείσιμο των ιδιωτικών σχολείων μπορεί να περιμένει λίγο… 
        Πηγή: naiolaia.gr

Χωρίς ένσημα

Ο Αλέξης Παπαχελάς γράφει για αυτούς που μας κυβερνούν, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν έχουν εργαστεί ποτέ τους... 
     Είναι εξοργιστικό να εξαρτάται η δουλειά σου και το αν θα την έχεις από ανθρώπους που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στη ζωή τους. Ακουγα τους παλαιότερους που έλεγαν ότι είναι πολύ βασικό να έχει κολλήσει ένσημα κάποιος προτού αναλάβει μια υπεύθυνη δημόσια θέση. Εχουν δίκιο. 
       Σήμερα μας κυβερνούν, ως επί το πλείστον, άνθρωποι οι οποίοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αγορά, πιάτσα. Ποτέ δεν αξιολογήθηκαν, ποτέ δεν ένιωσαν τον κίνδυνο της απόλυσης. Το σχολείο και το πανεπιστήμιο ήταν χώρος πολιτικής δράσης. Το «κίνημα» έγινε επάγγελμα και οι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφονται κινούνται στο περιβάλλον μιας σίγουρης θέσης στο Δημόσιο ή το Πανεπιστήμιο. Γι’ αυτούς προέχουν κάποιες ιδεολογικές εμμονές και το τι θα πει ο «χώρος». Το αν χάνουν από μία απόφασή τους τη δουλειά δέκα ή εκατό άνθρωποι λίγο τους αφορά. 
         Προσωπικά κατάλαβα πλήρως το μεγαλείο της ασχετοσύνης τους με την υπόθεση των capital controls. Οι άνθρωποι που γνώριζαν εξήγησαν σε όλους τους αρμοδίους τις επιπτώσεις τους. Συνάντησαν άρνηση ή αδυναμία κατανόησης. Οι κυβερνώντες πίστευαν ότι κανείς δεν θα επηρεασθεί, με το περίφημο επιχείρημα «και ποιος έχει τη δυνατότητα να τραβάει τόσα μετρητά τον μήνα. Σίγουρα όχι κάποιος από τους ψηφοφόρους μας». Ολα περνούν μέσα από την πολιτική. Υπάρχει απέχθεια για νούμερα, για τεχνοκρατικές αναλύσεις. Το πιο ανησυχητικό; Το μυαλό τους δεν μπορούσε να συλλάβει την καταστροφή που θα επέφεραν σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, στους εξαγωγείς, στις τράπεζες, παντού. 
        Θέλω να είμαι δίκαιος. Αυτό που περιγράφω δεν συμβαίνει τώρα για πρώτη φορά. Και άλλες κυβερνήσεις είχαν υπουργούς και κρατικούς αξιωματούχους οι οποίοι έκαναν καριέρα πηγαίνοντας πολύ γρήγορα από τα αμφιθέατρα στα κομματικά γραφεία, χωρίς να περάσουν ποτέ από το «πεζοδρόμιο». Απλώς τώρα υπάρχει η ιδεολογική εμμονή, το –σχεδόν– μίσος για το επιχειρείν και την ιδιωτική πρωτοβουλία. Εχουμε σε υπεύθυνες θέσεις πολιτικούς και κομματικά στελέχη που θεωρούν ότι οι περισσότεροι θα έπρεπε να εργάζονται για το Δημόσιο και οι υπόλοιποι να φορολογούνται αφόρητα για να μπορεί το σύστημα να στέκεται όρθιο. Η κοινωνία στην απόγνωσή της τους εμπιστεύθηκε. Στο τέλος της ημέρας, όμως, ο κόσμος θέλει δουλειές, δουλειές, δουλειές. Και επειδή βλέπει ότι αποκλείεται να διορίσει ποτέ τα παιδιά του στο Δημόσιο, θα αρχίσει να καταλαβαίνει ότι ανάπτυξη με πολιτικούς σαν τους σημερινούς δεν πρόκειται να έλθει ποτέ. Αυτή την ώρα, το πιο πειστικό αφήγημα που θα άκουγε ο Ελληνας πολίτης θα ήταν αυτό ενός αυτοδημιούργητου, μη «βρώμικου», μη κρατικοδίαιτου επιχειρηματία, που θα εξηγούσε πώς ξεκίνησε ο ίδιος από το μηδέν και θα έπειθε ότι και η χώρα μπορεί να κάνει το ίδιο. Οι Ελληνες δεν δίνουν δεκάρα για κόμματα και ιδεολογίες, δουλειές θέλουν για τους ίδιους και τα παιδιά τους. 
        Πηγή: kathimerini.gr

23 Αυγ 2015

Διαβάστε το με προσοχή - Πρακτορεία στο Αφγανιστάν οργανώνουν το «ταξίδι» για Ελλάδα!!!

ΜΑΡΙΛΗ ΜΑΡΓΩΜΕΝΟΥ 
      «Δεν ξέρω τίποτε για τη χώρα σας, μην το πάρετε άσχημα, απλώς δεν ήθελα ποτέ να φτάσω εδώ. Εγώ, στη Γερμανία πάω», λέει ο Καμπίρ. Η Ελλάδα δεν υπήρχε καν στα σχέδιά του, ήταν σαν την Τουρκία: μια χώρα - πέρασμα προς τα όνειρά του. Μοιάζει με Ελληνα ή με Ισπανό. Εχει σκουλαρίκι στο αυτί, σαν τουρίστας του Αυγούστου, και μιλάει αγγλικά πιο καλά από μένα. 
       Ο Καμπίρ λέει πως η γλώσσα που μιλάει ακόμα πιο καλά, είναι εκείνη των υπολογιστών, μόνο που το λάπτοπ του είναι κάπου στο Αφγανιστάν, κι εκείνος έχει κολλήσει στην Αθήνα. Ξέρει καλά πως το πτυχίο προγραμματιστή από τη χώρα που γεννήθηκε ίσως μοιάζει με ανέκδοτο για τους εργοδότες στην Ευρώπη. Ακόμα κι έτσι, το ταξίδι ήταν μονόδρομος γι’ αυτόν τον νεαρό απ’ την Καμπούλ. 
            Mέσω Facebook 
       «Μπήκα στο Facebook, πάτησα μια διαφήμιση ενός πρακτορείου, και ξεκίνησα», λέει όταν τον ρωτάω πώς αποφάσισε να φύγει. Ο Καμπίρ μου εξηγεί πως στο Αφγανιστάν είναι άπειρα τα πρακτορεία που στέλνουν ανθρώπους στην Ευρώπη. «Εχει διαφημίσεις παντού. Σου λένε πως είναι εύκολο άμα έχεις λεφτά, σου το παρουσιάζουν σαν ταξίδι αναψυχής. Θα μπεις στο αεροπλάνο, μια πτήση, ή ένα λεωφορείο για την Τουρκία, και μετά τα ελληνικά νησιά είναι δίπλα σου». Οταν στην πόλη σου δεν υπάρχει καμιά προοπτική επιβίωσης, είναι εύκολο να πιστέψεις σε τέτοιες υποσχέσεις. Με το που ξεκινάς, καταλαβαίνεις πως τίποτε στο ταξίδι αυτό δεν είναι εύκολο. 
        Ο Καμπίρ λέει πως τον είχαν διαβεβαιώσει ότι θα του έδιναν πλαστά χαρτιά, όμως δεν του τα έδωσαν ποτέ. Εως την Τουρκία έφτασε χωρίς πολύ κόπο, αλλά μετά όλα άλλαξαν. Σε μια ακτή του Αιγαίου, απ’ την τουρκική πλευρά, το εύκολο μέρος του ταξιδιού τέλειωσε. «Οταν μπήκαμε στη βάρκα κατάλαβα πως με γέλασαν, αλλά ήταν πια αργά», λέει. «Δεν υπήρχε καν διακινητής μεταναστών μαζί μας. Είχαν δείξει σ’ ένα παιδί, ένα μετανάστη πώς να πηγαίνει το πηδάλιο, του είχαν δώσει κι ένα μαχαίρι να σκίσει τη βάρκα. Είδαμε το Λιμενικό, και μετά ούτε κατάλαβα τι έγινε. Πρώτα βρέθηκα στο νερό, και μετά στο τμήμα». 
                    Κι ύστερα, η Αθήνα. Το τηλέφωνο που του είχε δώσει στην αρχή ο διακινητής να πάρει μόλις φτάσει στην Ελλάδα, δεν λειτουργεί και με εκπλήσσει λέγοντας ξερά: «Εδώ μοιάζει να μη λειτουργεί ούτε η ίδια η Ελλάδα»... Οι άλλοι Αφγανοί που βρήκε στην Αθήνα είναι στην ίδια κατάσταση μ’ αυτόν, κι όσο για τις ελληνικές αρχές... «Το να ζητήσεις άσυλο στην Ελλάδα μοιάζει με κακό αστείο», μου λέει ο νεαρός. Στο «και τώρα τι;» που τον ρωτάω, ο Καμπίρ χαμογελά. «Πού να ξέρω τι γράφει παρακάτω η μοίρα μου;» κάνει. «Το ταξίδι ήταν ζαριά. Τι με ρωτάτε; Οταν βλέπετε κάποιον σαν εμένα να πετάει τη ζωή του στη θάλασσα, δεν το καταλαβαίνετε; Δεν υπάρχει τίποτε εκεί πίσω. Μόνο μπροστά». 
                 Εξαθλίωση 
          Κάπως έτσι, άλλωστε, ξεκινούν όλοι. Ο Κασίμ απ’ το Ιράκ, που τον βρίσκω σ’ ένα στενό της Ομόνοιας, ψάχνει τρόπο να πάει στα Σκόπια, να μπει στο τρένο για τη Σερβία, κι από εκεί, σιγά σιγά, να βρει τον δρόμο για τη Σουηδία. Τον ρωτάω πώς του φαίνεται η Ελλάδα. Το πέρασμα απ’ τη θάλασσα ήταν δύσκολο, μου λέει, «αλλά ύστερα από επτά μέρες στην Κω, κατάλαβα πως υπάρχει πάντα ένα ακόμα σκαλί στην εξαθλίωση». 
       Μου λέει για τους νησιώτες που τον κοίταζαν καχύποπτα, για τους τουρίστες που τον έβλεπαν σαν αξιοθέατο, και για τους δημοσιογράφους, που τον αντιμετωπίζουν σαν είδηση. «Κανείς δεν με βοήθησε», λέει. 
        «Στο νησί, τάισα τον γιο μου φαγητό για σκυλιά. Εγώ έμεινα τρεις μέρες νηστικός». 
       Κάπου εκεί, ο Κασίμ σταμάτησε να ελπίζει στην καλοσύνη των ξένων. Οταν πια έφτασε στο Πεδίον του Αρεως, αποφάσισε να πάρει την οικογένειά του και να χαθεί στην πόλη. Τρώει στα συσσίτια, τριγυρνά όλη μέρα, και το βράδυ ζει σ’ ένα γιαπί μαζί μ’ άλλους οκτώ στο Μεταξουργείο. «Η Αθήνα δεν είναι καθόλου αυτό που νόμιζα», λέει. Ο Κασίμ στη χώρα του ήταν δάσκαλος: «Ηξερα για τους αρχαίους Ελληνες, αλλά τώρα έμαθα πολλά για τους τωρινούς Ελληνες. Οταν πήρα τηλέφωνο τον Ελληνα που θα μας περνούσε στα Σκόπια, με ρώτησε “λεφτά έχεις;”. “Μα έδωσα τα λεφτά στον φίλο σου, στα σύνορα”, του απάντησα. “Ασ’ τα αυτά. Αυτά τα πήρε το κύμα”, μου είπε. “Αμα βρεις άλλα λεφτά, ξαναπάρε με”». 
        Αλλη διαδρομή, ίδια μοίρα. Ο Σαΐντ απ’ τη Συρία δεν δυσκολεύτηκε να περάσει τα σύνορα για την Τουρκία. «Επειδή έχουμε πόλεμο, μας δέχονται χωρίς βίζα», λέει «κι ύστερα είναι εύκολο να φτάσεις στις ακτές της Ευρώπης». Το δύσκολο είναι να επιβιώσεις μετά. Ο Σαΐντ λέει πως περίμενε μήνες σε λίστα αναμονής μέχρι να μαζέψει χρήματα να τον περάσουν οι δουλέμποροι απ’ τη θάλασσα. Του είχαν πει πως θα μπει σ’ ένα μεγάλο πλοίο, και σε 40 λεπτά θα είναι στην Ελλάδα. Και πως γι’ αυτό κοστίζει τόσο το ταξίδι, για να είναι ασφαλές. Ο νεαρός που κάθεται δίπλα του στο παγκάκι στην πλατεία Κουμουνδούρου γελάει που τον ακούει. «Κι εσύ τους πίστεψες;» λέει και γελάει ακόμα πιο πολύ. Ο Σαΐντ κουνάει το κεφάλι – «μα δεν μπορούσα να γυρίσω και πίσω», λέει. «Πού να πάω; Στις βόμβες;». 
               «Θα πνιγούμε» 
        Ο Σαΐντ δανείστηκε απ’ όποιον ήξερε, δούλεψε στην Τουρκία, και ύστερα από μερικούς μήνες, μάζεψε επιτέλους τα χρήματα. «Πίστευα πως άξιζε τον κόπο. Πίστευα πως όλα θα πάνε καλά», λέει. Η γυναίκα του, η Λεϊλά έλεγε πως οι Ελληνες είναι καλοί και φιλόξενοι, και πως δεν μπορεί, εκείνοι θα τους δώσουν χαρτιά και βοήθεια. Ο Σαΐντ έδωσε τα λεφτά στους διακινητές, και εκείνοι τους οδήγησαν στο πλοίο, που υποτίθεται πως ήταν «απολύτως ασφαλές». Στην ακτή όμως υπήρχε μόνο ένα μπαλωμένο φουσκωτό. 
         Ο Σαΐντ αντέδρασε, «θα πνιγούμε» έλεγε, αλλά οι διακινητές τον απείλησαν πως αν συνεχίσει να πανικοβάλλει τους υπόλοιπους, θα τον πυροβολήσουν. Η γυναίκα του για να τον ηρεμήσει μπήκε γρήγορα στη βάρκα. «Η Λεϊλά μου είπε “ό,τι είναι να γίνει θα γίνει. Στην Ελλάδα θα είναι όλα πιο καλά, θα δεις”», λέει ο Σαΐντ. Κι έτσι μπήκα κι εγώ. 
        Στο ταξίδι δεν είχε καν κύματα. Ισως έφταιγε που σηκώθηκαν όλοι με το που είδαν τα φώτα του Λιμενικού. Οταν η βάρκα πλάγιασε, τη Λεϊλά την πήρε η θάλασσα. Ο Σαΐντ έπεσε στο νερό, αλλά δεν μπόρεσε να τη βρει και κανείς δεν έψαξε να τη βρει. «Ελληνες και Σύροι είμαστε ίδιοι», λέει ο Σαΐντ. «Καλοί και φιλόξενοι, κυρίως εάν σ’ έχουν ανάγκη». 
        Καθημερινή

MIA ΣΕΙΡΑ ΠΡΩΤΩΝ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

1) ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΑΥΤΕΣ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΟΥΝ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΕΚΠΛΗΞΕΙΣ.ΠΕΡΙΜΕΝΩ 4-5 ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΕΣ…  
    2) ΘΑ ΔΙΕΞΑΧΘΟΥΝ ΕΘΝΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΤΑ ΝΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ ΣΕ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΒΑΘΜΟ. ΔΕΝ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΤΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΧΘΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΩ ΟΠΟΥ ΠΑΡΑ ΛΙΓΟ ΝΑ ΤΟΝ ΛΥΝΤΣΑΡΟΥΝ… 
      3) ΟΙ ΔΥΝΑΤΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΟΝΤΡΕΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΛΑΦΑΖΑΝΗ. ΕΚΕΙ ΘΑ ΥΠΑΡΞΟΥΝ ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ.ΚΑΙ Ο ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ ΕΧΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΕΤΑΙ ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ. ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΪΚΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ. 
     4) ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΠΛΕΥΡΑ ΣΚΛΗΡΕΣ ΚΟΝΤΡΕΣ ΑΝΑΜΕΝΟΝΤΑΙ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΝΔ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΛΛ ΤΟΥ ΚΑΜΜΕΝΟΥ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΣΕΡΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΒΟΥΛΗ. ΕΠΙ ΤΟΥ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟΥ Η ΧΑ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΔΥΝΑΤΑ ΤΗΝ ΝΔ ΤΟΥ ΒΑΓΓΕΛΗ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗ . 
       5) ΕΠΙΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΟ ΘΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΝΩΣΗ ΚΕΝΤΡΩΩΝ ΤΟΥ ΒΑΣ ΛΕΒΕΝΤΗ ΠΟΥ ΣΕ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ. 
     6) ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ ΟΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 2 ΧΡΟΝΙΑ ΟΙ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΕΦΤΟΥΝ ΤΕΛΕΙΩΣ ΕΞΩ, ΑΡΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΣΕ ΤΕΤΟΙΟ ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΝΕΡΑ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΟΡΙΑΚΑ ΚΑΘΑΡΗ ΕΙΚΟΝΑ. 
       7) ΟΝΕΙΡΟ ΘΕΡΙΝΗΣ ΝΥΚΤΟΣ Η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΟ ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΜΑ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ 30%. ΛΌΓΙΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΞΥ 26-28%. 
       8) ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΜΠΑΝΙΑΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ ΝΕΟ ΚΟΜΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΟ ΛΑΦΑΖΑΝΗ. 
        9) ΑΣ ΛΑΒΟΥΜΕ ΥΠΟΨΗ ΟΤΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΕΝΙΣΧΥΟΝΤΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΚΡΑΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΤΗΣ ΠΙΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ. ΠΧ ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΗ ΔΑΝΙΑ, ΣΤΗΝ ΚΡΟΑΤΙΑ, ΣΤΙΣ ΒΑΛΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ ΚΛΠ. ΑΣΦΑΛΩΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΕΥΡΩΠΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ 
     10) ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΩ ΜΕΓΑΛΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ. ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΛΟΓΩ ΦΩΦΗΣ ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ ΩΣ ΑΡΧΗΓΟΥ. ΙΣΩΣ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗΣ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΕΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΤΕΤΡΑΔΑ…ΕΚΤΟΣ…ΕΠΙΣΗΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΘΑ ΕΠΙΔΙΩΞΕΙ ΣΥΓΚΛΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΑΡ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ.. 
      11) ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΠΟΣΟΣΤΑ ΘΑ ΛΑΒΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΩΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΩΝ ΠΛΕΟΝ ΛΑΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΚΙΝΗΣΗ "ΡΙΖΕΣ” ΤΩΝ ΜΠΑΛΤΑΚΟΥ-ΚΑΠΕΡΝΑΡΟΥ, ΠΟΥ ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΣΤΟΧΕΥΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΕΛΛ. ΕΠΙΣΗΣ ΠΩΣ ΘΑ ΚΙΝΗΘΕΙ Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝΝ ΛΑΪΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ. 
        12) ΛΟΓΙΚΑ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ 5-10%. ΛΟΓΩ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΥΜΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ. ΑΠΛΩΣ ΠΑΛΑΙΟΙ ΠΑΣΟΚΟΙ ΘΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΤΣΙΠΡΑ. 
        13) ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕ ΕΥΡΥΤΑΤΕΣ ΛΑΪΚΕΣ ΠΡΟΣΒΑΣΕΙΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑ. ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΛΑΦΑΖΑΝΗ-ΣΤΡΑΤΟΥΛΗ-ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ-ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΚΑ. ΚΑΙ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΓΛΕΖΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ… 
     14) ΕΠΙΣΗΣ ΑΣ ΛΑΒΟΥΜΕ ΥΠΟΨΗ ΟΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΕΡΔΙΣΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 2015 ΜΕ ΜΑΧΙΜΑ ΣΤΕΛΕΧΗ ΟΠΩΣ Η ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, Ο ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ, Ο ΣΤΡΑΤΟΥΛΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΒΑΡΟΥΦΑΚΗ ΣΕ ΔΥΝΑΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΗΝ Β ΑΘΗΝΩΝ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΠΑΠΠΑ, ΑΥΛΩΝΙΤΗ, ΣΤΑΘΑΚΗ, ΔΡΑΓΑΣΑΚΗ, ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟ, ΞΥΔΑΚΗ ΚΑΙ ΚΟΝΤΟΝΗ. 
         ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΡΟΛΟ
       15) ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΩΣ ΜΗΝ ΛΗΣΜΟΝΕΙΤΕ ΤΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΑ ΨΕΥΔΗ ΤΩΝ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟΥ. ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΑΘΛΙΟ ΤΡΙΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΓΙΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΕΡΓΟ, ΥΠΟΣΧΕΣΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΥΡΙΟ ΣΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥΣ, ΑΤΥΧΕΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ (ΑΠΟ ΦΙΛΟΡΩΣΙΚΕΣ ΜΕΧΡΙ…) ΩΣ ΚΑΙ ΥΠΟΧΩΡΗΣΕΙΣ (ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ) ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΑΜΥΝΑΣ.

Εκατοντάδες λάθρο φώναζαν το σύνθημα τζιχάντ (ιερός πόλεμος εναντίων των απίστων) σε διαδήλωση στην Κω

Το σύνθημα τζιχάντ που σημαίνει «ιερός πόλεμος του Ισλάμ εναντίον των απίστων φώναζαν οι λαθρομετανάστες-«πρόσφυγες» στην υπό κατοχή Κω, και με τις ευλογίες της κυβέρνησης, σε διαδήλωσή τους έξω από το αστυνομικό τμήμα. 
       Με πρόσχημα την καθυστέρηση διεκπεραίωσης των εγγράφων τους, οι λαθρομετανάστες έκλεισαν τον δρόμο και εγκλώβισαν εντός του τμήματος τους αστυνομικούς.

22 Αυγ 2015

Τέτοιο ρατσισμό δεν ξανά΄δε αυτός ο τόπος....Στέγη και τροφή μόνο για παράνομους-παράτυπους μετανάστες

Μια δραματική ιστορία αποκαλύπτει το σημείωμα που άφησε σε φιλικό πρόσωπό του ένας άστεγος από το Άργος. 
     «Σε παρακαλώ, κοίταξε να βρεθεί ένα σπιτάκι, γιατί πού να μείνω; Στους δρόμους; Ο ανηψιός μου προσπάθησε και δεν βρήκε. Η ελπίδα μου είστε μόνο εσείς» αναφέρει ο κ. Θανάσης. 
       Σύμφωνα με κατοίκους, ο κ. Θανάσης είναι κωφάλαλος, καρδιακός και με πρόβλημα στα πόδια. «Δεν θέλει μεγαλεία, θέλει ένα δωμάτιο, έστω και χωρίς θέρμανση» διευκρινίζουν. Οπως τονίζουν, ο ίδιος μπορεί να διαθέσει έως 100 ευρώ τον μήνα και εξηγούν ότι η μόνη συντροφιά του, είναι η σκυλίτσα του. Οσοι ενδιαφέρονται να βοηθήσουν μπορούν να επικοινωνούν στο 6981942505.

Παραπληροφόρηση του λαού και προπαγάνδα από δημοσιογράφο της ΕΡΤ - Μήπως πρέπει να απολυθεί η κυρία;

ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΑΡΗΓΙΑΝΝΗΣ 
     Μεταδόθηκε από μια ανεγκέφαλη που παριστάνει τη δημοσιογράφο, πως οι αγανακτισμένοι κατά του Καμένου ήταν Χρυσαυγίτες.  
     Επειδή ήμουνα ένας απ' αυτούς που φώναζαν κατά του Καμένου, και επειδή είδα και τους γνωρίζω όλους όσους συμμετείχαν, σας πληροφορώ ότι απολύτως κανένας δεν ήταν Χρυσαυγίτης. 
     Πιστεύω πως η ανταποκρίτρια της ΕΡΤ ενήργησε σε διατεταγμένη υπηρεσία, εκτελώντας εντολές, προκειμένου να αμαυρώση την αγανάκτηση των πολιτών της Κω για την αδιαφορία των κυβερνόντων να μην αντιμετωπίζουν τη συνεχιζόμενη προσέλευση πάνω από 1000 λαθρομεταναστών ημερησίως. 
       Ζήτησε από κανέναν πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων; Αυτά δημιουργούν όσοι αγράμματοι και ανεγκέφαλοι θέλουν να παριστάνουν τους δημοσιογράφους. Μετά το πέρας της σύσκεψης του Καμένου με τοπικούς φορείς, ο κόσμος την περίμενε αυτή που μετέδωσε αυτά τα ψεύδη, της επετέθηκαν και ευτυχώς γι αυτήν την γλίτωσαν από9 υα χέρια τους οι αστυνομικοί. 
     Σχόλιο του Μιχάλη Σαρηγιάννη στην ανάρτηση http://infognomonpolitics

21 Αυγ 2015

Οι ισλαμιστές απαιτούν ξεχωριστό κράτος στην Νορβηγία – Συντόμως και στην Ελλάδα; Τα στάδια συμπεριφοράς των μουσουλμάνων στίς χώρες

Οι μουσουλμάνοι της Νορβηγίας απαιτούν ξεχωριστό ισλαμικό κράτος και απειλούν με τρομοκρατικές ενέργειες εάν αυτή η απαίτησή τους δεν γίνει αποδεκτή. Η Νορβηγία ήδη έχει συμπληρώσει το στάδιο 3 της ισλαμοποίησης. Ακολούθως αναφέρονται τα 3 στάδια…  
      Στάδιο 1: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 1-3% του πληθυσμού. Η συμπεριφορά τους απέναντι στην κοινωνία είναι κόσμια και απόμακρη. 
     Στάδιο 2: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν το 4-20% του πληθυσμού. Αρχίζουν οι πολιτικές απαιτήσεις όπως ανέγερση τζαμιών, μιναρέδων, απαγόρευση χριστιανικών τελετών και εκδηλώσεων και εορτασμοί μουσουλμανικών εορτών όπως το Ραμαντάν. 
        Στάδιο 3: Οι μουσουλμάνοι αποτελούν πάνω από το 20% του πληθυσμού. Αρχίζει ο ιερός πόλεμος (τζιχάντ). Μουσουλμανικές περιοχές των πόλεων (γκέτο) είναι πλέον απροσπέλαστες για μη μουσουλμάνους. Πλήρης εφαρμογή στο γκέτο των νόμων της Σαρία, διενέργεια τρομοκρατικών επιθέσεων για απόσχιση και δημιουργία ισλαμικού κράτους. 
      Στην Νορβηγία, που βρίσκεται ήδη στο στάδιο 3, η τρομοκρατική οργάνωση Ansar al- Sunna απειλεί ότι εάν η πρωτεύουσα Όσλο δεν αναγνωριστεί από το νορβηγικό κράτος ως μουσουλμανική πόλη με μουσουλμανικό έθνος θα προχωρήσει σε εφαρμογή του ιερού πολέμου με ότι αυτό συνεπάγεται. Η ανακοίνωση της ισλαμικής τρομοκρατικής οργάνωσης αναφέρει: «Δεν θέλουμε να είμαστε μέρος της νορβηγικής κοινωνίας. Επίσης δεν θέλουμε να φύγουμε από την Νορβηγία γιατί γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εδώ. Η γη του Αλλάχ μας ανήκει». 
        Οι προδότες πολιτικάντηδες και οι υποτελείς του Ερντογάν και των Σιωνιστών έχουν φέρει την χώρα μας ήδη στο προαναφερθέν στάδιο 2 και σε πολύ σύντομο διάστημα η Ελλάδα θα βρεθεί στο στάδιο 3 και θα ζήσουμε γεγονότα όπως αυτά της Νορβηγίας.

Χώρες με συναίσθηση εθνικής κυριαρχίας: Μετά τα Σκόπια και η Βουλγαρία στέλνει Στρατό στα σύνορα για τους λάθρο

Την ώρα που η Ελλάδα έχει παραδοθεί κατόπιν κυβερνητικής επιλογής σε δεκάδες χιλιάδες λαθρομετανάστες που περνούν από τα αφύλακτα σύνορα, άλλες χώρες της περιοχής με αίσθηση εθνικής κυριαρχίας που απουσιάζει πλήρως από την Αθήνα σπεύδουν να θωρακίσουν τα σύνορά τους από τα κύματα των λαθρομεταναστών.  
       H βουλγαρική κυβέρνηση ανακοίνωσε την Παρασκευή ότι σχεδιάζει σειρά μέτρων με τη συμμετοχή των ενόπλων δυνάμεων και της αστυνομίας με στόχο τον έλεγχο των συνόρων και προκειμένου να προληφθεί η εισροή μεταναστών που έρχονται από την Ελλάδα και την ΠΓΔΜ. 
        Σε ανακοίνωσή του το υπουργείο Άμυνας της χώρας τονίζει πως δεδομένης της κατάστασης στις γειτονικές χώρες και το κύμα των προσφύγων, θα προτείνει μέτρα προκειμένου να προασπιστεί, μαζί τα σύνορα του Κράτους. 
        Όπως γίνεται φανερό από την ανακοίνωση του βουλγαρικού υπουργείου Άμυνας η «προάσπιση των συνόρων του κράτους» ως έννοια απουσιάζει πλήρως από την ελληνική(;) κυβέρνηση η οποία όχι μόνο δεν προβληματίζεται από την κατάσταση που επικρατεί στα νησιά αλλά αντίθετα κάνει πως δεν καταλαβαίνει. 
       Η υπουργός Εσωτερικών Ρουμιάνα Μπατσβάροβα επιβεβαίωσε ότι η αστυνομία και οι ένοπλες δυνάμεις εξετάζουν μέτρα «προληπτικού χαρακτήρα που θα αφορούν τα σύνορα με την Ελλάδα και την ΠΓΔΜ». 
       Μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά εκτός του Χώρου Σένγκεν στον οποίο προβλέπεται η ελεύθερη κυκλοφορία των προσώπων, η Βουλγαρία είχε μέχρι σήμερα παρακαμφθεί από τα κύματα λαθρομεταναστών που έρχονταν από την Ελλάδα και οι οποίοι κατευθύνονταν μέσω ΠΓΔΜ και Σερβίας προς την Ουγγαρία και τη δυτική Ευρώπη. 
       Ωστόσο, η ΠΓΔΜ έκλεισε με μία ισχυρή αστυνομική δύναμη τα σύνορά με την Ελλάδα και η Ουγγαρία ξεκίνησε την οικοδόμηση ενός φράκτη στα σύνορά της με τη Σερβία.

Σε "σκυταλοδρομία" η καταστροφή της χώρας

Του Γιώργου Κράλογλου 
      Στην αναμέτρηση με τον Λαφαζάνη για το ποιος πείθει ότι θα αφανίσει ολοκληρωτικά την ιδιωτική οικονομία με "έπαθλο" την δυνατότητα αριστερού καθεστώτος ο Τσίπρας προσπαθεί, ενόψει εκλογών, να εκτοπίσει τον Λαφαζάνη με διωγμό επενδυτών και επενδύσεων. Και ο Λαφαζάνης απαντά με κόμμα δραχμής προσκαλώντας το λόμπι δραχμής και κάθε δραχμαοαπατεώνα να τον στηρίξει. 
       Η προσωπική απόφαση του Τσίπρα για συνδυασμό των εκλογών με διωγμό επενδυτών και επενδύσεων από την Ελλάδα ξεκινώντας αντάρτικο από τα βουνά στις Σκουριές και με πρώτα θύματα 2.000 άτομα και την οικογένειά τους, αποκαλύπτει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπαίνει κανονικά στην σκυταλοδρομία αφανισμού κάθε ιδιωτικής πρωτοβουλίας με αντικατάστασή της από αριστερό ολοκληρωτικό καθεστώς. 
       Πρόκειται για τον αγώνα δρόμου που ξεκίνησε το 1974 ο Καραμανλής ανταγωνιζόμενος τον Παπανδρέου σε διωγμούς ιδιωτών και κρατικοποίηση συγκροτημάτων για τα οποία υπήρχαν σημαντικότατες προσφορές εξαγοράς. 
      Προτίμησε όμως να βολέψει στους ομίλους Ανδρεάδη, Νιάρχου, Ωνάση, 60.000 κομματικούς, να φορτώσει στους φορολογούμενους τις ζημιές αλλά να μην τις πουλήσει. 
        Την σκυτάλη παρέλαβε το 1981 ο Παπανδρέου με την απάτη των κοινωνικοποιήσεων που την παρέδωσε στους Σημίτη-Τσοχατζόπουλο και από εκεί στην Ν.Δ. στα χέρια της οποίας πληρώθηκαν οι αποζημιώσεις Ανδρεάδη και οι τελευταίες ζημιές 2,5 δισ. ευρώ της Ολυμπιακής. 
      Στην μεταπολιτευτική σκυταλοδρομία καταστροφής της ελεύθερης οικονομίας μπαίνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ με την διαφορά ότι ο διωγμός του ιδιωτικού τομέα είναι αντικείμενο ανταγωνισμού στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικώτερα στην αναμέτρηση Τσίπρα-Λαφαζάνη. 
       Προς ώρας ο Λαφαζάνης πείθει περισσότερο ως ο Σταλινιστής που θα βγάλει την Ελλάδα από την Ευρώπη και θα κλείσει τα σύνορα σε αντίθεση με τον Τσίπρα που κρύβεται πίσω από τις διαπραγματεύσεις, το μνημόνιο και την συμφωνία την οποία (όπως δείχνουν οι ερασιτεχνισμοί του) πασχίζει να εξασφαλίσει για να κερδίσει χρόνο και να πάρει "κεφάλι" από τον Λαφαζάνη ενόψει εκλογών. 
        Στόχος και των δύο και κοινή αγωνία τους η εξουσία και πόσο θα την κρατήσουν αδιαφορώντας εμφανώς για την τύχη της Ελλάδας και για όλους εμάς που μας βλέπουν μόνο ως συναλλασσόμενους ψηφοφόρους έναντι διορισμών στο κράτος και ως μαντρωμένες αγελάδες για φορολογικό άρμεγμα. 
        Για να γίνει κατανοητή και η νέα εκλογική απάτη του ΣΥΡΙΖΑ υπογραμμίζω ένα σημείο από το χθεσινό διάγγελμα Τσίπρα "...Θα φτιάξουμε νέο κράτος καταπολεμώντας το ρουσφέτι και τον κομματισμό". 
       Και μόνο ο σκληρός κομματισμός στην παιδεία με το σχέδιο των κομισάριων Μπαλτά και Κουράκη που κλείνουν τους ορίζοντες για τα παιδιά που ονειρεύονται νομίζοντας ότι και στην Ελλάδα δικαιούνται μέλλον, ανατρέπει το νέο ψεύδος του Τσίπρα. 
        Ο Λαφαζάνης δε, χωρίς να κρύβεται, λέει πεντακάθαρα ότι θα βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ και (φυσικά) από την Ευρώπη υποσχόμενος επιστροφή στην δραχμή και δανεικά από Βενεζουέλα, Βολιβία, Αφρική, και όπου αλλού απευθύνονται για επαιτεία οι εκτός Ευρώπης χρεωκοπημένοι. 
         Επιβεβαιώνει δε όλα αυτά που λέει βάζοντας στην κορυφή της πλατφόρμας τον Λαπαβίτσα γνωστό από τον φανατισμό του για την δραχμή και τα σχέδιά του για κρατικοποίηση των πάντων, έλεγχο κεφαλαίων, κουπόνια και συσσίτια για τον λαό. 
       Ενισχύει εξάλλου τα επιχειρήματά του για το κόμμα της δραχμής και τον αφανισμό του ιδιωτικού τομέα επικαλούμενος τους εργατοπατέρες-συντρόφους που ανέδειξε στις Διοικήσεις των κρατικών Οργανισμών και την επαναλειτουργία χρεωκοπημένων κρατικών βιομηχανιών. 
         Αποδεικνύει τα λεγόμενά του κολακευμένος ότι ως υπουργός Ανασυγκρότησης και για ένα επτάμηνο δεν δέχθηκε Συνδέσμους, παραγωγικές τάξεις, ή εκπροσώπους ιδιωτικής οικονομίας, ενώ πάγωσε και εξαφάνισε κάθε επενδυτικό σχέδιο ιδιωτικοποίησης ή συμμετοχής ιδιωτών στην κρατική οικονομία. 
         Και επισφραγίζει την συγκρότηση του κόμματος της δραχμής βάζοντας στο πλευρό του τον Βαρουφάκη και όλους εκείνους τους άγνωστους και ασήμαντους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που μιλάνε για δραχμή μπας και τους προσέξουν. 
         Ο Τσίπρας όμως έχει ήδη φροντίσει το γερό ντοπάρισμα του Λαφαζάνη στην σκυταλοδρομία προς την καταστροφή της χώρας. 
        Με την συγκρότηση της πρώτης κυβέρνησής του συγκέντρωσε στο υπουργείο Ανασυγκρότησης όλα τα αντικείμενα πολιτικής για την ανάπτυξη γνωρίζοντας βέβαια ότι επενδύσεις και ανάπτυξη μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να την αναλάβει. 
       Ανέθεσε το υπουργείο στον Λαφαζάνη υποχρεώνοντάς τον (εκ των πραγμάτων) να ομολογήσει με λόγια και με πράξεις ότι ως αρνητής της Ευρώπης και οπαδός του ολοκληρωτισμού δεν είχε καμμιά δουλειά με πολιτικές της ιδιωτικής οικονομίας παρά μόνο με την στήριξη του κράτος. 
       Σήμερα μετά την απόλυση του Λαφαζάνη δίνει εντολές στον Σκουρλέτη να συνεχίσει τον διωγμό των ιδιωτών και των ιδιωτικών επενδύσεων από εκεί που τον άφησε ο Λαφαζάνης. Έτσι ενώ έχει "εξορίσει" τον Λαφαζάνη και έχει υπονομεύσει και τον Σκουρλέτη κατεβαίνει σε εκλογές παραπλανώντας και πάλι τον λαό με σύνθημα τον διωγμό των ιδιωτών επενδυτών αρχίζοντας από τις Σκουριές. 
      george.kraloglou@capital.gr

Αναπόδραστη (*) η Δραχμή «Ουδείς ημπορεί να είναι βέβαιος» (για την τρίτη προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδος). Η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ ,στο ZDF 16.8.15

Κώστας Κόλμερ 
  Πράγματι, η τρίτη διασωστική συμφωνία που πέρασε από την Ελληνική βουλή στις 14.8.15 περιβάλλεται από εξαιρετικά απαισιόδοξες αμφιβολίες.  
     Όχι τόσον εξ αιτίας της πολιτικής αβεβαιότητος που προκάλεσε η πτώσι της κοινοβουλευτικής ισχύος του ΣΥΡΙΖΑ κάτω των 120 εδρών, όσον λόγω των αντιφάσεων και ανεπαρκειών του τρίτου διασωστικού πακέτου, που συνεφώνησε ο κ. Τσίπρας με τους 4 «θεσμούς» της Ευρωπαϊκής Ενώσεως , μεταξύ των οποίων και το ΔΝΤ, που δεν αποτελεί «θεσμόν» της Ε.Ε. αλλ’ αυτό είναι μία άλλη ιστορία… 
      Η νέα συμφωνία με τους πιστωτές προβλέπει: 
   1. Αύξησι 12%του φόρου εισοδήματος των επιχειρήσεων από 26% εις 29% και της προεισπράξεως μέχρις 100%,από 55%. 
  2. Επιβάρυνσι του ΦΠΑ με συντελεστή 23% από 13% εις πολλά νέα αγαθά και υπηρεσίες, ως π.χ. τα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων. 
  3. Περικοπή των επιδοτήσεων αγροτικών προϊόντων και των εισοδηματικών ενισχύσεων των λαϊκών τάξεων, περιλαμβανομένης και νέας μειώσεως μισθών και συντάξεων, που αντιβαίνει στις διεθνείς συμβάσεις της χώρας. 
  4. Εξαναγκασμό πώλησης της δημοσίας περιουσίας έως 50 δις. ευρώ με περαιτέρω εκχώρησι της εθνικής κυριαρχίας. Άμεση εκχώρησι 14 περιφερειακών αεροδρομίων στην Γερμανική εταιρία ΦΡΑΠΟΡΤ 
  5. Έκτισι (bail in) από 1.1.2016 των αποταμιευτών στην διάσωσι των Τραπεζών με διαγραφή μέρους ή όλου των καταθέσεων. 
  6. Ανακεφαλαίωσι των Τραπεζών με 10 δις. ευρώ εις βάρος του Έλληνος φορολογουμένου και όχι της ΕΚΤ, η οποία επέβαλε παρατύπως τους ελέγχους κεφαλαίων και προεκάλεσε ανησυχία στο αποταμιευτικό κοινό, με αποτέλεσμα την μαζική απόσυρσι καταθέσεων. 
  7. Επαύξησι του φόρου χωρητικότητος της Ελληνικής ναυτιλίας που είναι κάρφος στον οφθαλμό των Γερμανών εφοπλιστών. 
  8. Φορολογική αφαίμαξι 5,3 δις.ευρώ την προσεχή 2ετία από τους ιδιοκτήτες ακινήτων, περιλαμβανομένων των ορφανοτροφείων. 
       Το μνημόνιο της αριστεράς «για πρώτη φορά» με ξένο δανεισμό πάσχει από σοβαρές αντιφάσεις όπως και τα δύο προηγούμενα αριστεροδέξια: Απαιτεί «προαπαιτούμενα» (up front actions) που δεν στηρίζονται στην οικονομική πραγματικότητα και αυτοαναιρούνται Αντιφάσεις. 
        Η «Τραπεζική αργία» που εκηρύχθη στις 29 Ιουνίου 2015 και διαρκεί ουσιαστικώς άνευ διακοπής έκτοτε, έχει εξαρθρώσει την Ελληνική αγορά. Επιταγές δεν εισπράττονται και εντολές πληρωμής δεν εκτελούνται. Οπότε ο παραγωγικός ιστός (το ιδιωτικό εισόδημα) αδυνατεί να ικανοποιήσει το παράσιτον κράτος, με φόρους. 
       Η διατήρησι των περιορισμών εξαγωγής κεφαλαίων (capital controls ) εις το μεσοπρόθεσμο …διηνεκές, σημαίνει απαγόρευσι αναλήψεως μετρητών και παρεμπόδισιν εισαγωγών και εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών. Συνεπιφέρει βραχυπροθέσμως ελλείψεις εισαγομένων πρώτων υλών, φαρμάκων ,ανταλλακτικών κλπ .Η επακόλουθος κάμψι του εθνικού τζίρου (εισοδήματος) -πολύ περισσότερον του 2,5% της αναμενομένης επισήμως εφέτος- ματαιώνει τις προβλέψεις έστω και μικράς μειώσεως του πρωτογενούς ελλείμματος του προϋπολογισμού, οι ανάγκες του οποίου διά νέον δανεισμό θα υπερβούν κατά πολύ το «σταγονόμετρο» των νέων πιστώσεων του ESM. Εξ ού και νέον χρηματοδοτικό κενόν αναμένεται εντός συντόμου χρόνου. 
         Η αδυναμία ρεαλιστικής αξιολογήσεως ( non comprehensive assessment) των κεφαλαιακών αναγκών των Ελληνικών Τραπεζών, υπό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης δεν επιτρέπει την έστω και στοιχειώδη χρηματοδότησι κεφαλαίου κινήσεως των Ελληνικών επιχειρήσεων, οι οποίες «αγωνίζονται να επιβιώσουν» (Μπλούμπεργκ 14.8.15).
       Άνευ κεφαλαιακής επαρκείας, οι εμπορικές Τράπεζες αδυνατούν να παίξουν τον ρόλο των στην ανακύκλησι του χρήματος. Ως εκ τούτου τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αυξάνονται, επιτείνοντας την Τραπεζική κρίσιν. 
        Η αξιολόγησι της ποιότητος του ενεργητικού των Τραπεζών στα τέλη τέλους του έτους κι’ όχι αμέσως επιταχύνει τον επιθανάτιο ρόγχο του πιστωτικού συστήματος που διατηρείται εν ζωή με την ιδιωτική ρευστότητα καθώς το ΕLA άρχισε να περικόπτεται. 
         Η αληθώς εκπλήσσουσα αυτονόμησι τα αγοράς υποβαθμίζει την σημασία των εμπορικών Τραπεζών και της Τραπέζης της Ελλάδος αλλά κι’ αυτή η επάρκεια ρευστών κάποια στιγμή εξαντλείται. 
       Η δοκιμή αντοχής (stress test) των Τραπεζών είναι εισέτι επισφαλής και στηρίζεται στις έκνομες αναβαλλόμενες φορολογικές απαιτήσεις των Τραπεζών. 
     Το σύνολο της θεραπείας του τρίτου μνημονίου δεν ανταποκρίνεται στις αδυναμίες του ασθενούς: Συρρίκνωσι της μεταποιήσεως, κάμψι της αγοραστικής δυνάμεως, επιδείνωσι του επιχειρηματικού κλίματος και ραγδαία υποχώρησι των αξιών της ιδιωτικής και δημοσίας περιουσίας έως και 60%. 
        Επιπροσθέτως διαπιστούται και η ανεπάρκεια των λεγομένων «θετικών μέτρων». Αναποτελεσματικότης 
         Τα «μέτρα» στηρίξεως της οικονομίας του πρώτου αριστερού μνημονίου κρίνονται ως ανεπαρκή. Ο νέος δανεισμός των 86 δις. ευρώ δεν αφορά επενδύσεις στον παραγωγικό τομέα αλλά μάλλον λογιστικές εγγραφές μεταξύ των 17 κυβερνήσεων της Ευρωζώνης, με καταληκτικόν οφειλέτη τον ΄Ελληνα φορολογούμενον. 
          ΄Οσο και αν είναι μακρά η περίοδος εξυπηρετήσεως του νέου δημοσίου χρέους (30ετής), η αύξησι του ΔΧ συνολικώς στα 406 δις ευρώ απαιτεί πρόσθετα πρωτογενή πλεονάσματα στο μέλλον που αδυνατεί να παραγάγει η καταρρέουσα Ελληνική οικονομία. 
       Η ανάγκη δραστικής μειώσεως του ΔΧ εις διατηρήσιμα επίπεδα προσκόπτει στις Γερμανικές αντιρρήσεις. Η αποστασιοποίησι του ΔΝΤ από την νέα εγγύησι (bailout) αποκαλύπτει εσωτερικές έριδες μεταξύ των πιστωτών που δεν περιορίζονται μόνο στους εξωθεσμικούς παράγοντες αλλά περιλαμβάνουν και ενδογενείς ως η Γαλλία. 
        Το μέλλον της συμφωνίας δεν εμφανίζεται ευοίωνο ακόμη και αν οι Γερμανοί βουλευτές τελικώς την υποστηρίξουν. «Οιαδήποτε επιτυχία μόνον εξαγοράζει την αποδοχή νέων προβλημάτων» κατά τον Χένρυ Κίζινγκερ. ΄Ηδη, η καγκελάριος Α.Μέρκελ βάλλεται από την συντηρητική παράταξι της κυβερνήσεως συνασπισμού. 
         Αλλ’ η κυριωτέρα αδυναμία της νέας συμφωνίας συνίσταται πρωτίστως στο ό,τι στερείται εναλλακτικής σχεδίου εις περίπτωσιν αποτυχίας. Η κυβέρνησι δεν προετοιμάζεται διά την διαχείρησι της νέας ανθρωπιστικής κρίσεως που προκαλεί η Ανεργία παρά μόνο για εκλογές διατηρήσεως της εξουσίας υπό του… «χαρισματικού» κ. Αλέξη Τσίπρα. 
        Κατά την ΓΕΣΕΕ, την περασμένη 5ετία των αριστεροδέξιων μνημονίων, εχάθησαν 500.000 θέσεις πλήρους απασχολήσεως (Π.Α). Τον παρελθόντα Ιούλιον απωλέσθησαν 16.658 θέσεις Π.Α. λόγω των ελέγχων κεφαλαίων και τον Αύγουστο χιλιάδες επιχειρήσεις έστειλαν το προσωπικό των εις υποχρεωτικήν άδεια. 
        Η προσεχής περίοδος ασφαλώς δεν θα είναι καλλιτέρα της προηγουμένης, εκτός εάν η αριστερά διαχείρησι «κάνει ό,τι χρειάζεται για να σώσει την Ελλάδα», όπως ο Μάριο Ντράγκι προ τριετίας, διά να σώσει το… ευρώ. (ΣΣ: Ποσοτική χαλάρωσι κατά παράβασι τα συνθήκης του Μααστρίχτ).Εν προκειμένω χρειάζεται υπέρβασι των εσκαμμένων εν Ελλάδι. 
                   Η επάρκεια χρήματος
        Όταν το 2002 η Ελλάς υιοθέτησε το «κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα», το ευρώ, στην γειτονική Αλβανία η δραχμή ανταλλάσσετο με επτά λεκ. Σήμερα, το ευρώ με 1,4 λεκ! Τι δηλοί ο μύθος; -Ό, τι η δραχμή ήταν και είναι ισχυροτέρα του ευρώ, τουλάχιστον στα Βαλκάνια. Βεβαίως, η δραχμή δεν υπάρχει σήμερα αλλά και το ευρώ δοκιμάζεται στο 1,10 ανά δολλάριο και μάλιστα παρά το ό, τι πετρέλαιον ευρίσκεται στα χαμηλά 40 $ το βαρέλιον αντί 90. 
         Εάν η χώρα αντί του ευρώ έμενε στην δραχμή την περασμένη 12ετία, όχι μόνον δεν θα είχε απωλέσει τεράστιο εθνικό κεφάλαιον (600 δις.ευρώ σε μετοχές και ακίνητα κατά την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 16.8.2015) αλλά θα είχε επαρκή ρευστότητα διά να κινήσει την οικονομία της. Κατά πάσαν δέ πιθανότητα θα ήταν σήμερα εις πολύ καλλιτέραν οικονομική κατάστασι και πάντως δεν θα επεβαρύνετο με δύο εκατομμύρια λαθρομετανάστες που το μετατρέψιμον ευρώ προσήλκυσε στην χώρα μας. 
        (ΣΣ:Η ισχύς του Αλβανικού νομίσματος αυτό ακριβώς φανερώνει: την εκροή ευρώ από την δανειζομένη βαρέως Ελλάδα στην πλήρως απασχολημένη Αλβανία). 
         Τα άμεσα οφέλη από την διατήρησι της δραχμής θα ήσαν η μείωσι της φορολογίας (10% στην Βουλγαρία), η ενίσχυσι των δημοσίων και ιδιωτικών επενδύσεων (3 τρις.παλαιές δρχ.) και η άνετη ρευστότης, η οποία είναι άσχετος με την συνολική προσφορά χρήματος, που επικαλούνται η πολέμιοι της δραχμής διά να σκεπάσουν την αποτυχία του ευρώ. 
        Εν όψει της βεβαίας αστοχίας και της τρίτης διασωστικής συμφωνίας, η επάνοδος στην εθνική νομισματική πολιτική καθίσταται αναπόδραστος. Αναπόσπαστος. 
        Η ανυποχώρητος επάνοδος στην δραχμή, μαζί με σοβαρά διαρθρωτικά μέτρα περιορισμού της κρατικής σπατάλης και διαφθοράς (ΣΣ: ούτε ένας επίορκος Δ.Υ. δεν απολύεται με το τρίτο μνημόνιο) είναι τόσον αναπόστατος διά την επομένη σοβαρά κυβέρνησιν, όσον η λύτρωσις από το αναπόσβεστο δημόσιον χρέος. Το χρέος εις ευρώ βαρύνει την Ελλάδα ενώ εις δραχμάς την Ευρωζώνη. Ειδικώτερον: 
       Η επανεθνικοποίησι της νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής δημιουργεί ανοδικό σπείρωμα του τζίρου των επιχειρήσεων και συνεπώς, των υγιών δημοσίων εσόδων. 
       Η δραστική μείωσι της φορολογίας και η πλήρης απελευθέρωσι τα αγοράς από τα συνδικαλιστικά δεσμά ενισχύει τις ιδιωτικές επενδύσεις. 
        Η Νομισματική Επιτροπή ελέγχει τις απερίσκεπτες Τραπεζικές πιστώσεις και ουδείς λαθρέμπορος επιτρέπεται να εξαγάγει πολύτιμα κεφάλαια για την αγορά λχ. αχρήστων ποδοσφαιριστών. 
        Η εξυπηρέτησι του εγχωρίου δανεισμού μεγάλων δημοσίων έργων γίνεται με λαχειοφόρα αναπτυξιακά δάνεια όπως επί Ζολώτα. 
       Η χρηματοδότησι της παραγωγής, με στοχευμένες παρεμβάσεις προκαλεί αναθάρρυνσι της οικοδομικής δραστηριότητος, των εξαγωγών, της ναυτιλίας και του τουρισμού, χωρίς πληθωριστικές πιέσεις – ακριβώς το αντίθετο από τα υφεσιακά μέτρα της νέας συμφωνίας, που εψήφισαν 222 «αντιπρόσωποι του Ελληνικού λαού» …εναντίον του!               
              Καταστρεπτική συμφωνία 
        Οι ξένες αγορές και το Χρηματιστήριο Αθηνών παντελώς αδιαφόρησαν για την συμφωνία Τσίπρα-Μέρκελ! Δικαίως, διότι δεν επίστευσαν εις αυτήν. Οι μετοχικές αξίες των 4 «συστημικών» Τραπεζών εκμηδενίσθησαν και οι κάτοχοι των ομολόγων έχασαν τα χρήματα που έβαλαν εξαναγκαστικώς με την προηγουμένη (κίβδηλο) ανακεφαλαίωσι. 
       Εννενήντα «φάντ μάνατζερς» εδήλωσαν στο Ρώητερς ότι το νέο «μπέηλαουτ» της Ελλάδος ουδόλως επηρέασε τις διεθνείς αγορές «ούτε βελτίωσε κάπως το αίσθημα της αγοράς για την συμφωνία»! 
      -Ποίαν άλλη απόδειξι χρειαζόμεθα διά να αναζητήσωμεν ευθύνες διά την καταστροφή του Ελληνικού πλούτου υπό του ΓΙΟΥΡΟΓΚΡΟΥΠ και των εγχωρίων «Κουϊσλινγκ»; 
         Μία νέα κυβέρνησι της Ελλάδος πρέπει να προχωρήσει, με πλήρη επανεκτίμησι της καταστάσεως και στην απόδοσι ευθυνών, για την πλήρη υποταγή της χώρας στους ξένους πιστωτές. Τώρα που γνωρίζομε τις τεράστιες αντοχές της οικονομίας μας κατόπιν 6 εβδομάδων κλεισίματος των Τραπεζών και των κεφαλαιακών ελέγχων που εις οιανδήποτε άλλη χώρα θα είχαν κατεβάσει τα τάνκς δια την επιβολή της τάξεως, η επάνοδος στο εθνικό νόμισμα είναι απολύτως εφικτή και ακίνδυνος. 
        Ουδέν δικαιολογεί την εμμονή στο ευρώ παρ’εκτός η δολία προαίρεσι καταστροφής της Ελληνικής οικονομίας, όπως και κατά τον δεύτερον παγκόσμιο πόλεμον. 
      Η Φυσική διδάσκει ότι η διενέργεια ενός νέου πειράματος χρειάζεται νέα συστατικά (δραχμή) διά να επιφέρει το ποθητό αποτέλεσμα (την ανάπτυξι) εν αντιθέσει με την εξαετή ύφεσι του ευρώ.