Στις 17 Μαρτίου 2015 ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας Τάσος Κουράκης δέχτηκε στο γραφείο του σε εθιμοτυπική συνάντηση τον πρέσβη της Τουρκίας Κερίμ Ουράς. Μετά τη συνάντηση, το γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας εξέδωσε μια μάλλον μακροσκελή, για τέτοιου είδους επαφή, ανακοίνωση, στην οποία αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ο αναπληρωτής υπουργός Παιδείας δεσμεύτηκε στον Τούρκο πρέσβη για την τήρηση των θέσεων της κυβέρνησης για τη μειονοτική εκπαίδευση» (!!!). Και πιο κάτω, η ανακοίνωση Τύπου εξειδίκευσε εις τι συνίσταται η δέσμευση: Ο κύριος Κουράκης δεσμεύτηκε στον Τούρκο πρέσβη για την «ισότιμη πρόσβαση των μαθητών της μουσουλμανικής μειονότητας σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης» και για την «εκμάθηση της μητρικής τους γλώσσας με σεβασμό στη μουσουλμανική θρησκεία». Διαβάζω και ξαναδιαβάζω την ανακοίνωση και δεν το πιστεύω.
«Δεσμεύεται» ο υπουργός εκλεγμένης κυβέρνησης της ελληνικής δημοκρατίας σε ξένο αξιωματούχο, πόσο μάλλον Τούρκο, για την «τήρηση θέσεων»; Και μετά θέλει να εκφωνήσει ο κύριος πρωθυπουργός ομιλία στο Πανεπιστήμιο για την εθνική ανεξαρτησία; Τι μου λέτε, αγαπητοί! Ερωτώ τον κύριο Τσίπρα: Είναι, κύριε πρωθυπουργέ, οι υπουργοί σας «γιουσουφάκια» του εκάστοτε Τούρκου πρέσβη, προκειμένου να του δεσμεύονται για την πολιτική μας για ένα θέμα, όπως η εκπαίδευση Ελλήνων υπηκόων, αυστηρά εσωτερικό;
Εγώ νόμιζα ότι οι υπουργοί δεσμεύονται απέναντι στον πρωθυπουργό που τους διόρισε στην κυβέρνηση και φυσικά στον ελληνικό λαό, όχι βέβαια στον επικεφαλής της τουρκικής διπλωματικής αντιπροσωπίας στην Αθήνα! Αυτό είναι και το πρώτο μεγάλο φάουλ του αναπληρωτή υπουργού Παιδείας, το οποίο εύχομαι να οφείλεται καθαρά σε απειρία. Απειρία που με το σημερινό σημείωμα μετατρέπεται -ελπίζω- σε εμπειρία, προκειμένου να προσέχει πολύ τι ρήματα χρησιμοποιεί ο υπουργός μιας κυρίαρχης χώρας όταν βρίσκεται απέναντι σε ξένο διπλωμάτη μιας άλλης. Είναι θέμα αρχής. Το αυτό ισχύει για την έκταση της ανακοίνωσης. Οι ανακοινώσεις Τύπου για «εθιμοτυπικές επισκέψεις» είναι δύο γραμμές. Οχι παραπάνω. Ο Τούρκος πρέσβης πήγε για δεύτερη φορά στο υπουργείο.
Ο κύριος Μπαλτάς τον συνάντησε μαζί με πρέσβεις άλλων χωρών πράγματι εθιμοτυπικά και εξεδόθη μια ανακοίνωση Τύπου δύο γραμμών. Δεν τον παραδειγματίζει αυτό τον κύριο Κουράκη; Ή μήπως θέλει να αποκτήσει δικό του βιλαέτι μέσα στο υπουργείο; Πάμε τώρα από τα ζητήματα αρχής στην ουσία του θέματος. Ποιες είναι άραγε «οι θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης» για τις οποίες δεσμεύτηκε στον Τούρκο πρέσβη ο αναπληρωτής υπουργός; Ακούσατε κάτι από τον πρωθυπουργό όταν ανέγνωσε τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης; Γνωρίζουν κάτι σχετικά ο υπουργός Αμυνας Πάνος Καμμένος, η υπουργός Μακεδονίας - Θράκης Μαρία Κόλλια και ο υφυπουργός Συντονισμού Τέρενς Κουίκ γι' αυτές τις «θέσεις»; Μήπως τις ξέρει το υπουργείο Εξωτερικών, οι υπηρεσίες του οποίου συνήθως εμπλέκονται -ακέφαλες σήμερα– όταν το τουρκικό προξενείο προσπαθεί να επιβάλλει την πολιτική του σε ελληνικά σχολεία; Τι εννοεί ο... ποιητής κύριος υπουργός όταν δεσμεύεται στον κύριο Ουράς για «την εκμάθηση της μητρικής γλώσσας;» Ποιας μητρικής; Οι Τούρκοι ζητούν δίγλωσσα μειονοτικά σχολεία για να εξαφανίσουν Πομάκους και Τσιγγάνους στη Θράκη. Την τουρκική εννοεί ως μητρική; Γι' αυτή δεσμεύτηκε;
«Σεβασμός στη μουσουλμανική θρησκεία» τι σημαίνει πάλι; Οτι θα πετάξετε έξω από τα σχολεία τους ιεροδιδασκάλους που διόρισε το Ελληνικό Δημόσιο; Οτι θα σταματήσετε τη διδασκαλία του Κορανίου στα ελληνικά; Ξεκαθαρίστε. Το ατόπημα του κυρίου Κουράκη είναι μείζον. Καλείται ο κύριος πρωθυπουργός να τον ανακαλέσει στην τάξη.
Μανώλης Κοττάκης
Dimokratia
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου