Οι εργαζόμενοι του ΣΥΡΙΖΑ απεργούν υπέρ της διατήρησης του αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος. Μπράβο πουλάκια μου. Μαζί σας! Να σας εξηγήσω όμως τι σημαίνει αυτό.
Αναδιανεμητικό είναι το σύστημα στο οποίο η μια γενιά πληρώνει την άλλη. Με όσα έχει! Αν δεν έχει δεν την πληρώνει. Δηλαδή ο εργαζόμενος των 500 ευρώ θα πληρώνει από τις εισφορές του τον συνταξιούχο, ανεξάρτητα από το ποσό που ο τελευταίος κατέβαλε σε ασφαλιστικές κρατήσεις. Γιατί ανεξάρτητα;
Διότι αυτές οι κρατήσεις μπήκαν στις τσέπες των συνταξιούχων των προηγούμενων γενεών. Δεν υπάρχουν. Πάπαλα! Άρα κάθε σύνταξη θα πρέπει να είναι το πολύ 100 ευρώ γιατί τόσα βγάζει ο λογαριασμός. Είναι άδικο αυτό το σύστημα; Εντελώς! Αλλά αυτό θέλατε όλοι και ξεσηκωθήκατε κατά του Γιαννίτση όταν πρόβλεψε πως σε 10 χρόνια το σύστημα θα κατέρρεε. Γιατί το θέλατε; Γιατί τότε σας έδινε μεγαλύτερες συντάξεις από αυτές που διακαιούσασταν. Διότι δούλευε ως πυραμίδα. Διότι κλέβατε τα παιδιά σας. Και νομίζατε ότι και τα παιδιά σας θα μπορούσαν να κλέβουν τα εγγόνια σας. Για να μην βγάζει λοιπόν ο λογαριασμός 100 ευρώ σύνταξη, ο φορολογούμενος πληρώνει 17 δισ. τον χρόνο για συντάξεις, πέρα και πάνω από τις ασφαλιστικές εισφορές. Ο φορολογούμενος όμως στέρεψε. Δεν έχει δεκάρα τσακιστή. Προβλέψτε τη συνέχεια.
Το δίκαιο σύστημα είναι το ανταποδοτικό - κεφαλαιοποιητικό. Δηλαδή όλες οι εισφορές του εργασιακού σου βίου, οι δικές σου και των εργοδοτών σου, μαζεύονται σε ένα προσωπικό σου κουμπαρά, κι αν θες τα επενδύεις. Από κει παίρνεις σύνταξη, ανάλογα με τα όσα έχει ο κουμπαράς. Για να πάς όμως από το ένα σύστημα στο άλλο υπάρχει κενό τουλάχιστον 3 γενεών. Αν δηλαδή, σήμερα ο εργαζόμενος ξεκινούσε να βάζει λεφτά στον κουμπαρά του, ο σημερινός συνταξιούχος δεν θα έπρεπε να παίρνει μία.
Γι΄ αυτό, τα σοβαρά κράτη, μολονότι ξεκίνησαν όλα από το αναδιανεμητικό (οι πρώτες γενιές ηλικιωμένων συνταξιούχων τον 19ο αιώνα δεν είχαν πληρώσει εισφορές) το γύρισαν σιγά σιγά στο ανταποδοτικό. Εμείς επιμείναμε στο αναδιανεμητικό το οποίο το προσαρμόσαμε σε ελληνική βερσιόν: κλεπτοκρατικό. Είχες άκρη στο γκουβέρνο; Κανόνιζες όση σύνταξη ήθελες σε όποια ηλικία ήθελες.
Όμως το παιχνίδι τέλειωσε. Κι εγώ που είμαι "ασφαλισμένος" από 16 χρονών και έχω ήδη 38 χρόνια ασφάλισης το έχω πάρει απόφαση ότι θα εργάζομαι μέχρι τα βαθειά γεράματα, αν καταφέρω να φτάσω μέχρι εκεί. Καιρός να το πάρουν χαμπάρι και στον ΣΥΡΙΖΑ.
Θ. Τζήμερος
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου