4 Σεπ 2015

Βρέχει λουκέτα και "βλέπουν" επενδύσεις...

Του Γιώργου Κράλογλου 
  Το συντομώτερο χθεσινό ανέκδοτο: Ζητούνται επενδύσεις 80 δισεκ. μέχρι το 2020!! Ποιος το είπε; Ο, κατά τα άλλα, σοβαρός καθηγητής και προσωρινός υπουργός κ. Νίκος Χριστοδουλάκης. Γιατί όταν ακούς επενδύσεις στην αριστερή Ελλάδα και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο που κυριαρχεί το διχαστικό σύνθημα "ευρώ ή δραχμή" είναι να κυλιέσαι χάμω από πλάκα. 
       Και για να μην ξεθαρρεύουμε με την καθηγητική αισιοδοξία του θεωρητικού κ. Χριστοδουλάκη θα τον παρακαλούσαμε να ξαναμελετήσει και τα όσα πιστεύει για επενδύσεις 20 δισεκ. ευρώ από τα ΕΣΠΑ. 
      Να τα ξαναμελετήσει διαβάζοντας όμως και τις αμέτρητες σελίδες ενστάσεων και απορρίψεων από την Κομισιόν των ελληνικών προγραμμάτων που προτάθηκαν για υπαγωγή στα ΕΣΠΑ των 20 δισεκ. ευρώ. 
      Των ενστάσεων των αντιρρήσεων και των απορρίψεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που καταχωνιάστηκαν από τον Λαφαζάνη στο υπουργείο Ανασυγκρότησης γιατί κανείς δεν ήταν σε θέση όχι μόνο να απαντήσει στα όχι της Κομισιόν αλλά ακόμη και να δώσει διευκρινίσεις. 
      Και αυτό όχι γιατί οι υπάλληλοι ή οι υπηρεσίες των αρμοδίων υπουργείων δεν ξέρουν ελληνικά. Αλλά γιατί φοβούνται μπας και χαλάσουν προγράμματα ΕΣΠΑ με φιλοσοφία κράτους-πατερούλη… και ποιος τους σώζει μετά από τα υπηρεσιακά γκουλάκ… 
      Αφού λοιπόν ο (θεωρητικά και μόνο θεωρητικά) εύστοχος κ. Χριστοδουλάκης τα μελετήσει όλα αυτά ας πάρει στα χέρια του και ένα αντίγραφο από τις έρευνες και τις εκθέσεις της Συνομοσπονδίας των βιοτεχνών και της Ομοσπονδίας των μικρομεσαίων της Θεσσαλονίκης να δει για ποιους λόγους προβλέπουν περισσότερα από 60.000 λουκέτα στο 2015-2016 που σημαίνουν στην "ιδανικότερη" περίπτωση 180.000 απολύσεις μόνο από τις μικρές βιοτεχνίες που απασχολούν μέχρι τρία άτομα συμπεριλαμβανομένων του βιοτέχνη, της γυναίκας και του παιδιού του που δουλεύουν 15-18 ώρες το 24ωρο. 
        Ακολούθως κ. Χριστοδουλάκη ζητείστε από τις βιομηχανικές Οργανώνεις και τα Επιμελητήρια στοιχεία για το πάγωμα εργασίας (διαθεσιμότητα) 400.000 ατόμων από τις πρώτες ημέρες των capital controls που για ξεπαγώσουν πρέπει οι εργάτες να δεχθούν μείωση 15-20% του μισθού όπως δέχθηκαν άλλα 200.000 άτομα το ίδιο χρονικό διάστημα. 
        Γιατί το δέχθηκαν; Για να μην έχουν την τύχη της απόλυσης των 18.000 ατόμων μεταξύ 1-4 Ιουλίου, δηλαδή την επομένη του κλεισίματος των Τραπεζών. 
      Και ξέρετε, κ. Χριστοδουλάκη, πόσοι και ποιοι ήταν οι αντικαταστάτες των 18.000 που απολύθηκαν μέσα σε τρεις ημέρες; Ήταν 7.000 πιτσιρικάδες 15 μέχρι 20 ετών που πήραν ένα 300ρι για να δουλεύουν στην θέση των 30ρηδων και των 40ρηδων που απολύθηκαν και (λογικά) θα εγκαταλείψουν τη χώρα. 
        Διαβάστε και τα στοιχεία της μετανάστευσης των Ελλήνων και δικαιολογείστε εσείς γιατί μεγάλωσε η λίστα μεταναστών του 2015 και πέρασε τους 50.000 έναντι των 45.000 του 2014 και των 300.000 του 2010-2014. 
       Συνεπώς πρώτο βήμα όχι για τον υπουργό κ. Χριστοδουλάκη των 15ημερών αλλά και για όλους τους πολιτικούς θεατρίνους που έχουν ακόμη το θράσος να μιλάνε για ανάπτυξη, για επενδύσεις και επενδυτές είναι να ανακόψουν τα λουκέτα και τις 180.000 απολύσεις που έρχονται να προστεθούν στις άλλες 200.000 του 2014-2015. 
       Δεύτερο βήμα είναι να κόψουν και από τον μισθό των βουλευτών ή να πουλήσουν το άχρηστο κράτος για εξοφλήσουν τα 4-5 δισεκ. ευρώ φέσια που έχει βάλει το κράτος στους επιχειρηματίες με επιστροφές ΦΠΑ, φόρων και πληρωμών προμηθειών πάσης φύσεως. 
       Τρίτο βήμα είναι να περιορίσουν τις ακόμη και μέσα στην κρίση φρικτές σπατάλες του κράτους (υπενθυμίζω τις σκανδαλώδεις ορέξεις του ΤΑΙΠΕΔ για δημόσιες σχέσεις) τα απίθανα έξοδα υπουργείων, υπουργών και ΔΕΚΟ ώστε να βρεθούν πόροι για δημόσιες επενδύσεις (που είναι παγωμένες από το 2010) και να σπρώξουμε έτσι τουλάχιστον τα προγράμματα ΕΣΠΑ που αφορούν επενδύσεις και θέσεις εργασίας. 
     Τέταρτο βήμα να ξεκαθαρίσουν πότε (πραγματικά) θα απαλλάξουν την αγορά από τα capital controls και πότε οι Τράπεζες θα μπορούν να μιλάνε για ουσιαστική ρευστότητα πριν ανατιναχθεί εντελώς το λεγόμενο επιχειρείν. 
       Χωρίς να νοικοκυρευτούν (με τα βήματα αυτά) τα υπολείμματα της αγοράς που έχουν μείνει και σέρνονται όλα τα παραμύθια και τα όνειρα για ανάπτυξη, επενδύσεις, επενδυτές, πετρέλαια και φορολογικά κίνητρα (σαν αυτά που θα ακούσουμε και στην φετινή ΔΕΘ) θα είναι όχι μόνο για γέλια αλλά για κλάματα. 
        Γιατί η Ελλάδα επειδή όντως είναι σε στάδιο που χάνει όλα τα γνωρίσματα της στην οικονομία έχει ανάγκη επενδύσεις που όμως έπρεπε να γίνουν χθες και όχι αύριο. Αλλά πάνω απ’ όλα χρειάζεται πολιτικούς ικανούς να προσελκύσουν επενδύσεις και επενδυτές. Τους πολιτικούς αυτούς έχουν υποχρέωση να προσφέρουν και οι προσεχείς εκλογές. Θα τους προσφέρουν; 
       george.kraloglou@capital.gr