Παρακολουθώντας
σήμερα τηλεόραση κάπου άκουσα πάλι το καθιερωμένο από το ΚΚΕ σύνθημα
«Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία». Φαίνεται πως το ΚΚΕ μερικώς
αστικοποιημένο πλέον - ως μέλος κοινοβουλίου - προκρίνει την λύση αυτή
ως ένα ενδιάμεσο μέτρο/στάδιο προ της οριστικής επανάστασης, προκειμένου
να ανακουφιστούν τα λαϊκά στρώματα. Η επανάληψή του αποτελεί μίαν σαφή
ένδειξη, ότι η λύση αυτή αποτελεί και τον πυρήνα της πρότασής του στις
τρέχουσες συνθήκες.
Ως ιδέα «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» φαίνεται επίσης να την υιοθετεί με κάποιον τρόπο και ένα μεγάλο μέρος του λαού, με διάφορες παραλλαγές της, δεδομένου ότι εκ πρώτης όψεως αποτελεί μίαν λογικοφανή εναλλακτική, να πληρώσουν δηλαδή αυτοί που έχουν τα πολλά. Στην ανάλυσή της, οι υποστηρικτές της μιλούν για περαιτέρω φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων. Ας κάνουμε λοιπόν μίαν παραδοχή και ας πούμε ότι είναι δίκαιο ως μέτρο και μας είναι αδιάφορη η όποια αντίδραση της ολιγαρχίας του πλούτου στη χώρα μας. Πάμε λοιπόν να δούμε τα κέρδη αυτά, όχι σε απόλυτους αριθμούς αλλά κατ’ αρχάς μεθοδολογικά.
Όταν λέμε κέρδη επιχειρήσεων εννοούμε κυρίως δύο πράγματα. Τα κέρδη τα οποία παραμένουν στην επιχείρηση που τα δημιουργεί αφού πρώτα φορολογηθούν (καθαρά κέρδη) και τα κέρδη που διανέμονται ως μερίσματα και πάνε στις τσέπες των μετόχων τους.
Α. Κέρδη που διανέμονται ως μερίσματα.
Στις σύγχρονες οικονομίες, μέτοχος που λαμβάνει μερίσματα μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. Κάποιος επενδυτής/αποταμιευτής έχει επενδύσει 2.000€ και να κατέχει 200 μετοχές ΟΠΑΠ. Αυτός θα λάβει από τα κέρδη του ΟΠΑΠ το ποσόν των 140€ ως μέρισμα, ήτοι ένα εισόδημα περί τα 10€ μηνιαίως για ένα χρόνο. Προφανώς το «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» δεν αφορά αυτόν τον επενδυτή, γιατί το 10ρικάκι δεν τον κατατάσσει στην ολιγαρχία του πλούτου. Συνεπώς, ένα μέρος των προς φορολόγηση κερδών πρέπει να εξαιρεθούν της πρακτικής και να επικεντρωθούμε είτε στον ιδιοκτήτη/κύριο μέτοχο (όσοι έχουν απομείνει), είτε σε άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που κατέχουν σημαντικό ποσοστό % σε μια κερδοφόρα εταιρεία και αποκομίζουν σοβαρά εισοδήματα από την διανομή μερίσματος. Έτσι, φορολογώντας τους στο ποσοστό Χ% θα έχουμε ένα πρώτο ποσόν Α.
Β. Τα κέρδη τα οποία παραμένουν στην επιχείρηση.
Αυτά αποτελούν ρευστότητα για την εταιρεία, προκειμένου αυτή να αντιμετωπίσει έκτακτες ανάγκες της, επενδύσεις κλπ. και παραμένουν στο ταμείο της. Αν αφαιρέσουμε μέρος από αυτά φορολογώντας τα στο ποσοστό Ψ% θα έχουμε και ένα δεύτερο ποσόν Β.
Σύνολο λοιπόν κερδών προς φορολόγηση Α+Β=Γ
Αν υποθέσουμε ότι πλουτοκρατία αποτελεί το 20% του πληθυσμού, θα πρέπει να βοηθήσουμε τους υπολοίπους με ένα μηνιαίο επίδομα (Ε) π.χ. 300€ κατά μέσον όρο, δίνοντας 100€ στον πιο ευκατάστατο και 500€ στον ασθενέστερο. Αν δεχθούμε ότι θα λάβει αυτό το βοήθημα όλος ο λαός, το υπόλοιπο δηλαδή 80%, φτάνουμε σε έναν αριθμό γύρω στα 5 με 6 εκ δικαιούχους (Δ), που με 300€ το μήνα, μας κάνουν κάπου 21δις ετησίως (6.000.000 Χ 300 Χ 12). Με δεδομένο ότι αυτά τα 21δις θα είναι τα μετα φόρων κέρδη και ο φορολογικός συντελεστής είναι - ας πούμε - 29%, τα συνολικά κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων πρέπει να ανέρχονται σε περίπου 30δις ετησίως. Τα 9δις τα πήραμε ήδη ως κράτος από τον φόρο 29% και πάμε να πάρουμε και τα υπόλοιπα 21δις.
Και για να δώσουμε αυτό το επίδομα των 300€, θα πρέπει να τα φορολογήσουμε τα υπόλοιπα αυτά 21δις στο 100% . . . ακόμα και το δεκαράκι του κακομοίρη του μικρομετόχου του ΟΠΑΠ. Απολύτως κανένας δεν θα πάρει μέρισμα και στα ταμεία των επιχειρήσεων δεν θα μείνει ούτε 1€ από τα κέρδη.
Εμάς όμως για λόγους ιδεολογικής ασκήσεως, μας ενδιαφέρει κατ’ αρχάς να λύσουμε την παρακάτω εξίσωση :
Γ = Δ * Ε * 12 (μήνες)
Όπου :
Γ = Σύνολο ετήσιων κερδών προς φορολόγηση. (Α * Χ%) + (Β * Ψ%) = Γ
Δ = Σύνολο δικαιούχων διανομής εισοδήματος από φορολόγηση της πλουτοκρατίας.
Ε = Μηνιαίο εισόδημα.
Τρία νουμεράκια είναι φίλοι μου. 3 ΑΠΛΑ, ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑΚΙΑ. Για να σας δω τι ακριβώς και ΠΟΣΑ πρέπει να πληρώσει η πλουτοκρατία. Άντε λοιπόν, βάλτε νούμερα. . . .ότι νομίζει ο καθένας. Το Γ ψάχνουμε, δηλαδή τα μετά φόρων καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων της χώρας. . . .και εν συνεχεία θα βρούμε εύκολα και τα προ φόρων τα Γ1.
Στο ΚΚΕ ( και ίσως και αλλού) το ξέρουν καλά το Γ1 και το Γ και γι’ αυτό και υιοθετούν το σύνθημα «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» . . . αλλά δεν μας το λένε.
Ενδιαφέρον θα είχε επίσης να μας πουν και το Χ% και Ψ% αντιστοίχως.
Καλή συνέχεια
2966.
Σημειώσεις :
Α) H άσκηση δεν είναι για ζαίους. Είναι φασιστική.
Β) Άλλη μέρα θα μας πει το ΚΚΕ τι θα κάνουμε και με τις ζημιές των επιχειρήσεων
2966
Ως ιδέα «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» φαίνεται επίσης να την υιοθετεί με κάποιον τρόπο και ένα μεγάλο μέρος του λαού, με διάφορες παραλλαγές της, δεδομένου ότι εκ πρώτης όψεως αποτελεί μίαν λογικοφανή εναλλακτική, να πληρώσουν δηλαδή αυτοί που έχουν τα πολλά. Στην ανάλυσή της, οι υποστηρικτές της μιλούν για περαιτέρω φορολόγηση των κερδών των επιχειρήσεων. Ας κάνουμε λοιπόν μίαν παραδοχή και ας πούμε ότι είναι δίκαιο ως μέτρο και μας είναι αδιάφορη η όποια αντίδραση της ολιγαρχίας του πλούτου στη χώρα μας. Πάμε λοιπόν να δούμε τα κέρδη αυτά, όχι σε απόλυτους αριθμούς αλλά κατ’ αρχάς μεθοδολογικά.
Όταν λέμε κέρδη επιχειρήσεων εννοούμε κυρίως δύο πράγματα. Τα κέρδη τα οποία παραμένουν στην επιχείρηση που τα δημιουργεί αφού πρώτα φορολογηθούν (καθαρά κέρδη) και τα κέρδη που διανέμονται ως μερίσματα και πάνε στις τσέπες των μετόχων τους.
Α. Κέρδη που διανέμονται ως μερίσματα.
Στις σύγχρονες οικονομίες, μέτοχος που λαμβάνει μερίσματα μπορεί να είναι οποιοσδήποτε. Κάποιος επενδυτής/αποταμιευτής έχει επενδύσει 2.000€ και να κατέχει 200 μετοχές ΟΠΑΠ. Αυτός θα λάβει από τα κέρδη του ΟΠΑΠ το ποσόν των 140€ ως μέρισμα, ήτοι ένα εισόδημα περί τα 10€ μηνιαίως για ένα χρόνο. Προφανώς το «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» δεν αφορά αυτόν τον επενδυτή, γιατί το 10ρικάκι δεν τον κατατάσσει στην ολιγαρχία του πλούτου. Συνεπώς, ένα μέρος των προς φορολόγηση κερδών πρέπει να εξαιρεθούν της πρακτικής και να επικεντρωθούμε είτε στον ιδιοκτήτη/κύριο μέτοχο (όσοι έχουν απομείνει), είτε σε άλλα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που κατέχουν σημαντικό ποσοστό % σε μια κερδοφόρα εταιρεία και αποκομίζουν σοβαρά εισοδήματα από την διανομή μερίσματος. Έτσι, φορολογώντας τους στο ποσοστό Χ% θα έχουμε ένα πρώτο ποσόν Α.
Β. Τα κέρδη τα οποία παραμένουν στην επιχείρηση.
Αυτά αποτελούν ρευστότητα για την εταιρεία, προκειμένου αυτή να αντιμετωπίσει έκτακτες ανάγκες της, επενδύσεις κλπ. και παραμένουν στο ταμείο της. Αν αφαιρέσουμε μέρος από αυτά φορολογώντας τα στο ποσοστό Ψ% θα έχουμε και ένα δεύτερο ποσόν Β.
Σύνολο λοιπόν κερδών προς φορολόγηση Α+Β=Γ
Αν υποθέσουμε ότι πλουτοκρατία αποτελεί το 20% του πληθυσμού, θα πρέπει να βοηθήσουμε τους υπολοίπους με ένα μηνιαίο επίδομα (Ε) π.χ. 300€ κατά μέσον όρο, δίνοντας 100€ στον πιο ευκατάστατο και 500€ στον ασθενέστερο. Αν δεχθούμε ότι θα λάβει αυτό το βοήθημα όλος ο λαός, το υπόλοιπο δηλαδή 80%, φτάνουμε σε έναν αριθμό γύρω στα 5 με 6 εκ δικαιούχους (Δ), που με 300€ το μήνα, μας κάνουν κάπου 21δις ετησίως (6.000.000 Χ 300 Χ 12). Με δεδομένο ότι αυτά τα 21δις θα είναι τα μετα φόρων κέρδη και ο φορολογικός συντελεστής είναι - ας πούμε - 29%, τα συνολικά κέρδη των ελληνικών επιχειρήσεων πρέπει να ανέρχονται σε περίπου 30δις ετησίως. Τα 9δις τα πήραμε ήδη ως κράτος από τον φόρο 29% και πάμε να πάρουμε και τα υπόλοιπα 21δις.
Και για να δώσουμε αυτό το επίδομα των 300€, θα πρέπει να τα φορολογήσουμε τα υπόλοιπα αυτά 21δις στο 100% . . . ακόμα και το δεκαράκι του κακομοίρη του μικρομετόχου του ΟΠΑΠ. Απολύτως κανένας δεν θα πάρει μέρισμα και στα ταμεία των επιχειρήσεων δεν θα μείνει ούτε 1€ από τα κέρδη.
Εμάς όμως για λόγους ιδεολογικής ασκήσεως, μας ενδιαφέρει κατ’ αρχάς να λύσουμε την παρακάτω εξίσωση :
Γ = Δ * Ε * 12 (μήνες)
Όπου :
Γ = Σύνολο ετήσιων κερδών προς φορολόγηση. (Α * Χ%) + (Β * Ψ%) = Γ
Δ = Σύνολο δικαιούχων διανομής εισοδήματος από φορολόγηση της πλουτοκρατίας.
Ε = Μηνιαίο εισόδημα.
Τρία νουμεράκια είναι φίλοι μου. 3 ΑΠΛΑ, ΑΠΛΟΥΣΤΑΤΑ ΝΟΥΜΕΡΑΚΙΑ. Για να σας δω τι ακριβώς και ΠΟΣΑ πρέπει να πληρώσει η πλουτοκρατία. Άντε λοιπόν, βάλτε νούμερα. . . .ότι νομίζει ο καθένας. Το Γ ψάχνουμε, δηλαδή τα μετά φόρων καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων της χώρας. . . .και εν συνεχεία θα βρούμε εύκολα και τα προ φόρων τα Γ1.
Στο ΚΚΕ ( και ίσως και αλλού) το ξέρουν καλά το Γ1 και το Γ και γι’ αυτό και υιοθετούν το σύνθημα «Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία» . . . αλλά δεν μας το λένε.
Ενδιαφέρον θα είχε επίσης να μας πουν και το Χ% και Ψ% αντιστοίχως.
Καλή συνέχεια
2966.
Σημειώσεις :
Α) H άσκηση δεν είναι για ζαίους. Είναι φασιστική.
Β) Άλλη μέρα θα μας πει το ΚΚΕ τι θα κάνουμε και με τις ζημιές των επιχειρήσεων
2966
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου