Τεράστιας σημασίας συνέντευξη του Τζεμίλ Μπαγίκ για το Αφρίν: Έπεσαν οι μάσκες της Ρωσίας και των ΗΠΑ - Η Τουρκία διαπράττει γενοκτονία

Τζεμίλ Μπαγίκ: Στο Αφρίν έπεσαν οι μάσκες όλων των «φίλων» μας – Η Τουρκία διαπράττει γενοκτονία

Ο Πρόεδρος του Εκτελεστικού Συμβουλίου της Ένωσης Κουρδικών Κοινοτήτων (KCK) Τζεμίλ Μπαγίκ είπε ότι η αντίσταση στο Αφρίν ξεκαθάρισε τη στάση των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της ΕΕ και του ΟΗΕ, έδειξε το πόσο διπρόσωποι είναι και πως έπεσαν όλες οι μάσκες.

Ο Τζεμίλ Μπαγίκ δήλωσε πως παρ' όλα αυτά ο λαός του Αφρίν δεν εγκατέλειψε τα εδάφη του, και πως οι κάτοικοι από τα γύρω χωριά και κωμοπόλεις συγκεντρώθηκαν στο Αφρίν και πως “αν αυτή η επίθεση γινόταν σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου, δεν θα έμενε ούτε ένας άνθρωπος εκεί. Το γεγονός ότι εδώ και δυο μήνες δεν παρατηρήθηκε έξοδος από το Αφρίν, είναι μια σημαντική στάση. Ο σκοπός βεβαίως των επιθέσεων του Τουρκικού κράτους είναι η εξάλειψη του Κουρδικού στοιχείου από την περιοχή. Και η πραγματοποίηση μιας γενοκτονίας σε αυτή τη βάση. Επειδή ο λαός του Αφρίν έχει αντιληφθεί τις προθέσεις της Τουρκίας, κάνει ό,τι μπορεί και εξακολουθεί να μένει στο Αφρίν.”

Ο Τζεμίλ Μπαγίκ απάντησε στις ερωτήσεις της εφημερίδας Yeni Özgür Politika, σχετικά με την εισβολή στο Αφρίν και την αντίσταση των Κούρδων μαχητών κατά της εισβολής αυτής. Το πρώτο μέρος της συζήτησής μας, είναι το εξής:

Κοντεύει να ολοκληρωθεί ο δεύτερος μήνας της επίθεσης του Τουρκικού κράτους στο Αφρίν. Ποια είναι η εικόνα της αντίστασης, αν συγκρίνουμε το μέγεθος του τουρκικού κράτους με το Αφρίν;

Ποτέ πριν δεν υπήρξε στην ιστορία πόλεμος με τέτοια ανισορροπία δυνάμεων. Οι κάτοικοι του Αφρίν και οι δυνάμεις άμυνάς τους δεν είχαν στην κατοχή τους όπλα όπως αεροπλάνα, τανκς, μη επανδρωμένα αεροσκάφη όπως αυτά που έχει στην κατοχή του ο Τουρκικός στρατός. Το Τουρκικό κράτος με πληθυσμό 100 φορές περισσότερο από το Αφρίν, και με το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό του ΝΑΤΟ, επιτέθηκε με κάθε είδους οπλισμό σε μία πόλη που δεν είναι καν το μισό της πόλης Άντεπ. Παρόλο την ανισορροπία δυνάμεων το YPG-YPJ αντιστάθηκε ηρωικά. Δολοφονήθηκαν και άμαχοι, και παιδιά, και γυναίκες ενώ χωριά και πόλεις κάηκαν και ισοπεδώθηκαν. Παρόλο που σκότωσαν εκατοντάδες αμάχους, γυναίκες και παιδιά, δεν κατάφεραν να έχουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ο λαός του Αφρίν αντιστέκεται μόνο με τις δικές του δυνάμεις. Δεν έχουν ούτε τη στρατιωτική αλλά ούτε και την πολιτική στήριξη από κάποια άλλη εξωτερική δύναμη. Υπό αυτή τη σκοπιά η πόλη του Αφρίν παρουσιάζει μια ιστορική αντίσταση βασιζόμενη στις δυνάμεις των δικών της τέκνων. Αν ο δεύτερος μεγαλύτερος στρατός του ΝΑΤΟ, που διεμήνυε ότι θα μπει στην πόλη σε τρεις μέρες, και έλεγε ότι θα ταχτοποιήσει τα πάντα σε μια εβδομάδα, δεν έχει καταφέρει να πετύχει τους στόχους της εδώ και σχεδόν δύο μήνες, τότε αυτό σημαίνει ότι έχουν υποστεί μια μεγάλη ήττα.

Ο Ταγίπ Ερντογάν κάνει κάθε μέρα τον νταή λες και πολεμάνε δυο μεγάλα κράτη, όλα τα τουρκικά ΜΜΕ ενισχύουν το σοβινισμό, λες και υπάρχει παγκόσμιος πόλεμος. Ακόμη και αυτό είναι φανερό δείγμα της ήττας που έχουν υποστεί και της ανικανότητάς τους. Αναμφίβολα έχουν καταφέρει κάποια πράγματα με την τεχνική τους δύναμη και τις επιθέσεις με βαριά όπλα. Παρόλο που έχουν πλησιάσει το Αφρίν, υπάρχει αντίσταση και σε περιοχές που ο Τουρκικός στρατός ισχυρίζεται ότι ελέγχει.

Ο Ερντογάν δεν ανακοινώνει το μέγεθος των απωλειών τους. Κρύβουν τους νεκρούς στρατιώτες. Φυσικά όσοι και αν πεθάνουν από τις συμμορίες και τους μισθοφόρους τους, αυτό δεν είναι σημαντικό για εκείνους. Στο Αφρίν εκτός του ότι υπάρχει πόλεμος υπάρχει και μια ψυχολογική επιχείρηση. Συμφώνησαν με το Γενικό Επιτελείο Στρατού και δεν ανακοινώνουν τους νεκρούς, για να μην αντιδράσει η Τουρκική κοινωνία και εξεγερθεί.

Είναι σημαντικός ο αριθμός των νεκρών μαχητών για την Κουρδική πλευρά;

Το θέμα δεν είναι το πόσοι μαχητές θα πεθάνουν. Το πρόβλημα είναι ότι υπάρχει μια εισβολή και η αντίσταση του λαού του Αφρίν στην εισβολή αυτή. Δεν έχει υπάρξει άλλη επίθεση τόσο άδικη, τόσο απάνθρωπη και μισάνθρωπη όσο αυτή. Και λόγο της εχθρότητας που έχει ο Ερντογάν προς τους Κούρδους, λέει ότι όπου κερδίζουν οι Κούρδοι, εγώ θα τους ισοπεδώνω. Δεν θέλει επίσης τον εκδημοκρατισμό της Μέσης Ανατολής. Για το λόγο αυτό θέλει να ισοπεδώσει και να εξαλείψει το δημοκρατικό σύστημα που λειτουργεί εδώ και έξι χρόνια  στο Αφρίν, μια περιοχή που αποτελεί όαση δημοκρατίας και μπορεί να αποτελέσει πρότυπο για τον εκδημοκρατισμό της Συρίας και της Μέσης Ανατολής. Επειδή η αντίσταση εκεί βασίζεται στη δημοκρατική κοινωνία, την δημοκρατία και της αξίες της ελευθερίας, συνεχίζεται ηρωικά επί δυο μήνες παρά της κάθε είδους επιθέσεις του φασισμού.

 Ποια είναι η στάση του κόσμου, των λαών και των Κούρδων σε αυτή την αντίσταση;

Αυτά είναι τα πράγματα που χρειάζονται αξιολόγηση. Αναμφίβολα οι Κούρδοι αντιτίθενται στην εισβολή. Υπό αυτή την έννοια ξεσηκώθηκαν σε όλο τον κόσμο και κυρίως στην Ευρώπη. Και ο λαός μας στο Μπασούρ (Νότιο Κουρδιστάν – Β. Ιράκ) ξεσηκώθηκε με την εισβολή στο Αφρίν. Ο λαός στη Ροζάβα έχει ήδη ξεσηκωθεί. Ο λαός μας στο Βόρειο Κουρδιστάν βρίσκεται υπό μεγάλη πίεση, και παρόλο που δεν παρουσιάζει την επιθυμητή κινητικότητα, νιώθει μεγάλη οργή και αντίδραση για την κυβέρνηση του ΑΚΡ. Αλλά υπάρχει ακόμη μια αδυναμία από την πλευρά των Κούρδων.

Τι είδους αδυναμία;

Ειδικά στο Μπασούρ, Ροζχιλάτ, και Μπακούρ (σ.τ.μ. Νότιο, Ανατολικό, Βόρειο Κουρδιστάν, κουρδικές περιοχές που βρίσκονται στο Ιράκ, το Ιράν και την Τουρκία) δεν είναι ακριβώς αυτή που πρέπει η στάση των διαφορετικών πολιτικών κομμάτων ως προς την εισβολή στο Αφρίν. Αναμφίβολα η πλειονότητα των Κουρδικών δυνάμεων δηλώνει με διάφορους τρόπους ότι είναι κατά της εισβολής. Το λέει και το KDP, και το YNK, και το Ισλαμικό Κίνημα στο Γκοράν στο Β. Ιράκ. Αλλά αυτά δεν είναι αρκετά. Αυτές οι δηλώσεις πρέπει να μετατραπούν σε μια ξεκάθαρη στάση. Πρέπει όλα τα πολιτικά κόμματα να δουν ότι το Τουρκικό κράτος είναι εχθρικό με όλους τους Κούρδους και όχι μόνο με το Αφρίν και να υιοθετήσουν μια πιο ξεκάθαρη στάση απέναντι στην Τουρκία. Υπό αυτή την έννοια, παρόλο που υπάρχει ευαισθησία και μια σοβαρή και υπεύθυνη στάση του Κουρδικού λαού, δεν είναι επαρκής  η στάση των πολιτικών κομμάτων. Αναμφίβολα όλα τα Κουρδικά κόμματα και οι Κουρδικές δυνάμεις συμμετείχαν στη συγκέντρωση του ΚΝΚ (Kurdistan National Congress) στην Ευρώπη και πήραν θέση κατά της εισβολής στο Αφρίν. Αυτό είναι θετικό. Αυτό όμως πρέπει να πάρει τη μορφή πιο ξεκάθαρων συμπεριφορών.

Η αντίσταση του Αφρίν δεν είχε ή δεν θα έχει κάποια επίδραση στο να ξεπεράσουν οι Κούρδοι  αυτές τις ανεπάρκειες, στο ζήτημα της εθνικής ενότητας;

Η αντίσταση του Αφρίν έπαιξε σημαντικό ρόλο στη δημιουργία μιας εθνικής ενότητας για τους Κούρδους. Συμβολίζει ένα σημαντικό στάδιο στην εξέλιξη της εθνικής δημοκρατικής συνείδησης του Κουρδικού λαού. Ακόμη και αν επιτύχει το σκοπό της η Τουρκία στο Αφρίν, ο οποίος είναι η κατοχή και η γενοκτονία των Κούρδων που κατοικούν εκεί, επειδή η υπόθεση αυτή έχει ενισχύσει την συνείδηση της ελευθερίας και της δημοκρατίας των Κούρδων, έχει αυξήσει την οργή και την αντίσταση  προς την αποικιοκρατική και γενοκτόνα πολιτική της Τουρκίας και έχει αλλάξει τη στάση των Κούρδων προς το Τουρκικό Κράτος. Αν δούμε το θέμα σφαιρικά, την περίοδο αυτή οι αποικιοκράτες και γενοκτόνοι φασίστες ηττήθηκαν και κέρδισε ο Κουρδικός λαός, οι δυνάμεις της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

Οι Κούρδοι απέκτησαν μια μεγάλη εμπειρία κατά την περίοδο της αντίστασής τους. Στη βάση των γεγονότων της αντίστασης του Αφρίν, είδαν πολύ καλά τις πολιτικές και αντιστασιακές τους συνειδήσεις, και το πως θα κερδίσουν. Αυτά θα είναι σημαντικός παράγοντας για  την επιτυχή έκβαση του αγώνα του Κουρδικού λαού για την ανεξαρτησία του.

Ο βασικότερος σκοπός του  Τουρκικού κράτους είναι να εμποδίσει την εξέλιξη της δημοκρατίας στη Μέση Ανατολή και στη βάση αυτή να εμποδίσει τους Κούρδους να κερδίσουν δικαιώματα. Γιατί με την εξέλιξη του εκδημοκρατισμού θα ωριμάσει και άλλο η λαϊκή βάση και θα δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για να κερδίσουν οι Κούρδοι τα δικαιώματά τους. Υπό αυτή τη σκοπιά, το γενοκτόνο Τουρκικό κράτος, έχοντας συμπεριφορές εχθρικές προς τη δημοκρατία, παρουσιάζει ξεκάθαρα το μίσος του για τους Κούρδους.

Δε βλέπουν οι άλλοι λαοί αυτή τη στάση του Τουρκικού κράτους και της αντίστασης που προβάλλεται;

Τη στάση αυτή του Τουρκικού κράτους τη βλέπουν και οι λαοί της Τουρκίας, και οι λαοί της Μέσης Ανατολής και οι λαοί του κόσμου. Η αντίσταση του λαού του Αφρίν, του YPG και του YPJ, έπαιξε σημαντικό ρόλο στο να αποκαλυφθεί το πραγματικό πρόσωπο του Τουρκικού κράτους, να γίνει κατανοητή η μάχη που δίνουν οι δυνάμεις της δημοκρατίας και της ελευθερίας απέναντι στις εχθρικές προς τη δημοκρατία φασιστικές και αποικιοκρατικές δυνάμεις στην Τουρκία, καθώς και στο να φανούν οι αλήθειες και οι πραγματικότητες της Μέσης ανατολής.

Έπαιξε κάποιο ρόλο η αντίσταση στο Αφρίν στη στάση των μεγάλων δυνάμεων;

Η αντίσταση στο Αφρίν ξεκαθάρισε τη στάση των παγκόσμιων δυνάμεων. Ξεκαθάρισε τη στάση των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της ΕΕ και του ΟΗΕ. Η αντίσταση στο Αφρίν έδειξε το πόσο δημαγωγική και διπρόσωπη είναι η αναφορά και η στάση των δυνάμεων αυτών σε αρχές, όπως είναι η ελευθερία και η δημοκρατία. Με αυτή την έννοια η  αντίσταση στο Αφρίν έριξε όλες τις μάσκες. Η αποκάλυψη αυτής της αλήθειας, δυναμώνει τη βάση του αγώνα για πραγματική ελευθερία και δημοκρατία, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο, την προσεχή περίοδο. Οι λαοί της Μέσης Ανατολής και του κόσμου θα ανυψώσουν και άλλο τον αγώνα για ελευθερία και ανεξαρτησία στη βάση των αποκαλύψεων της αντίστασης του Αφρίν.

Σκοπός είναι η ολοκληρωτική εξάλειψη του κουρδικού στοιχείου από το Αφρίν. Παρόλα αυτά, όχι μόνο η πλειοψηφία των κατοίκων του Αφρίν δεν εγκατέλειψαν τα εδάφη τους, αλλά Κούρδοι από άλλες περιοχές πήγαν μαζικά στο Αφρίν. Υπάρχει συνωστισμός στο κέντρο της πόλης. Πως ερμηνεύετε αυτή τη συμπεριφορά του λαού και πως θα εξελιχθεί η υπάρχουσα κατάσταση; 

Το γεγονός ότι ο λαός του Αφρίν δεν εγκατέλειψε τα εδάφη του παρά τις επιθέσεις, το ότι ο κόσμος που αναγκάστηκε να φύγει από τις περιοχές Raco, Cindirês, Mabeta, Şêra, Bilbilê και τις άλλες  περιοχές συγκεντρώθηκε στο Αφρίν και αρνείται να εγκαταλείψει τα πάτρια εδάφη, φανερώνει τους δυνατούς δεσμούς που έχει ο λαός του Αφρίν με τη γη του. Και πραγματικά το Αφρίν είναι ένας παράδεισος. Ο λαός του Αφρίν ζει σε αυτά τα εδάφη επί χιλιετίες. Ο λαός του Αφρίν έχει γνωρίσει τον ηγέτη Άπο. Αλλά ο λαός του Αφρίν δεν είναι μόνο αυτός που κατοικεί σήμερα στο Αφρίν. Υπάρχει σημαντική κοινότητα Αφρινιωτών στο Χαλέπι, τη Δαμασκό και το Λίβανο. Σε κάθε σπίτι του λαού του Αφρίν υπήρχε και κάποιος νέος που συμμετείχε στον αγώνα για την ανεξαρτησία. Στον αγώνα του Κουρδικού λαού για την ανεξαρτησία, και στη συμμετοχή στις δυνάμεις των ανταρτών οι γυναίκες του Αφρίν κατείχαν υψηλά ποσοστά. Από αυτή την άποψη, το Αφρίν έχει έναν εκπληκτικό χαρακτήρα όχι μόνο από την άποψη της Ροζάβα, αλλά και για όλο το Κουρδιστάν. Στο Αφρίν είναι υψηλό το φρόνημα για την ελευθερία, την δημοκρατία, και είναι μια δημοκρατική κοινωνία που έχει υποστεί ζυμώσεις με το πνεύμα της απελευθέρωσης της γυναίκας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αντιστέκεται ο  λαός του Αφρίν  μαζί με τα παιδιά τους στο Τουρκικό κράτος.

Αναμφίβολα ο λαός του Αφρίν αντιμετωπίζει δυσκολίες λόγω των δυνατών επιθέσεων και των βομβαρδισμών. Γιατί το Τουρκικό κράτος διεξάγει μια επίθεση ανείπωτης βιαιότητας. Αν αυτή η επίθεση δεν γινόταν στο Αφρίν αλλά σε κάποιο άλλο μέρος, δεν θα είχε μείνει ούτε ένας άνθρωπος σε εκείνα τα εδάφη. Φυσικά και ο μοναδικός σκοπός των επιθέσεων του Τουρκικού κράτους είναι η εκκαθάριση του Αφρίν από τους Κούρδους.  Στη βάση αυτή πραγματοποιείται μια γενοκτονία. Ο λαός του Αφρίν βλέπει το σκοπό του Τουρκικού κράτους και κάνει ό,τι μπορεί για να παραμείνει στο Αφρίν. Και οι απανταχού Κούρδοι προστρέχουν στο Αφρίν για να στηρίξουν αυτή τη στάση του λαού και δίνουν κουράγιο στο λαό του Αφρίν. Προσπαθούν να βοηθήσουν το λαό του Αφρίν να παραμείνει στα εδάφη του παρόλες τις βαριές επιθέσεις που δέχεται.

Είναι πολύ σημαντική στάση το γεγονός ότι επί δυο μήνες δεν εγκατέλειψε κανένας το Αφρίν. Αλλά είναι γεγονός ότι υπάρχει ένας συνωστισμός στο κέντρο του Αφρίν. Και αυτό δημιουργεί διάφορα προβλήματα στην ομαλή διαβίωση. 

 Αν αναλογιστεί κανείς τις επιθέσεις του Τουρκικού κράτους, δεν είναι αδικία να πέσει όλο το βάρος της αντίστασης μόνο στο λαό του Αφρίν;

Ναι, θα είναι άδικο και ασυνείδητο να επωμιστεί τα πάντα ο λαός του Αφρίν. Για το λόγο αυτό είναι σημαντικό να στηριχθεί η αντίσταση από όλους τους Κούρδους και να μοιραστούν το βάρος της αντίστασης. Είναι σημαντικό να μοιραστούν όλοι οι Κούρδοι την αντίσταση. Δεν μπορούμε να τα αφήσουμε όλα στο λαό του Αφρίν και τις δυνάμεις του  YPG και YPJ που βρίσκονται στο Αφρίν. Δεν είναι σωστό να τους αφήσουμε να αντισταθούν μόνοι τους. Ειδικά αν σκεφτούμε την ανισορροπία δυνάμεων, θα πρέπει όλοι οι Κούρδοι, όλες οι δημοκρατικές δυνάμεις, όλοι οι λαοί του κόσμου να καταλάβουν ότι η αντίσταση στο Αφρίν μπορεί να συνεχιστεί με μια μεγάλη αλληλεγγύη και στήριξη και να κάνουν αυτό που πρέπει ο καθένας απ’ την πλευρά του.

Κατέχει το Αφρίν μια ειδική σημασία, μια θέση, για τον Κουρδικό λαό;

Για τον Κουρδικό λαό το Αφρίν κατέχει μια σημαντική θέση. Είναι αποκομμένο από τα υπόλοιπα καντόνια της Ροζάβα. Για το λόγο αυτό είναι ένα μέρος που οι Κούρδοι έχουν την ευθύνη να το προστατεύουν. Από την άλλη όπως το Κιρκούκ είναι επίσης ένα μέρος για το οποίο οι Κούρδοι είναι ευαίσθητοι και συναισθηματικοί, το ίδιο ισχύει και με το Αφρίν, έχει την ίδια σημασία. Ειδικά για το λαό της Ροζάβα, η σημασία του είναι πολύ μεγάλη. Γιατί το περικυκλωμένο Αφρίν βρίσκεται σε μια δύσκολη θέση και όλοι οι Κούρδοι πρέπει να είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό. Από αυτήν την άποψη έχει και συναισθηματική αξία. Αν η επίθεση στο Αφρίν συγκίνησε τους Κούρδους στα τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν και στους Κούρδους που ζουν σε όλο τον κόσμο, αυτό έγινε επειδή το Αφρίν κατέχει σημαντική θέση για τους Κούρδους. Υπάρχουν τέτοια μέρη και στο Βόρειο Κουρδιστάν. Το σημαντικότερο από αυτά είναι το Ντερσίμ. Το Ντερσίμ έχει ξεχωριστή θέση για τους Κούρδους του Βορείου Κουρδιστάν. Επίσης το Τζίζρε και το Νουσάιμπιν, καθώς και το Μαχαμπάντ στο Ανατολικό Κουρδιστάν (Ιράν).

Γιατί επέτρεψε η Ρωσία αυτή την επίθεση;

Να πω πρωτίστως ότι η Ρωσία με τη στάση της στο Αφρίν έδειξε ότι η πολιτική της Ρωσίας δεν έχει καμία ηθική πλευρά και ότι προσεγγίζει τα θέματα καθαρά πραγματιστικά. Όμως πρέπει να πούμε ότι η Ρωσία είχε στο Αφρίν Σταθμούς Επαφής, στρατιωτικές μονάδες και δυνάμεις που συνεργάζονταν με την κουρδική διοίκηση του Αφρίν. Από αυτή την σκοπιά οι διοικούντες το Αφρίν ήθελαν να συνεργαστούν με τους Ρώσους. Και οι Ρώσοι από την πλευρά τους, όσο ήταν στο συγκεκριμένο καντόνι, συμπεριφέρθηκαν στο Αφρίν με τέτοιο τρόπο που έδιναν την εντύπωση ότι θα βρίσκονται σε αλληλεγγύη με το λαό και θα έχουν κοινή δράση. Αλλά όπως είδαμε και με την εισβολή στο Αφρίν, δεν είχαν μια σταθερή πολιτική και πως η στάση τους ήταν συμφεροντολόγα και απαράδεκτη. Η Ρωσία «παζάρευε» με τους Τούρκους το Αφρίν, γιατί ήθελε να αποκομίσει πολλά οφέλη εις βάρος του Κουρδικού λαού. Και επειδή οι Ρώσοι γνωρίζουν πολύ καλά την αδυναμία των Τούρκων για τους Κούρδους, αποκομίζουν οικονομικά και πολιτικά οφέλη, κάνοντας ένα βρώμικο παζάρι με την Άγκυρα, με επίδικο τους Κούρδους και το Αφρίν. Αυτή η στάση ειλικρινά είναι απαράδεκτη. Είναι μια μεγάλη προσβολή προς τον Ρωσικό λαό. Η Ρωσία θέλει φέρει τους Κούρδους εκεί που θέλει, χρησιμοποιώντας με την Τουρκική ράβδο. Αυτός είναι και ο λόγος που απέσυρε τις δυνάμεις της και έδωσε την άδειά της στην Τουρκία να εισβάλει στο Αφρίν.

 Γιατί η Δαμασκός δεν έστειλε στρατιωτικές δυνάμεις, παρόλο που γνώριζε ότι τα στρατεύματά του μπορούν να μπουν στο Αφρίν;

Ο λαός του Αφρίν, η δημοκρατική διοίκηση του Αφρίν ήθελε να συμβιβαστεί με το καθεστώς Άσαντ. Ο λαός του Αφρίν ήθελε να συμβιβαστεί με το καθεστώς της Συρίας στη βάση της αναγνώρισης της αυτοδιοίκησής του. Δεχόταν την είσοδο τους Συριακού στρατού στο Αφρίν. Το υπάρχον καθεστώς με την αυταρχική κεντρική διοίκηση ήθελε την πλήρη εξουσία στους λαούς και ζήτησε πράγματα τα οποία δεν θα μπορούσαν να δεχτούν ο λαός του Αφρίν και η αντίσταση. Γιατί ο λαός του Αφρίν αναζήτησε τη λύση ενός λογικού συμβιβασμού. Μάλιστα η Ρωσία έκανε κάποιες προστάσεις ως προς αυτό και η διοίκηση του Αφρίν τις δέχτηκε. Αργότερα η ίδια η Ρωσία δεν υποστήριξε τις δικές της προτάσεις. Τις πρώτες προτάσεις συμβιβασμού του Αφρίν με το καθεστώς τις έφερε η Ρωσία, και η διοίκηση του Αφρίν τις δέχτηκε, αργότερα όμως η ίδια η Ρωσία, λόγω των ειδικών σχέσεων που έχει με την Τουρκία, εμπόδισε το συμβιβασμό αυτό, δεν επέτρεψε να γίνει το βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Καταλαβαίνουμε ότι η Ρωσία έκανε αυτές τις προτάσεις προς εμάς, για να τρομοκρατήσει την Τουρκία και να αποκομίσει περισσότερα οικονομικά και πολιτικά οφέλη και έτσι να δέσει την Τουρκία με το μέρος της. Αυτή είναι η αλήθεια που έχει προκύψει. Με την κίνηση αυτή η Ρωσία γκρέμισε τις γέφυρες με τους Κούρδους. Μάλιστα η κατάσταση στην οποία περιέπεσε το Αφρίν μετά την εισβολή, που έγινε με την άδεια της Μόσχας, είχε ως αποτέλεσμα οι Κούρδοι να γκρεμίσουν τις γέφυρες όχι μόνο με την Ρωσία αλλά και με το καθεστώς. Έχει δυσκολέψει σε μεγάλο βαθμό η εύρεση βάσης συμβιβασμού με το καθεστώς. Απεναντίας, αν υποστήριζαν το Αφρίν, αν υπήρχε μια λύση στο Αφρίν, τότε θα έμπαιναν οι βάσεις για συμβιβασμό όχι μόνο στο Αφρίν, αλλά σε όλη τη Ροζάβα και τη Βόρεια Συρία.

 Τι έκαναν οι ΗΠΑ;

Οι ΗΠΑ επέτρεψαν την εισβολή στο Αφρίν. Γιατί όπως και η Ρωσία, η Αμερική θέλει να χειραγωγήσει τους Κούρδους μέσω της τουρκικής ράβδου. Γιατί πιστεύει ότι η πολιτική της Ρωσίας να ανοίξει τον εναέριο χώρο της Συρίας και του Αφρίν στους Τούρκους, θα φέρει τους Κούρδους πιο κοντά της. Οι ΗΠΑ χάρηκαν περισσότερο από όλους με αυτήν την απόφαση της Ρωσίας. Οι προσεγγίσεις των μεγάλων δυνάμεων για το Κουρδικό και τη Μέση Ανατολή που στερούνται ηθικής, είναι που ένωσαν με τον τρόπο αυτό την Ρωσία και τις ΗΠΑ στην πραγματοποίηση της εισβολής στο Αφρίν.

Η προσέγγιση της Ευρώπης είναι διαφορετική;

Και η προσέγγιση της Ευρώπης είναι καιροσκοπική και συμφεροντολόγα, χωρίς αρχές. Με την εισβολή στο Αφρίν είδαμε ότι η ΕΕ δεν είναι μια ένωση βαθιά συνδεδεμένη με τις αρχές της ελευθερίας και της δημοκρατίας. Η Δύση δήθεν σχημάτισε έναν συνασπισμό κατά του Νταές και της Αλ Νούσρα. Τη μεγαλύτερη μάχη κατά του Νταές και της Αλ Νούσρα της έδωσαν οι Κούρδοι της Ροζάβα και του Αφρίν. Ενώ την ίδια στιγμή όλοι γνωρίζουν ότι το Τουρκικό κράτος στήριξε το Νταές και την Αλ Νούσρα. Παρόλα αυτά, όλοι τους αδιαφόρησαν για την εισβολή στο Αφρίν του Τουρκικού κράτους, το οποίο έθρεφε και στήριζε το Νταές. Με τον τρόπο αυτό επιβράβευσαν το Τουρκικό κράτος.

Μετά από αυτό, η κυβέρνηση της Δαμασκού μπορεί να εγείρει νόμιμα διοικητικά δικαιώματα στις άλλες περιοχές;

Η Δαμασκός δηλώνει ότι είναι η επίσημη αρχή στη Συρία, αλλά παραμένει βουβή σε σχέση με την εισβολή στο Αφρίν. Δεν ενεργοποιεί το σύστημα εναέριας άμυνας. Δεν στέλνει στρατό. Και παρόλο που υπάρχει εισβολή από ξένο κράτος, δεν διαμαρτύρεται. Πώς θα μπορέσει να πει η Δαμασκός ότι είναι η επίσημη αρχή στη Συρία και πώς θα συνεννοηθεί με τους Κούρδους, θα πρέπει να το σκεφτεί. Με τη ράβδο της Τουρκίας δεν μπορεί να αιχμαλωτίσει τους Κούρδους και δεν μπορεί να έχει σωστή σχέση με τους Κούρδους. Αυτά ανοίγουν βαθιές πληγές. Αυτά για τις σχέσεις των Κούρδων με τους πολιτικούς παράγοντες στη Συρία είναι πληγές που δεν μπορούν να επουλωθούν. Δεν ξεχνιούνται αυτά.

Βλέπουμε ότι παρόλο που οι χώρες του ΝΑΤΟ δεν στηρίζουν την εισβολή, βρίσκονται σε αναζήτηση για να βγάλουν τις δυνάμεις  του YPG από τα δυτικά του Ευφράτη. Είναι ρεαλιστικό αυτό το σχέδιο; Μπορεί να πετύχει;

Αν το ΝΑΤΟ έχει σκοπό να αφήσει το Αφρίν στην εισβολή του Τουρκικού κράτους και τις συμμορίες των μισθοφόρων του, τότε αυτό σημαίνει ότι ετοιμάζει τις υποδομές για το διαμελισμό της Συρίας. Το να θέλουν να βγάλουν το YPG από τα δυτικά του Ευφράτη - αν υπάρχει τέτοιο σχέδιο - είναι αποτέλεσμα της πρόθεσης διαμελισμού της Συρίας. Κάτι τέτοιο μπορεί να μην ισχύει. Αν σκέφτονται διάφορες πολιτικές και σενάρια που δεν ξέρουμε, αλλά μπορούμε να φανταστούμε, δεν μπορούμε να πούμε κάτι.

Κανένας δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι οι επαναστάτες στη Ροζάβα κινούνται με σκοπό διαφορετικό από την ακεραιότητα της Συρίας. Η αναφορά τους στη Συνομοσπονδία Βόρειας Συρίας, η θέλησή τους για κοινή διοίκηση με τους Άραβες και τους Ασσύριους, έχει να κάνει εξ ολοκλήρου με την ενότητα και ακεραιότητα της Συρίας. Οι Κούρδοι δεν λένε, αχ ας πάρουμε αυτό το κομμάτι γης. Απλά θέλουν να διοικούν τον εαυτό τους στα μέρη όπου ζουν. Πέρα από αυτό, δεν γίνεται λόγος για να διοικούν οι Κούρδοι εδάφη στα οποία ζουν Άραβες. Ούτε και προσεγγίζουν τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στις περιοχές Derik, Rimelan και Dêrezor, λέγοντας “αυτά ανήκουν σε εμάς, ανήκουν μόνο στους Κούρδους.”

Το γεγονός ότι οι Κούρδοι καλλιέργησαν σχέσεις με τους Άραβες και τους Ασσύριους σε τέτοιο βαθμό και το ότι περιορίζονται στη Ροζάβα, είναι η αντανάκλαση της πολιτικής τους προσέγγισης ως προς την ενότητα της Συρίας. Υπό αυτήν την οπτική, η εξάλειψη του Κουρδικού στοιχείου από το Αφρίν και η απομάκρυνση του YPG από τα δυτικά του Ευφράτη, δεν μπορεί να είναι μια προσέγγιση που κινείται στα πλαίσια της ενότητας της Συρίας. Αν το καθεστώς της Συρίας και η Ρωσία δεν ωθήσουν τους Κούρδους σε απόσχιση, οι Κούρδοι θέλουν την ενότητα. Οι Κούρδοι επιδιώκουν συμβιβασμό. Αλλά αν παρόλα αυτά επιμένουν στο παρελθόν, σε μια αυταρχική Συρία, και σε κυριαρχία όπως παλιά, τότε αυτό είναι σχέδιο διαμελισμού της Συρίας. Ο διαμελισμός της Συρίας δεν πραγματοποιείται μόνο με τις εργασίες του ΝΑΤΟ ή των άλλων δυνάμεων. Και οι πολιτικές της Ρωσίας και του καθεστώτος θα έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα, δηλαδή καταστάσεις που εμποδίζουν και διαταράσσουν την ενότητα της Συρίας

Αν το καθεστώς κάνει ένα βήμα προς τον εκδημοκρατισμό της Συρίας, οι Κούρδοι θα συμβιβαστούν με το καθεστώς. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτή είναι η πολιτική των Κούρδων στη Συρία.

infognomonpolitics

Ακολουθεί το δεύτερο μέρος της συνέντευξης