Απλές καθημερινές ιστορίες δικαιωματισμού: ΗΠΑ: Μάνα ντύνει το 6χρονο αγόρι της σαν κορίτσι και το λέει “Luna”. Ο πατέρας αντιδράει. Η μάνα μηνύει τον πατέρα για «κακοποίηση» και ζητεί να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα

Μια μάνα στο Τέξας ντύνει τον 6χρονο γιο της σαν κορίτσι και τον παρουσιάζει ως κορίτσι, και την ίδια στιγμή, απειλεί τον πατέρα του αγοριού που δεν συμφωνεί με το σχέδιό της ο γιος του να ζει σαν κορίτσι, με αυστηρές νομικές συνέπειες.

Ο μικρός James ζει ως “κορίτσι” όταν είναι με τη μητέρα του, αλλά όταν είναι με τον πατέρα του και έχει την επιλογή, το εξάχρονο αγόρι ζει ως αγόρι.

Στον Jeffrey Younger απαγορεύεται επί του παρόντος με δικαστική απόφαση, να επιβεβαιώσει με οποιονδήποτε τρόπο το φύλο του γιου του, καθώς και να μεταφέρει στον James την χριστιανική διδασκαλία σχετικά με το φύλο και τη σεξουαλικότητα.

Εκτός από τους ιατρικούς και ψυχολογικούς κινδύνους για τα παιδιά που σχετίζονται με τη λεγόμενη «μετάβαση φύλου», η υπόθεση έχει συνέπειες για τα γονεϊκά δικαιώματα που σχετίζονται με τη θρησκευτική ελευθερία, την ελευθερία λόγου και την ασφάλεια των δικαιωμάτων του κάθε διάδικου.

Η Anne Georgulas (προφανώς ελληνικής καταγωγής!) έχει μηνύσει τον Younger, τον πρώην σύζυγό της και τον πατέρα του Τζέιμς, για «παιδική κακοποίηση», επειδή δεν αναγνωρίζει τον γιο του ότι είναι τρανσέξουαλ «κορίτσι», σύμφωνα με έγγραφα του δικαστηρίου.

Έχει επίσης ασκήσει ασφαλιστικά μέτρα κατά του Younger, προσπαθεί να του αφαιρεθεί η γονική μέριμνα και επιδιώκει επίσης να τον αναγκάσει να πληρώσει για τις επισκέψεις του James σε έναν «θεραπευτή που επιβεβαιώνει τον τρανσεξουαλισμό» (“transgender-affirming therapist”) και για τις ιατρικές διαδικασίες που απαιτούνται για την «μετάβαση» του James σε «κορίτσι».

Η αμφιλεγόμενη “θεραπεία” μπορεί να περιλαμβάνει ορμονική αποστείρωση που μπορεί να ξεκινήσει μέσα σε δύο χρόνια όταν ο James γίνει οκτώ χρονών, προετοιμάζοντας τον James να προχωρήσει αργότερα σε χειρουργική επέμβαση “ανακατανομής φύλου” (“sexual reassignment”).

Η μητέρα του James έχει αλλάξει το όνομα του γιου της σε “Luna”. Τον ντύνει με κοριτσίστικα ρούχα, του φορά κοριτσίστικα παπούτσια και του βάζει μακιγιάζ, ενώ ο James χρησιμοποιεί τις τουαλέτες των κοριτσιών στο σχολείο.

Το δικαστήριο της επέτρεψε να έχει μόνο αυτή το δικαίωμα να συναινέσει στην ψυχιατρική και ψυχολογική θεραπεία του James και του δίδυμου αδελφού του Jude, απαγορεύοντας στον πατέρα των αγοριών να ζητήσει μια δεύτερη γνώμη. Στον πατέρα απαγορεύεται ακόμη να κόβει τα μαλλιά του γιου του, αφού καταγγέλθηκε από έναν δάσκαλο στις Υπηρεσίες Προστασίας Παιδιών του Τέξας το γεγονός ότι το παιδί κουρεύτηκε.

Δεδομένου ότι το κόστος ψυχολογικής και ψυχιατρικής περίθαλψης των παιδιών θεωρείται ως υπηρεσία υποστήριξης παιδιών στο Τέξας, ένας ιστοχώρος που δημιουργήθηκε από φίλους της οικογένειας λέει, ότι ο πατέρας κινδυνεύει να «αναγκαστεί να πληρώσει για τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων του ίδιου του γιου».

Η μητέρα του James, η Georgulas, που είναι παιδίατρος (!), πήρε τον James και τον πήγε σε έναν «θεράποντα για τη μετάβαση φύλου» (“gender transition therapist”), ο οποίος “διάγνωσε” ότι το παιδί έχει με δυσφορία φύλου.

Αλλά ο Walt Heyer, πρώην τρανσέξουαλ και υπερασπιστής των δικαιωμάτων των ατόμων που έχουν βιώσει την «αλλαγή φύλου», λυπάται, όπως γράφει σε ένα άρθρο του στο The Federalist, ότι ο James δεν ταιριάζει στα κριτήρια για την πάθηση.

Το άρθρο του Heyer έδωσε περισσότερη προσοχή στην υπόθεση.

Για να διαγνωσθεί η παιδική δυσφορία του φύλου, μια διανοητική σύγκρουση μεταξύ του βιολογικού φύλου ενός ατόμου και του αντιληπτού φύλου του, ένα παιδί πρέπει να χαρακτηρίζεται από επιμονή, εμμονή και συνέπεια ότι ανήκει στο αντίθετο φύλο.

Ενώ η μητέρα του James κάνει τα πάντα για την μετάβαση του γιου της σε κορίτσι, ο Heyer γράφει, ότι παρά το γεγονός ότι τον ντύνουν με γυναικεία ρούχα και έχει εγγραφεί στο σχολείο με το όνομα ενός κοριτσιού, ο James δεν παρουσιάζει σημάδια δυσφορίας του φύλου όταν είναι με τον πατέρα του ή με άλλα άτομα, όπου επιλέγει να ζει σαν αγόρι.

“Το γεγονός ότι ο Τζέιμς αλλάζει την ταυτότητα του φύλου ανάλογα με τον γονέα του, κάνει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου τόσο αμφίβολη όσο και επιβλαβή”, δήλωσε ο Heyer.

Επιπλέον, γράφει, ο “transition therapist” έχει επίσης παρατηρήσει ότι ο James δεν είναι συνεπής, σταθερός και επίμονος στην επιθυμία του να γίνει “Luna”.

“Η έντονη ανισότητα μεταξύ της προτιμώμενης ταυτότητας ενός παιδιού, όταν υπάρχει ένας γονέας απέναντι στον άλλον, θα πρέπει να αναγκάσει έναν θεραπευτή να επανεκτιμήσει, ίσως να ακυρώσει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου και να τερματίσει οποιαδήποτε βήματα προς τη μετάβαση”, δήλωσε ο Heyer. “Αλλά στην περίπτωση του James, αυτό δεν έχει συμβεί.”

“Ο James δεν επιδεικνύει την επιθυμία να είναι Luna όταν δεν είναι με τη μητέρα του”, δηλώνει ο Heyer. “Η συμπεριφορά του αγοριού προσφέρει μια φτωχή επιβολή της διάγνωσης της δυσφορίας του φύλου”.

Η δρ. Michelle Cretella, Εκτελεστική Διευθύντρια του Αμερικανικού Κολλεγίου Παιδιατρικής, συμφώνησε ότι ο James δεν ταιριάζει με το προφίλ για τη δυσφορία φύλου.

“Ο Τζέιμς δεν έχει σαφώς τη δυσφορία της φύσης”, ανέφερε η Cretella στο LifeSiteNews.

“Σύμφωνα με τους ίδιους τους παιδίατρους που είναι υπέρ του τρανσεξουαλισμού, ένα παιδί φέρεται να είναι «τρανς» εάν εμμένει σταθερά και επίμονα ότι είναι κορίτσι», είπε. “Λοιπόν, όταν ο James είναι μακριά από τη μητέρα του, συνεχώς και επίμονα επιμένει ότι είναι αγόρι”.

Η «πολύτιμη ζωή του Τζέιμς εξαρτάται αποκλειστικά από τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου από έναν θεραπευτή που περιτυλίγεται σε χρώματα του ουράνιου τόξου, επιβεβαιώνει τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου και απορρίπτει αποδεικτικά στοιχεία για το αντίθετο», δήλωσε ο Heyer. “Αφαιρέστε το «ουράνιο τόξο» από τη διάγνωση του Τζέιμς και αυτή καταρρέει κάτω από το βάρος των κριτηρίων για τη διάγνωση της δυσφορίας του φύλου».

«Αυτό που συμβαίνει με τον καημένο τον James είναι μια απόδειξη για το πώς η παιδιατρική επιστήμη έχει γίνει πολιτικοποιημένη και αντιεπιστημονική σχετικά με τη διαμόρφωση της ταυτότητας των φύλων στα παιδιά», δήλωσε η Cretella, που είναι και αυτή παιδίατρος και ειδικός που έχει γράψει και μιλήσει εκτενώς για το θέμα.

Η Cretella πρόσφερε μια πιθανή εξήγηση για το γιατί οι μητέρες ωθούν τους γιους τους να προσπαθήσουν να ζήσουν ως κορίτσια.

“Ορισμένες μητέρες που εξαναγκάζουν τους γιους τους να μιμηθούν κορίτσια υποφέρουν από “πένθος φύλου” (‘gender mourning’)», είπε.

“Οι Δρ. Kenneth Zucker και Susan Bradley, παγκοσμίου φήμης ειδικοί στη θεραπεία παιδικών διαταραχών ταυτότητας φύλου, περιέγραψαν ότι αντιμετώπισαν μερικές μητέρες που ήθελαν απεγνωσμένα ένα κορίτσι και εισήλθαν σε μια βαθιά κατάσταση κατάθλιψης επειδή γέννησαν μόνο γιους”, εξηγεί η Cretella. “Η κατάθλιψη της μητέρας εξασθενιζόταν σταδιακά μόνο από ένα γιο που ενεργούσε με θηλυκό τρόπο ή της επέτρεπε να του φοράει κοριτσίστικα ρούχα”.

Ο Heyer προειδοποίησε ότι μια αυθεντική διάγνωση είναι ζωτικής σημασίας για το καλό του παιδιού.

“Η διάγνωση είναι κρίσιμη”, δήλωσε, “επειδή ο χαρακτηρισμός ενός παιδιού ότι έχει δυσφορία φύλου μπορεί να του προκαλέσει σειρά σωματικών και ψυχικών συνεπειών και έχει νομικές συνέπειες στην περίπτωση της επιμέλειας. Εάν κάνετε λάθος η βλάβη στην ζωή του Τζέιμς θα είναι αμετάκλητη”.

«Εναπόκειται στους ενήλικες να προσέχουν το παιδί», δήλωσε ο Heyer, «θέτοντας σε αμφισβήτηση τις γκρίζες ζώνες και τελικά προστατεύοντας αθώα παιδιά από βιαστικές διαγνώσεις και συμπεράσματα για κάτι τόσο θεμελιώδες όσο η ταυτότητα του φύλου».