Ένα σπουδαίο κομμάτι του αθλητισμού των Αλησμόνητων Πατρίδων, ένα μέρος αναμνήσεων του Πανιωνίου αποτελεί πλέον παρελθόν. Διότι γκρεμίστηκε μετά από 104 χρόνια, το γήπεδο του «ιστορικού» στη Σμύρνη.
Τούτες οι εικόνες αποτελούν μαχαιριά στην καρδιά του αθλητισμού της Μικράς Ασίας και όλων εκείνων που έχουν στο νου μα και την ψυχή τους τη Σμύρνη, τη Μικρά Ασία και τις Αλησμόνητες Πατρίδες.
Το ιστορικό γήπεδο του Πανιωνίου στην Πούντα της Σμύρνης, γκρεμίστηκε μετά από 104 χρόνια και μαζί του γκρεμίστηκε ένα σημαντικό κομμάτι της αθλητικής ιστορίας της Μικράς Ασίας.
Το 2014, το γήπεδο της Αλτάι πλέον, κρίθηκε ακατάλληλο από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας της Τουρκίας, αλλά και από το Υπουργείο Αθλητισμού, αφού από τις αρχές διαπιστώθηκε ότι υπήρχε κίνδυνος κατάρρευσης των κερκίδων, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί η σφράγιση του.
Πλέον το θρυλικό γήπεδο που ήταν κόσμημα για την εποχή του, γκρεμίζεται εξαιτίας των προβλημάτων στατικότητας, παρά τις προσπάθειες που έγιναν για να παραμείνει ως έχει.
Το γήπεδο του Πανιωνίου στην Πούντα, εγκαινιάστηκε το 1912 με τους Πανιώνιους Αγώνες, με τη δημιουργία του να αποτελεί προσωπικό «στοίχημα» του Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσοστόμου.
Ο Πανιώνιος αγωνιζόταν αρχικά στο στάδιο του Μπουρνόβα και από το 1904 στο στάδιο του Παραδείσου. Εκτός από τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, διεξάγονταν εκεί οι Πανιώνιοι Αγώνες. Για τις προπονήσεις οι παίκτες κατέφευγαν αρχικά σε νοικιασμένους χώρους, και από το 1900 και μετά στο γήπεδο γαλλικής εταιρίας της Σμύρνης. Ο Σύλλογος έμεινε χωρίς έδρα και χώρο άσκησης το 1910 εξαιτίας της άρνησης των Γάλλων να ανανεώσουν τη μίσθωση. Τότε ήταν που παρενέβη ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος.
Με εισήγηση του Μητροπολίτη, η Δημογεροντία και η Κεντρική Επιτροπή παραχώρησαν έκταση 105 στρεμμάτων κοντά στο νεκροταφείο της πόλης, μολονότι, σύμφωνα με τις πληροφορίες, είχαν δελεαστική προσφορά 100.000 λιρών να την πουλήσουν. Το όνειρο άρχισε να γίνεται πραγματικότητα και το νέο στάδιο του Πανιωνίου, το «σπίτι» του, εγκαινιάστηκε το 1912 με τους 14ους Πανιώνιους Αγώνες.
Το νέο στάδιο περιλάμβανε στίβο περιμέτρου 334 μέτρων, γήπεδα ποδοσφαίρου 95 επί 65, γυμναστήριο εξοπλισμένο με σύγχρονα όργανα της εποχής. Η χωρητικότητά του ήταν 7.000 άτομα. Μετά την καταστροφή και τον μεγάλο διωγμό, το στάδιο παραχωρήθηκε στην τουρκική τοπική ομάδα Αλτάι. Η Πούντα έγινε Άλσαντζακ και η ιστορία είπε τα υπόλοιπα…
Πλέον η ιστορική έδρα του Πανιώνιου στη Σμύρνη δεν υπάρχει πια, αλλά ο ιστορικότερος σύλλογος της χώρας παραμένει ζωντανός και συνεχίζει να αποτελεί μέρος της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας.
Μάλιστα ο Πανιώνιος είχε επιστρέψει και είχε αγωνιστεί ξανά στην ιστορική του έδρα, στο Βαλκανικό Κύπελλο το 1971, όταν είχε αντιμετωπίσει την Αλτάι στη φάση των ομίλων.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου