Εσωτερική Ασφάλεια – Μετανάστευση

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΔΡ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ.Ε.ΔΡΟΥΓΟΣ

Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα βιώνουμε δύσκολες στιγμές στα εθνικά μας θέματα. Παρακολουθούμε από τη μια μεριά κάθε γείτονα να διεκδικεί όσα περισσότερα μπορεί σε μια (σχεδόν;) ενορχηστρωμένη επίθεση από κάθε πλευρά και κατεύθυνση. Κι από την άλλη παρακολουθούμε μια φοβισμένη, άβουλη και ανίκανη ελληνική κυβέρνηση να άγεται και να φέρεται από τις εξελίξεις, αντιδρώντας σπασμωδικά, ανούσια και άστοχα στις εκάστοτε απαιτήσεις, προκλήσεις και επιθετικές ενέργειες των γειτόνων μας. Των καλών μας γειτόνων που κατάλαβαν ότι τώρα είναι η κατάλληλη εποχή για διεκδικήσεις και ζητούν όλο και μεγαλύτερο μερτικό από την κληρονομιά μας. Το χορό τον άνοιξαν οι Σκοπιανοί, σε λίγο μπήκαν μέσα και οι Αλβανοί, και η κατάσταση κορυφώθηκε με την είσοδο και των Τούρκων. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο, η δική μας κυβέρνηση θεωρεί ότι τώρα είναι κατάλληλη εποχή για διαπραγματεύσεις και για να κλείσουν εθνικά θέματα, με το επιχείρημα ότι ΠΡΕΠΕΙ να κλείσουν επειδή χρονίζουν. Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσει.

Το ακόμα δυστυχέστερο όμως είναι ότι όλοι αυτοί οι εξωτερικοί κίνδυνοι δεν είναι οι μόνοι κίνδυνοι που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Υπάρχουν και κίνδυνοι στο εσωτερικό, μικρότεροι ή μεγαλύτεροι, κίνδυνοι που έχουν να κάνουν με την εσωτερική μας ασφάλεια. Φυσικά δεν υπάρχει η δυνατότητα να αναλυθούν σε ένα άρθρο όλοι αυτοί οι κίνδυνοι. Αν λάβουμε όμως υπόψη μας ότι η εγχώρια τρομοκρατία δεν έχει δώσει αφορμές εδώ και αρκετό καιρό, και ότι η διεθνής τρομοκρατία δεν έχει στοχοποιήσει (ακόμη) τη χώρα μας, θα μπορούσε κανείς να διακρίνει ότι μία από τις μεγαλύτερες απειλές για την εσωτερική μας ασφάλεια είναι η λαθρομετανάστευση.

Δεν θα εμμείνω στα τετριμμένα επιχειρήματα των δήθεν προοδευτικών ότι πρέπει να ανοίξουμε τα σύνορα και τις αγκαλιές μας στους ταλαίπωρους πρόσφυγες που δικαιούνται μια καλύτερη ζωή. Και με αυτό το επιχείρημα τσουβαλιάζουν στο ίδιο σακί πραγματικά ταλαιπωρημέους ανθρώπους που καταστράφηκε η ζωή τους μαζί με επιτήδειους λαθρομετανάστες που είδαν φως και μπήκαν. Και από πάνω χαρακτηρίζουν ως φασίστα, ρατσιστή, ακροδεξιό, σκοταδιστή και με ένα σωρό άλλους ευφάνταστους χαρακτηρισμούς όποιον δεν συμφωνεί με τη δική τους προσέγγιση. Αν θέλουμε όμως να είμαστε αντικειμενικοί για το αν και κατά πόσο η λαθρομετανάστευση αποτελεί πρόβλημα, θα πρέπει να εξετάσουμε και να αναλύσουμε προσεκτικά την επίδραση που αυτή έχει στη χώρα και στην κοινωνία μας. Τα προβλήματα λοιπόν που προκαλεί η λαθρομετανάστευση είναι:

1. Υπερφόρτωση του κρατικού μηχανισμού. Ο κρατικός μηχανισμός της Ελλάδας δομήθηκε για να μπορεί να καλύπτει τις ανάγκες του ελληνικού πληθυσμού, και μάλιστα σε αυτό ποτέ δεν ήταν επαρκής. Αυτός ο ήδη ανεπαρκής κρατικός μηχανισμός, οι Ένοπλες Δυνάμεις, τα Σώματα Ασφαλείας, οι υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας, τα νοσοκομεία, τα σχολεία, οι παραγωγικοί φορείς, η οικονομία της χώρας, έπρεπε επιπλέον να υποστηρίξουν και τις αυξημένες ανάγκες εκατοντάδων χιλιάδων απότομα και μαζικά νεοφερμένων ανθρώπων που κουβαλούσαν μαζί τους μόνο τα προβλήματά τους, με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί η λειτουργία τους και να μειωθεί η αποτελεσματικότητά τους. Ειδικά μάλιστα στον τομέα των Ενόπλων Δυνάμεων, η παροχή υποστήριξης σε θέματα λαθρομετανάστευσης εξελίχθηκε από πάρεργο σε κύριο έργο, και μάλιστα με την ένοχη ανοχή της ηγεσίας που προτίμησε να «δείξει προσαρμοστικότητα» και να παραμείνει στη θέση της, παρά να υψώσει το ανάστημα και να αναλάβει τις ευθύνες της. Θα μπορούσε, ή καλύτερα θα έπρεπε, να καταστήσει σαφές ότι η εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε τέτοιο βαθμό στα θέματα λαθρομετανάστευσης θα είχε αρνητικές (για να μην πω ολέθριες) επιπτώσεις στην κύρια αποστολή τους και στο ηθικό των στελεχών, που άρχισαν να αισθάνονται ως υπηρέτες λαθρομεταναστών και προσφύγων, αντί ως ο συνεχώς διατυμπανιζόμενος από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία «μεγαλύτερος πολλαπλασιαστή ισχύος» μας.

2. Κοινό έγκλημα. Οι λαθρομετανάστες και οι πρόσφυγες, όπως όλοι οι άνθρωποι, έχουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης και θέλουν να ζήσουν. Εφόσον δεν μπορούν να εξασφαλίσουν με άλλο τρόπο τα προς το ζειν,είναι αναμενόμενο να στραφούν προς το κοινό έγκλημα για να καλύψουν τις ανάγκες τους, είτε ατομικά είτε με τη σύσταση συμμοριών. Έτσι έχουν αυξηθεί κατακόρυφα τα κρούσματα διαρρήξεων σε σπίτια και καταστήματα, κλοπών (από τσάντες, πορτοφόλια και κινητά τηλέφωνα μέχρι μοτοσυκλέτες και αυτοκίνητα), εξαπάτησης (πχ μέσω της γνωστής μεθόδου που τηλεφωνούν ως το παιδί που ενεπλάκη σε τροχαίο ατύχημα και χρειάζεται άμεσα χρήματα για να ξεμπλέξει), βιασμών κλπ.

3. Οργανωμένο έγκλημα. Για τους ίδιους λόγους είναι εύκολη η στρατολόγηση λαθρομεταναστών και προσφύγων από το οργανωμένο έγκλημα, είτε με την ένταξή τους σε ήδη υπάρχουσες συμμορίες νονών της νύχτας είτε με τη συγκρότηση νέων ομάδων οργανωμένου εγκλήματος, αξιοποιώντας τις γνώσεις και την εμπειρία από το σχετικό πρότερο παράνομο βίο κάποιων εξ αυτών. Έτσι πολλοί βρίσκουν κερδοφόρα απασχόληση σε λαθρεμπόριο ποτών, τσιγάρων και πετρελαιοειδών, λαθρεμπόριο και διακίνηση ναρκωτικών, λαθρεμπόριο όπλων και πυρομαχικών, σωματεμπόριο, εκβιασμούς και «προστασία» επιχειρηματιών και καταστηματαρχών, απαγωγές, εκτέλεση συμβολαίων θανάτου κλπ.

4. Επαιτεία. Άλλος ένας τρόπος απόκτησης χρημάτων που απευθύνεται στα φιλάνθρωπα αισθήματα και στην ευαισθησία του μέσου Έλληνα. Είναι γνωστό σε όλους το πινακιδάκι με το συνήθως ανορθόγραφο ΠΕΙΝΑΩ, με το οποίο δεκάδες χιλιάδες νόμιμοι και παράνομοι μετανάστες ζητιανεύουν σε φανάρια, δρόμους, πλατείες, καφετέριες, εκκλησίες, παντού. Με πολύ πρόχειρους υπολογισμούς, αν κάποιος βγάζει ΜΟΝΟ 5 ευρώ την ώρα (που συνήθως βγάζουν πολύ περισσότερα), τότε κερδίζει τουλάχιστον 50 ευρώ την ημέρα, περίπου 1500 το μήνα (σαφώς περισσότερα από τους περισσότερους εργαζόμενους) και κοντά στις 20.000 το χρόνο. Και αν αναλογιστούμε ότι αυτό το κάνουν ΜΟΝΟ 10.000 άτομα (που προφανώς είναι πολύ περισσότεροι), καταλαβαίνει κανείς ότι μιλάμε κατ’ ελάχιστο για ένα ποσό της τάξης των 200 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, μετρητά και αφορολόγητα. Απλά να σημειώσω ότι αυτό το ποσό συγκρίνεται με ποσά που οδήγησαν σε περικοπές μισθών και συντάξεων, σε κατάργηση του ΕΚΑΣ, σε περικοπές δαπανών για τη συντήρηση των μέσων των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας κλπ.

5. Παρεμπόριο. Σε κάθε περιοχή είναι πλέον οικείο το θέαμα δεκάδων μεταναστών που είτε απλώνουν πάνω σε μια κουβέρτα είτε μεταφέρουν πάνω τους ένα ολόκληρο κατάστημα και πουλάνε παπούτσια, τσάντες, ρολόγια, γυαλιά, παιχνίδια, μικροαντικείμενα και κάθε είδους εμπορεύματα, χωρίς να πληρώνουν κανένα έξοδο και κανένα φόρο. Πέραν της τριτοκοσμικής εικόνας που δημιουργείται (και που για λόγους αποβλάκωσης ονομάζεται ethnic), με αυτό το παρεμπόριο πλήττονται οι τοπικές αγορές και οδηγούνται σε απόγνωση νόμιμοι καταστηματάρχες που πληρώνουν ενοίκια, λογαριασμούς, μισθούς υπαλλήλων, ασφαλιστικές εισφορές, δημοτικά τέλη, φόρους, κι ένα σωρό άλλα έξοδα, προκειμένου να βγάλουν οι ίδιοι ένα εισόδημα απ’ ότι περισσέψει αλλά και να προσφέρουν εργασία σε κάποιους υπαλλήλους. Και παρά τις εκκλήσεις του εμπορικού κόσμου, οι αρμόδιοι κωφεύουν προκλητικά ανεχόμενοι αυτή την κατάσταση.

6. Μαύρη εργασία. Πολλοί πρόσφυγες και μετανάστες βρίσκουν αδήλωτη και μαύρη εργασία, κυρίως στους τομείς της γεωργίας, της κτηνοτροφίας, των κατασκευών και της οικοδομής. Με αυτόν τον τρόπο Έλληνες άνεργοι χάνουν τη δυνατότητα να εργασθούν σε αυτά τα επαγγέλματα, ενώ και τα ασφαλιστικά ταμεία χάνουν μεγάλα ποσά από τις προβλεπόμενες εισφορές. Και στο επιχείρημα ότι οι Έλληνες προτιμούν να μην εργάζονται παρά να κάνουν αυτές τις δουλειές, είναι αστείο να σκέφτεται κανείς ότι Έλληνες τεχνίτες δεν επιθυμούν να εργασθούν στον τομέα της οικοδομής, ενώ δεν δοκιμάσθηκε η προθυμία Ελλήνων να εργασθούν σε γεωργικές και κτηνοτροφικές ασχολίες. Και αν αυτό ίσχυε την περίοδο της φούσκας του χρηματηστηρίου, δεν εξυπακούεται ότι θα ισχύει για πάντα, ιδιαίτερα δε αυτή την περίοδο της οικονομικής κρίσης που διανύουμε. Σημειώνω ότι οι αρμόδιες αρχές δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο στο να διαπιστώσουν και να πατάξουν με μέγιστη αυστηρότητα τα κρούσματα μαύρης εργασίας από Έλληνες ανέργους, ενώ κλείνουν τα μάτια στις περιπτώσεις μαύρης εργασίας από πρόσφυγες και λαθρομετανάστες.

7. Μεταδοτικές ασθένειες. Οι χώρες από τις οποίες προέρχονται οι περισσότεροι πρόσφυγες και λαθρομετανάστες δεν φημίζονται για τα συστήματα υγείας τους. Αντίθετα μάλιστα, συχνά αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα με μολυσματικές μεταδοτικές ασθένειες και επιδημίες. Σε αυτό το πλαίσιο, η πιθανότητα εισόδου στη χώρα ατόμων που είναι φορείς τέτοιων ασθενειών είναι αυξημένη, όπως είναι και ο κίνδυνος μεταφοράς και εξάπλωσης τους. Σε αυτό θα πρέπει να προστεθούν και οι κίνδυνοι από σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα.

8. Βόμβες υγιεινής στους χώρους διαμονής τους. Εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και λαθρομετανάστες ζουν σε χώρους με άθλιες συνθήκες υγιεινής και ατομικής καθαριότητας. Πέραν της ζοφερής και άθλιας εικόνας που δημιουργούν σε μια χώρα που υπολογίζει στον τουρισμό, εγκυμονούν τεράστιοι κινδύνοι για τη δημόσια υγεία. Αρκεί να αναρωτηθεί κανείς πού ουρούν και αφοδεύουν όλα αυτά τα άτομα, πού και πόσο συχνά πλένονται οι ίδιοι και πού πλένουν τα ρούχα τους, πού τρώνε και πού πετούν τα σκουπίδια τους.

9. Γκετοποίηση. Οι μετανάστες που εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα πριν την πρόσφατη άφιξη προσφύγων και λαθρομεταναστών, δεν οδήγησε σε δημιουργία κλειστών κοινωνιών και γκέτο. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι μετανάστες ζούσαν δίπλα στους Έλληνες, σεβάστηκαν τον τρόπο ζωής μας και συμμετείχαν σε αυτόν, και δέχθηκαν για τα παιδιά τους την ελληνική εκπαίδευση. Για τους πρόσφατα αφιχθέντες όμως πρόσφυγες και λαθρομετανάστες από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Δημιούργησαν κλειστούς χώρους στους οποίους επικρατούν διαφορετικοί νόμοι και κανόνες, ενώ στον πληθυσμό είναι διάχυτος ο φόβος να περάσει από αυτούς νύχτα ή ακόμα και ημέρα. Και αυτή η κατάσταση διατηρείται, λες και η Αστυνομία αδυνατεί να εκτελέσει την αποστολή της. Εκτός κι αν αυτές είναι οι οδηγίες που λαμβάνει από τους πολιτικούς της προϊσταμένους.

10. Ισλαμικός φανατισμός και ριζοσπαστισμός. Οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες προέρχονται από μουσουλμανικές χώρες όπου κυριαρχεί ο ισλαμισμός. Αυτοί που είναι πιο ενημερωμένοι επί του θέματος, γνωρίζουν ότι ο το Ισλάμ δεν είναι μια απλή θρησκεία που επηρρεάζει τη σχέση του ανθρώπου με το Θεό, αλλά μια ΠΙΣΤΗ που επηρρεάζει ολόκληρο τον τρόπο ζωής και συμπεριφοράς των πιστών, συμπεριλαμβανομένου και του δικαίου (δεν υπάρχει αστικό, οικογενειακό ή άλλο δίκαιο παρά μόνο το δίκαιο της πίστης). Έτσι λοιπόν αυτοί οι άνθρωποι έχουν τις δικές τους αρχές και αξίες, τις οποίες ακολουθούν αδιαφορώντας για το δίκαιο της χώρας στην οποία φιλοξενούνται. Οι αρχές και οι αξίες αυτές καλλιεργούνται ακόμα περισσότερο σε νόμιμα και παράνομα τεμένη, σε «αδερφότητες», «πολιτιστικούς οργανισμούς» και «μορφωτικά ιδρύματα», όπου φανατικοί διδάσκαλοι και πνευματικοί ηγέτες κρατούν τους πιστούς σε χαμηλά επίπεδα μόρφωσης και ενημέρωσης, τους φανατίζουν για να τηρούν υψηλό το φρόνημα και την αφοσίωσή τους, και ενίοτε τους ξεσηκώνουν σε ενέργειες προς δόξα του Αλλάχ και του Ισλάμ. Συχνά μάλιστα στοχεύουν, προσελκύουν και φανατίζουν μουσουλμάνους μετανάστες τρίτης και τέταρτης γενιάς που έχουν ήδη ενταχθεί στον τρόπο ζωής των χωρών που τους φιλοξενούν, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που ο ισλαμικός ριζοσπαστισμός πέτυχε να προσηλυτίσει και να φανατίσει ακόμα και πολίτες δυτικών χωρών, τους οποίους στη συνέχεια έστρεψε εναντίον των ίδιων των χωρών τους. Στο πλαίσιο του ισλαμικού ριζοσπαστισμού εντάσσεται και η στρατολόγηση και αποστολή μαχητών σε περιοχές όπου διεξάγεται Ιερός Πόλεμος (Τζιχάντ). Αυτές οι πρακτικές και καταστάσεις είναι άκρως επικίνδυνες ιδιαίτερα στις δυτικές χώρες, όπου οι αξίες είναι πολύ διαφορετικές (πχ δημοκρατία, οικογένεια, θέση της γυναίκας στην κοινωνία, δίκαιο, παιδεία, θρησκεία, σάτιρα κλπ). Σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι δυνατή ανά πάσα στιγμή η πρόκληση επεισοδίων θρησκευτικού χαρακτήρα που θα μπορούσαν να γενικευθούν. Ιδιαίτερα δε στην Ελλάδα, είναι σχεδόν προφανής η στάση που θα τηρήσουν οι μουσουλμάνοι πρόσφυγες και λαθρομετανάστες σε περίπτωση εχθροπραξιών με την Τουρκία, γεγονός που θα προκαλέσει τεράστια προβλήματα ασφαλείας και στο εσωτερικό της χώρας.

11. Τρομοκρατία. Τα διεθνή κυκλώματα τρομοκρατίας εκμεταλλεύονται τις ροές των προσφύγων και των λαθρομεταναστών για να περάσουν στην Ευρώπη στελέχη και μαχητές τους. Απώτερος σκοπός είναι η συγκρότηση ομάδων μέσα σε δυτικές χώρες, η στρατολόγηση και εκπαίδευση νέων μελών, η δημιουργία παρακλαδιών τρομοκρατικών οργανώσεων, η αποστολή νέων μαχητών σε περιοχές όπου η διεθνής τρομοκρατία έχει πιο έντονη δραστηριότητα, η μεταφορά κεφαλαίων μέσω δαιδαλωδών διαδρομών για χρηματοδότηση τρομοκρατικών οργανώσεων, η παροχή πνευματικής, ηθικής και οικονομικής στήριξης σε τρομοκρατικές οργανώσεις και ομάδες με τους ίδιους σκοπούς αλλά και σε εγχώριες τρομοκρατικές οργανώσεις, η διεξαγωγή ψυχολογικών επιχειρήσεων με εκτεταμένη χρησιμοποίηση των νέων τεχνολογιών, και εν τέλει η οργάνωση πυρήνων τρομοκρατίας που θα είναι κατάλληλα εκπαιδευμένοι και εξοπλισμένοι, αλλά θα τηρούνται «εν υπνώσει» μέχρι τη στιγμή που θα αποφασισθεί η αφύπνιση, ενεργοποίηση και εμπλοκή τους στον τόπο και χρόνο που θα αποφασίσουν να χτυπήσουν. Κι αν στη χώρα μας δεν έχουν υπάρξει (ακόμα) τρομοκρατικά χτυπήματα, δεν ισχύει το ίδιο με άλλες δυτικές χώρες που πρόσφατα βίωσαν χτυπήματα της διεθνούς τρομοκρατίας (πχ Ισπανία, Μεγάλη Βρετανία, Βέλγιο, Γαλλία κλπ) για να μην αναφερθώ και στις περιπτώσεις που τελευταία στιγμή αποφεύχθηκαν δεκάδες άλλα τρομοκρατικά χτυπήματα. Το γιατί δεν έχει στοχοποιηθεί ακόμα η Ελλάδα δεν είναι εύκολο να αναλυθεί σε αυτό το άρθρο. Σε γενικές γραμμές όμως θυμίζει την υπόσχεση του Κύκλωπα Πολύφημου στον Οδυσσέα, ότι εκείνον θα τον έτρωγε τελευταίο.

12. Κίνδυνος αλλοίωσης της εθνολογικής υπόστασης του κράτους. Είναι δεδομένο ότι ο πληθυσμός της Ελλάδας είναι κατά βάση ελληνικής καταγωγής. Η ελληνική κοινωνία δεν αντιμετώπισε προβλήματα από μεμονωμένους μετανάστες από δυτικές ή τρίτες χώρες, ούτε από μετανάστες που ήρθαν ομαδικά αλλά σε μικρότερους αριθμούς, όπως πχ από ανατολικές χώρες ή την Κίνα. Η μαζική όμως άφιξη προσφύγων και λαθρομεταναστών από χώρες της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής έχει διαφορετικά ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία είναι ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός τους, η διαφορετική θρησκεία με τις ιδιαιτερότητές της και την έντονη αντιπαράθεσή της με τους «άπιστους» και ειδικά με το χριστιανισμό, οι πάμπολλες και πολύ μεγάλες πολιτιστικές διαφορές, η απροθυμία τους να σεβαστούν τους νόμους και τα ήθη της χώρας που τους φιλοξενεί, ενώ αντίθετα συχνά επιχειρούν να επιβάλουν δικές τους συνήθειες, και το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι άντρες. Για τους λόγους αυτούς η απορρόφησή τους από την ελληνική κοινωνία και η ενσωμάτωσή τους σε αυτή είναι εξαιρετικά δύσκολη έως αδύνατη. Αυτό ενισχύεται από τον ολοένα αυξανόμενο αριθμό προσφύγων και λαθρομεταναστών,καθώς και από τα αποτελέσματα επιμειξιών που αργά ή γρήγορα θα υπάρξουν (ελπίζω οι Ελληνίδες νέες να το σκεφτούν πολύ καλά πριν αποφασίσουν να συνάψουν σχέσεις με μουσουλμάνους μετανάστες και φέρουν στον κόσμο παιδιά που θα συγκροτήσουν μια νέα γενιά ισλαμιστών). Σε βάθος χρόνου, και αφού αποκτήσουν ελληνική υπηκοότητα, θα αποτελέσουν και ισχυρό σώμα ψηφοφόρων που θα μπορεί να επηρεάζει την πολιτική ζωή της χώρας και θα διεκδικεί θέσεις στα εθνικά μας θέματα.

13. Δυσβάσταχτο κόστος για την ελληνική οικονομία. Παρά τα όποια κονδύλια και προγράμματα της Ευρωπαικής Ένωσης, το οικονομικό κόστος είναι τεράστιο για τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας. Σε αυτό περιλαμβάνονται τα κόστη υποδοχής, σίτισης και διαμονής, των μετακινήσεων, των διαφόρων επιδομάτων και κοινωνικών παροχών, της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης, και των πάσης φύσης λοιπών διευκολύνσεων, τα οποία καλούνται να επωμισθούν οι Έλληνες φορολογούμενοι, χωρίς να υπάρχει οποιαδήποτε ανταποδοτικότητα. Στις προηγμένες οικονομίες υπάρχει τουλάχιστον η ανταποδοτικότητα της εύρεσης έστω και ανειδίκευτου εργατικού δυναμικού για τις ανάγκες της βιομηχανίας, των μεγάλων γεωργικών και κτηνοτροφικών μονάδων, των ορυχείων, των κατασκευαστικών εταιρειών και αλλού. Στην Ελλάδα όμως, που η οικονομία βρίσκεται σε διαρκή ύφεση και η όποια ανάπτυξη έρθει δεν θα προλάβει να απορροφήσει ούτε τους Έλληνες νέους και ανέργους, ουδεμία ανταποδοτικότητα μπορεί να υπάρξει και μας μένει μόνο το κόστος φιλοξενίας τους.

Όλες οι προαναφερθείσες σκέψεις αποτελούν αποτελέσματα αντικειμενικής ανάλυσης και είναι απαλλαγμένες από υποκειμενικά κριτήρια και προσωπικές απόψεις. Σκοπό έχουν τη βαθύτερη κατανόηση της κατάστασης και την ανάδειξη του προβλήματος στις πραγματικές του διαστάσεις, προκειμένου να καταστεί δυνατή η υποβολή ρεαλιστικών προτάσεων για την όσο το δυνατόν πιο αποτελεσματική αντιμετώπισή του. Σε όλα τα παραπάνω ασφαλώς και κάποιος θα μπορούσε να αναφέρει συγκεκριμένες περιπτώσεις που να δείχνουν ακριβώς το αντίθετο από τα αναφερόμενα. Ο καλόπιστος και αντικειμενικός αναγνώστης όμως γνωρίζει ότι αυτά θα αποτελούν εξαιρέσεις, μειοψηφίες και ειδικές περιπτώσεις, και σε καμία περίπτωση δεν θα αποτελούν τον κανόνα. Δυστυχώς είναι αργά για πολλά πράγματα που θα έπρεπε να είχαν ήδη γίνει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά η συνέχιση αδράνειας και λάθος επιλογών δεν είναι η ενδεδειγμένη και υπεύθυνη στάση που απαιτείται. Κατόπιν των παραπάνω προτείνονται τα ακόλουθα:

• Συνεχής και συστηματική προβολή του θέματος σε όλα τα όργανα της ΕΕ, προκειμένου να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση και λήψη μέτρων κατά της παράνομης μετανάστευσης.
• Πλήρης και συστηματική συνεργασία της κυβέρνησης με τον επίτροπο μετανάστευσης. Είναι ακατανόητη η ανεπαρκής εκμετάλλευση του γεγονότος ότι σε αυτή τη θέση υπάρχει Έλληνας επίτροπος.
• Συνεχής ανάδειξη της Τουρκίας ως κράτους διακινητή μεταναστών, για λήψη αυστηρών μέτρων εναντίον της σε περίπτωση που δεν είναι συνεργάσιμη.
• Διεκδίκηση πλήρους χρηματοδότησης από την ΕΕ τόσο των επιχειρήσεων αποτροπής όσο και των δαπανών μετά την είσοδο των προσφύγων/μεταναστών.
• Ουσιαστική συνεργασία με τις δυνάμεις της FRONTEX και εκμετάλλευση της παρουσίας της, ώστε να καταδειχθεί η λαθρομετανάστευση ως ένα διεθνές πρόβλημα και να αντιμετωπίζεται ως τέτοιο.
• Συντονισμός των επιχειρήσεων από ειδικό κέντρο επιχειρήσεων, με απευθείας εικόνα απ’ όλα τα μέσα επιτήρησης και έκδοση διαταγών σε ανώτατο βαθμό. Σε αυτό το κέντρο επιχειρήσεων να υπάρχει και σύνδεσμος της FRONTEX.
• Βελτίωση των διαδικασιών ελέγχου της μεθορίου για αποτροπή παράνομης εισόδου μεταναστών και σύλληψη των διακινητών, με ταυτόχρονη τεχνολογική αναβάθμιση των μέσων επιτήρησης (εκσυγχρονισμός των περιπολικών του λιμενικού, σταθερά και κινητά θερμικά ραντάρ, κάμερες, drones, κλπ).
• Χρησιμοποίηση των συνοριοφυλάκων για το λόγο για τον οποίο προσλήφθηκαν και όχι για την κάλυψη άλλων αναγκών ή για προσωπικές εξυπηρετήσεις έναντι ψήφων.
• Συνεχείς έλεγχοι στα δρομολόγια προώθησης των μεταναστών από τα σύνορα προς το εσωτερικό.
• Αυστηροποίηση των διαδικασιών ταυτοποίησης με την άφιξη των μεταναστών στη χώρα (λήψη φωτογραφιών, δακτυλικών αποτυπωμάτων, φωτογραφιών ματιών/ίριδας, λήψη γενετικού υλικού για ταυτοποίηση DNA). Τήρηση αυτών των στοιχείων σε βάση δεδομένων που θα είναι διασυνδεδεμένη με βάσεις δεδομένων άλλων υπηρεσιών (πχ ΕΥΠ) αλλά και με αντίστοιχες βάσεις δεδομένων συμμαχικών χωρών (ΗΠΑ και ΕΕ).
• Συνεργασία με αρχές πληροφοριών, αντιπληροφοριών και ασφαλείας ΗΠΑ και ΕΕ, προκειμένου, με βάση τα παραπάνω στοιχεία ταυτοποίησης, να ελέγχεται ποιοι από τους μετανάστες έχουν εμπλακεί σε τρομοκρατία ή εγκληματικές δραστηριότητες. Επέκταση της συνεργασίας αυτής σε όλα τα θέματα παράνομης μετανάστευσης.
• Σε περίπτωση ανεπάρκειας των κέντρων υποδοχής, επέκτασή τους και κατασκευή καινούργιων, ώστε να περιοριστεί στο ελάχιστο, και ει δυνατόν να μηδενιστεί, ο αριθμός των παράνομων μεταναστών που ζουν σε καταυλισμούς και σε γκέτο.
• Αυστηρός υγειονομικός έλεγχος όλων των μεταναστών για τυχόν μεταδοτικές ασθένειες, και κράτησή τους στα κέντρα υποδοχής τουλάχιστον μέχρι να διαπιστωθεί ότι είναι υγιείς.
• Ουσιαστικός διαχωρισμός των προσφύγων από τους λαθρομετανάστες και ξεχωριστή αντιμετώπισή τους.
• Να μην γίνονται αποδεκτές προφανώς ψευδείς και ανεπαρκείς δικαιολογίες για το χαρακτηρισμό των μεταναστών ως προσφύγων.
• Άμεσος επαναπατρισμός των λαθρομεταναστών. Μέχρι τον επαναπατρισμό τους να κρατούνται στα κέντρα υποδοχής.
• Συνεργασία της κυβέρνησης μόνο με τις ΜΚΟ που μπορούν να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια και όχι με όσες κάνουν δημόσιες σχέσεις ή αποσκοπούν σε προβολή και οικονομικά οφέλη.
• Για όσους μετανάστες εγκριθεί η παραμονή τους, να γίνει διασπορά τους σε όλη την επικράτεια και στοχευμένη εγκατάσταση σε περιοχές όπου θα μπορούν να είναι χρήσιμοι (πχ ως εργατικό δυναμικό), να είναι εύκολη η αστυνόμευση, και να μην είναι δυνατή η δημιουργία γκέτο, ώστε να μην δημιουργούνται προβλήματα στις τοπικές κοινωνίες.
• Αναβάθμιση των δυνατοτήτων της ΕΛΑΣ, με σύγχρονες τεχνολογίες και μέσα, αλλά και με κατάλληλη εκπαίδευση. Σε αυτό το πλαίσιο να εξετασθεί η σκοπιμότητα συγκρότησης ειδικής υπηρεσίας, με κατάλληλο προσωπικό, μέσα, και εξοπλισμό.
• Συνεχείς και εντατικοί έλεγχοι της ΕΛΑΣ ώστε να διαπιστωθεί ποιοι από τους μετανάστες που ζουν στο εσωτερικό της χώρας (αστικά κέντρα και περιφέρεια) δεν έχουν άδεια παραμονής, και άμεσος επαναπατρισμός όσων δεν έχουν. Σε αυτό το πλαίσιο να αντιμετωπίζεται η επαιτεία όπως προβλέπεται από την ελληνική νομοθεσία, δηλαδή ως ποινικό αδίκημα.
• Διενέργεια ελέγχων για την απασχόληση μεταναστών με μαύρη εργασία και πάταξη του παρεμπορίου.
• Συλλογή πληροφοριών για τυχόν ύπαρξη και δραστηριότητα πυρήνων ισλαμικού ριζοσπαστισμού στη χώρα. Σε τέτοια περίπτωση παρακολούθηση των δραστηριοτήτων και διάλυσή τους.
• Σχεδίαση του τρόπου αντιμετώπισης των μεταναστών σε περίπτωση κρίσης, γενικευμένης κρίσης ή πολέμου με την Τουρκία.
• Αυστηροποίηση των προβλέψεων για χορήγηση ελληνικής υπηκοότητας σε μετανάστες.
• Απεμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων από τα θέματα μετανάστευσης.
Το θέμα της λαθρομετανάστευσης λοιπόν αποτελεί πραγματικό πρόβλημα που εγκυμονεί κινδύνους και πρέπει να αντιμετωπισθεί σοβαρά, ως ένα θέμα εσωτερικής ασφάλειας, χωρίς παρωπίδες και κορώνες περί φασισμού, ρατσισμού κλπ. Όταν κάτι είναι βλαβερό για την υγεία μας ο οργανισμός μας προσπαθεί να το αντιμετωπίσει κι εμείς βοηθάμε σε αυτό όσο μπορούμε, πχ με φάρμακα, κατάλληλη διατροφή κλπ. Με τον ίδιο τρόπο θα πρέπει να σκεφτόμαστε και για την κοινωνία μας. Όταν κάτι είναι βλαβερό γι’ αυτήν, η κοινωνία είναι λογικό και αναμενόμενο να προσπαθήσει να το αντιμετωπίσει και η υπεύθυνη κυβέρνηση θα πρέπει να το διαπιστώσει έγκαιρα και να βοηθήσει σε αυτό.
Αν μετά απ’ όλα αυτά κάποιος δεν έχει πεισθεί ότι το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης για την κοινωνία είναι υπαρκτό και σοβαρό, το μόνο που μπορώ να πω είναι: Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσει.