Σημεία των καιρών: Πολλοί γονείς προτιμούν τα κατοικίδιά τους παρά τα δικά τους παιδιά

«Όπου υπάρχει λατρεία ζώων υπάρχει θυσία ανθρώπων».
-G.K. Chesterton

Ένας από τους πολλούς καρπούς του ουμανισμού που είναι εμφανής στην κοινωνία μας είναι μια υπερβολική προσκόλληση και αγάπη για τα ζώα, ιδιαίτερα τα κατοικίδια ζώα.

Ο ουμανισμός επιδιώκει να θολώσει τη διάκριση μεταξύ ανθρώπου και ζώου. Στις αρχαίες ανθρωπογενείς θρησκείες, αυτή η ασάφεια μπορεί να φανεί στο δόγμα της μετενσάρκωσης που διδάσκει ότι οι ανθρώπινες ψυχές μπορούν να γίνουν ζώα και αντίστροφα. Στη σύγχρονη εποχή αυτή η ασάφεια μπορεί να φανεί στην τάση να σκεφτόμαστε τα κατοικίδια ζώα ως παιδιά και πλήρη μέλη της οικογένειας.

Γράφει η New York Post:

«Ένα τρίτο των γονέων λένε ότι το κατοικίδιο ζώο τους είναι το αγαπημένο τους παιδί, σύμφωνα με νέα έρευνα.

Χρησιμοποιώντας ένα πάνελ 2.000 ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων, τα αποτελέσματα διαπίστωσαν ότι το 34% των γονέων προτιμούν τους μαλλιαρούς φίλους τους παρά τη δική τους σάρκα και αίμα …

Τα δύο τρίτα των ερωτηθέντων (67%) δήλωσαν ότι το κατοικίδιο ζώο ήταν ο καλλίτερος φίλος τους, ενώ άλλα 78% δήλωσαν ότι το κατοικίδιο ζώο τους ήταν μέρος της οικογένειας.

Μερικοί από τους λόγους που προτείνονται γιατί προτιμούνται τα ζώα από τον άνθρωπο είναι ότι τα ζώα δείχνουν μεγαλύτερη κατανόηση και δίνουν «άνευ όρων αγάπη»:

«Πενήντα τέσσερα τοις εκατό ακόμη πιστεύουν ότι ο τετράποδος σύντροφος τους τους καταλαβαίνει καλλίτερα από τον καλλίτερό τους φίλο ή το πιο σημαντικό τους πρόσωπο…

Αυτές οι εξηγήσεις δείχνουν πόσο διαταραγμένοι είναι οι φανατικοί των κατοικίδιων ζώων. Οι ανθρώπινες σχέσεις απαιτούν πάντα έναν ορισμένο αριθμό συμβιβασμών, ενώ μια σχέση με ένα κατοικίδιο μπορεί να είναι εντελώς εγωιστική.

Τα ζώα δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν πολύπλοκα ανθρώπινα συναισθήματα και ηθικές ανησυχίες. Δεν μπορούν ποτέ να ελέγξουν έναν άνθρωπο που συμπεριφέρεται ανήθικα ή ανόητα, έτσι φαίνεται να έχουν «περισσότερη κατανόηση» από τους ανθρώπους. Δεν υπάρχει καμμία πιθανότητα ένα ζώο θα ελέγξει ποτέ την αμαρτωλή συμπεριφορά κάποιου, έτσι φαίνεται ότι αγαπούν τον άνθρωπο «άνευ όρων».

Ο Θεός μας έδωσε συναισθήματα ώστε να Τον αγαπάμε και να αγαπάμε τον πλησίον μας, και αυτά τα δύο απαιτούν να αρνηθούμε τον εαυτό μας, και να μην είμαστε απομονωμένοι και ασχολούμενοι μόνο με τον εαυτό μας. Η στρεβλωμένη κατανόηση του σκοπού των ανθρώπινων συναισθημάτων που επιδεικνύουν οι ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων είναι απλώς ένα ακόμη σύμπτωμα μιας κοινωνίας που έχει παραδοθεί σε έναν «αδόκιμο νου» (Ρωμ. α΄28).