Πάνω απ’ όλα, οι Τούρκοι, εκμεταλλεύονται την αδιαφορία του αθηναϊκού
κράτους, οι εκπρόσωποι του οποίου ενοχλούνται μάλιστα όταν κάποιος
εντοπίσει τα λάθη τους. Ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις, χωρίς αμφιβολία.
Το βάρος της ευθύνης δεν το φέρει μόνο η σημερινή, η οποία, όμως, στο
πλαίσιο της διεθνιστικής βλακείας που την κυριαρχεί ιδιαίτερα εάν το
θέμα αφορά μειονότητες, ξεπέρασε τα όρια. Αλλά τι περιμένει κανείς όταν
κάποιοι υπουργοί και βουλευτές των περισσότερων κομμάτων, δέχθηκαν να
γίνουν το όχημα για τους μουσουλμάνους της Θράκης, ώστε να έχουν
κομματικά οφέλη;
Έχουν γίνει καταγγελίες που αφορούν πολιτικούς, οι οποίοι εξυπηρετούν
τους ηγέτες των μουσουλμάνων για μερικές ψήφους. Και με τον τρόπο αυτό
καθορίζεται και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ηγεσίας της μουσουλμανικής
κοινότητας, η οποία δεν αποτελείται και από τους καλύτερους τύπους, αλλά
από στρατευμένους ισλαμιστές, οι οποίοι ελέγχονται από την τουρκική
κυβέρνηση.
Το διάστημα αυτό είναι σημαντικό για την Τουρκία,
διότι στην Ελλάδα θα διεξαχθούν οι βουλευτικές εκλογές και οι
μουσουλμάνοι, που βεβαίως νοιώθουν Τούρκοι, οργανώνονται για να εκλέξουν
όσους πιο πολλούς βουλευτές μπορούν μέσω των ελληνικών κομμάτων.
Συναγωνισμός και ανταγωνισμός παρατηρείται για να εξασφαλίσουν τα
κόμματα τα …μπουμπούκια της μειονότητας. Πρέπει να ντρέπονται.
Είναι γεγονός ότι η απαράδεκτη απόφαση του ΑΚΕΛ, του
κομμουνιστικού κόμματος της Κύπρου, να υποστηρίξει και να εκλέξει
Τουρκοκύπριο στις ευρωεκλογές, φιλικό προς την Τουρκία, δημιουργεί ένα
γενικότερο πρόβλημα και προσφέρει τροφή για σκέψη και δράση στους
συνεργάτες του τουρκικού προξενείου.
Σε ότι αφορά την μουσουλμανική μειονότητα, τα πράγματα δεν λέγονται
με το όνομα τους και οι πολιτικοί μας καταφέρνουν και κρύβονται πίσω από
το δάκτυλο τους. Έχουν όλοι το ίδιο πρόβλημα. Οι ψήφοι των μουσουλμάνων
είναι καθοριστικές για να εκλεγούν και γι’ αυτό το λόγο αναγκάζονται να
εισέρχονται σε ένα παζάρι για να εξασφαλίσουν την υποστήριξή τους.
Ηθελημένα ή όχι, η Άγκυρα κάνει τη δουλειά της, διότι επειδή υπάρχει ο
φόβος των επόμενων εκλογών, θα μπορούσε να ασκήσει εκβιασμό επί Ελλήνων
πολιτικών.
Η φράση που χρησιμοποιήθηκε σε ένα κείμενο μας για τον κίνδυνο να
μετατραπεί η Θράκη σε Κόσοβο, κινητοποίησε πολλούς ανθρώπους. Το βασικό
ερώτημα, λοιπόν, είναι αυτό: Μπορεί να συμβεί αυτή η εξέλιξη σε
χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπως η Ελλάδα; Θα μπορούσε η Θράκη να
«αυτονομηθεί»;
Δεν είναι εύκολη η απάντηση. Ακριβώς επειδή η Τουρκία ασκεί απόλυτο
έλεγχο, για αρκετούς αναλυτές όλα είναι πιθανά. Επειδή έχω μελετήσει πως
φτάσαμε στην Κύπρο στο σημείο το 18% της ισχνής μειοψηφίας να απαιτεί
ίσα δικαιώματα με το 80% της πλειοψηφίας, και που κατέληξε η προσπάθεια
των Αλβανών στο Κοσυφοπέδιο, ναι ανησυχώ ότι η Θράκη θα μπορούσε να χαθεί.
Όμως, αν υπάρξει στενή συνεργασία των κομματικών δυνάμεων δίχως
ιδεοληψίες αλλά με πραγματική αγάπη για την Ελλάδα, όλα μπορούν να
αλλάξουν. Υπάρχει ακόμα χρόνος για να αποφευχθεί το «μοιραίο».
hellasjournal.com
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου