Με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου του «Μικρό Ημερολόγιο Συνόρων», ο γνωστός Αλβανός συγγραφέας που πλέον ζει στην Αμερική αφηγείται τη ζωή του στην Ελλάδα και την επί 25 ετών άκαρπη αναζήτηση υπηκοότητας
"Πέρασα
τα σύνορα μιας ξένης χώρας, της Ελλάδας, στις 15/10/1991. Ήταν η πρώτη
φορά που έβλεπα τα σύνορα μιας άλλης χώρας και η πρώτη φορά επίσης που
έβλεπα τα σύνορα της πατρίδας μου: τα έσχατα όρια ενός κόσμου που ίσως
μας είχε πετάξει έξω από τον χρόνο, έξω από τον κόσμο. Στην επιχείρηση
φυγής νόμιζα πως θα ήμουν μόνος, βρέθηκα όμως να βαδίζω με ένα καραβάνι
ανθρώπων» γράφει στο βιβλίο του «Μικρό Ημερολόγιο Συνόρων» ο γνωστός συγγραφέας Γκαζμέντ Καπλάνι.
Ο συγκεκριμένος τίτλος εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2006 και έχει καταφέρει να γίνει σημείο αναφοράς για κάποια από τα πιο καυτά θέματα των ημερών, όπως τα σύνορα και η μετανάστευση. Αυτές τις μέρες επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο, αφού παραμένει ένα από τα πιο επίκαιρα βιβλία της εποχής μας.
Ο συγκεκριμένος τίτλος εκδόθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2006 και έχει καταφέρει να γίνει σημείο αναφοράς για κάποια από τα πιο καυτά θέματα των ημερών, όπως τα σύνορα και η μετανάστευση. Αυτές τις μέρες επανακυκλοφορεί από τις εκδόσεις Επίκεντρο, αφού παραμένει ένα από τα πιο επίκαιρα βιβλία της εποχής μας.
Ο Γκαζμέντ Καπλάνι γεννήθηκε το 1967 στην αλβανική πόλη Λούσνια. Όταν ήρθε στην Ελλάδα έκανε όλες τις δουλειές που κάνει κάθε μετανάστης για να επιβιώσει: οικοδόμος, λαντζιέρης, περιπτεράς. Ταυτόχρονα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και έγινε διδάκτορας Ιστορίας και Πολιτικής Επιστήμης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί ήδη στα αγγλικά, στα πολωνικά, στα δανέζικα και στα γαλλικά.
Σήμερα ζει στη Βοστώνη, έπειτα από υποτροφία που του απονεμήθηκε από το Radcliffe Institute for Advanced Study του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ. Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλά για πρώτη φορά για την άρνηση του ελληνικού κράτους να του χορηγήσει υπηκοότητα και αποκαλύπτει αποκλειστικά στη LiFO όλο το παρασκήνιο. Επίσης, θυμάται τα παιδικά του χρόνια στην Αλβανία του κομμουνισμού, σχολιάζει τις εθνικιστικές εντάσεις στα Βαλκάνια, απαντά στο ερώτημα τι κερδίζει και τι χάνει ένας άνθρωπος χωρίς μόνιμη πατρίδα αλλά και για το τι του δίνει σήμερα ελπίδα.
Για τη συνέχεια LIFO
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου