14 Απρ 2016

Μονομερής βλακεία

Του Γιώργου Λακόπουλου 
 Οι εκπρόσωποι της Κομισιόν σχολίασαν σε χαμηλούς τόνους ότι δεν νοείται να κατατίθενται στην ελληνική Βουλή νομοσχέδια που αφορούν την αξιολόγηση, προτού ολοκληρωθεί η διαβούλευση. Ο Πιέρ Μοσχοβισί εξαντλώντας τα αποθέματα της υπομονής του συνέστησε ψυχραιμία. Οι άλλοι εμπλεκόμενοι παρατηρούν με τα νεύρα τεντωμένα. 
       Αλλά στην Αθήνα ο Τσακαλώτος και ο Κατρούγκαλος –οι βασικοί υπεύθυνοι του ναυαγίου της αξιολόγησης– σηκώνουν τα λάβαρα της επανάστασης: "Η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος". Ήτοι, δεν θα μας πουν οι άλλοι πως θα κάνουμε τη δουλειά μας. 'Ερχονται δεύτεροι. Μόλις λίγες ώρες πριν ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε διεμήνυε από το Ρόιτερς: δεν θα πούμε εμείς στην ελληνική κυβέρνηση πως θα κάνει τη δουλεία της. Αρκεί να την κάνει. 
        Την κάνει; Όχι. Εφτά μήνες από τότε που άρχισε η συζήτηση για την πρώτη αξιολόγηση του τρίτου Μνημονίου –την οποία ο ίδιος ο Πρωθυπουργός προεξοφλούσε πριν βγει ο Νοέμβριος του 2015 – ο αέρας μυρίζει μπαρούτι. Η κυβέρνηση οδήγησε τη συζήτηση σε αδιέξοδο παριστάνοντας το σκληρό διαπραγματευτή, ενώ γνωρίζει –γιατί το υπέγραψε– ότι δεν υπάρχει καμιά διαπραγμάτευση. 
       Η συζήτηση ανάμεσα στους υπουργούς και την τρόικα εδράζεται σε σχέση ελέγχοντος και ελεγχόμενου. Οι υπουργοί προτείνουν μέτρα για την επίτευξη των στόχων που συνομολογήθηκαν και οι τροικανοί αξιολογούν και δέχονται ή απορρίπτουν. Τόσο απλό. 
        Η κυβέρνηση υπογράφοντας το Μνημόνιο πρώτα εμφανίστηκε ως θύμα εκβιασμού, μετά αρνήθηκε την ιδιοκτησία του, στη συνέχεια υποσχέθηκε να το εξισορροπήσει με το "παράλληλο πρόγραμμα", ακολούθως επανέφερε τη θεωρία με τις κόκκινες γραμμές και τώρα προβάλει το "δικαίωμά" της για... μονομερείς ενέργειες. Αφού, εν τω μεταξύ, διέλυσε κάθε σχέση εμπιστοσύνης με τη σκοτεινή υπόθεση των υποκλοπών, το περιεχόμενο των οποίων ενέταξε στην επιχειρηματολογία της για να δημιουργήσει κρίση με το ΔΝΤ. 
        Είναι προφανές ότι η χώρα οδηγείται ξανά στα βράχια. Η πρόσκρουση με το ΔΝΤ θα προεκταθεί οσονούπω και σε πρόσκρουση με τους εταίρους. Έστω και αν κυκλοφορούν στο Μέγαρο Μαξίμου θεωρίες ότι βάλλοντας κατά της Λαγκάρντ προσφέρουν υπηρεσίες στη Μέρκελ και συνεπώς θα ανταμειφτούν. 
         Προφανώς έχουν άγνοια των κανόνων και των συμπεριφορών στο ευρωπαϊκό κοινοτικό σύστημα. Γι' αυτό δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες να ακουστεί εκ νέου η φωνή του Ζαν Κλωντ Γιούνκερ: the game is over. 
      Αυτή τη στιγμή πολλοί διαβάζουν την κυβερνητική συμπεριφορά ως άλλοθι –αλά 2015– πριν την υπογραφή της αξιολόγησης. Στην οποία έκτος από περικοπή των συντάξεων θα περιλαμβάνονται και φόροι, λόγω της καθυστέρησης. Ενδέχεται όμως να πέφτουν έξω. Η κεντρική καθοδηγητική ομάδα του Μέγαρο Μαξίμου, πιεζόμενη και από άλλα αδιέξοδα που έχει δημιουργήσει σε άλλα μέτωπα, ίσως περνάει στην πολιτική: γαία πυρί μειχθήτω. 
         Θα είναι η πλήρης επιβεβαίωση ότι δεν πρόκειται ακριβώς για μονομερείς ενέργειες, αλλά για μονομερή βλακεία. Άλλωστε όπως έλεγε ο Γάλλος ζωγράφος Πωλ Γκωγκέν: "Ποτέ δεν ξέρουμε τι είναι πραγματικά η βλακεία μέχρι να πειραματιστούμε μαζί της".