16 Φεβ 2016

Δείτε γιατί πρώην δήμαρχος και δημοτικοί σύμβουλοι των Άνω Λιοσίων παραπέμπονται στο Α΄Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων

Στο Α΄Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων παραπέμπονται να δικαστούν, στις 23 Μαΐου 2016, όλα τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου του πρώην δήμου Άνω Λιοσίων (την περίοδο 2006-2010) για τη μεταφορά 43 εργαζομένων από τις δημοτικές Επιχειρήσεις (ΔΕΤΕΑΛΑ) και (ΔΕΑΔΑΛ) στο δήμο και στα νομικά του πρόσωπα. Οι κατηγορούμενοι αντιμετωπίζουν τις κατηγορίες της απιστίας κατ΄ εξακολούθηση και της ηθικής αυτουργίας επιπλέον για τον τότε δήμαρχο Χρήστο Παππού επειδή με τις πράξεις τους προξένησαν ζημιά εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σε βάρος του δήμου. Υπενθυμίζεται ότι η υπόθεση έφθασε στα χέρια της Δικαιοσύνης κατόπιν ελέγχου που πραγματοποιήθηκε από το Σώμα Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης. 
       Σύμφωνα με την έκθεση των ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, την οποία αποδέχεται το δικαστικό συμβούλιο που εξέδωσε το παραπεμπτικό βούλευμα, στην απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της 5-11-09, η μεταφορά των 43 υπαλλήλων δεν περιλαμβανόταν μεταξύ των θεμάτων της ημερήσιας διάταξης, ούτε και στα θέματα εκτός ημερήσιας διάταξης. Όπως, επίσης, αναφέρεται χαρακτηριστικά, κατά τη διάρκεια της συγκεκριμένης συνεδρίασης «τα μικρόφωνα ενεργοποιούνταν κατά το δοκούν» ενώ ο δήμαρχος «στο σημείο της ομιλίας του που αναφερόταν γενικά σε θέματα συμβασιούχων έδωσε εντολή στην πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου να κλείσει το μικρόφωνο…». 
      Για το γεγονός της μη τήρησης νομίμων πρακτικών στη συγκεκριμένη συνεδρίαση διαπιστώνονται σοβαρά πειθαρχικά αδικήματα από το δήμαρχο, τους δημοτικούς συμβούλους, την πρόεδρο και το γραμματέα, ωστόσο αναφέρεται ότι η σοβαρότερη διαπίστωση τόσο των επιθεωρητών όσο και της περιφέρειας Αττικής αφορά στη μη ύπαρξη των προϋποθέσεων για τη μεταφορά του προσωπικού. 
        Εκτός από την κατηγορία της απιστίας, ο Χρήστος Παππούς παραπέμπεται και για την πράξη της ηθικής αυτουργίας, καθώς εισηγήθηκε στα μέλη του δημοτικού συμβουλίου τη μεταφορά του προσωπικού, γνωρίζοντας ότι δε διέθεταν τα προσόντα και τις προϋποθέσεις. 
         Σχετικά με την ουσία της κατηγορίας που αφορά τη ζημιά σε βάρος του δημοσίου τονίζεται, μεταξύ άλλων, ότι αυτή συνίσταται στην καταβολή των αποδοχών των 43 εργαζομένων αφού η εργασία τους «θα μπορούσε να εκτελεσθεί από τους λοιπούς νομίμως εργαζόμενους του Δήμου». 
      Όσον αφορά στα επιχειρήματα μερίδας των δημοτικών συμβούλων της αντιπολίτευσης, ότι έλαβαν γνώση για πρώτη φορά σχετικά με τη σύσταση προσωποπαγών θέσεων και τη μεταφορά των εργαζόμενων όταν κλήθηκαν σε απολογία από την Περιφέρεια Αττικής, στο βούλευμα σημειώνεται ότι ο ισχυρισμός αυτός δεν μπορεί να γίνει πιστευτός, αφενός γιατί ακολούθησε και άλλη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου για τη μεταφορά επιπλέον τριών ατόμων και αφ ετέρου γιατί μια «πραξικοπηματική», πράξη του δημοτικού συμβουλίου, σε μια περιορισμένη τοπική κοινωνία, χωρίς τη συμμετοχή ή τη συναίνεση των μελών του, θα είχε καταγγελθεί από τους δημοτικούς συμβούλους που δηλώνουν ότι «εξαπατήθηκαν». 
      Επιπλέον, ο ισχυρισμός άλλων κατηγορουμένων ότι είχαν προσωπική άποψη της απασχόλησης όλων των εργαζόμενων, «επιβεβαιώνει τις σε βάρος τους κατηγορίες …αφού τουλάχιστον 16 από τα μεταφερθέντα άτομα όχι μόνο δεν απασχολούνταν με συμβάσεις αορίστου χρόνου, αλλά ουδέποτε μισθοδοτήθηκαν η ασφαλίστηκαν στο ΙΚΑ ως εργαζόμενοι των Δημοτικών Επιχειρήσεων του Δήμου Άνω Λιοσίων.