31 Μαΐ 2016

Πιο λαμπερή και πιο… ευδόκιμη, η φετινή Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών

Η Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών 2016 άνοιξε τις "πύλες" της την Παρασκευή 27 Μαΐου, ενώ την επόμενη ημέρα 28 Μαΐου πραγματοποιήθηκαν τα επίσημα εγκαίνια της έκθεσης από τον Δήμαρχο Αχαρνών κ. Γιάννης Κασσαβό, τον Μητροπολίτη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα, τον υπουργό Περιβάλλοντος κ. Γιάννη Τσιρώνη, εκπροσώπων, του Ελληνικού Κοινοβουλίου, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των Σωμάτων Ασφαλείας, του Πρεσβευτή της Δημοκρατίας του Καζακστάν κ. Αλεξέι Βολκόφ και πλήθος κόσμου. 
       Στον σύντομο χαιρετισμό του, ο Δήμαρχος Αχαρνών κ. Γιάννης Κασσαβός αναφέρθηκε στους ιστορικούς δεσμούς του Δήμου Αχαρνών με την ανθοκαλλιέργεια και την ανθοπαραγωγή και τόνισε ιδιαίτερα τη μοναδική φυσική ομορφιά και τον αστείρευτο φυσικό πλούτο του Δήμου Αχαρνών. 
      Στην αναφορά του για την φετινή Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών δήλωσε: 
         "Η γιορτή του Περιβάλλοντος είναι και φέτος στις Αχαρνές. Είναι στην πλατεία Θρακομακεδόνων. Σε αυτόν τον ειδυλλιακό χώρο στους πρόποδες της Πάρνηθας. 
         Η Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών είναι φέτος πιο λαμπερή, πιο όμορφη και πιο… ευδόκιμη. Αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελούν εχέγγυο ότι η Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών θα καθιερωθεί σαν ένας θεσμός για τον Δήμο Αχαρνών. Ειδικά η φετινή Ανθοκομική Έκθεση των Αχαρνών είναι αφιερωμένη στα παιδιά περιλαμβάνοντας πλήθος εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων γι’ αυτά". Η Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών θα παραμείνει ανοιχτή μέχρι την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος στις 5 Ιουνίου 2016. 
        Παράλληλα στο θεατράκι της πλατείας Θρακομακεδόνων θα πραγματοποιούνται θεατρικές παραστάσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, μουσικοχορευτικές παραστάσεις, αθλητικές εκδηλώσεις, δημιουργική απασχόληση παιδιών, έκθεση βιβλίου και πολλά άλλα. 
      Τη λαμπερή τελετή των εγκαινίων, που παρουσίασε η Υπεύθυνη Τύπου του Δήμου Αχαρνών Κατερίνα Παπασταματίου, τίμησαν με την παρουσία τους: 
    ο υπουργός Περιβάλλοντος & Ενέργειας κ. Γιάννης Τσιρώνης. 
   Οι βουλευτές: κ. Ιωάννης Δέδες κ. Γεώργιος Βλάχος κ. Αθανάσιος Μπούρας 
     Εκ μέρους της Περιφέρεις Αττικής, ο Αντιπεριφερειάρχης Ανατολικής Αττικής κ. Πέτρος Φιλίππου και η Περιφερειακή Σύμβουλος κα Ιωάννα Τσούπρα. 
   Ο πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Αττικής (ΠΕΔΑ) και Δήμαρχος Νέας Ιωνίας κ. Ηρακλής Γκότσης. 
      Οι Δήμαρχοι: Αγίων Αναργύρων-Καματερού, κ. Νικόλαος Σαράντης Διονύσου, κ. Διονύσιος Ζαμάνης Κηφισιάς, κ. Γιώργος Θωμάκος Πεντέλης, κ. Δημήτρης Στεργίου Φυλής, κ. Χρήστος Παππούς. 
     ο Επιτελάρχης ΔΑΕ – Υποπτέραρχος (Ι) Μαρίνος Λούκος 
    Τιμώμενο πρόσωπο στη φετινή Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών ήταν ο πρέσβης της Δημοκρατίας του Καζακστάν κ. Αλεξέι Βολκόφ, ο οποίος κατέφθασε στην Ανθοκομική Έκθεση συνοδεία πολυπληθούς αντιπροσωπείας. 
     Την Ανθοκομική Έκθεση Αχαρνών τίμησαν με την παρουσία τους οι Αντιδήμαρχοι Αχαρνών: Παιδείας, Πολιτισμού, Αθλητισμού και Νέας Γενιάς κ. Ευστάθιος Τοπαλίδης, Οικονομικών κ. Θεόφιλος Αφουξενίδης , Διοικητικών Υπηρεσιών & Ανθρώπινου Δυναμικού και Θρακ/νων κ, Αναστάσιος Χίος, , Καθαριότητας και Ανακύκλωσης κ. Θεόδωρος Συρινίδης, Κοινωνικής Πολιτικής κ. Ελένη Σαχσανίδη, Τοπικής Ανάπτυξης και Εξυπηρέτησης του Πολίτη & Αχαρνών κ. Αντώνης Παλιούρας. 
         Επίσης ο πρόεδρος του ΣΥΝ.ΠΑ και Αντιδήμαρχος Φυλής κ. Δημήτρης Καμπόλης, o πρόεδρος της Δημοτικής Φροντίδας Αχαρνών κ. Γιώργος Δασκαλάκης, η πρόεδρος της ΔΗΚΕΑ κα Μαρία Ναυροζίδου, ο πρόεδρος του Κέντρου ΑμΕΑ ΑΡΩΓΗ κ. Νίκος Γκασούκας, ο πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής Α' βάθμιας Εκπαίδευσης κ. Κώστας Καρυδάκης, η πρόεδρος της Σχολικής Επιτροπής Β' βάθμιας Εκπαίδευσης κα Γεωργία Ευθυμιάδου, ο Δημοτικός Σύμβουλος και επικεφαλής δημοτικής παράταξης κ. Παναγιώτης Γρηγοριάδης, οι Δημοτικοί Σύμβουλοι, κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος και Ηλίας Ζητούνης, ο Διευθ/νων Σύμβουλος της Επενδυτικής Αχαρνών κ. Χαράλαμπος Ζάχαρης, η πρόεδρος της Τοπικής Ενότητας Αχαρνών κα Χρύσα Δουρίδα, Τοπικοί Σύμβουλοι Αχαρνών και Θρακ/νων καθώς και η Πρόεδρος της Τ.Ο. ΝΔ Αχαρνών – Θρακ/νων Γεωργία Βλάχου. 
      Τα εγκαίνια της Ανθοκομικής Έκθεσης Αχαρνών τίμησαν με την παρουσία τους ο πρώην Υπουργός και πρώην Δήμαρχος Αχαρνών κ. Ντίνος Βρεττός, ο πρώην Δήμαρχος Αχαρνών κ. Παναγιώτης Φωτιάδης.


     Η τελετή των εγκαινίων πραγματοποιήθηκε υπό τους ήχους της Φιλαρμονικής Ορχήστρας Αχαρνών, ενώ μετά τα το πέρας των εγκαινίων ακολουθήσε συναυλία της Δημοτικής Ορχήστρας Αχαρνών.
 

Χειροτονήθηκε ο Αρχιδιάκονος της Μητροπόλεως Ιλίου (ΦΩΤΟ)

Σε μία υπέρλαμπρη Θεία Λειτουργία, συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Ιλίου κ. Αθηναγόρου και Ηλιουπόλεως κ. Θεοδώρου, τελέσθηκε η εις πρεσβύτερον χειροτονία του Αρχιδιακόνου της Ι.Μ. Ιλίου.  
        Η χειροτονία τελέσθηκε στον Ι.Ν. Αγίας Βαρβάρας Ιλίου το πρωί του Σαββάτου 28 Μαΐου 2016. Ο π. Παναγιώτης Τσιλιβερδής υποδέχθηκε τους δεκάδες ιερείς και τους εκατοντάδες λαϊκούς που προσήλθαν να συμμετέχουν στη Θεία Λειτουργία. Μέσα σε έντονο κλίμα συγκίνησης, αμέσως μετά τον Χερουβικό ύμνο, όπως επιβάλει το τυπικό, εψάλει από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου το τροπάριο «Πάντα χορηγεί το Πνεύμα το Άγιον» και ξεκίνησε η χειροτονία με τις ομιλίες του χειροτονούμενου και την αντιφώνηση του κ. Αθηναγόρου. 
        Ο π. Παναγιώτης ευχαρίστησε όλους τους ανθρώπους που βρέθηκαν κοντά του και τον βοήθησαν να ζήσει όλες αυτές τις χαρές και ευλογίες που έχει ζήσει μέχρι σήμερα. Ιδιαιτέρως ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ιλίου κ. Αθηναγόρα που του έδωσε τη χαρά να είναι διάκονός του για σχεδόν 6 χρόνια, και διαπίστωσε πως κοντά του έμαθε πάρα πολλά. 
         Ο Σεβασμιώτατος εξήρε την προσφορά του π. Παναγιώτη και θυμήθηκε τις αμέτρητες φορές που ο π. Παναγιώτης λειτούργησε μαζί του, είτε εντός, είτε εκτός Μητροπόλεως, όπως επίσης και το γεγονός πως όλοι είχαν να πουν πάντοτε έναν καλό λόγο για τον Αρχιδιάκονο. 
      Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου απένειμε το οφίκιο του Σταυροφόρου Οικονόμου στον π. Παναγιώτη. 
       Ακολούθησε δεξίωση στην αίθουσα του Ιερού Ναού για όλους τους συγγενείς και τους φίλους του νέου πρεσβυτέρου της Ιεράς Μητροπόλεως Ιλίου, ο οποίος τοποθετείται στον Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Πετρουπόλεως.

30 Μαΐ 2016

Εθνικό σχολείο και όχι αριστερό τουβλοποιείο

Κλιμακούμενη μηδενιστική επίθεση από τον ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία! 
    Δεν θα κουραστώ να το λέω. Η κλιμακούμενη μηδενιστική επίθεση του ΣΥΡΙΖΑ στην Παιδεία, με τσιλιαδόρο τον σκυφτό πρόεδρο των Ανερμάτιστων Ελλήνων, είναι πολύ πιο επικίνδυνη για το έθνος και από τη φτώχεια. Όταν απαλλαγούμε από αυτήν τη μετασοβιετική κυβέρνηση, που λατρεύει τους φόρους κι έχει κύριο εργαλείο το κοινωνικό μίσος και τον φθόνο, όταν αφεθούν ελεύθερα η δημιουργικότητα και το δαιμόνιο του Έλληνα και νιώσει λίγη εμπιστοσύνη στο κράτος, δει παράδειγμα ηγεσίας και ανταποδοτικότητα στους κόπους και στις θυσίες του, τότε η κρίση θα είναι παρελθόν. Τώρα και να μας χάριζαν όλο το χρέος, σε 20 χρόνια πάλι με Μνημόνιο θα ξαναπαλεύαμε. 
      Τεμπέληδες άεργοι μιλούν για θυσίες των... άλλων. Φυγόστρατοι ή γκομενοφύλακες των επιτελείων και της εξέχουσας του Ντα Κάπο πουλάνε πατριωτισμό. Κηφήνες του δημοσίου Πρυτανείου, του κομματικού σωλήνα, των ΜΚΟ, των προγραμμάτων και των επιδοτήσεων, που δεν έχουν βγάλει μισό ευρώ στον ιδιωτικό τομέα, γόνοι που έχουν ζήσει μια ζωή κερασμένη από το σόι- τσιμπούρι στον σβέρκο των απλών πολιτών ή σαν παχιές μύγες στα σκατά της διαπλοκής πουλάνε «μεταρρύθμιση» και «νεοφιλελεύθερη» αυτορρύθμιση της αγοράς. Ζήσε πρώτα σύμφωνα με τις ιδέες σου, δούλεψε, φύλαξε την πατρίδα με τα όπλα κι ύστερα μίλα. 
         Όταν τη χώρα θα την κυβερνήσουν κανονικοί άνθρωποι, που θα έχουν τις βασικές αρετές της γενναιότητας, της αξιοπρέπειας και της λογικής, τότε θα δούμε πάλι την πατρίδα όρθια και τον λαό μας να ευημερεί. Όμως ο μηδενιστικός καρκίνος δεκαετιών, που κάνει συνεχείς μεταστάσεις στην Παιδεία και σε κάθε τομέα διαμόρφωσης προσωπικοτήτων και δημόσιου λόγου, είναι ένας ύπουλος εχθρός. Η οικογένεια, το εθνικό σχολείο, οι Ένοπλες Δυνάμεις (για τους άρρενες) και η Εκκλησία είναι οι χώροι όπου σφυρηλατούνται η εθνική αυτοσυνειδησία, η ιδιοπροσωπία μας, η διαχρονική ταυτότητα του Ελληνισμού. Ελλάδα και Ορθοδοξία είναι τα δύο αγκωνάρια του πανάρχαιου σπιτιού μας, με ιδέες, ήρωες και σύμβολα. 
        Το Σύνταγμά μας έχει προοίμιο, αυτό που θέλουν να καταργήσουν με την πρόταση τους για τη συνταγματική μεταρρύθμιση, μαζί με άλλα εξόχως μηδενιστικά κολωνακιώτικα, οι ποταμίσιοι επίδοξοι εταίροι του γόνου που κατοικοεδρεύει στην ηγεσία της Ν.Δ. «Εις το όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος» λένε στο προοίμιό τους όλα τα Συντάγματα του έθνους, από το πρώτο, που γράφτηκε με τα ντουφέκια ανάμεσα στα γόνατα και τις πάλη βαμμένη με αίμα, μέχρι το τελευταίο. Λένε επίσης ποια είναι η κρατούσα θρησκεία. Λέει επίσης το άρθρο 16 ότι σκοπός της Παιδείας είναι η εθνική, η ηθική και η θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Κάποιος να τους το γράψει ανάποδα στο κούτελο για να το διαβάζουν κάθε φορά που κοιτούν τα μούτρα τους στον καθρέφτη. Η ενοχική Δεξιά επέτρεψε αρχικά την εκτροπή από τη συνταγματική επιταγή. Λιάκοι και Φίληδες ασχημονούν πολιτικά οδηγώντας την στο τέρμα, δοκιμάζοντας κάθε τόσο την αντίδραση του λαού στα ράκη των ιδεοληψιών τους. 
        Σκοπός της Παιδείας είναι να παράγει Έλληνες, όχι απάτριδες, άθρησκους «αλληλέγγυους». Είμαστε κατά της ισοπεδωτικής «ισότητας». Είμαστε υπέρ των ίσων ευκαιριών και της ανάδειξης των καλλίτερων Ελλήνων μέσα από την αριστεία. Το συμφέρον του λαού και το Σύνταγμά του επιτάσσουν εθνικό σχολείο, που να ανατρέφει Ελληνόπουλα, κι όχι τουβλοποιείο αριστεριστών ανδράποδων. Η ΝΕΑ ΔΕΞΙΑ θέλει εθνικό σχολείο, εθνική Παιδεία. Αυτό είναι το συνταγματικά νόμιμο, το ηθικά επιβαλλόμενο, το ιστορικά αναγκαίο. 
       Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης

Πτώση 40% Στα Έσοδα Από Τα Εισιτήρια Στις Αστικές Συγκοινωνίες. Μαντέψτε ποιός θα καλύψει τα ελλείμματα...

Στο έλεος της τύχης τους έχουν αφεθεί οι αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας, καθώς τα έσοδα από εισιτήρια και κάρτες απεριορίστων διαδρομών μειώθηκαν κατά 40% το α’ δίμηνο του έτους, δεδομένου ότι δεν γίνονται έλεγχοι, ενώ οι ελλείψεις σε ανταλλακτικά και τα συνεχώς αυξανόμενα οικονομικά βάρη επιδεινώνουν το πρόβλημα των μέσων μεταφοράς. 
       Σύμφωνα με την εφημερίδα «Καθημερινή», τα στοιχεία θέλουν τις πωλήσεις των εισιτηρίων να πέφτουν συνεχώς, γεγονός το οποίο ερμηνεύεται ως μείωση των επιβιβάσεων ή σημαντική αύξηση της λαθρεπιβίβασης. Τα έσοδα από εισιτήρια και κάρτες απεριορίστων διαδρομών σημείωσαν «βουτιά» 40% το α΄ δίμηνο του έτους, σύμφωνα με τα στοιχεία των εργαζομένων των ΟΣΥ (Οδικές Συγκοινωνίες), που υποστηρίζουν ότι οι απώλειες της εταιρείας αγγίζουν τα 60 εκατ. ευρώ μέσα σε έξι μήνες λόγω της εκτεταμένης εισιτηριοδιαφυγής. Στις αρχές του 2016 πουλήθηκαν 68.000 κάρτες έναντι 109.000 καρτών την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. 
           Η δημοσιοποίηση των ονομάτων των ελεγκτών των ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες) σε ιστοσελίδα, που συνοδευόταν από έμμεση προτροπή άσκησης βίας εναντίον τους, και η αναγραφή απειλητικών μηνυμάτων έξω από τα σπίτια δύο γυναικών ελεγκτών αποτέλεσαν τις σταγόνες που ξεχείλισαν το ποτήρι. Οι έλεγχοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της πρωτεύουσας είχαν ατονήσει λόγω δυσλειτουργιών στο σώμα ελεγκτών, ενώ η κατάργηση των εθελοντών – ελεγκτών, χωρίς αντικατάστασή τους, άφησε τους συγκοινωνιακούς φορείς εκτεθειμένους στην εισιτηριοδιαφυγή. Την ίδια στιγμή, η ελεύθερη μετακίνηση των επιβατών κατά τη διάρκεια της επιβολής ελέγχων κεφαλαίων τον περασμένο Ιούλιο καλλιέργησε μια νοοτροπία ασυδοσίας μεταξύ των χρηστών για την αντιστροφή της οποίας δεν καταβλήθηκε η παραμικρή προσπάθεια, όπως επισημαίνουν συγκοινωνιολόγοι. 
       Analytis

29 Μαΐ 2016

Εάν επιλάθωμαί σου, Ιερουσαλήμ.

Ιωάννου Κ. Νεονάκη MD, MSc, PhD 
    Σήμερα 29 Μαΐου 2016, θα γευτούμε και πάλι την πίκρα του «Εάλω η Πόλις». Είναι όμως για μάς μια ευκαιρία αναστοχασμού και κάποιων ίσως απαραίτητων αφετηριακών σκέψεων αναφορικά με το ποιοί πραγματικά είμαστε και ποιά η σημερινή μας θέση. Οι Έλληνες και ειδικά οι Ορθόδοξοι, στις μέρες μας βρίσκονται σε μια δυσκολία διάκρισης εννοιών και προσδιορισμού ταυτοτήτων. Είναι μια κατάσταση δύσκολη, μια κατάσταση συγχύσεως, η οποία σαφώς αποδυναμώνει την προσωπική τους, εσωτερική, αλλά και τη συλλογική τους συνοχή. Είναι μια κρίση, η οποία ασφαλώς εμποδίζει το βηματισμό και τη δυναμική της πορείας τους, μπορεί όμως να αποτελέσει και ευκαιρία επαναπροσδιορισμού της νοηματοδότησης στη ζωή τους. 
         Καταρχάς ας ξεκαθαρίσομε λίγο τους όρους. Ποτέ δεν υπήρξε Βυζαντινή Αυτοκρατορία και ποτέ δεν υπήρξαν Βυζαντινοί. Υπήρξε η μία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, ή όπως την αποκαλούσε ο λαός, η Ρωμανία, και οι πολίτες αυτής της πολιτείας ήταν οι Ρωμαίοι, ή Ρωμηοί με κέντρο τους τη Νέα Ρώμη/Κωνσταντινούπολη. Ο όρος Βυζάντιο, με την τρέχουσα σημασία του, εισήχθη το 16ο αιώνα και επικράτησε μόλις τους τελευταίους 2-3 αιώνες λόγω αλλότριων σκοπιμοτήτων. Ο όρος Γραικός (Greek), καίτοι Ελληνικός, επικράτησε στη Δύση, με την τρέχουσα έννοιά του, μετά τον Καρλομάγνο λόγω αλλότριων σκοπιμοτήτων. Και τέλος, ο όρος Έλληνας, καίτοι και αυτός δικός μας και της δικής μας οικουμενικής παραδόσεως, επικράτησε με την τρέχουσα περιοριστική σημασία του μόλις τους τελευταίους 2-3 αιώνες μετά την κυριαρχία των ιδεών του διαφωτισμού, του έθνους-κράτους και του εθνοφυλετισμού. 
        Τι είναι λοιπόν ο σημερινός Έλληνας; Είναι ό,τι έχει απομείνει από το Ρωμηό, το φορέα δηλαδή του θεοκεντρικού (και όχι θεοκρατικού) ρωμαίικου πολιτισμού, του πολιτισμού της ασυγχύτου και αδιαιρέτου ενώσεως των ανθρώπων και του Θεού εν ενί σώματι, του εσχατολογικού πολιτισμού της ρωμηοσύνης, του πολιτισμού της μετανοίας και του ησυχασμού, του πολιτισμού των πολλών ανθρώπινων αμαρτιών και αστοχιών, του πολιτισμού όπως διαμορφώθηκε ιστορικά στην καθ’ ημάς Ανατολή με κέντρο τη Νέα Ρώμη κυρίως από την εποχή του Αγίου Μεγάλου Κωνσταντίνου μέχρι κυρίως το 19ο αιώνα, αλλά και μέχρι τις μέρες μας. 
         Ρωμηός. Ο πολίτης της Ρωμανίας. Μιας πατρίδας παράξενης, ασυνήθιστης, υπερβατικής. Μιας πατρίδας που δεν οριζόταν ποτέ από τα σύνορά της, που δεν την ενδιέφερε η εθνική καταγωγή των πολιτών της, που δεν έδινε σημασία στη γλώσσα που μιλούσαν. Αλλού ήταν ο άξονας της νοηματοδότησής της. Η Ρωμανία είχε την αυτοσυνειδησία της μίας και μοναδικής Χριστιανικής Πολιτείας επί της γής. Ήταν η συντεταγμένη προσπάθεια σαρκώσεως στην καθημερινή βιωτή του φωτός της Θεανθρωπίας. Τα σφάλματα και οι αστοχίες κατά τα ανθρώπινα ήταν απειράριθμα. Όμως η προσπάθεια έγινε και η μετάνοια υπήρχε και πάντα επαναπροσδιόριζε την πορεία. Μια πατρίδα με σκοπό και όραμα να σώσει όλο το ανθρώπινο. Μια πατρίδα οικουμενική. Μια πατρίδα με εσχατολογική προοπτική. 
         Και οι Ρωμηοί την αγαπούσαν πολύ την πατρίδα τους. Όλοι τους από τον τελευταίο πολίτη μέχρι τον αυτοκράτορα, Διγενείς Ακρίτες συνεχώς στις επάλξεις μέχρις εσχάτων. Νοηματοδοτούσαν τη ζωή τους και ήταν υπερήφανοι από το γεγονός ότι ήταν αναπόσπαστες ψηφίδες και μέλη άξια ενός υπέρχρονου σώματος σωτηρίας του ανθρώπινου γένους. Ο Ρωμηός θυσίαζε τον εαυτό του ως μαρτυρία φωτός για τους προγόνους του, τους συγκαιρινούς του και τους μέλλοντες ελθείν. Για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα, για τους ανθρώπους του κάθε αιώνα. Σήκωνε στους ώμους του τον κόσμο όλο. Αυτή ήταν η πατρίδα του και γι’ αυτήν την πατρίδα πολεμούσε αγέρωχα ο Ρωμηός. Γι’ αυτήν την πατρίδα θυσιαζόταν ευχαριστηριακά. 
         Και ήρθαν οι άνεμοι. Από όλες τις πλευρές. Κυρίως όμως εσπέριοι, ψυχροί και αδυσώπητοι. Ιδεολογίες ανούσιες, ιδεολογίες σκοταδισμού, ιδεολογίες διαχείρισης της φθοράς, ιδεολογίες φθορά. Και πάγωσε η καρδιά και συστάλθηκε ο νους. Και ήρθαν και οι πιέσεις. Πιέσεις τρομερές. Πιέσεις για πολλούς αιώνες. Πιέσεις που συνεχίζονται επιτεινόμενες μέχρι τις μέρες μας. Πιέσεις οικονομικές, στρατιωτικές, πολιτικές, κοινωνικές. Πιέσεις και εκβιασμοί. Να γίνομε σαν κι αυτούς ή να χαθούμε. Όχι να βρούμε το πρόσωπό μας και να απορρίψομε τα όποια αρνητικά μάς κατατρύχουν και να εκφράσομε την παράδοσή μας με σύγχρονους όρους, αλλά να χάσομε τελείως την ιδιοπροσωπία μας και να γίνομε όμοιοι με αυτούς, να κατανοούμε και να προσλαμβάνομε τον κόσμο, όπως αυτοί. Αλλιώς να γίνομε δούλοι, ή να σκορπίσομε, να χαθούμε. 
        Και πάνω από τα κεφάλια μας μάς έβαλαν και επιστάτες, κάποιους ελληνόφωνους διαχειριστές, δεξιά, μεσαιοχωρήτικα και αριστερά ενεργούμενα, ανιστόρητα, ανερμάτιστα, άγευστα φωτός να μάς οδηγήσουν εκ του ασφαλούς στον αφανισμό και την ανυπαρξία. Τι έχει απομείνει από τη ρωμηοσύνη μας; Ένα ελάχιστο. Ένα μικρό καντηλάκι που σιγοκαίει στα μύχια της καρδιάς μας, μια παράκληση στην εικόνα, μια φωνή στον κυκλοτερή χορό, ένα βλέμμα στο Κυριακάτικο τραπέζι, ένα αγκάλιασμα στο αντάμωμα και στο δάκρυ. Κυρίως στο δάκρυ. Γιατί τώρα πλέον μόνο κλαίμε. Τώρα καταλαβαίνομε και κλαίμε. «Επί των ποταμών Βαβυλώνος εκεί εκαθίσαμεν και εκλαύσαμεν, εν τω μνησθήναι ημάς της Σιών». 
         Τι είναι λοιπόν ο σημερινός Έλληνας; Ένας αιχμάλωτος, ένας δούλος. Αφού τον πίεσαν αφόρητα να ξεχάσει τον Πατέρα του και να ξεχάσει ποιός είναι, τώρα τον αλυσόδεσαν καλά, και τον περιφέρουν εμπαίζοντάς τον στους δρόμους της Βαβυλώνας της μεγάλης. Καταλαβαίνει πλέον και κλαίει. Και η μόνη του ελπίδα είναι ακριβώς αυτό το δάκρυ, αυτή η ανάμνηση, αυτό το μικρό καντηλάκι που σιγοκαίει στα μύχιά του. 
        Προ ημερών την Τρίτη 24 Μαΐου 2016 παραμονή της Μεσοπεντηκοστής διαβάσαμε καθαρά στις Εκκλησίες μας κατά τον Εσπερινό στο ανάγνωσμα: «Ότι πάντες οι λαοί πορεύσονται έκαστος την οδόν αυτού, ημείς δε πορευσόμεθα εν ονόματι Κυρίου Θεού ημών, εις τον αιώνα». Πιο καθαρά δεν μπορεί να ειπωθεί. Ας το διαβάσομε πάλι. Και ξανά και ξανά. Οι άλλοι ας πορευθούν όπως θέλουν. Εμείς όμως και Πατέρα έχομε, και σκοπό έχομε και το δρόμο μας ξέρομε. Στώμεν καλώς λοιπόν. Και το δάκρυ μας θα μάς βοηθήσει να ξαναβρούμε το πρόσωπό μας και θα μάς οδηγήσει στην ανάστασή μας. Τώρα το ξέρομε καλά πώς μόνο στη Σιών θα αναπαυθούμε. Αυτή είναι η πατρίδα μας και όχι η Βαβυλώνα. 
      Πηγή: Huffington Post

Τα κρυφά σημεία της Συνθήκης της Λισαβόνας για τον ευρωστρατό πυροδοτούν εντάσεις στην Βρετανία. Τι αναμένεται για την Ελλάδα

Η Βρετανίδα Υπουργός Άμυνας Penny MORDAUNT, δήλωσε καθαρά και ξάστερα ότι η Βρετανία θα αναγκαστεί να ενταχθεί στον υπό δημιουργία ευρωπαϊκό στρατό, αν δεν αποχωρήσει από την ΕΕ, αυξάνοντας τις πιθανότητες αρνητικής ψήφου των Βρετανών πολιτών στο επικείμενο δημοψήφισμα αναφέρει ο βρετανικός τύπος. 
          Η Βρετανίδα Υπουργός, αρμόδια για την αμυντική πολιτική της χώρας είναι το πρώτο μέλος της κυβέρνησης που επιβεβαιώνει ότι, αν το Ηνωμένο Βασίλειο παραμείνει υπό τον έλεγχο των Βρυξελλών θα αναγκαστεί να ενταχθεί σε έναν στρατό της ΕΕ, υπό γερμανική ενδεχομένως διοίκηση . 
          Η MORDAUNT έκανε την προειδοποίηση αυτή μετά από τις αποκαλύψεις της εφημερίδας Daily Express, στις οποίες αναφέρεται ότι η Συνθήκη της Λισαβόνας υποχρεώνει τη Βρετανία να συμμετάσχει στο στρατό της ΕΕ. 
        Προκύπτουν καθημερινά και άλλες περαιτέρω συγκλονιστικές αποκαλύψεις σε σχέση με το σχέδιο παραμονής της Βρετανίας στην ΕΕ και τις κρυφές υποχρεώσεις που υπάρχουν, σε μια προσπάθεια «κάποιων» να κρατήσουν αυτό το εφιαλτικό σενάριο κρυμμένο από τους Βρετανούς πολίτες. uiui-550799 
          Το έγγραφο της αμυντικής πολιτικής που καθορίζεται από την επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης προτείνει την εκ νέου οργάνωση ενός ευρωστρατού, ο οποίος θα «επιταχύνει» με την συμβολή του στην κοινή άμυνα και την ασφάλεια της ΕΕ . 
        Σύμφωνα με πληροφορίες από τις Βρυξέλλες τα σχέδια που προετοιμάζονται από την επικεφαλής της εξωτερικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης Federica Mogherini, και τα οποία θα τηρούνταν μυστικά μέχρι το δημοψήφισμα στις 23 Ιουνίου, ανέφεραν την διάλυση των εθνικών στρατών και την δημιουργία ενός ευρωπαϊκού . 
          Το έγγραφο καλεί την ΕΕ να δημιουργήσει τις νέες αυτές δομές άμυνας χρησιμοποιώντας τους μηχανισμούς που ορίστηκαν το 2009 με την υπογραφή της Συνθήκης της Λισαβόνας. 
          Οι νέες προτάσεις αναφέρονται σε μια «μόνιμη διαρθρωμένη αμυντική συνεργασία» με δυνάμεις αρχικά από μια ομάδα εννέα ή περισσότερων κρατών μελών της ΕΕ, για να προχωρήσουν τα σχέδια για την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Γενικού Επιτελείου. 
           Επομένως, η συμφωνία συγχώνευσης των Γερμανών με τους Ολλανδούς σε ξηρά και ναυτικό, αποτελεί τον κύριο πυρήνα μιας ενιαίας στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ. 
           Οι συνομιλίες είναι σε εξέλιξη για να συμπεριληφθούν οι Τσέχοι και σύμφωνα με τους όρους της Συνθήκης της Λισαβόνας, η οποία υπεγράφη το 2007 από τον Gordon Brown, η Βρετανία και η Γαλλία θα πρέπει να υποχρεωθούν να ενταχθούν στο στρατό της ΕΕ. 
         Μπορούμε να φανταστούμε τι αναμένεται για την τύχη των ελληνικών ένοπλων δυνάμεων, την τύχη της Ελλάδος ως ενιαίας χώρας (ακούσαμε παλαιά για την Ευρώπη των περιφερειών), και πολλά άλλα. 
          Η συνθήκη της Λισαβόνας ήταν η ταφόπλακα των εθνικών κρατών-εθνών και η αρχή της δημιουργία του Ευρωπαϊκού υπερκράτους. 
         Οι προφητείες μας όμως, μιλούν για διάλυση της ΕΕ, και σε λίγο καιρό αυτό θα το δούμε διότι πολύ απλά, οι τεράστιες ιδεολογικές και οικονομικές αντιθέσεις ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης παραμένουν βαθιές και κυρίως μεγάλες.

ΠΑΖΑΡΙ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΠΡΟΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ,ΜΕΛΗ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΒΑΡΥΜΠΟΠΗΣ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ ΠΑΖΑΡΙ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΙΟΥΝΙΟΥ ΑΠΟ ΤΙΣ 11πμ ΕΩΣ ΚΑΙ ΤΙΣ 7μμ ΣΤΟΝ ΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ (ΚΕΔΡΩΝ 11 ΒΑΡΥΜΠΟΠΗ). 
     ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΠΛΕΟΝ (ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΑ, ΠΑΙΔΙΚΑ , ΚΛΠ) ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΔΩΣΟΥΝ ΧΑΡΑ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΑ ΑΓΟΡΑΣΟΥΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΜΑΣ. ΤΗΛ. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210-8169431

ΣΥΡΙΖΑ: Αναζητούνται ανόητοι ταξικοί εχθροί - επενδυτές

Είναι γνωστή η φράση που αποδίδεται στον Λένιν (πιθανότατα ποτέ δεν την είπε), για τους καπιταλιστές που θα μας πουλήσουν το σκοινί με το οποίο θα τους κρεμάσουμε. Αυτή τη φράση προφανώς είχε στο νου του ο κ. Κυρίτσης όταν τις προάλλες με κυνισμό εξήγησε την πραγματική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ περί «ταξικών εχθρών» που θα πληρώσουν. Πολιτική που για να είμαστε ειλικρινείς δεν χρειαζόταν η ευγλωττία του κ. Κυρίτση για να την αντιληφθούν οι πάντες. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δημοσίως επικηρύξει ως ταξικούς εχθρούς τους επιχειρηματίες, τους ελεύθερους επαγγελματίες, τους επιστήμονες (ιδίως τις εγκληματικές εξ αυτών φυσιογνωμίες που φορούν γραβάτα) και όσους εργαζόμενους έχουν το θράσος να βγάζουν πάνω από 20 χιλιάδες ευρώ στον ιδιωτικό τομέα. Κι όλες οι πολιτικές του -ασφαλιστικό, φορολογικό, φόροι ακινήτων κ.λπ.- έχουν ένα μόνο στόχο. Την οικονομική εξόντωση του «ταξικού εχθρού». 
          Η χρησιμότητα της (υποτιθέμενης) φράσης του Λένιν είναι ότι εξηγεί το λογικό παράδοξο που προκύπτει από το γεγονός ότι την ίδια ώρα ο κ. Τσίπρας και οι άλλοι ΣΥΡΙΖΟ - αξιωματούχοι προσκαλούν τους επιχειρηματίες-ταξικούς εχθρούς να επενδύσουν. Θεωρούν προφανώς -άλλη μια υποτιθέμενη φράση του Λένιν αυτή- ότι μεταξύ των «ταξικών εχθρών» αφθονούν οι «χρήσιμοι ηλίθιοι», που αντί να βλέπουν τι κάνει ο κ. Τσίπρας, θα πιστέψουν, μετά από εκατό καντάρια ψέματα, τις υποσχέσεις του. 
          Υπάρχουν άραγε τόσοι ανόητοι «ταξικοί εχθροί»; Η εμπειρία των γνήσιων λενινιστικών καθεστώτων δείχνει ότι αποτελούν -δυστυχώς για τους διαφόρους Τσίπρες και Κυρίτσηδες- πολύ σπάνιο είδος. Ακόμα κι οι καπιταλιστές που «πούλησαν σκοινί στον Λένιν» είναι βέβαιο ότι δεν το έκαναν επί πιστώσει. Όπως είναι βέβαιο ότι ποτέ δεν έφτιαξαν εργοστάσια κατασκευής σκοινιών στη Σοβιετική Ρωσία. Η επενδυτική πραγματικότητα είναι απλή. Επενδύσεις γίνονται όταν τα κέρδη, μετά τους φόρους και αφού ληφθούν υπόψη όλοι οι κίνδυνοι και οι αβεβαιότητες -πολιτικές κι επιχειρηματικές- αξίζουν τον κόπο. Όταν οι φόροι είναι εξουθενωτικοί και οι κίνδυνοι τεράστιοι, τότε γίνονται επενδύσεις μόνο εκεί που τα κέρδη είναι τόσο μεγάλα ώστε ό,τι κι αν συμβεί οι «ταξικοί εχθροί» να βγάζουν λεφτά. 
         Οι περιπτώσεις αυτές είναι πάντα λίγες και κατά κύριο λόγο αφορούν τα «ταξικά φιλαράκια». Εκείνους δηλαδή που αναζητούν όχι μια σοβαρή χώρα να επενδύσουν αλλά βολικούς τρόπους για να βγάλουν εύκολο και γρήγορο χρήμα επωφελούμενοι από λυκοφιλίες και διασυνδέσεις. Από την κατηγορία αυτή «επενδυτών» η Ελλάδα δεν είχε ποτέ έλλειψη και η συμπεριφορά της σημερινής κυβέρνησης δείχνει ότι δεν θα μας λείψουν ούτε στην παρούσα φάση. Για τις κανονικές επενδύσεις όμως, που δεν έχουν στόχο απλώς να αλλάξουν χέρια αξίες σε σκοτωμένες τιμές, αλλά αφορούν την πραγματική οικονομία και μπορούν να δημιουργήσουν τις εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας που χρειαζόμαστε, απαιτούνται «ταξικοί εχθροί». Κι αυτοί μπορεί να μην έχουν την πολεμοχαρή διάθεση του κ. Κυρίτση και των συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά παρά τα όσα αλαζονικά νομίζουν οι διάφοροι Συριζαίοι, δεν έχουν προσλάβει Καρανίκες ως συμβούλους επιχειρηματικής στρατηγικής, δεν θεωρούν τα γραφεία γαλέρες και τις καριέρες χολέρες και δεν σπεύδουν να βάζουν τα χρήματά τους σε χώρες οι κυβερνήσεις των οποίων τους αντιμετωπίζουν ως «χρήσιμους ηλίθιους». 
       Θόδωρος Σκυλακάκης 
      Προέδρος της Δράσης

27 Μαΐ 2016

Βενιζέλος-Μπακογιάννη: Να σταματήσει να εφαρμόζεται η Σαρία στους μουσουλμάνους της Θράκης

Σ.Σ. Σωστότατη θέση από πολιτικούς πού δέν μάς έχουν συνηθίσει σέ πατριωτικές απόψεις.
       Δύο πρώην υπουργοί Εξωτερικών, η Ντόρα Μπακογιάννη και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, συμφώνησαν απόψε, ότι θα πρέπει να σταματήσει να εφαρμόζεται ο ισλαμικός νομός, η Σαρία, στους Έλληνες πολίτες, μουσουλμάνους το θρήσκευμα, που ζουν στην Θράκη μιλώντας στο συνέδριο με θέμα "Δίκαιο και Θρησκεία στην Ελλάδα" που διοργάνωσε το Ινστιτούτο για τη Μεσόγειο του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (ΕPLO) . 
       Και αυτό, όπως επεσήμαναν οι δύο πρώην υπουργοί, γιατί το επιβάλλει το Σύνταγμα αλλά και η Ευρωπαϊκή Σύμβαση των δικαιωμάτων του ανθρώπου. 
      Η βουλευτής της ΝΔ, Ντόρα Μπακογιάννη, ήταν σαφέστατη στο ζήτημα. "Είμαστε το μοναδικό κράτος στον δυτικό κόσμο που εφαρμόζεται για ένα μέρος του πληθυσμού της η σαρία" επισήμανε και προσέθεσε πως "πρόκειται για έναν αναχρονιστικό θεσμό". 
      Προέχει η προστασία των ελευθεριών των Ελλήνων πολιτών και ιδίως των γυναικών, ανέφερε η κ Μπακογιάννη η οποία πάντως παραδέχτηκε ότι "δεν πρόκειται για ένα πολιτικά εύκολο θέμα και γι αυτό θα πρέπει να συμφωνήσουν όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα". 
       Είναι όμως, είπε, μια απόφαση που πρέπει να πάρουμε γρήγορα και θα είναι "ένα μεγάλο βήμα προόδου για τις νέες γενιές των Ελλήνων μουσουλμάνων της Θράκης". 
         Μάλιστα η κ Μπακογιάννη επισήμανε πως ακόμα και η ίδια η Τουρκία, που αντιδρά σε σχετικές ελληνικές προθέσεις, έχει καταργήσει την σαρία. 
      Ο Ευάγγελος Βενιζέλος ανέφερε ανάμεσα στα άλλα πως είναι πολύ σημαντικό να αντιμετωπίσουμε το θέμα της σαρίας με την λογική της εφαρμογής του Συντάγματος και της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Αναρωτήθηκε μάλιστα, γιατί ο Άρειος Πάγος, δεν εφαρμόζει και το Σύνταγμα και την Σύμβαση στο θέμα αυτό. 
       Ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης αφού αναφέρθηκε στις διεθνείς και Ευρωπαϊκές συνθήκες επισήμανε ότι δεν μπορείς να αναγκάσεις ακόμα και έναν μουσουλμάνο πολίτη να δεχθεί την εφαρμογή του θρησκευτικού αυτού νόμου, αν δεν το θέλει. 
       Πάντως ο πρώην υπουργός, έβαλε και μια ακόμη διάσταση στο θέμα, που έχει προκύψει, από την συνθήκη της Λωζάννης. Πως θα πρέπει να δούμε το θέμα συνολικά, γιατί η μη εφαρμογή του κομματιού που αφορά την σαρία, θα μπορούσε να θεωρηθεί και συνολική μη εφαρμογή της συνθήκης. Και γι αυτό, τόνισε θα πρέπει "να κάνουμε συνολικό υπολογισμό τι χάνουμε και τι κερδίζουμε" από μια τέτοια εξέλιξη. 
      Την συζήτηση των δύο υπουργών, που έγινε στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (ΕPLO) στην Πλάκα, συντόνισε ο πρέσβης Σωτήρης Βαρουξάκης, διευθυντής του Ινστιτούτου για την Μεσόγειο 
       Στο συνέδριο, με γενικό τίτλο "Δίκαιο και Θρησκεία στη Μεσόγειο", που οργάνωσε το Ινστιτούτο για την Μεσόγειο, μέλος του ΕPLO, σε συνεργασία με το Μεσογειακό Εργαστήριο Δημοσίου Δικαίου ( Laboratoire Méditerranéen de Droit Public –LMDP) μίλησαν ο καθηγητής Σπ. Ι. Φλογαΐτης, διευθυντής Ευρωπαϊκού Οργανισμού Δημοσίου Δικαίου (ΕPLO), ο Ν. Σακελλαρίου, πρόεδρος του Συμβουλίου Επικρατείας και ο καθηγητής Μάθιου Τουζέλ-Ντιβίνα, από το Πανεπιστήμιο της Τουλούζης. 
       Ακολούθησαν δύο πάνελ συζητήσεων: 
    Α) Η Θρησκεία στον Μεσογειακό Χώρο, που συντόνισε ο αντιπρόεδρος του Συμβούλιου Επικρατείας Ιωάννης Γράβαρης, με ομιλητές τον καθηγητή Dr. Refaat al-Said, τέως μέλος Γερουσίας της Αιγύπτου, επίτιμο πρόεδρο του κόμματος TAGAMMU, την καθηγήτρια Ελίνα Μουσταΐρα, (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών) και τον αν. καθηγητή Παναγιώτη Μαντζούφα (Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) 
       Β) Δίκαιο και Θρησκεία στην Ελλάδα: Η Νομική Διάσταση με συντονίστρια την καθηγήτρια Σταυρούλα Κτιστάκη, πάρεδρο του Συμβουλίου Επικρατείας και ομιλητές την καθηγήτρια Ισμήνη Κριάρη, πρύτανη Παντείου Πανεπιστημίου, την Γεωργία Σακάλογλου, εφέτη (Εφετείο Θράκης) και τον Kυριάκο Νικολάου-Πατραγά, εντεταλμένο Διδασκαλίας Ισλαμικού Δικαίου ( Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών). 
       Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Άκου να δεις τι έγινε τα τελευταία 40 χρόνια

Η χώρα ερχόταν από μια περίοδο όπου ενώ όλοι οι άλλοι έκλειναν τις πληγές του Β' Παγκόσμιου Πολέμου, εμείς κάναμε Εμφύλιο και Χούντα. Οι επί δεκαετίες καταπιεσμένοι κεντροαριστεροί κάθε είδους έψαχναν να αναπνεύσουν λίγο αέρα. Και τότε: 
      Ήρθε ο Ανδρέας, με τα ζιβάγκο, την πίπα, τον Καντάφι και την χοντρή αεροσυνοδό. Ωραίος τύπος. 
     Μαζί του ήρθαν και τα λεφτά της ΕΟΚ. 
    Κι αντί να πάμε από την επιβολή του Δεξιού σε ένα κράτος ίσων ευκαιριών και αξιοκρατίας, ο Μεγάλος μας οδήγησε στην απόλυτη ασυδοσία του Αριστερού Σοσιαλιστή. 
     Κι έτσι μπουκάραμε όλοι στο Δημόσιο. Πέσαμε με τα μούτρα στα κρατικά λεφτά. Πιάσαμε όλες τις καρέκλες κι αρχίσαμε να τρώμε. 
    Για να μην νιώθουμε καταπιεσμένοι πλέον φτιάξαμε και μια μονιμότητα και ένα άσυλο, κι έτσι αρχίσαμε να κάνουμε ότι μας καπνίσει χωρίς κανένα κόστος. 
     Τότε είναι που γιγαντώθηκε η νοοτροπία του δικού μας παιδιού. Ηλίθιος ο Νικολάκης αλλά είναι δικό μας παιδί κύριε βουλευτά. Κάπου να τον βολέψουμε. Κι έτσι ο Νικολάκης από την Κάτω Τραχανοπλαγιά έπαιρνε γραφείο και σφραγίδα Ελεγκτού Δευτεροβάθμιας Υγείας, ενώ στην πράξη μόνο να αρμέγει γελάδες ήξερε. Έλα μωρέ, θα μάθει. 
      Κάναμε και τους φοιτητές γενικούς κουμανταδόρους στα Πανεπιστήμια για να τους έχουμε δικούς μας, ενώ δώσαμε και υπερεξουσίες στους συνδικαλιστές. 
     Κάπως έτσι βγάλαμε την πρώτη 8ετία, μέχρι που έκανε τη μαλακία ο Κοσκωτάς και μπλέξαμε. Τελικά τη λέζα την πλήρωσε ο κακομοίρης ο Κουτσόγιωργας που μας άφησε χρόνους και ο Τσοβόλας που του είχαμε πει να τα δώσει όλα κι ο άνθρωπος τα έδωσε. Εμείς βγήκαμε λάδι. 
      Και σε τρία χρόνια νάσου πάλι στο μπαλκόνι να χαιρετάμε, αυτή τη φορά επισήμως με την χοντρούλα να μας ταΐζει πάστα σοκολατίνα. 
     Αλλά τότε είχαμε ψιλοπάρει χαμπάρι πως κάτι δεν πήγαινε καλά με τον Σοσιαλισμό και μαζευτήκαμε λίγο. Ήταν κι οι άλλοι "πεθαμένοι" και δεν είχαμε λόγο να υποσχόμαστε πολλά. Τον Έβερτ τον τρώγαμε για πρωινό. 
      Αλλά ο Θεός μας την είχε φυλαγμένη, και νάσου τα Ωνάσεια και νάσου τα κλάματα και νάσου οι παλαϊκές κηδείες. 
      Κι ήρθε ο Σημίτης. Που τόνε βρήκαμε αυτόνε τον κακομοίρη μονολογούσε ο αγνός Πασόκος στο καφενείο που είχε συνηθίσει σε μαγκιές και ζεϊμπέκικα και γκομενιλίκια. 
     Αλλά ο "Κινέζος" έβαλε λίγη τάξη, σε έβαλε στο ευρώ, σου ετοίμασε και ένα σωρό έργα που τα έλεγες μακέτες. 
      Τού κατσε βέβαια και αυτού το ριμάδι το Χρηματιστήριο και έμπλεξε. Να σου πει να μην παίξεις, θα τον βρίζανε πως ρίχνει την χρηματαγορά. Είπε κι αυτός παίξτε ρε σύντροφοι. Πάρτο κάτω το οικοπεδάκι στο Ντράφι. 
       Κι αφού είχες πήξει στο δημόσιο μεροκάματο και είχες ξεκοκκαλήσει κάθε ευρωπαϊκή επιδότηση σε μπουζούκια και γκόμενες της Εθνικής Οδού, λες δεν παίζω και λίγο Καραμανλή να σουλουπωθούμε;
      Τον πέρασες για δεξιό, αλλά ο τύπος ήταν η χοντρή έκδοση του Σοσιαλισμού. Προσέλαβε όποιον μιλούσε Ελληνικά στο δημόσιο, δανείστηκε χωρίς αύριο, έκανε και λίγο τον καουμπόι πάνω από τις φωτιές και την κατάλληλη ώρα την έκανε με ελαφρά. 
       Και νάσου ο Γιώργης να σου μαθαίνει τι θα πει μνημόνιο. 
      Ο Αντώνης όμως ήθελε την καρέκλα του κι έτσι σου πούλησε Ζάππεια. Κι εσύ τα αγόρασες. 
      Και μετά φεσώθηκες κι άλλο μνημόνιο. Κι αντί να το εφαρμόσεις, εσύ άκουσες τον Τσίπρα που σου πούλησε νταούλια και ζουρνάδες μαζί με κάτι αναρχοαυτόνομους γιαγκούλες βγαλμένους από τα μεζεδοπωλεία των φοιτητικών παρατάξεων. 
      Και τώρα βρίζεις τον Τσίπρα που σε κορόιδεψε. 
     Κι όσο βρίζεις τίποτα δεν αλλάζει. Κι ακόμα μνημόνιο δεν έχει εφαρμοστεί. Κι όσο δεν εφαρμόζεται κάθεσαι και αναρωτιέσαι τι διάολο πάει στραβά. 
     Τι να πάει ρε σύντροφε;
     Τον λαϊκισμό της ΠΑΣΟΚ-άρας του Αντρέα πληρώνεις ακόμα και δεν το έχεις πάρει χαμπάρι. Στον έμαθε πριν σαράντα χρόνια κι από τότε μέχρι σήμερα αυτόν σου πουλάνε όλοι οι επόμενοι. Κι εσύ τον αγοράζεις στα τυφλά. 
      Ε, αφού εσύ αγοράζεις, αυτοί πουλάνε. 
    Άσε ρε πατριώτη, είσαι άξιος της μοίρας σου. Αφού είσαι φτιαγμένος για να πήζεις τυρί και να μαζεύεις ελιές, τι τις ήθελες τις Ευρώπες και τα κονδύλια και τα μεγαλεία. 
     Τα μεταξωτά βρακιά θέλουν και επιδέξιους κώλους μωρ' αδερφέ μου. 
  Αλέξανδρος Παπαδόπουλος
  melgia.com

Η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς σε 10 καθημερινά παραδείγματα

Ακούμε συχνά για την ιδεολογική κυριαρχία/ ηγεμονία της Αριστεράς. Τι ακριβώς είναι; Σε τι βαθμό ισχύει; Υπάρχουν παραδείγματα που την αποδεικνύουν; Στο άρθρο αυτό παρατίθενται 10 απλά και καθημερινά παραδείγματα, ατάκες και συμπεριφορές που επιβεβαιώνουν ότι η Αριστερά κατέχει πράγματι την ιδεολογική κυριαρχία στη χώρα. Ότι δηλαδή, ο δημόσιος διάλογος στην Ελλάδα ελέγχεται στο μεγαλύτερο μέρος του από την Αριστερά, της οποίας η κοσμοθεωρία θεωρείται κοινώς αποδεκτή ακόμη κι από πολλούς που δεν αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί- σαν να κουβαλάν την κοσμοθεωρία αυτή στις «εργοστασιακές τους ρυθμίσεις». Πάμε να τα δούμε ένα- ένα: 
       1) «Αυτό/η/ο δεν είναι η πραγματική Αριστερά» 
         Ατάκα που ξεστομίζεται συχνά ακόμη και από δεξιούς, κάθε φορά που κάποιος που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, τα θαλασσώνει. Η ατάκα αυτή κατά βάθος υποδηλώνει ότι η Αριστερά είναι μια ανώτερη ιδεολογία, ένα μυστικό που διαθέτουν μόνο πάνσοφοι θιβετιανοί μοναχοί, καθώς η παραδοσιακά καταστροφική επίδρασή της, «δεν είναι Αριστερά»! Παραδείγματα: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι Αριστερά γιατί έγινε νεοφιλελεύθερος. Ο Στάλιν δεν είναι Αριστερά, είναι φονιάς εκατομμυρίων αθώων. Οι αναρχικοί που τα σπάνε δεν είναι Αριστερά, είναι βάνδαλοι χωρίς ιδεολογία. Και πάει λέγοντας. 
      2) «Αριστερά σημαίνει κοινωνική δικαιοσύνη/ ισότητα/ ανθρωπισμός» 
       Σε αντίθεση με κάθε άλλη ιδεολογία η οποία κρίνεται πολιτικά, η Αριστερά κρίνεται στην Ελλάδα ηθικά. Ο «ιδεολογικός ρατσισμός», σύμπτωμα της σαρανταετούς ηγεμονίας, αποτιμά την Αριστερά όχι στη βάση πολιτικών θέσεων, άλλα άυλων κι υπερβατικών ηθικών αξιωμάτων, λες και οι υπόλοιπες ιδεολογίες θέλουν ας πούμε κοινωνική αδικία, βαρβαρότητα και απανθρωπιά. 
         3) «Οι άνθρωποι είναι πάνω από τα νούμερα» 
        Παραδοξότητα η οποία συνήθως εκφέρεται από ανθρώπους που αποτελούν οι ίδιοι νούμερα. Απότοκο μιας αντίληψης που λέει ότι «οι αριθμοί είναι νεοφιλελευθερισμός», αγνοεί πχ ότι έλλειμμα 15% σημαίνει υπερχρέωση της χώρας ή περικοπές, ότι δεν βρέχει λεφτά, ότι το κράτος πρόνοιας υπάρχει στο βαθμό που υπάρχουν έσοδα προερχόμενα από την παραγωγικότητα της οικονομίας, ότι κατάρρευση του τραπεζικού τομέα σημαίνει εξαϋλωση καταθέσεων των πολιτών κ.ο.κ. 
          4) «Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές των Μνημονίων…» 
         Αναλύθηκε στο ακριβώς προηγούμενο άρθρο. Η χώρα που κατηγορείται για υπερβολική απελευθέρωση της οικονομίας, είναι η τελευταία χώρα της Δύσης σε οικονομική ελευθερία, μόλις 30 θέσεις πάνω από την τελευταία Βόρεια Κορέα. 
         5) «Δεν συμφωνώ με τον Τσε Γκεβάρα, αλλά τον σέβομαι γιατί ήταν επαναστάτης» 
         Ο σεβάσμιος αυτός επαναστάτης, λατρεύεται στην ημισοσιαλιστική Ελλάδα, παρά το ότι αποτελούσε συνεπή εχθρό της ελευθερίας, της δημοκρατίας, των ομοφυλοφίλων κ.ο.κ., με ατάκες ακραίου μίσους και ολοκληρωτισμού που θυμίζουν ναζιστή. Ενδεικτικά: «Οι νέοι πρέπει να μάθουν να σκέφτονται σαν μάζα. Είναι εγκληματικό να σκέφτεσαι σαν μονάδα» ή «πρέπει να δώσουμε ένα τέλος στις εφημερίδες. Η επανάσταση δεν μπορεί να ολοκληρωθεί με ελευθερία του τύπου». 
         6) Ανοχή στα παραληρηματικά ρατσιστικά ξεσπάσματα εξεχουσών περσόνων της Αριστεράς 
          Τι κι αν η Έλενα Ακρίτα μιλά για πειράματα σε ανθρώπους, τι κι αν ο Βαξεβάνης κάνει ομοφοβικά αστειάκια, τι κι αν ο Λάκης Λαζόπουλος συνδέει την αναπηρία με την παράνοια εξαιτίας της καθήλωσης σε μια καρέκλα- η Αριστερά παραμένει αμόλυντη! Άλλωστε «αυτοί δεν είναι αριστεροί» (βλ. κατηγορία 1), κάτι το οποίο δεν θα ίσχυε αν τις ίδιες δηλώσεις έκαναν δημοφιλείς προσωπικότητες της Δεξιάς. Εκεί, το μίσος και ο ρατσισμός θα ήταν «προϊόν μιας βάρβαρης ιδεολογίας» κι όχι φυσικά «μια ατυχής δήλωση που δεν πρέπει να γενικεύεται». 
        7) Αντιμετώπιση της βίας ενός αριστερού σε σχέση με αυτή ενός φασίστα 
         Όταν η Χρυσή Αυγή διέλυσε τους πάγκους των μεταναστών, σύσσωμη η ελληνική κοινωνία (πλην των φασιστών) κατέκρινε τη βίαιη αυτοδικία του πεζοδρομίου. Όταν οι συνδικαλιστές έσπαγαν στο ξύλο καταναλωτές που πήγαιναν να ψωνίσουν στα ανοικτά καταστήματα την Κυριακή ή όταν αριστεροί φοιτητές τραμπούκιζαν καθηγητές πανεπιστημίου πετώντας σκουπίδια στα γραφεία τους, η παράνομη μεν πράξη ήταν αποτέλεσμα οργής με δίκαια αιτήματα. 
          8) Αριστερά και Δημοκρατία είναι έννοιες ταυτόσημες 
         Στην Ελλάδα επικρατεί η αντίληψη ότι αν είσαι Αριστερός είσαι αυτομάτως και δημοκράτης. Τι κι αν η ιστορική εμπειρία του σοσιαλισμού έχει δείξει το αντίθετο, τι κι αν ο εμφύλιος ήταν ένοπλη απόπειρα ανατροπής του πολιτεύματος, Αριστερά και Δημοκρατία είναι το ένα και το αυτό. Πάλι καλά που ήρθε ο ΣΥΡΙΖΑ και η πρωτοφανής προσπάθεια ελέγχου και φίμωσης των ΜΜΕ, αρχίζει να κλυδωνίζει αυτή την τόσο βολική αλήθεια. 
         9) Σχολική εκπαίδευση 
       Η σχολική εκπαίδευση έχει έναν προσανατολισμό απόλυτα εναρμονισμένο με το newspeak της Αριστεράς, κάτι που εύκολα διακρίνεται στο μάθημα της λυκειακής έκθεσης. Κάθε μαθητής οποιουδήποτε ελληνικού σχολείου, θα θυμάται ότι η πρώτη λύση σε κάθε πρόβλημα είναι το «κράτος», ότι το «άτομο», το «ιδιωτικό», το «κέρδος» και τα «συμφέροντα» είναι λέξεις αρνητικές, κι ότι ο ανταγωνισμός, η αριστεία και η αξιολόγηση ήταν έννοιες που έπρεπε να αναφέρονται με μέτρο, χωρίς ιδιαίτερη έμφαση κι επιμονή. Η σχολική εκπαίδευση συνδράμει στην διαμόρφωση της ακριβώς παρακάτω κατηγορίας. 
           10) Ποινικοποίηση λέξεων 
           Μπορείς άνετα να πεις ότι αυτός που επιβαίνει λαθραία είναι λαθρεπιβάτης, ότι αυτός που εμπορεύεται λαθραία είναι λαθρέμπορος, αλλά είναι ισοδύναμο του φασισμού να πεις λαθρομετανάστη αυτόν που μεταναστεύει λαθραία. Παρά την ετυμολογική ανάλυση που αποδεικνύει ότι το «λαθραίος» προσδιορίζει την μετανάστευση κι όχι την ανθρώπινη ύπαρξη, η γλωσσική ηγεμονία της Αριστεράς επιβάλλει τους όρους της. Στην ίδια κλίμακα, λέξεις όπως «κεφάλαιο», «πολυεθνικές», «πλούτος», «ιδιωτικοποίηση», «δημόσια τάξη», «πατρίδα», «καταστολή» θεωρούνται αρνητικές, και πρέπει να εμφανίζονται σε παραλλαγές, πχ «στόχος μας είναι η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με κοινωνικό πρόσημο» ή «η καταστολή πρέπει να χρησιμοποιείται ως έσχατη λύση, το βάρος πρέπει να δοθεί στην παιδεία». 
     Νταγγίνης Μιχάλης Φοιτητής Νομικής στο ΑΠΘ και συνιδρυτής του Μοντέλου Βουλής των Ελλήνων (www.mve.gr) που διοργανώνεται ετησίως στο Ελληνικό Κοινοβούλιο 
      marketnews

26 Μαΐ 2016

Πούτιν: Οι πνευματικές δυνάμεις, η πίστη, ο πατριωτισμός βοηθούσαν τους λαούς μας να ξεπεράσουν τις δύσκολες δοκιμασίες

Μία μέρα πριν την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Πούτιν γράφει άρθρο στην "Καθημερινή". 
 Αναλυτικά: 
  Την παραμονή της επίσκεψής μου στην Αθήνα, θα ήθελα να μοιραστώ με τους αναγνώστες της«Καθημερινής», μιας από τις πιο δημοφιλείς και έγκυρες ελληνικές εφημερίδες, μερικές σκέψεις μου για την περαιτέρω ανάπτυξη των εταιρικών σχέσεων μεταξύ της Ρωσίας και της Ελλάδας, καθώς και για την κατάσταση που επικρατεί στην ευρωπαϊκή ήπειρο γενικότερα. 
      Εκτιμούμε τις μακραίωνες παραδόσεις φιλίας που έχουν διαμορφωθεί μεταξύ των λαών μας. Οι κοινές πολιτισμικές αξίες, ο ορθόδοξος πολιτισμός και η ειλικρινής αμοιβαία συμπάθεια αποτελούν στέρεα θεμέλια της συνεργασίας μας. Ένα λαμπρό παράδειγμα για το πόσο στενά συνδέονται οι τύχες των λαών μας είναι ο βίος του Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος κατά τον 19ο αιώνα διετέλεσε υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας και στη συνέχεια κυβερνήτης του ελληνικού κράτους. 
        Κατά το τρέχον έτος, ιδιαίτερη σημασία θα έχουν οι εορτασμοί της χιλιετούς παρουσίας Ρώσων μοναχών στο Άγιον Όρος. Σε πολύ διαφορετικές ιστορικές εποχές, οι πνευματικές δυνάμεις, η πίστη, ο πατριωτισμός βοηθούσαν τους λαούς μας να ξεπεράσουν τις δύσκολες δοκιμασίες και να διατηρήσουν την ταυτότητά τους. 
        Κάθε χρόνο τη χώρα σας επισκέπτονται εκατοντάδες χιλιάδες Ρώσοι τουρίστες. Απολαμβάνουν τις όμορφες ελληνικές παραλίες, γνωρίζουν από κοντά την πλούσια κληρονομιά της αρχαίας Ελλάδας και τα θρυλικά αρχιτεκτονικά μνημεία της. Ο τουρισμός συμβάλλει σημαντικά στην οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας, καθώς και στη διεύρυνση των άμεσων ανθρώπινων επαφών, στην ενίσχυση της εμπιστοσύνης και της φιλίας μεταξύ των πολιτών μας. 
        Ξέρω ότι οι Έλληνες διατηρούν καλά στη μνήμη τους τον ρόλο-κλειδί της Ρωσίας στην ανεξαρτητοποίηση της χώρας σας. Η ρωσική υποστήριξη του εθνικού απελευθερωτικού αγώνα των Ελλήνων καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την πυξίδα της περαιτέρω ανάπτυξης των διμερών σχέσεων. 
       Σήμερα η Ελλάδα είναι ένας σημαντικός εταίρος της Ρωσίας στην Ευρώπη. Διεξάγουμε έναν δυναμικό πολιτικό διάλογο σε πολλά επίπεδα, συμπεριλαμβανομένου και του ανώτατου. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Πρόεδρο κ. Προκόπη Παυλόπουλο τον Ιανουάριο του τρέχοντος έτους ανακοινώσαμε την έναρξη του «Αφιερωματικού» Έτους Ρωσίας – Ελλάδας. Το πρόγραμμά του προβλέπει μια σειρά από εκδηλώσεις στον επιστημονικό, εκπαιδευτικό, ανθρωπιστικό και τουριστικό τομέα. Είμαι πεπεισμένος ότι αυτό θα βοηθήσει τους λαούς μας να γνωρίσουν ακόμη πιο κοντά ο ένας την ιστορία, τις παραδόσεις και τα έθιμα του άλλου. 
        Πέρυσι, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας επισκέφθηκε δύο φορές τη Ρωσία. Είχαμε πολύ χρήσιμες και ουσιαστικές συνομιλίες. Ενισχύονται οι επαφές μεταξύ υπουργείων και κρατικών οργανισμών, κοινοβουλίων και κοινωνικών οργανώσεων. 
         Δυστυχώς, την περαιτέρω εμβάθυνση της συνεργασίας μας εμποδίζει η κάμψη στις σχέσεις μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό επηρεάζει αρνητικά τη δυναμική των διμερών εμπορικών συναλλαγών, οι οποίες σε σχέση με πέρυσι μειώθηκαν κατά ένα τρίτο – στα 2,75 δισ. δολ. ΗΠΑ. Η ζημία ήταν ιδιαίτερα βαριά για τους Έλληνες παραγωγούς αγροτικών προϊόντων. 
         Η Ρωσία ξεκινά από την ανάγκη οικοδόμησης ενός ισότιμου και γνήσιου εταιρικού διαλόγου με την Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα ευρύτατο φάσμα θεμάτων – από την απλοποίηση του καθεστώτος θεωρήσεων διαβατηρίων μέχρι τον σχηματισμό μιας ενεργειακής συμμαχίας. Ωστόσο, δεν παρατηρούμε μέχρι τώρα ότι οι Ευρωπαίοι ομόλογοί μας έχουν την αντίστοιχη προθυμία να ακολουθήσουμε μαζί μια τέτοια αμοιβαία επωφελή και πολλά υποσχόμενη πορεία. 
         Παρ’ όλα αυτά, πιστεύουμε ότι στις σχέσεις μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν υπάρχουν προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν. Για να επιστρέψουμε σε τροχιά ανάπτυξης της πολυδιάστατης εταιρικής σχέσης, πρέπει μόνο να απορριφθεί η εσφαλμένη λογική ότι μία πλευρά μπορεί να μονοπωλήσει το παιχνίδι. Κάθε μια από τις δύο πλευρές οφείλει να παίρνει σοβαρά υπ’ όψιν τις απόψεις και τα συμφέροντα της άλλης. 
        Η Ρωσία και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχουν φτάσει πλέον σ’ ένα σταυροδρόμι, όπου πρέπει να δοθεί η απάντηση στο ερώτημα: πώς βλέπουμε το μέλλον των σχέσεών μας και ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε; Είμαι πεπεισμένος ότι από τα γεγονότα στην Ουκρανία πρέπει να βγάλουμε τα δέοντα συμπεράσματα και να ξεκινήσουμε την οικοδόμηση, στην αχανή περιοχή από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό ωκεανό, μιας ζώνης οικονομικής και ανθρωπιστικής συνεργασίας με βάση την αρχιτεκτονική της ισότιμης και αδιαίρετης ασφάλειας. Ένα σημαντικό βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση θα ήταν η εναρμόνιση των διαδικασιών της Ευρωπαϊκής και της Ευρασιατικής ολοκλήρωσης. 
       Το έργο αυτό γίνεται όλο και πιο απαραίτητο λόγω του γεγονότος ότι η Ευρώπη σήμερα αντιμετωπίζει αυξανόμενο ανταγωνισμό από άλλα κέντρα επιρροής του σύγχρονου κόσμου. Παραδείγματος χάριν, τις προάλλες, στην επετειακή σύνοδο κορυφής Ρωσίας-ASEAN στο Σότσι είχαμε εποικοδομητική συζήτηση με τους εταίρους μας για επίκαιρα διεθνή θέματα και για τις προοπτικές ακόμα στενότερης ολοκλήρωσης και συνεργασίας στην περιοχή της Ασίας και του Ειρηνικού. Είναι ολοφάνερο ότι για να εξασφαλίσει η «Γηραιά ήπειρος» τη θέση που δικαιούται στη νέα διεθνή πραγματικότητα πρέπει να συνενωθεί το δυναμικό όλων των ευρωπαϊκών χωρών, συμπεριλαμβανομένης και της Ρωσίας. 
         Ένα σπουδαίο στοιχείο σε αυτό το σύστημα αποτελούν οι πολυδιάστατες ρωσοελληνικές σχέσεις. Θα ήθελα να τονίσω ιδιαίτερα τη σημασία του ενεργειακού τομέα. Είμαστε σταθερά προσηλωμένοι στη διαφοροποίηση των διαδρόμων μεταφοράς ενέργειας, η οποία θα αυξήσει τη σταθερότητα των προμηθειών και, συνεπώς, την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης συνολικά. 
        Εδώ και δύο δεκαετίες η Ρωσία παραμένει σταθερός και ασφαλής προμηθευτής του φυσικού αερίου για την Ελλάδα. Η ισχύουσα συμφωνία με την Ελλάδα έχει ανανεωθεί έως το 2026 με ευνοϊκούς για τη χώρα σας όρους. Έχοντας υπ’ όψιν την επιθυμία των ελληνικών αρχών να αναδειχθεί η χώρα σε σημαντικό ενεργειακό κόμβο των Βαλκανίων, υπολογίζαμε πάντα την Ελλάδα στους σχεδιασμούς μας για την αύξηση των εφοδιασμών των υδρογονανθράκων στην Κεντρική και Δυτική Ευρώπη. 
       Από το 2006 η Gazprom προωθούσε δυναμικά το σχέδιο «Νότιος Αγωγός». Αλλά σε κάποιο στάδιο η υλοποίησή του έγινε αδύνατη λόγω της μη εποικοδομητικής στάσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Αν και αναγκαστήκαμε να σταματήσουμε το σχέδιο, το θέμα των νοτίων διαδρόμων διέλευσης των ενεργειακών πόρων μας στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης παραμένει στην ατζέντα. Τον Φεβρουάριο στη Ρώμη οι επικεφαλής της Gazprom, της ιταλικής εταιρείας Edison και της ελληνικής ΔΕΠΑ υπέγραψαν το Μνημόνιο Κατανόησης για τη μεταφορά του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω του βυθού της Μαύρης Θάλασσας και τρίτων χωρών προς την Ελλάδα και Ιταλία. 
         Η Ρωσία θα μπορούσε να συμβάλει επίσης στην αναβάθμιση των ελληνικών υποδομών στο πεδίο των μεταφορών. Πρόκειται για την συμμετοχή ρωσικών επιχειρηματικών ομίλων στους επικείμενους διαγωνισμούς για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων των σιδηροδρομικών εταιρειών και του λιμένα της Θεσσαλονίκης. Υπάρχει και μια σειρά άλλων σχεδίων που μπορούν να ενισχύσουν σημαντικά τη διμερή συνεργασία. 
       Είμαι βέβαιος ότι οι φιλικές ρωσοελληνικές σχέσεις συνιστούν κοινή μας κληρονομιά και σταθερή βάση για μια πολλά υποσχόμενη εταιρική σχέση, με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Ευελπιστώ ότι θα εντατικοποιήσουμε περαιτέρω τον πολυδιάστατο διάλογο και θα υλοποιήσουμε μαζί τα κοινά μας σχέδια.