Την οργή του Δημάρχου Πειραιά προκάλεσε η προσβλητική διαμαρτυρία ομόφυλων ζευγαριών ανήμερα των Θεοφανείων.
Οι εικόνες δεκάδων ομοφύλων ζευγαριών να φιλιούνται «συμβολικά» την ώρα της τέλεσης του Αγιασμού των Υδάτων στον Πειραιά και ενώ ο Σταυρός έπεφτε στη θάλασσα, έκαναν χιλιάδες Ορθόδοξους πιστούς, αλλά και ανθρώπους που απλά σέβονται και τιμούν εμπράκτως και όχι στα λόγια το δικαίωμα της συμμετοχής στις λατρευτικές εκδηλώσεις κάθε θρησκείας, να «παγώσουν» και να εξοργιστούν.
Οι διαμαρτυρόμενοι όχι μόνο δεν σεβάστηκαν το χώρο και κυρίως τη στιγμή αλλά με πρόσχημα τη διαφωνία τους με τον Μητροπολίτη Πειραιώς κ. Σεραφείμ αμαύρωσαν μία από τις σημαντικότερες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας, με ακραίο και προκλητικό τρόπο.
Οι αντιδράσεις που προκάλεσε αυτή η «διαμαρτυρία», η οποία αν και προβλήθηκε από τους διοργανωτές της ως τέτοια, μόνο αισθήματα αγάπης δεν πρόβαλε, δεν έχουν ακόμα κοπάσει. Στο πλαίσιο αυτό, παρενέβη σήμερα ο Δήμαρχος Πειραιά Βασίλης Μιχαλολιάκος, ο οπ οίος και ήταν αυτόπτης μάρτυρας της ...ασχημοσύνης.
«Αναγνωρίζω το δικαίωμα κάποιου να είναι ομοφυλόφιλος, αλλά δεν τον θέλω στο περιβάλλον μου και δεν τον εμπιστεύομαι στο δημόσιο βίο», δήλωσε ο κ. Μιχαλολιάκος σε ραδιοφωνική του συνέντευξη.
Εν ολίγοις, ο κ. Μιχαλολιάκος είπε ότι φυσικά και αναγνωρίζει το δικαίωμα του καθενός να επιλέγει ελεύθερα το τι θα κάνει στην προσωπική του ζωή, αλλά και ότι είναι δικαίωμά του να επιλέγει ποιοι θα τον περιβάλλουν και ποιους μπορεί να εμπιστευτεί να ασκούν δημόσια καθήκοντα.
Προφανώς ο κ. Μιχαλολιάκος εννοούσε ότι είναι δύσκολο κάποιος να εμπιστευτεί ανθρώπους που δεν είναι σε θέση να κρίνουν το πότε και πού θα διαμαρτυρηθούν, που δεν μπορούν να χαλιναγωγήσουν τα πάθη τους ακόμα και αν γνωρίζουν ότι προσβάλουν τους συμπολίτες τους την ώρα που μάλιστα εκείνοι ασκούν τα λατρευτικά τους καθήκοντα, που στην προσπάθειά τους να προπαγανδίσουν υπέρ των επιλογών τους προκαλούν με τόσο ακραίο τρόπο, που δεν σέβονται «ούτε ιερό, ούτε όσιο», να τον περιβάλλουν και να έχουν ρόλο στο δημόσιο βίο.
Και φυσικά δεν είναι παράλογος ένας τέτοιος συλλογισμός, γιατί πώς μπορεί κάποιος να εμπιστευθεί έναν άνθρωπο, όπως οι «διαμαρτυρόμενοι» που δεν μπορεί να «δαμάσει» το εγώ του; Πώς μπορεί να είναι σίγουρος ότι μπορεί να δράσει με γνώμονα τη λογική και ότι δε θα «θυσιάσει» τα πάντα στο βωμό της «ομοφυλοφιλικής υπερηφάνειας»; Πώς μπορεί να του αναθέσει μία δημόσια θέση και να είναι σίγουρος ότι δεν θα την εκμεταλλευτεί προκειμένου να προβάλει ως κανόνα τις επιλογές του;
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου