Έρευνα: Το κάπνισμα στην εφηβεία τείνει να οδηγεί στα ναρκωτικά και στην κατάθλιψη

Μελέτη που πραγματοποίησε το πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο στις ΗΠΑ σε δείγμα 176 καπνιστών εφηβικής ηλικίας, έδειξε ότι το 96% από αυτούς ανέφερε ότι είχε κάνει χρήση τουλάχιστον δύο ακόμα ουσιών εκτός των τσιγάρων.

Αν και οι περισσότεροι έφηβοι, που συμμετείχαν στην έρευνα, ανέφεραν την χρήση αλκοόλ, μαριχουάνας και άλλων προϊόντων καπνού, το ανησυχητικό είναι πως υπήρχε και ένα 16% (δηλαδή πάνω από 1 στους 6 εφήβους καπνιστές) που ανέφερε ότι είχε κάνει χρήση σκληρότερων ναρκωτικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένης της κοκαΐνης, των παραισθησιογόνων, του “έκσταση”, ενώ παραδέχτηκε ότι είχε κάνει κατάχρηση και συνταγογραφούμενων φαρμάκων (συνήθως ψυχοτροπικών).

 

“Οι περισσότεροι από αυτούς τους εφήβους κάπνιζαν 5 ή λιγότερα τσιγάρα την ημέρα”, είπε η επικεφαλής συγγραφέας της έρευνας, Karma McKelvey, μεταδιδακτορική ερευνήτρια που εργάζεται για λογαριασμό του Κέντρου Ελέγχου Έρευνας και Παιδείας για τον Καπνό στην πόλη του Σαν Φρανσίσκο και πρόσθεσε: “Αυτό μας λέει ότι η χρήση πολλαπλών ναρκωτικών από εφήβους μπορεί να είναι πιο διαδεδομένη από ό,τι νομίζουμε και ότι ακόμη και τα παιδιά που καπνίζουν μόνο περιστασιακά είναι πιθανόν να κάνουν χρήση άλλων ουσιών”.

 

Οι έφηβοι που -κατά την έναρξη της μελέτης- ανέφεραν ότι χρησιμοποιούν σκληρότερα ναρκωτικά, είχαν περισσότερες πιθανότητες από τους άλλους συμμετέχοντες να αναφέρουν καταθλιπτικά συμπτώματα ένα, δύο και τρία χρόνια αργότερα. Επίσης, το ποσοστό των εφήβων που ανέφερε χρήση πιο σκληρών ναρκωτικών παρέμεινε σταθερό κατά τη διάρκεια της μελέτης, κάτι που σύμφωνα με την McKelvey “σημαίνει ότι τα πρότυπα του καπνίσματος και της χρήσης ναρκωτικών ουσιών εγκαθίστανται στην εφηβεία και μπορεί να είναι χρόνια, καθώς παραμένουν με την πάροδο του χρόνου”.

 

Η μελέτη δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Addictive Behaviors.

 

Η McKelvey προτείνει να εφαρμόζεται μια εις βάθος έρευνα για τα επίπεδα κατάθλιψης στους εφήβους, για να προσδιορίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια εκείνα τα παιδιά, που είναι σώφρον να μπουν εγκαίρως (ακόμα και λίγο πρώιμα) σε προγράμματα πρόληψης και διακοπής του καπνίσματος.

 

“Όταν ρωτάς έναν έφηβο αν είναι καπνιστής, η πιο πιθανή απάντηση είναι όχι”, είπε η McKelvey και συνέχισε: “Οι έφηβοι συνήθως δεν αυτοπροσδιορίζονται ως καπνιστές, ακόμα και αν καπνίζουν μερικά τσιγάρα την ημέρα. Ωστόσο, τα παιδιά που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως καπνιστές είναι πιο πιθανό να μην κριθούν από γονείς και άλλους φορείς υγείας ως απαραίτητο να ενταχθούν σε προγράμματα πρόληψης και διακοπής του καπνίσματος.

 

Η θεωρία πίσω από αυτό είναι ότι από την στιγμή που ένας έφηβος δεν είναι 'κανονικός καπνιστής', είναι και λιγότερο πιθανό να πίνει αλκοόλ, ή να κάνει ναρκωτικά. Αντ' αυτού, όμως, ίσως αξίζει να αρχίσουμε να κοιτάμε το επίπεδο της κατάθλιψής τους. Να ρωτάμε δηλαδή τους εφήβους όχι για το αν είναι καπνιστές, ή όχι, αλλά για το πώς αισθάνονται γενικά με την ζωή τους. Πρέπει να εμβαθύνουμε και να μάθουμε τι πραγματικά τους συμβαίνει”.