Φύλο και δικαιώματα

Αν η άποψή σου έρχεται σε σύγκρουση με την πραγματικότητα, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.

Ο πρόσφατος νόμος περί ταυτότητας φύλου, είναι λάθος από το ξεκίνημά του. Η Φύση έδωσε για τους ανθρώπους δύο φύλα. Τρίτο φύλο δεν υπάρχει. Τελεία και παύλα. Επίσης αλλαγή φύλου δεν υφίσταται. Αλλαγή συμπεριφοράς και αντιμετώπισης συμβαίνει. Αυτή έχει ως πηγή ανωμαλία στο εσωτερικό του ατόμου και κατόπιν εξελίσσεται σε ανωμαλίες παντός είδους στην εξωτερική του εικόνα και στις σχέσεις του με τον κόσμο.

Ο νόμος αυτός ο οποίος επιβάλλεται στυγνά και δικτατορικά από την Νέα Τάξη παγκοσμίως, έχει ως πρόσχημα δήθεν τα ατομικά δικαιώματα. Ας μην εξετάσουμε τα κίνητρα των εντολοδόχων και ας δούμε τις προφάσεις που έχουν για επιχειρήματα.

Η παράδοσή μας από τα αρχαία χρόνια εδράζεται στο συμφέρον του συνόλου, της κοινωνίας. Η κουλτούρα και η Παιδεία, έπλαθε την συνείδηση των νέων, πώς θα προσφέρουν και θα είναι χρήσιμοι στην Πατρίδα. Οι εκδηλώσεις και οι εορτές ήσαν όλες ομαδικές. Ατομικά δικαιώματα δεν νοούνταν διότι η ελευθερία ήταν αυτονόητη, ήταν καθημερινό βίωμα, και απόρροια αυτών ήταν η  γέννηση της Δημοκρατίας.  Στην Δύση το χαρακτηριστικό τους ήταν η απολυταρχία, η φεουδαρχία, η αυτοκρατορία, η τυρρανία, με φυσική συνέπεια να φυτρώσουν φασισμοί, ναζισμοί, κομμουνισμοί. Εκεί οι άνθρωποι είχαν πράγματι ανάγκη προστασίας, με αποτέλεσμα να ζητούν ατομικές ελευθερίες, δικαιώματα μειονοτήτων, κ.ά. Αυτά τα ζητούμενα εισάγονται άκριτα και στην χώρα μας.  

Προσοχή όμως γιατί πηγαίνουμε προς την υπερβολή: Ο απόλυτος σεβασμός σε ελευθερία μετατρέπεται σε κατάχρηση κατά της κοινωνίας.

Τέτοιοι νόμοι με βάση το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, το ασφαλιστικό αδιέξοδο, την κοινωνική συνοχή την εθνική ασφάλεια, βοηθούν την χώρα, ή την ωθούν προς την καταστροφή;

Τους ανθρώπους αυτούς, πρέπει να τους συμπαριστάμεθα, και να τους βοηθούμε, εκλαμβάνοντάς τους ως ασθενείς που είναι πραγματικά. Όταν όμως η ανωμαλία προβάλλεται χωρίς αιδώ, επιβάλλεται σαν κανονικό φαινόμενο, στα ΜΜΕ, στην εκπαίδευση και σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας, τότε ο φυσιολογικός τρόπος εκλαμβάνεται ως επαναστατική πράξη. Βλέπουμε σε σχετικές παρελάσεις σε ευρωπαϊκές πόλεις, εμετικές και εκτρωματικές εικόνες που μας προκαλούν απέχθεια. Τα επόμενα βήματα είναι υιοθεσία από ομοφυλόφιλους, νομιμοποίηση παιδεραστίας, κτηνοβασίας, και κάθε είδους διαστροφή. O tempora o mores.

Συζητήθηκε η θέση της Εκκλησίας. Άλλη παρερμηνία. Όπως στην αρχαία Ελλάδα, εκκλησία ήταν η σύναξη του λαού, έτσι και σήμερα η εκκλησία δεν περιορίζεται στους ιερείς. Είναι όλος ο λαός του Χριστού, δηλαδή η κοινωνία. Για το άν επιτρέπεται να μπαίνουν στον Ναό, είναι σίγουρο ό,τι από από μόνοι τους δεν θέλουν να έχουν σχέση με Ναούς.

Κλείνοντας να υπογραμμίσουμε ό,τι πρόοδος είναι επιστροφή στις ελληνικές αξίες, και να υπενθυμίσουμε ό,τι την Ύβρι την ακολουθεί η Νέμεσις, την οποία όμως θα βιώσουμε όλοι.