30 Αυγ 2016

Παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας; Κάποιος να του εξηγήσει...

Του Γιώργου Λακόπουλου 
  Ότι ένας υπουργός –έστω Δικαιοσύνης– χαρακτηρίζει "παρέμβαση στα εσωτερικά της χώρας" τις θέσεις της Κομισιόν επί της διαμάχης για τα στατιστικά της χώρας με αφορμή την υπόθεση Γεωργίου, δεν χάλασε ο κόσμος. Οι κυβερνήσεις έχουν τελευταία τη ροπή να παριστάνουν τους Κουταλιανούς έναντι του κοινοτικού κέντρου. Εδώ το κάνει ολόκληρος Ρέντσι, στον Παπαγγελόπουλο θα κολλήσουμε; 
         Όταν όμως τον ίδιο χαρακτηρισμό περί παρεμβάσεων υιοθετεί ο πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, το πράγμα αλλάζει. Από τη θέση του ο Νίκος Βούτσης εκπροσωπεί το σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας, όχι ένα μέρος του, όπως η κυβέρνηση. Και είτε δεν το εκπροσωπεί σωστά, είτε ο πολιτικός κόσμος μιας χώρας - μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης εμφανίζεται να μην γνωρίζει τα βασικά για τη λειτουργία της. 
      Εν προκειμένω εμφανίζεται να μην γνωρίζει ότι η παρακολούθηση, η αξιολόγηση και η επικύρωση του στατιστικού προφίλ της χώρας, ανήκει στην Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία. Δηλαδή στην Κομισιόν. Καμμιά χώρα δεν έχει αρμοδιότητα να αποφαίνεται για να δημοσιονομικά της μεγέθη. Αυτό είναι αρμοδιότητα των κεντρικών κοινοτικών υπηρεσιών, που χρησιμοποιούν απλώς τα στοιχεία που τους προμηθεύουν οι εθνικές αρχές. 
           Στην περίπτωση της Ελλάδας για να μην έχουμε τα παλιά –επί Καραμανλή, αλλά και επί Σημίτη, για να μην ξεχνιόμαστε– η χώρα υποχρεώθηκε να παραχωρήσει με νόμο πλήρη ανεξαρτησία στην Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, που είναι πλέον παράρτημα της Γιούροστατ και όχι της εκάστοτε κυβέρνησης. 
           Είτε ο πρόεδρος της Βουλής αγνοεί αυτά τα απλά και μιλάει για παρέμβαση σε ένα πεδίο που η χώρα έχει εκχωρήσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση –και επιπλέον τελεί υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο– είτε το κόμμα του επιστρέφει στις παλιές αντικοινοτικές συμπεριφορές και τη ρητορική της ρήξης χάριν της "εθνικής ανεξαρτησίας". 
       Αν πρόκειται για το πρώτο θα βρεθεί ένας τρόπος να διορθωθεί. Κάποιος θα εξηγήσει στον πρόεδρο –που δεν διακρίνεται για το εύρος της ευρωπαϊκής γνώσης του– ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια ένωση κρατών στην οποία κάθε χώρα προσέρχεται εθελουσίως. Προσερχόμενη εκχωρεί εθνικές αρμοδιότητες και δράσεις, όπως είναι πχ η έκδοση του νομίσματος, η στατιστική αποτίμηση των μεγεθών της, ο κύριος όγκος της νομοθεσίας της κλπ. Αυτά αποτελούν διεθνείς συνθήκες που υπερτερούν του ελληνικού συντάγματος. Απλά πράγματα. 
         Αν όμως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντέχει την εσχάτως φιλοευρωπαϊκή στάση του αρχηγού του και στρέφεται σε πρακτικές σύγκρουσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση και αμφισβήτηση των αρμοδιοτήτων της, τα πράγματα είναι άσχημα –για την κυβέρνηση. Δεν υπάρχει κανένα περιθώριο να αρχίσει ξανά το αντιευρωπαϊκό τσάμικο. 
        Ο πρώτος που έπρεπε να το ξέρει είναι ο πρόεδρος της Βουλής και να μην αναφέρεται σε "παρεμβάσεις στα εσωτερικά μας". Δεν υπάρχουν εσωτερικά μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεπώς όταν μιλάει για τις ελληνοκοινοτικές σχέσεις, ας έχει υπόψη του ένα σλόγκαν από τοίχο που συμπεριέλαβε στο "Λεξικό του έξυπνου λόγου" ο Πάσχος Μανδραβέλης: "Τα λόγια που λες σήμερα πρέπει να είναι γλυκά, γιατί αύριο μπορεί να χρειαστεί να τα φας". 
     capital.gr