Η φτώχεια δεν φεύγει με επιδόματα

Όταν ανοίγει μια πληγή βάζεις γρήγορα έναν επίδεσμο. Θέλεις να αποφύγεις τη μόλυνση. Όταν όμως οι πληγές γεμίζουν τον κορμί, τότε σπεύδεις αμέσως στο γιατρό, να εντοπίσει την αιτία, να ξεκινήσει θεραπεία με μόνιμα αποτελέσματα. Όσοι πιστεύουν ότι η ακραία και μεγάλη φτώχεια στην Ελλάδα θα αντιμετωπισθεί με τη διανομή μεγαλύτερων και περισσότερων κοινωνικών επιδομάτων, απλώς θέλουν να χαϊδέψουν αυτιά και να εκμεταλλευτούν την ευδαιμονία προσωρινών ψευδαισθήσεων ώστε να αποκομίσουν προσωρινά, προσωπικά, άνομα οφέλη. Την πείνα δεν την αντιμετωπίζεις μ’ ένα ψάρι αλλά μ’ ένα καλάμι για ψάρεμα. Τη φτώχεια την αντιμετωπίζεις με δουλειές όχι μ’ επιδόματα. Με δουλειές πραγματικές από αυτές που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες τα οποία κάποιοι κάπου στον κόσμο είναι πρόθυμοι να πληρώσουν για να τα αποκτήσουν. Όχι με προγράμματα stage νέας κοπής, αμφίβολης ηθικής και σίγουρης αναποτελεσματικότητας.

Οι δουλειές δεν δημιουργούνται στα γραφεία των καρεκλοκένταυρων του Δημοσίου. Δουλειές δεν δημιουργούνται ούτε με δημόσιες επενδύσεις γιατί αυτές για να υπάρχουν απαιτούν περίσσευμα από τα λεφτά των φορολογουμένων.

Οι δουλειές γεννιούνται με επενδύσεις ιδιωτών που στοχεύουν στο κέρδος γιατί από το κέρδος δημιουργείται ο πλούτος που διανέμεται για να νιώθουν οι πολίτες ασφαλείς, δημιουργικοί και ευημερούντες…