Ο Τσίπρας και ο Σύριζα

Μέχρι τώρα οι ΣΥΡΙΖαίοι επέμειναν να μιλούν για το παππού του Πέτρο Κόκκαλη με αποκορύφωμα την τρομερή πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ Καλλιθέας να φροντίζουν τα κομματικά μέλη να  θυμίζουν την ιστορία του παππού του, Πέτρου Κόκκαλη που ήταν στην κυβέρνηση του Βουνού και πέθανε στην Ανατολική Γερμανία και σήμερα θεωρείται μια από τις ευγενέστερες φιγούρες στην ιστορία της ελληνικής αριστεράς.

 

Φυσιολογικό θα μου πείτε: θυμίζει ΕΑΜ και ΔΣΕ και αξιοποιείται για να δοθεί η εικόνα ότι έχουμε να κάνουμε με έναν άνθρωπο γεννημένο μέσα στις παραδόσεις της αριστεράς και όχι τον εκπρόσωπο ενός μεγάλου επιχειρηματικού ομίλου.

Μόνο που αποσιωπούν το γεγονός ότι ο Πέτρος Κόκκαλης δεν έχει μόνο έναν παππού.

Όπως όλα τα παιδιά είχε δύο παππούδες.
 

Και δεύτερος ήταν ο Σπύρος Σκούρας. Ο έλληνας μεγιστάνας του Χόλυγουντ ήταν ο πατέρας της πρώτης συζύγου του Σωκράτη Κόκκαλη.

 

Ο Σπύρος Σκούρας δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο. Διεύθυνε για 20 χρόνια την 20th Century FOX, δηλαδή ένα από τα μεγαλύτερα στούντιο.

 

Όμως, δεν είναι μόνο αυτό το στοιχείο.

 

Ο Σκούρας είχε και ένα άλλο χαρακτηριστικό: ήταν και ένας ακραίος αντικομμουνιστής.
 

Μάλιστα, έχει υποστηριχτεί ότι ο Σκούρας έπαιξε ρόλο π.χ. στο πώς ο Ελία Καζάν βρέθηκε ενώπιον της διαβόητη Επιτροπής Αντιαμερικανικών δραστηριοτήτων και κατέδωσε συντρόφους του, κάτι που θα τον ακολουθεί ως στίγμα έκτοτε.

 

Όλα αυτά στον ΣΥΡΙΖΑ το ξέρουν μια χαρά, αλλά συνειδητά προτιμούν να αποκρύβουν κρίσιμες πλευρές της πραγματικότητας.
 

Με τον ίδιο τρόπο που προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο Σωκράτης Κόκκαλης δεν είναι Μπερλουσκόνι, παραβλέποντας ότι υπήρξε πάντα ο «εθνικός προμηθευτής» και ο ορισμός της διαπλοκής στην Ελλάδα.

 

Όπως καταλαβαίνετε στο Μέγαρο Μαξίμου έχουν αποφασίσει να κάνουν πολιτική χρησιμοποιώντας και τους… παππούδες και να διαμορφώσουν κλίμα με αυτό τον τρόπο.
 

Προφανώς και αυτό είναι από μόνο του μια βλακεία. Στην πολιτική δενυπάρχει κληρονομικό χάρισμα ούτε είναι θέμα DNA.

 

Οι πολιτικοί κρίνονται από το έργο, την προσφορά τους, την ειλικρίνεια και τη ικανότητά τους να λύνουν προβλήματα, όχι με βάση τους προγόνους τους.

 

Άλλα...

 εάν να μιλήσουμε για τους προγόνους, τουλάχιστον ας αναφερόμαστε σε όλους…