30 Ιουν 2018

Θεσσαλονίκη: Αλγερινός «μετανάστης» φωνάζοντας «Αλλάχ Ακμπάρ» μαχαίρωσε Μακεδόνα διαδηλωτή!

Αλγερινός παράνομος μετανάστης μαχαίρωσε χθες το βράδυ στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, διαδηλωτή Μακεδόνα που συμμετείχε στην διαδήλωση κατά της εκχώρησης της Μακεδονίας.
Την ώρα που η πορεία κινούνταν στην οδό Βενιζέλου  Αλγερινός  νεαρός Αλγερινός έβγαλε μαχαίρι και χτύπησε στα πλευρά έναν διαδηλωτή, τραυματίζοντάς τον σοβαρά. Ευτυχώς δεν κινδυνεύει η ζωή του.
Αστυνομικοί ακινητοποίησαν τον δράστη και τον συνέλαβαν.
Διευκρινίζεται πάντως ότι ο Αλγερινός "πρόσφυγας" δεν πρόκειται να απελαθεί απο τη χώρα, καθώς αυτό έρχεται σε αντίθεση με την πάγια θέση των Αρχών.
Ο Αλγερινός φωνάζοντας «Αλλάχ Ακμπάρ» επιτέθηκε στον διαδηλωτή που φώναζε το σύνθημα «Η Μακεδονία είναι ελληνική»!

Η Σουηδία η πρώτη χώρα της ΕΕ που ανακοίνωσε ότι από την Δευτέρα κλείνει τα σύνορά της σε πρόσφυγες και μετανάστες!

H Σουηδία έγινε η πρώτη χώρα που αξιοποιεί τη νέα συνθήκη της ΕΕ περί «αυτόνομης» και όχι συλλογικής αντιμετώπισης του προβλήματος των παράνομων μεταναστευτικών ροών, κυρίως από χώρες της Μέσης Ανατολής και ουσιαστικά κλείνει τα σύνορά της!
Η παραδοσιακή σουηδική πολιτική «ανοικτών θυρών» σε όσους ήθελαν να μεταναστεύσουν στην Σουηδία (μην ξεχνάμε ότι τον άλλοτε πρωθυπουργό της χώρας, σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Πάλμε, τον είχε δολοφονήσει μουσουλμάνος κουρδικής καταγωγής, αλλά ουδόλως άλλαξε η μεταναστευτική πολιτική τότε) ανήκει πλέον στο παρελθόν. 
Πλέον ο έλεγχος των εισερχομένων στη χώρα θα είναι όχι απλώς σκληρός, αλλά ουσιαστικά δημιουργείται ένα αμυντικό «τείχος» σε γη, θάλασσα και αέρα.
«Η φύση της απειλής κατά της δημόσιας ασφάλειας της χώρας έχει μεταβληθεί και ανάλογα τον τρόπο θα πρέπει να αντιμετωπιστεί» ανακοίνωσε η η σουηδική συνοριοφυλακή.
Πλέον οι έλεγχοι διαβατηρίων θα είναι ιδιαίτερα «σκληροί» σε αεροδρόμια και στα λιμάνια και κανείς δεν θα εισέρχεται στη χώρα χωρίς προηγούμενη λήψη βίζας. 
Οι έλεγχοι στα σύνορα θα επεκταθούν διότι «η απειλή από την λαθρομετανάστευση πλέον έχει αλλάξει και έχει πολλαπλασιαστεί», ανέφερε σε ανακοίνωσή της η σουηδική συνοριοφυλακή.
Οι αρχές της Σουηδίας άρχισαν ξανά δειγματοληπτικούς ελέγχους στα σύνορα το φθινόπωρο του 2015, στο πλαίσιο των μέτρων για την αντιμετώπιση των μεγάλων ροών προσφύγων και μεταναστών που έφθαναν στη χώρα από τη Δανία, μέσω της γέφυρας Έρεσουντ, καθώς και μέσω λιμανιών όπου καταλήγουν πολλά πορθμεία, στο νότιο τμήμα της χώρας, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό.
Από σήμερα η σουηδική κυβέρνηση άλλαξε εντελώς θέση, αντιμετωπίζοντας πλέον τις ροές προσφύγων και μεταναστών ως απειλή για τη δημόσια τάξη και την εσωτερική ασφάλεια. 
Ηδη η Σουηδία υποδέχεται ελάχιστους πρόσφυγες και μετανάστες και πλέον θα δέχεται για μόνιμη παραμονή στο έδαφός της άτομα των οποίων η ζωή είναι σε άμεσο κίνδυνο και αποδεδειγμένα διώκονται άδικα ως αντικαθεστωτικοί στις χώρες από τις οποίες προέρχονται!
Σύμφωνα με την εφημερίδα Sydsvenskan, η συνοριοφυλακή στην περιοχή Σκόνε της νότιας Σουηδίας συλλαμβάνει κάθε εβδομάδα εκατοντάδες παράνομους μετανάστες ή πρόσφυγες από Συρία και το Ιράκ και πλέον ούτε αυτοί οι 500 που εισέρχοντο στη χώρα ανά μήνα, θα γίνονται δεκτοί.
Από τη Δευτέρα (1/7), θα γίνονται  «σκληροί» έλεγχοι διαβατηρίων στα σημαντικότερα σουηδικά διεθνή αεροδρόμια-στη Στοκχόλμη, στο Μάλμε, στο Γκέτεμποργκ και αλλού, όπως επίσης στα λιμάνια όλης τη χώρας, στη Στοκχόλμη και στο Ίστα.
Η Σουηδία, είναι η πρώτη χώρα της ΕΕ, η οποία ουσιαστικά κλείνει τα σύνορά της σε πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες και αυτό έχει συμβολική σημασία, αφού μέχρι χθες ήταν η πλέον ανεκτική χώρα στις μεταναστευτικές ροές.
Το κύμα παρανομίας (βιασμοί, κλοπές, σωματεμπορία και πάσης φύσεως εγκλήματα) που έπληξε την «αθώα» Σουηδία, οδήγησε στην όχι απλώς στη μείωση της ανεκτικότητας, αλλά στο να γίνει η πρώτη χώρα της ΕΕ, ξεπερνώντας και την Ιταλία, που κλείνει τα σύνορά της.

Πολωνία: Απαγορεύεται και η παραμικρή αναφορά στον κομμουνισμό σε δημόσιους χώρους!

Ο συντηρητικός πρόεδρος της Πολωνίας Αντρέι Ντούντα υπέγραψε χθες έναν νόμο που απαγορεύει κάθε αναφορά σε δρόμους, δημόσια κτίρια και χώρους που διαδίδει τον κομμουνισμό ή οποιοδήποτε άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς.
Σύμφωνα με την ερμηνευτική εγκύκλιο του νόμου, οι ονομασίες σε κτίρια, δρόμους, οδούς, πλατείες, γέφυρες "δεν μπορούν να τιμούν ανθρώπους, οργανώσεις, γεγονότα και ημερομηνίες που συμβολίζουν τον κομμουνισμό ή οποιαδήποτε άλλο ολοκληρωτικό καθεστώς, είτε προάγουν το καθεστώς με άλλους τρόπους".

Παράλληλα απαγορεύονται οι αναφορές στο καθεστώς που επιβλήθηκε στην Πολωνία κατά το διάστημα 1944 - 1989, όταν η χώρα ήταν μέλος της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών.

Ο νόμος δίνει στις τοπικές αρχές προθεσμία ενός έτους να αφαιρέσουν όλα τα σύμβολα που τιμούν "το απολυταρχικό και μη κυρίαρχο καθεστώς" από τους δημόσιους χώρους.

Στην περίπτωση μη έγκαιρης συμμόρφωσης με τις νέες διατάξεις, η κυβέρνηση θα επιβάλει μια νέα προσωρινή ονομασία για να αντικαταστήσει εκείνη που χαρακτηρίζει ανεπιθύμητη.
Σύμφωνα με τους συντάκτες του νόμου, περίπου 1.200 έως 1.400 διαφορετικές τοποθεσίες σε όλη την Πολωνία θα αλλάξουν ονομασία.

Παρόμοιοι νόμοι που απαγορεύουν την προπαγάνδα υπέρ του κομμουνισμού έχουν ψηφισθεί και σε άλλες χώρες, όπως την Ουγγαρία, την Μολδαβία και την Ουκρανία.

Αυτοί που θα «αξιοποιούσαν» τη δημόσια περιουσία…

Αντί να κάνει ανοικτό διαγωνισμό, η κυβέρνηση διαπραγματευόταν απευθείας με αγοραστή και του πούλησε την 20ετή εκμετάλλευση του «Ελ. Βενιζέλος» για μόλις €484 εκατ. Οταν η ΕΕ ανέπεμψε τη συμφωνία, ο αγοραστής δέχτηκε να πληρώσει €1,1 δισ.! Τι είδους διαπραγμάτευση έκαναν; Το παράδειγμα της Fraport και τα ερωτήματα για την Αττική Οδό






O Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών 
      Η ελληνική κυβέρνηση, αντί να προκηρύξει διεθνή πλειοδοτικό διαγωνισμό, αποφάσισε να πουλήσει απευθείας την 20ετή παραχώρηση της εκμετάλλευσης του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών αντί 484 εκατ.€. Επενέβησαν οι Βρυξέλλες, «μάλωσαν» την Αθήνα για την απευθείας πώληση και ανέβασαν το τίμημα κατά 127%. Και ο αγοραστής συμφώνησε να προσφέρει 1,1 δισ. € (1,3 δισ. € με τον ΦΠΑ). Ο ίδιος αγοραστής, από τον οποίο η κυβέρνησή μας κατάφερε να αποσπάσει 484 εκατ.€ κατόπιν δωδεκάμηνης διαπραγμάτευσης!
      Είμαστε, λοιπόν, κατά 600 εκατ. € πλουσιότεροι ή χρωστάμε 600 εκατ.€ λιγότερα και αυτό είναι ευχάριστο. Είναι, όμως, και αφορμή προβληματισμού: ποιος υπερασπίστηκε το δημόσιο συμφέρον των Ελλήνων, η Αθήνα ή οι Βρυξέλλες; 
      Το ελληνικό Δημόσιο κατέχει το 55% των μετοχών του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ). Έναντι οικονομικού ανταλλάγματος έχει παραχωρήσει στον έτερο μέτοχο (καναδικό fund), τη διαχείριση και τα έσοδα από την εκμετάλλευση του ΔΑΑ μέχρι το 2026. Το επίδικο τώρα είναι η παραχώρηση της εκμετάλλευσης του ΔΑΑ για τα επόμενα 20 χρόνια, μέχρι το 2046. 
Το ΤΑΙΠΕΔ ξεκίνησε διαπραγμάτευση με τους καναδούς μετόχους για το τίμημα της παραχώρησης το φθινόπωρο του 2016. Η διαπραγμάτευση κατέληξε το Σεπτέμβριο του 2017 στο ποσό των 484 εκατ.€ και στις 30/9/2017 υπογράφηκε η σύμβαση από τον υπουργό Οικονομικών εδώ. 
     Η συμφωνία στάλθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού (DG COMP) για έγκριση. Η DG COMP θεώρησε το τίμημα πολύ χαμηλό και, τελικά, τον Ιούνιο του 2018 ο υποψήφιος αγοραστής συναίνεσε να καταβάλει υπερδιπλάσιο τίμημα 1,1 δισ.€ (+127%) εδώ. 
      Η απόκλιση είναι τόσο μεγάλη, που καθιστά πολύ προβληματική την αρχική συμφωνία. Το τίμημα ήταν εξόφθαλμα χαμηλό. Το αποδεικνύει το γεγονός ότι ο ίδιος αγοραστής, λίγους μήνες αργότερα, συμφώνησε να καταβάλει υπερδιπλάσιο ποσόν. Αποδεικνύεται όμως και από το γεγονός ότι η πίεση για καλλίτερο τίμημα δεν προήλθε από «κοράκια» των αγορών που κερδοσκοπούν αλλά από γραφειοκράτες, κοινοτικούς υπαλλήλους της DG COMP χωρίς κανένα ίδιο συμφέρον. Δουλειά τους ήταν να ελέγξουν αν η συναλλαγή τηρούσε τους κανόνες του ανταγωνισμού χωρίς να υπεισέρχεται κάποιου είδους «κρατική βοήθεια» προς κάποια εταιρεία. Τέτοιου είδους πρακτικές μπορεί να συναντήσει κανείς σε περιπτώσεις ΔΕΚΟ, όπως ο ΟΣΕ παλαιότερα, αλλά σίγουρα η Ελληνική Δημοκρατία δεν είχε λόγο να ευνοήσει ένα καναδικό fund
       Προσωπικά, απεχθάνομαι την εύκολη ταμπελίτσα «ξεπούλημα». Και παραπέμπω όσους αναζητούν ύποπτες συναλλαγές πίσω από το αρχικό τίμημα, να ανατρέξουν στο αποτέλεσμα του διαγωνισμού για τα Περιφερειακά Αεροδρόμια (11/2014). Το τίμημα του πλειοδότη (Fraport) ήταν μια εξαιρετικά ευχάριστη έκπληξη: 1,23 δισ.€! Οι άλλες δύο κοινοπραξίες πρόσφεραν 960 και 800 εκατ. € αντίστοιχα, ενώ η ελάχιστη αποτίμηση από τους συμβούλους του διαγωνισμού (PWC και Citibank), ήταν 350 εκατ.€. Αν κάποιος σήμερα στο ΤΑΙΠΕΔ «χτυπάει το κεφάλι του» που αποδέχτηκε πολύ χαμηλό τίμημα για το «Ελ. Βενιζέλος», κάποιος άλλος στην Fraport «κλαίει» 250 εκατ.€. Διότι θα κέρδιζε το διαγωνισμό για τα Περιφερειακά Αεροδρόμια και με 250 εκατ.€ λιγότερα. Αλλά, έτσι είναι οι διεθνείς διαγωνισμοί, ειδικά για περιουσιακά στοιχεία που ως «μοναδικά» δεν έχουν σταθερό μέτρο σύγκρισης και αποτίμησης. 
      Στις απευθείας διαπραγματεύσεις βέβαια, τα πράγματα διαφέρουν. Και ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, κ. Ξενόφος¹ δικαιολογεί το πολύ χαμηλό αρχικό τίμημα (σύμφωνα με την «Καθημερινή», που μίλησε μαζί του, εδώ) ως εξής: η μεταβολή αποδίδεται αποκλειστικά στο γεγονός ότι τα μεγέθη και οι αριθμοί που βασίστηκε η αρχική συμφωνία, ήταν εκείνα του τέλους του 2015. Η βάση, επομένως, υπολογισμού ήταν δυσμενέστερη και γι’ αυτό συμπεριέλαβε ένα υψηλό προεξοφλητικό επιτόκιο, ανάλογο με τα επίπεδα εκείνης της εποχής. Μάλιστα το φθινόπωρο του 2016, που ξεκίνησε η διαπραγμάτευση ΔΑΑ-ΤΑΙΠΕΔ, το 10ετές ομόλογο του ελληνικού Δημοσίου είχε απόδοση άνω του 8%. 
         Τα απολύτως καλόπιστα ερωτήματα, λοιπόν, είναι: 
         τι άλλαξε στους 8 μήνες που μεσολάβησαν από την υπογραφή της σύμβασης μέχρι τον υπερδιπλασιασμό του τιμήματος από την DG COMP
       γιατί μια συμφωνία που έκλεισε το καλοκαίρι το 2017 βασίστηκε σε νούμερα του 2015; 
      Η επιβατική κίνηση
        Το φθινόπωρο του 2016 –κατά τον πρόεδρο τότε ξεκίνησε η διαπραγμάτευση ΔΑΑ-ΤΑΙΠΕΔ – γνωρίζαμε ότι η επιβατική κίνηση του ΔΑΑ από 12,5 εκατ. το 2013 είχε εκτιναχθεί σε 18 εκατ. το 2015 και στο 9μηνο του 2016 ήταν αυξημένη κατά 11%, άρα με σιγουριά το 2016 θα έκλεινε στα 20 εκατ. επιβατών. Πριν από την υπογραφή της σύμβασης, καλοκαίρι του 2017, η τάση στο 7μηνο έδειχνε ότι και το 2017 η κίνηση θα αυξανόταν κατά 9% πλησιάζοντας τους 22 εκατ. επιβάτες. Τι ακριβώς δεν γνώριζε το ΤΑΙΠΕΔ σχετικά με τη δυναμική αυξητική τάση της επιβατικής κίνησης του Ελ. Βενιζέλος; Aerport_trafic_Protagon 
          Το προεξοφλητικό επιτόκιο είναι πολύ κρίσιμος παράγοντας για την αποτίμηση της αξίας τέτοιων συμβάσεων. Υπολογίζει την παρούσα αξία των μελλοντικών (προσδοκώμενων) χρηματοροών. Το προεξοφλητικό επιτόκιο λειτουργεί όπως οι αποδόσεις των ομολόγων: ένα 20ετές ομόλογο του ελληνικού δημοσίου αξίζει 100€, αν έχει απόδοση 4% αλλά μπορεί να αξίζει μόλις 50€, αν η απόδοση του εκτιναχθεί στο 10%. Δηλαδή, η παρούσα αξία του ομολόγου περιορίζεται στο μισό, αν προεξοφλήσουμε τις μελλοντικές χρηματοροές ζητώντας απόδοση 10% αντί για 4%. 
          Είναι απολύτως θεμιτό να ανατρέχει κανείς στις αποδόσεις των κρατικών ομολόγων, αναζητώντας ένα προεξοφλητικό επιτόκιο αναφοράς. Ποια απόδοση όμως; Το 15% του καλοκαιριού του 2015, το 8% του καλοκαιριού του 2016, το 7% του φθινοπώρου του 2016 ή το 5,5% του Ιουνίου του 2017; Omologa_10_2018 
          Τίποτα απ’ όλα αυτά, μας λέει η περίπτωση της Fraport. Διότι όχι μόνον έδωσε μια εντυπωσιακά ελκυστική προσφορά το Δεκέμβριο 2014, τετραπλάσια από το ελάχιστο τίμημα που υπολόγιζαν οι σύμβουλοι του διαγωνισμού, αλλά -κι αυτό ήταν το πιο ενδιαφέρον- δεν δείλιασε ούτε στις πιο σκοτεινές στιγμές μας, το καλοκαίρι του 2015, όταν το ρίσκο της χώρας και οι αποδόσεις των ομολόγων είχαν απογειωθεί. Κι ενώ η νεοεκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση δήλωνε προς πάσα κατεύθυνση πως δεν θα τηρούσε τη συμφωνία παραχώρησης των Περιφερειακών Αεροδρομίων, άρα η Fraport είχε την ευκαιρία να αποσυρθεί, εκείνη δεν αποσύρθηκε. Γιατί επένδυε στο τουριστικό προϊόν της χώρας. Αυτό που αγόραζε δεν συνδεόταν με το ρίσκο του ελληνικού Δημοσίου ούτε καν με το νόμισμα της χώρας. Γι’ αυτό στους υπολογισμούς της δεν χρησιμοποιούσε τα υψηλά προεξοφλητικά επιτόκια που σχετίζονταν με το κόστος δανεισμού του ελληνικού Δημοσίου. 
         Παρόμοια είναι και η περίπτωση του «Ελ. Βενιζέλος». Τα μελλοντικά έσοδα από την εκμετάλλευση του αεροδρομίου Αθηνών εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το τουριστικό προϊόν της χώρας. Και μόνο από έναν ανοικτό διεθνή διαγωνισμό θα μπορούσαμε να μάθουμε το κατάλληλο προεξοφλητικό επιτόκιο, πόσο αποτιμά, δηλαδή, η αγορά την αξία της σύμβασης παραχώρησης. Αλλά ανοικτός διεθνής διαγωνισμός δεν έγινε. Αυτή ήταν άλλωστε και η βασική ένσταση της DG COMP προς την ελληνική κυβέρνηση που επέλεξε την οδό της απευθείας διαπραγμάτευσης με το καναδικό fund! Διαπραγμάτευση που, εκ του αποτελέσματος, κρίνεται τουλάχιστον ατυχής, αφού απολύτως λανθασμένα αποτίμησε την ελληνική περιουσία σε ευτελιστική τιμή. Αυτό, προφανώς, ο αγοραστής το γνώριζε, γι΄αυτό και μετά την παρέμβαση της DG COMP συναίνεσε σε υπερδιπλάσιο τίμημα. 
         ΔΑΑ & Περιφερειακά Αεροδρόμια είναι δύο περιπτώσεις αξιοποίησης δημόσιας περιουσίας από διαφορετικές κυβερνήσεις αλλά με κοινά χαρακτηριστικά. Και στις δυο περιπτώσεις πρόκειται για παραχωρήσεις εκμετάλλευσης αεροδρομίων της χώρας. Γι’ αυτό επιτρέπονται συγκρίσεις. 
        Το πρώτο δυσάρεστο εύρημα της σύγκρισης είναι ότι οι πολιτικοί σχηματισμοί που έστηναν αγώνες εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων και «του ξεπουλήματος», όπως έλεγαν, της δημόσιας περιουσίας, ως διαχειριστές και πωλητές υπολείπονται πολύ –πάρα πολύ!- σε όρους τιμήματος και σε όρους διαδικασιών. 
        Η Αττική Οδός 
       Πώς θα κρίνατε μια κυβέρνηση που, θέλοντας να ανανεώσει το στόλο των κρατικών αυτοκινήτων, αναθέτει τη μελέτη για τις τεχνικές προδιαγραφές των οχημάτων στην αυτοκινητοβιομηχανία ΧΧΧ; 
        Άστοχο, αν όχι ύποπτο! Διότι υπάρχει κίνδυνος η εταιρεία, μέσω της μελέτης, να διαμορφώσει το διαγωνισμό με τρόπο, ώστε η ίδια να αποκτήσει προβάδισμα στην προμήθεια των οχημάτων. 
       Κι όμως, αυτό ακριβώς κάνει η κυβέρνησή μας με την επέκταση της Αττικής Οδού. Τα σχέδια για την κατασκευή ελεύθερης λεωφόρου Ελευσίνας-Σταυρού-Αεροδροµίου Σπάτων και ∆υτικής Περιφερειακής Λεωφόρου Υμηττού υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια. Και η κοινοπραξία που εκμεταλλεύεται την Αττική Οδό, ευλόγως, εδώ και χρόνια, επιδιώκει να αναλάβει το έργο της επέκτασης. 
        Γι’ αυτόν, ακριβώς, το λόγο είναι άστοχο να αναθέτει το Δημόσιο στην κοινοπραξία της Αττικής Οδού τη σύνταξη της μελέτης, πάνω στην οποία θα στηριχθεί ο σχετικός μειοδοτικός διαγωνισμός το 2019 εδώ και εδώ. Διότι θα φέρει την κοινοπραξία σε δεσπόζουσα θέση, όπως στο παράδειγμα με την αυτοκινητοβιομηχανία. Σημειώστε, ακόμη, την πιθανότητα να μη διενεργηθεί καν μειοδοτικός διαγωνισμός. Διότι το υπουργείο εξετάζει, λέει (εδώ), την παράταση των συμβάσεων παραχώρησης των οδικών αξόνων, συμπεριλαμβανομένης της Αττικής Οδού, με αντάλλαγμα την κατασκευή των επεκτάσεων χωρίς επιβάρυνση του Δημοσίου. Απευθείας ανάθεση, δηλαδή, η οποία θα βασιστεί σε μελέτη που θα έχει συντάξει η ίδια η κοινοπραξία της Αττικής Οδού! Και το μόνο πιθανό εμπόδιο σε μια τέτοια εξέλιξη, ενδεχομένως, είναι η DG COMP
         Στην εν λόγω κοινοπραξία συγκεντρώνεται η κατασκευαστική ελίτ της χώρας και είναι αρκετά πιθανό «να πάρει τη δουλειά» πανάξια, όπως πήραν και οι Καναδοί την επέκταση της παραχώρησης του ΔΑΑ. Αλλά, όπως και στην περίπτωση του ΔΑΑ, η βελτιστοποίηση των συμφερόντων του Δημοσίου συναρτάται με κρίσιμο τρόπο από τη διαδικασία δημοπράτησης. Και στην περίπτωση των επεκτάσεων της Αττικής Οδού δεν ξεκινήσαμε καλά. 
        Τέλος, ένα σχόλιο για την αμοιβή του μελετητή. Η κοινοπραξία αντί μετρητών θα λάβει διετή παράταση (2025-2026) εκμετάλλευσης της Αττικής Οδού. Με όρους 2016 η διετής παραχώρηση της Αττικής Οδού αντιστοιχεί σε προ φόρων κέρδη 128 εκατ.€ και μετά φόρων κέρδη 88 εκατ.€. Με την υποσημείωση ότι, κατά πάσα πιθανότητα, λόγω αυξημένης κίνησης τα κέρδη των ετών 2025 & 2026 θα είναι αρκετά υψηλότερα, η διετής παραχώρηση αντιστοιχεί σε 128 εκατ.€! Δηλαδή η αμοιβή για τη μελέτη είναι 128 εκατ.€ προ φόρων. Το ποσό αυτό, σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, είναι πολύ υψηλότερο του εύλογου κόστους παρόμοιων μελετών. 
        Ετσι, εκείνοι που, όντας στην αντιπολίτευση, θα έληγαν πρόωρα τη σύμβαση παραχώρησης της Αττικής Οδού, τώρα, όντας κυβέρνηση, προχωρούν σε διετή παράταση της εκμετάλλευσης με απευθείας ανάθεση! Η αναντιστοιχία λόγων και πράξεων είναι πια γραφική, αλλά ας μείνουμε στο δημόσιο συμφέρον, όπου η μάχη είναι μία. Η συνεχής προσπάθεια για μεγαλύτερη θεσμική θωράκιση & διαφάνεια. Μια μάχη που δεν μπορεί να κερδηθεί από εκείνους που συστηματικά υπονομεύουν τους θεσμούς και τις ανεξάρτητες αρχές. 
         Αυτά σκέφτηκα, ακούγοντας τον Πρωθυπουργό στο Ζάππειο να λέει: «Πάνο, έχουμε να δώσουμε ακόμη πολλές μάχες για να καθαρίσουμε τη χώρα από την διαφθορά»! ¹ 
      Ο κ. Ξενόφος ανέλαβε πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ στις 6/11/17 (2 μήνες μετά την υπογραφή της σχετικής σύμβασης).
 

Γιώργος Στρατόπουλος

Πηγή: Protagon.gr



διαπραγματευόταν απευθείας με αγοραστή και του πούλησε την 20ετή εκμετάλλευση του «Ελ. Βενιζέλος» για μόλις €484 εκατ. Οταν η ΕΕ ανέπεμψε τη συμφωνία, ο αγοραστής δέχτηκε να πληρώσει €1,1 δισ.! Τι είδους διαπραγμάτευση έκαναν; Το παράδειγμα της Fraport και τα ερωτήματα για την Αττική Οδό Πηγή: Protagon.gr
διαπραγματευόταν απευθείας με αγοραστή και του πούλησε την 20ετή εκμετάλλευση του «Ελ. Βενιζέλος» για μόλις €484 εκατ. Οταν η ΕΕ ανέπεμψε τη συμφωνία, ο αγοραστής δέχτηκε να πληρώσει €1,1 δισ.! Τι είδους διαπραγμάτευση έκαναν; Το παράδειγμα της Fraport και τα ερωτήματα για την Αττική Οδό Πηγή: Protagon.gr
διαπραγματευόταν απευθείας με αγοραστή και του πούλησε την 20ετή εκμετάλλευση του «Ελ. Βενιζέλος» για μόλις €484 εκατ. Οταν η ΕΕ ανέπεμψε τη συμφωνία, ο αγοραστής δέχτηκε να πληρώσει €1,1 δισ.! Τι είδους διαπραγμάτευση έκαναν; Το παράδειγμα της Fraport και τα ερωτήματα για την Αττική Οδό Πηγή: Protagon.gr

29 Ιουν 2018

Ο Ερντογάν σε επιστολή στα Σκόπια: «Αγαπητοί απόγονοι των Οθωμανών μετά από αυτή τη νίκη, μαζί θα γίνουμε ένα!»

Ο νέος σουλτάνος «Σουλεϊμάν ο Μεγαλοπρεπής», Ερντογάν, ονειρεύεται και σχεδιάζει μεθοδικά την επανακατάκτηση των Βαλκανίων, τα οποία απελευθερώθηκαν από τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τους άλλους Ορθόδοξους ηγέτες των Βαλκανίων το 1912-13 με τους βαλκανικούς πολέμους, κάτι που δεν χώνεψαν οι Τούρκοι ποτέ.

Σε ευχαριστήρια επιστολή του στους Σκοπιανούς-Τούρκους αδελφούς του αποκαλύπτει όλα αυτά τα «βρωμερά και υποχθόνια» σχέδια του για την βαλκανική χερσόνησο μέσω της ισλαμικής θρησκείας και της τουρκικής στρατιωτικής δύναμης που ετοιμάζει.

Συγκεκριμένα αναφέρει σύμφωνα με αλβανικό δημοσίευμα πρακτορείου ειδήσεων στα Σκόπια :

Αγαπητοί απόγονοι των Οθωμανών,

Αγαπητοί αδελφοί,

Σας καλωσορίζω όλους με τα πιο εγκάρδια και αδελφικά συναισθήματα.

Εκφράζω τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μου σε όλους σας για τον ενθουσιασμό σας και για τον ζήλο που επιδείξατε για τη νίκη στις προεδρικές εκλογές στη χώρα μας.

Ποια είναι τα συναισθήματά μας στην Κωνσταντινούπολη, την Μπούρσα, την Άγκυρα και στις 81 επαρχίες της χώρας μας, το ίδια ισχύουν και για τα Σκόπια.

Γνωρίζουμε καλά τα Σκόπια από την ιστορία μας, τον πολιτισμό μας και τον πολιτισμό σας.

Αναφέροντας τον ποιητή Yahya Kemal, τα Σκόπια συγκρίνονται με την Μπούρσα, εμείς εξακολουθούσαμε να αγαπάμε αυτή την πόλη.

Μέσω του κινηματογράφου, του θεάτρου και της λογοτεχνίας των καλλιτεχνών αγαπάμε αυτή τη πόλη, και ήμαστε ακόμα περισσότερο ερωτευμένοι με τα Σκόπια.

Αγαπάμε τα Σκόπια περισσότερο, εξαιτίας των αδελφών μας, οι οποίοι σε κάθε μας ταξίδι στα Βαλκάνια εκφράζουν την αγάπη τους, η οποία μας αγγίζει βαθιά στις καρδιές μας.

Ποτέ δεν θα εγκαταλείψουμε την αγάπη μας για τα Σκόπια.

Γνωρίζουμε ότι τα Σκόπια θα μας αγαπούν πάντα.

Η Τουρκία, με το νέο ηγετικό της σύστημα που ακολούθησε αυτές τις εκλογές, παρέχει πλέον προϋποθέσεις για να δημιουργηθεί ένα κράτος ισχυρότερο, πιο αποτελεσματικό, με όραμα την δυναμική τόσο για τον εαυτό του όσο και για αυτό το μέρος του πλανήτη.

Θα δημιουργήσουμε σε όλα τα Βαλκάνια και με τους αδελφούς μας στα Σκόπια, ένα πιο ειρηνικό και ευτυχισμένο μέλλον.

Θα ήθελα να συστήσω μια αρχή που επαναλαμβάνω σε κάθε περίπτωση στη χώρα μας. Θα γίνουμε ένα, θα γίνουμε μεγάλοι, θα γίνουμε ζωντανοί, θα γίνουμε αδέλφια, όλοι μαζί και με τα ΣΚΟΠΙΑ, όλοι μαζί στα Βαλκάνια.

Για άλλη μια φορά, σας ευχαριστώ για τον σεβασμό και την υποστήριξή σας.

Μέσα από εσάς συγχαίρω θερμά όλους τους αδελφούς στα Σκόπια, τη «Μακεδονία» και τα Βαλκάνια.

Υγεία!

Αυτή λοιπόν η ρητορική του Ερντογάν και η προοπτική να «ξαναγίνουν» τα Βαλκάνια ενιαία περιοχή με την σημερινή Τουρκία, γιατί αυτό εύχεται ο ίδιος, αποτελεί την επιτομή των επεκτατικών σχεδίων του ειδικά στην χερσόνησο μας, στην οποία σημειώνουμε «σιγοβράζει» ο εθνικισμός (σλαβικός και αλβανικός), πάνω στον οποίο ποντάρει βέβαια ο Τούρκος πρόεδρος .

Η Τουρκία θεωρεί τα Βαλκάνια κομμάτι της φυσικής σφαίρας επιρροής της από την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και επί των ημερών του Ερντογάν έχει επενδύσει κόπο και χρήμα για να αυξήσει την πολιτική, πολιτισμική και οικονομική της επιρροή με μεγάλα έργα υποδομών, εγκαίνια πανεπιστημίων, αναπαλαίωση ιστορικών τεμενών και επενδύσεις.

Με αυτήν την πρακτική, καθώς και με την εξαπόλυση εκατοντάδων Τούρκων πρακτόρων προσπαθεί να «χειραγωγήσει» κυβερνήσεις, κόμματα, ιδρύματα κα.

Σκοπός του είναι να πέσουν τα Βαλκάνια ως «ώριμο φρούτο» στα χέρια του με την Τουρκία να αποτελεί φυσικά τον « πασά» της περιοχής.

Σε προ τριμήνου άρθρο μας με τίτλο ( «Κραυγή» του Ερντογάν φέρνει τον Γ΄ Βαλκανικό πόλεμο εντάσσοντας Ν. Βουλγαρία και Δυτική Θράκη στην «νέα Οθωμανική Αυτοκρατορία»), είχαμε αναφέρει ότι βάζει «Φωτιά» σε Δυτική Θράκη και Νότια Βουλγαρία ο ασυγκράτητος Τούρκος «σουλτάνος» Ερντογάν που έχει χάσει κάθε ίχνος λογικής και θέλει να «πατήσει» πόδι ξανά στα Βαλκάνια μετά την εκδίωξη των Τούρκων το 1912-13 από μια άλλη ορθόδοξη συμμαχία που αναβιώνει μέρα με την ημέρα στην εποχή μας.

«Αμέτι μουχαμέτι»…για να χρησιμοποιήσουμε μια δική του έκφραση ο Τούρκος πρόεδρος στοχοποιεί Ελλάδα και Βουλγαρία εντάσσοντας τώρα μια βουλγαρική πόλη, το Kardzhali μαζί με την Δυτική Θράκη μας «στα πνευματικά όρια της νέο-οθωμανικής του αυτοκρατορίας» φέρνοντας αντίδραση από το βουλγαρικό ΥΠΕΞ, αναφέρει ο βουλγαρικός τύπος.

Για το ελληνικό δεν γίνεται λόγος για κάποια ανάλογη έστω ανακοίνωση μπροστά στις τόσες προκλήσεις από τον ίδιο.

Το υπουργείο Εξωτερικών της Βουλγαρίας είχε αντιδράσει με οργή στην δήλωση του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος είχε δηλώσει ότι η βουλγαρική πόλη Καρντζαλί βρίσκεται «στα πνευματικά όρια της Τουρκίας».

Στις 11 Μαρτίου 2018, στο τοπικό συνέδριο του κόμματος του ΑΚΡ στον Σαγγάριο , ο Ερντογάν αναφέρθηκε στους βουλγαρικής καταγωγής Τούρκους που ζουν στην χώρα.

Σύμφωνα με την ιστοσελίδα στα βουλγαρικά Haberbg.net ο Ερντογάν ανέφερε:

«Από αυτό το υπέροχο μέρος προσωπικά θέλω να συγχαρώ τους αδελφούς μου στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Κοσσυφοπέδιο, την Αλβανία, τη «Μακεδονία», τη Σερβία, τη Δυτική Θράκη, την Κριμαία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Στέλνουμε τα χαιρετίσματα μας σε όλα τα θύματα και τους καταπιεσμένους αδελφούς μας στο Σεράγεβο, τα Σκόπια, στην Ξάνθη, την Κομοτηνή, το Καρντζαλί και το Μόσταρ.

Μοιραζόμαστε την καρδιά μας με αυτούς τους αδελφούς των οποίων οι ψυχές και τα μάτια «κοιτούν» την Τουρκία, για εκείνους που προσεύχονται για την επιτυχία της Τουρκίας.

Κάθε φορά που το λέω, αυτές οι πόλεις βρίσκονται φυσικά στα σύνορα άλλων χωρών, αλλά αποτελούν μέρος των πνευματικών μας ορίων.

Η σημασία της Τουρκίας δεν χωράει πλέον στα 780.000 χιλιόμετρα. Η μισή καρδιά μας βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη, στο Ντιγιαρμπακίρ, στην Τραπεζούντα, στην Αττάλεια, στη Σμύρνη και άλλη μισή είναι στο Χαλέπι, το Κιρκούκ, την Ιερουσαλήμ, το Σαντζάκ και την Μπουχάρα», δήλωσε ο Ερντογάν.

Παντού αδέλφια και απογόνους των Οθωμανών βλέπει ο Ερντογάν και αυτό είναι πολύ επικίνδυνο για όλους τους Βαλκάνιους λαούς, διότι προμηνύει άσχημες εξελίξεις λίαν συντόμως από το Σαράι του στην Άγκυρα.

Επιχείρηση-σκούπα της ΕΛ.ΑΣ. με συλλήψεις 29 Γύφτων στις Αχαρνές - Κατασχέθηκαν ναρκωτικά και όπλα

Μεγάλη επιχείρηση έχει ξεκινήσει η Ασφάλεια Δυτικής Αττικής από το πρωί της Παρασκευής σε καταυλισμούς Γύφτων στην Αγία Σωτήρα και στην Αυλίζα. Οι συγκεκριμένοι θεωρούνται "'αντρο" διακίνησης ναρκωτικών, κάτι που επιβεβαιώνεται και από τα "λαβράκια", τα οποία έβγαλαν οι αστυνομικοί.
Συγκεκριμένα, από τις μέχρι τώρα επιχειρήσεις έχουν συλληφθεί 29 άτομα, ενώ έχουν κατασχεθεί μεγάλες ποσότητες ναρκωτικών και πολλά όπλα.
Επίσης έχει βρεθεί και μεγάλο χρηματικό ποσό, με τους άνδρες της Ασφάλειας να ερευνούν σπιθαμή προς σπιθαμή τους καταυλισμούς.

ΕΥΚΛΕΙΔΕΙΑ 2018 - ΠΟΝΤΙΑΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ

Μπαμπινιώτης: Αν είσαι αποκομμένος από Αρχαία και Καθαρεύουσα είσαι γλωσσικά ανάπηρος

«Η γλώσσα θέλει τον χρόνο της, θέλει αύξηση ωρών διδασκαλίας. Εάν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να καλλιεργήσεις, να εμβαθύνεις, να εμπλουτίσεις τη γλώσσα. Λέμε ότι πρέπει να είναι καταρτισμένος ο δάσκαλος, πρέπει να είναι το σύστημα διδασκαλίας κατάλληλο, ο χρόνος να είναι ο απαιτούμενος για τη διδασκαλία». 
Αυτά τονίζει μεταξύ άλλων σε συνέντευξη του στο Paideia-News ο πρώην Πρύτανης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Ομότιμος Καθηγητής Γλωσσολογίας, Γεώργιος Μπαμπινιώτης.
Ο κ. Μπαμπινιώτης επισημαίνει επίσης ότι, «τα παιδιά μας, οι μαθητές μας είναι θύματα  των δικών μας επιλογών. Από την στιγμή που έχουμε κάνει ένα λύκειο που είναι προθάλαμος φροντιστηριακός του πανεπιστημίου έχουμε αφαιρέσει κάθε δυνατότητα ουσιαστικής καλλιέργειας και στη  γλώσσα».
Η ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Γεωργίου Μπαμπινιώτη ακολουθεί:
ΕΡ: Ποιες αποφάσεις πιστεύετε ότι πρέπει να ληφθούν τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Κύπρο ώστε η νέα γενιά να παραμείνει στις ρίζες της μαθαίνοντας άριστα την ελληνική γλώσσα;
ΑΠ.: Αν ξεκινήσουμε από τη θέση  ότι η γλώσσα δεν είναι ένα απλό μέσο, δεν είναι ένα απλό εργαλείο, αλλά πρώτα και πάνω από όλα είναι μία αξία, εάν δηλαδή εγκαταλείψουμε την εργαλειακή αντίληψη της γλώσσας και σταθούμε στην αξιακή σύλληψη και διάσταση της γλώσσας, δηλαδή της γλώσσας ως στοιχείο εύγλωττο  και  αποδεικτικό  του πολιτισμού, της γλώσσας ως ταυτότητας, ως  σκέψης – διανόησης του ανθρώπου, ως νοοτροπίας, ως ύπαρξης, τότε η διδασκαλία  της πρέπει να έχει ένα καθοριστικό ρόλο σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, από το νηπιαγωγείο μέχρι και το λύκειο.
Αυτό προϋποθέτει πρώτον, καταρτισμένους δασκάλους –ευθύνη των πανεπιστημίων- και δεύτερον, κατάλληλο σύστημα στα σχολεία για την διδασκαλία  της γλώσσας και την καλλιέργεια του   γλωσσικού αισθήματος, που δεν είναι μόνο  ο γραπτός λόγος, αλλά είναι και ο προφορικός λόγος.
Δηλαδή πρέπει στα σχολεία να καθιερωθεί αυτό που υπάρχει ήδη σε μερικά  συνήθως ιδιωτικά σχολεία, η αγωγή του λόγου.
Επομένως πρώτα – πρώτα ξεκινάμε από την αντίληψη. Λέμε ότι πρέπει να είναι  ο καταρτισμένος δάσκαλος, πρέπει να είναι το σύστημα το κατάλληλο διδασκαλίας, ο χρόνος ο απαιτούμενος για τη διδασκαλία και η  αξιοποίηση των πάντων μεταξύ των  οποίων και του διαδικτύου και της εκπαιδευτικής τεχνολογίας.  Συνήθως, ιδίως  οι άνθρωποι των ανθρωπιστικών επιστημών  έχουν ένα φόβο για το διαδίκτυο και γενικά για την ηλεκτρονική  προσέγγιση. Μπορώ να πω, έχοντας δουλέψει και σε αυτό το χώρο ότι είναι ένα μεγάλο όπλο στα χέρια του εκπαιδευτικού γιατί τα παιδιά είναι πολύ εξοικειωμένα με αυτό το χώρο και μπορείς να δώσεις πράγματα πάρα πολύ σημαντικά και ποιοτικά  που δεν μπορείς να το κάνεις  με τα συμβατικά μέσα.
ΕΡ.: Υπάρχει ο κίνδυνος η Ευρωπαϊκή Ένωση να λειτουργήσει σαν μια χοάνη μέσα από την οποία να  συνθλιβούν και να υποβαθμιστούν οι γλώσσες των μικρών κρατών;
ΑΠ.: Ένας τέτοιος κίνδυνος υπάρχει! Θα πω ότι υπήρχε πάντοτε αλλά τώρα είναι πολύ έντονος.  Αυτή η κυριαρχία της Αγγλικής είναι μια μάστιγα πνευματική που μπορεί να εξελιχθεί σε εθνική μάστιγα, σε εκπαιδευτική και παιδευτική μάστιγα όταν  δεν στηρίζεται σε αυτό που οι γλωσσολόγοι λένε γλωσσική πολυμορφία. Δηλαδή υποστηρίζουμε ότι πρέπει να υπάρχει δυνατότητα στους  μαθητές των σχολείων να προσεγγίζουν με επιλογές περισσότερες  ξένες γλώσσες – για τη μητρική  μιλήσαμε. Πάντοτε ξεκινάμε από κατάκτηση της μητρικής για να περάσουμε στις ξένες γλώσσες
Να υπάρχει για τις ξένες γλώσσες μια δυνατότητα πολυμορφίας και να μην φτάνει η  κατάσταση σ’ ένα γλωσσικό ιμπεριαλισμό μιας γλώσσας η οποία να κυριαρχεί παντού. Δηλαδή αυτό που συμβαίνει πλέον σε επιστημονικά συνέδρια, σε μεγάλη έκταση στον εμπορικό χώρο και εκεί που ανησυχώ,  στον πολιτισμό, να κυριαρχεί μια γλώσσα. Δεν έχει σημασία ότι είναι η αγγλική σήμερα. Θα μπορούσε να είναι η Γαλλική ή η Γερμανική. Σημασία έχει ότι είναι μια γλώσσα. Η μία γλώσσα ποτέ δεν είναι  για καλό γιατί σκεπάζει όλα τα άλλα. Η γλώσσα  είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να γνωρίσεις ένα πολιτισμό  και ένα λαό. Όταν λοιπόν αυτός ο δρόμος,  για μία σειρά γλωσσών, αποκλείεται και κυριαρχεί  μία και μόνη γλώσσα προκειμένου η αγγλική κλείνει ο δρόμος για αυτή  τη σχέση με τους λαούς και τους πολιτισμούς  άλλων χωρών και αυτό είναι  ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί. Δεν  είμαι προσωπικά εναντίον της αγγλικής  είμαι  εναντίον της μονογλωσσίας και υπέρ  της πολυμορφίας. Και κάτι ακόμη πραγματιστικό. Στα μεγάλα πανεπιστήμια έχουμε σχολές γαλλικής φιλολογίας, γερμανικής φιλολογίας, ιταλικής φιλολογίας, ισπανικής φιλολογίας κλπ, στα μεγάλα πανεπιστήμια  στην Ελλάδα εν μέρει  και στην Κύπρο. Οι άνθρωποι οι οποίοι σπουδάζουν θα μείνουν αναξιοποίητοι; Όχι μόνο άνεργοι, αλλά λέω αναξιοποίητοι; Όταν έχεις ένα τέτοιο δυναμικό που μπορεί να σε βγάλει σε πολλές γλώσσες και πολιτισμούς, αυτό το δυναμικό το αξιοποιείς! Εάν κυριαρχεί μόνο μία γλώσσα, τότε αυτό το δυναμικό παύει να υπάρχει.
ΕΡ.: Οι εκπαιδευτικοί του δημόσιου σχολείου μπορούν από μόνοι τους με βάση τα αναλυτικά και ωρολόγια προγράμματα να κρατήσουν ψηλά την ελληνική ή μήπως πρέπει να δοθεί περισσότερη βαρύτητα στην εκμάθηση της; Μήπως πρέπει να αυξηθούν π.χ. οι ώρες διδασκαλίας;
ΑΠ.: Θα συμπληρώσω ότι το θέμα έχει και μια διάσταση ποσοτική, αύξηση ωρών διδασκαλίας, γιατί κακά  τα ψέματα. Η γλώσσα θέλει το χρόνο της. Εάν δεν έχεις χρόνο δεν μπορείς να καλλιεργήσεις, να εμβαθύνεις, να εμπλουτίσεις τη γλώσσα. Άρα χρειάζεται περισσότερος χρόνος, αλλά χρειάζεται και το σύστημα και ο καταρτισμένος  και επιμορφούμενος δάσκαλος. Την μητρική μας γλώσσα την κατακτούμε  σε δύο στάδια από το  δεύτερο έτος μέχρι το πέμπτο, σ' ένα πρώιμο προ γλωσσικό στάδιο, προγραμματικό (που είναι από γραμματική) και από έξι μέχρι δώδεκα, δηλαδή σε όλο το δημοτικό τελειώνουμε με τη βασική κατάκτηση της γραμματικής και της σύνταξης που είναι  η γραμματική περίοδος της γλώσσας. Στο γυμνάσιο και στο λύκειο έχει τελειώσει η κατάκτηση και γίνεται εμπλουτισμός που διαρκεί σε όλη τη ζωή του ανθρώπου.  Άρα 5 – 12 θα μάθεις τη γλώσσα  και θα την μάθεις  από το νήπιο μέχρι, κυρίως όλο το δημοτικό και από εκεί και πέρα, την εμπλουτίζεις. Για να την  εμπλουτίζεις λοιπόν και να  εμβαθύνεις και να καλλιεργείς χρειάζεται και χρόνος περισσότερος και σύστημα κατάλληλο και δάσκαλος ο ενδεδειγμένος.
ΕΡ.: Μήπως οι συνεχείς αλλαγές στην ορθογραφία, και η μετάβαση από τη καθαρεύουσα στη δημοτική έχουν κάνει πιο δύσκολο τον άριστο χειρισμό της ελληνικής;
ΑΠ.: Ο χειρισμός της γλώσσας και η αξιοποίηση της γλώσσας είναι θέμα παιδείας. Είναι θέμα δηλαδή τι καλλιέργεια γενικότερη έχεις, ώστε να έχεις και ανάγκες γλωσσικές, να εκφράσεις  αυτή την καλλιέργεια γιατί αν είσαι απαίδευτος τότε  θα είσαι και γλωσσικά ανέκφραστος. Αυτά πάνε μαζί. Επομένως εγείρεται ένα θέμα ποιότητας παιδείας, η οποία εξασφαλίζει και ποιότητα γλώσσας. Γιατί, αν έχουμε σήμερα ένα πρόβλημα και στην Ελλάδα και στην Κύπρο είναι ένα πρόβλημα ποιότητας στη χρήση της γλώσσας. Δεν είναι ότι  δεν ξέρουμε Ελληνικά, είμαστε άγλωσσοι, συνήθως χρησιμοποιούν κάποιους χαρακτηρισμούς οι οποίοι είναι ακραίοι.
Δεν συμβαίνει αυτό. Είναι ότι η ποιότητα της γλώσσας  μας δεν είναι αυτή που θα μπορούσε να είναι για μια γλώσσα καλλιεργημένη όπως είναι η ελληνική. Για να έχεις  ποιότητα όμως στη γλώσσα εκτός από αυτά που είπαμε (τον δάσκαλο, το σύστημα, τον χρόνο) προϋποθέτει μέσα στο σύστημα την επαφή σου με τα παλαιότερα ελληνικά μας, που έλεγε ο Σεφέρης. Με τη λόγια παράδοση, δηλαδή τη γραπτή καθαρεύουσα και με την αρχαία  μας γλώσσα, με τα κείμενά μας. Εάν είσαι αποκομμένος από τη γλωσσική παράδοση, τότε είσαι και γλωσσικά ανάπηρος!
ΕΡ.: Πιστεύετε ότι η κρίση της ελληνικής γλώσσας είναι συνυφασμένη με την οικονομική κρίση;
ΑΠ.: Όχι, δεν θα έλεγα ότι έχει άμεση σχέση η γλωσσική κατάκτηση και καλλιέργεια με τη κρίση. Εάν εννοούμε ότι λόγω της κρίσεως έχουμε προβλήματα στη διδασκαλία και στους εκπαιδευτικού τότε ναι, αλλά ως οντότητες και ως αξίες δεν νομίζω ότι μια περίοδος κρίσεως υποβαθμίζει και τη γλώσσα. Όχι! Για να μην πούμε και κάποιες περιπτώσεις που αυτό το ταρακούνημα, ο συγκλονισμός που παθαίνεις από την οικονομική κρίση, μπορεί να είναι και μια πνευματική αφύπνιση για να ξαναβρείς τα πραγματικές αξίες της ζωής μέσα στις οποίες είναι και η γλώσσα. Καμιά φορά  σκύβεις πάνω στα πράγματα γιατί έχεις υποστεί μία καταπληξία, ένα σοκ  και αρχίζεις να ξανασκέφτεσαι τα πράγματα. Ένα τέτοιο μπορεί να συμβεί και με τη γλώσσα.
ΕΡ.: Δηλώνετε ικανοποιημένος από τη γνώση της ελληνικής από τους απόφοιτους του Λυκείου οι οποίο εισέρχονται στα πανεπιστήμια και στα ΤΕΙ και αργότερα όταν αποφοιτούν από αυτά;
ΑΠ.: Τα παιδιά μας, οι μαθητές μας είναι θύματα  των δικών μας επιλογών. Από τη  στιγμή που έχουμε κάνει ένα λύκειο που είναι προθάλαμος φροντιστηριακός του πανεπιστημίου έχουμε αφαιρέσει κάθε δυνατότητα ουσιαστικής καλλιέργειας και στη  γλώσσα και γενικότερα στη μόρφωση. Αν έχουν δηλαδή τα παιδιά στην ηλικία 15 με  18 που είναι το λύκειο, μια ηλικία μεγάλης αντιληπτικής ικανότητας, αν έχουν κάποια προβλήματα με τη γλώσσα είναι γιατί θα πρέπει να προετοιμάζονται λυσσωδώς και εις  βάρος οποιονδήποτε γνώσεων με ένα τελείως  περιοριστικό τρόπο, σε ορισμένα αντικείμενα, όπου η καλλιέργεια της γλώσσας, τα διαβάσματα βιβλίων και γενικότερα  αυτή η ποιοτική επαφή με τη γλώσσα λιγοστεύει. Αλλά λιγοστεύει, γιατί εμείς έχουμε επιλέξει το λύκειο να προετοιμάζει και εν πάση περιπτώσει να είναι προθάλαμος των πανεπιστημίων. Αν αλλάξει αυτό και το λύκειο είναι μια ισχυρή μορφωτική βαθμίδα, όπως πρέπει να είναι, αποσυνδεδεμένο από το πανεπιστήμιο τότε μπορούμε να έχουμε άλλα τελείως αποτελέσματα. Όσο το λύκειο είναι με αυτή τη δέσμευση και την εξάρτηση Ναι γεννάς προβλήματα στη μάθηση της γλώσσας!
Συνέντευξη: paideia-news.com

28 Ιουν 2018

Ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ εξέδωσε ανακοίνωση κατά των αμβλώσεων

Το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ προσέφερε μια νίκη στους αντιπάλους των αμβλώσεων

καταργώντας νόμο της Καλιφόρνια που επέβαλλε σε κλινικές να ενημερώνουν τις εγκύους πελάτισσές τους ότι μπορούν να υποβληθούν σε άμβλωση ή να λάβουν αντισυλληπτικά μέσα δωρεάν ή σε χαμηλές τιμές σε επιδοτούμενους από το κράτος οργανισμούς.

Ο νόμος αυτός παραβιάζει το Σύνταγμα, έκρινε το Ανώτατο Δικαστήριο στην απόφασή του, η οποία ελήφθη με πλειοψηφία πέντε δικαστών έναντι τεσσάρων.
Το Ανώτατο Δικαστήριο νομιμοποίησε την άμβλωση το 1973 και ενώ το ευρύτερο ζήτημα του δικαιώματος στην άμβλωση δεν ετίθετο υπό αμφισβήτηση στην εν λόγω υπόθεση, η απόφαση με πλειοψηφία 5-4 αντιπροσωπεύει μια σημαντική νίκη των αντιπάλων των αμβλώσεων, οι οποίοι λειτουργούν σε όλη τη χώρα αυτές τις κλινικές με την ονομασία «crisis pregnancy center» (cpc).