Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς
Η συνέντευξη του καθηγητή Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς, στον κ. Μιχαήλ Νευραδάκη του ιστολογίου Truthout, είναι μια πολύ έγκυρη και διαφωτιστική έξωθεν μαρτυρία, για να μείνει απρόσιτη σε όσους δεν ξέρουν αγγλικά. Είναι όμως μακροσκελές κείμενο, ευτυχώς χωρισμένο σε κεφάλαιο που αφορά την Ελλάδα και σε δεύτερο που αφορά τις αμερικανικές εκλογές.
Ιδού λοιπόν η μετάφραση (Μιχαήλ Στυλιανού) του πρώτου, που καίει περισσότερο:
Μιχαήλ Νευραδάκης: ΄Εχετε γράψει ότι η Ελλάδα τελεί υπό ξένη κατοχή. Εξηγείστε παρακαλώ γιατί πιστεύετε ότι ισχύει αυτό;
Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς: Η Ελλάδα λεηλατείται ως αποικία των ιδιωτικών τραπεζών, όπως πράγματι είναι. Προηγούμενες ελληνικές κυβερνήσεις δωροδοκήθηκαν για να χρεώσουν την Ελλάδα σε ιδιωτικές τράπεζες. Επί παραδείγματι, κάποιος έρχεται από την Γερμανία και λέει, «να σας κάνουμε ένα ωραίο δάνειο ώστε να μπορέσετε ν’ αγοράσετε γερμανικά υποβρύχια, και να μια σακούλα λεφτά για να συμφωνήσετε.» Έτσι δημιουργήθηκε μέγα μέρος του ελληνικού χρέους.
«Μένοντας στην Ε Ε και χρησιμοποιώντας το ευρώ δεν υπάρχει η παραμικρή προοπτική ανόρθωσης για την Ελλάδα»
Κανονικά, στο παρελθόν, όταν οι κυβερνήσεις είχαν υπερβολικό χρέος που δεν μπορούσαν να εξυπηρετήσουν, το χρέος μειωνόταν στο ποσό που μπορούσε να εξυπηρετηθεί (σημ: με καταβολή τόκων και χρεολυσίων). Για παράδειγμα, όταν στη δεκαετία του ’80 το Μεξικό δεν μπορούσε να πληρώσει, το χρέος του μειώθηκε και η αμερικανική κυβέρνηση παρενέβη με τα Ομόλογα Brady, που ήταν ένας τρόπος απομείωσης του χρέους. Αλλά τώρα που η λεηλασία έχει αποχαλινωθεί εντελώς ο κανόνας που ισχύει είναι ότι εάν μια κυβέρνηση δεν μπορεί να πληρώσει, θα πρέπει να πληρώσει ο λαός και ο τρόπος για να πληρώσει είναι να δεχθεί περικοπές στις συντάξεις του, ανεργία, χαμηλότερο μισθό, περικοπές στις κοινωνικές υπηρεσίες. Και υποχρεούνται επίσης να πουλήσουν τις εταιρείες υδάτων, τα λιμάνια τους, το κρατικό λαχείο. Αυτά τα χρήματα πηγαίνουν στους τραπεζίτες που δάνεισαν στις κυβερνήσεις τα χρήματα από τα οποία δεν ωφελήθηκαν τόσο οι πολίτες όσο οι ξένοι προμηθευτές που εισέπραξαν τα ποσά του δανείου.
Αυτή είναι η διαδικασία της λεηλασίας. Είναι ο τρόπος που οι αποικιστές λεηλατούσαν τις αποικίες στην Αφρική και στην Ασία και τώρα βλέπουμε τη Δύση να λεηλατεί τον εαυτό της. Και όλα αυτά συμβαίνουν επειδή οι λαοί τα αποδέχονται. Ακόμη και όταν διαμαρτύρονται, δεν προχωρούν αρκετά. Εδώ έχουμε μια κατάσταση όπου ο ελληνικός λαός ούτε καταλαβαίνει καν τι πρέπει να κάνει για να είναι ανεξάρτητος… Δέχονται την δεσποτεία της Ε Ε, που σημαίνει ότι δεν έχετε εθνική κυριαρχία. Όταν είστε μέλος της Ε Ε και χρησιμοποιείτε το ευρώ δεν έχετε οικονομική ελευθερία.
Μ.Ν. ΄Εχετε γράψει πολλά για την ιδιωτικοποίηση και πως χρησιμοποιείται ως στρατηγική για την αποσταθεροποίηση και την αποδυνάμωση κρατών. Πως χρησιμοποιούνται ως όπλο οι ιδιωτικοποιήσεις;
Π.Γκ.Ρ. Όταν ιδιωτικοποιείται μια εθνική πηγή πλούτου, τα έσοδα από αυτή τη πηγή περνάνε από τον έλεγχο της κυβέρνησης σε ξένα χέρια. ΄Ετσι απογυμνώνεται η κυβέρνηση από προσόδους. Για παράδειγμα, αν ιδιωτικοποιηθεί το ελληνικό εθνικό λαχείο, τότε τα κέρδη του λαχείου πάνε στους νέους ιδιοκτήτες. Δεν τροφοδοτούν τον κρατικό προϋπολογισμό. Τώρα, αν οι ιδιώτες ιδιοκτήτες είναι ξένοι, όπως θα είναι σε σχεδόν όλες τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα, τα έσοδα όχι μόνο φεύγουν από τον κρατικό προϋπολογισμό, αλλά εγκαταλείπουν και τη χώρα. Η ιδιωτικοποίηση είναι ο τρόπος να εκτρέπονται οι πηγές ελληνικού πλούτου σε λογαριασμούς ξένων ιδιωτών. Το να δέχεστε αυτή την κατάσταση σημαίνει πως δέχεστε να είστε αποικία.
Μ.Ν. Κατά την άποψή σας, είναι το χρέος της Ελλάδος βιώσιμο ή ακόμη νόμιμο και πως το ΔΝΤ και οι Δυτικές δυνάμεις χρησιμοποιούν το χρέος ως μέσον για να λεηλατούν χώρες;
Π.Γκ.Ρ. Στις κυβερνήσεις δίνονται δάνεια, συχνά με δωροδοκίες και ψευδείς υποσχέσεις. Υπάρχει ένα φημισμένο βιβλίο του Τζων Πέρκινς, με τίτλο «Εξομολογήσεις ενός Οικονομικού Εκτελεστή» όπου περιγράφει τη διαδικασία, στην οποία συμμετείχε ο ίδιος. Για παράδειγμα, πηγαίνεις σε μια ξένη κυβέρνηση ένα αναπτυξιακό πρόγραμμα, συνοδευόμενο με υπερβολικές υποσχέσεις. Ο στόχος είναι να την παγιδεύσεις στο χρέος.
«Είναι αδύνατη η ύπαρξη ανεξάρτητης κυρίαρχης χώρας αν δεν μπορεί να δημιουργεί το δικό της νόμισμα»
Η κυβέρνηση γοητεύεται από το αναπτυξιακό σχέδιο, συνάπτει το δάνειο και όταν η κομπίνα δεν αποδίδει για την εξυπηρέτηση του δανείου, οι ιδιωτικές τράπεζες λένε: «Μας χρωστάτε αυτά τα λεφτά, πρέπει να πληρώσετε». Η κυβέρνηση λέει, «Δεν μπορούμε». ΄Ερχεται τότε το ΔΝΤ και λέει, «Θα προστατέψουμε εμείς την πιστοληπτική σου ικανότητα, δανείζοντάς σε για να εξοφλήσεις τις τράπεζες». Αυτό χαρακτηρίζεται βοήθεια, αλλά δεν είναι βοήθεια. Απλώς το ΔΝΤ παίρνει απάνω του το ιδιωτικό χρέος και αφήνει την κυβέρνηση χρεωμένη στο ΔΝΤ.
Τότε το ΔΝΤ λέει: «Τώρα θα πρέπει να εφαρμόσεις αυτά τα μέτρα λιτότητας, σαν αυτά που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, για να μας εξοφλήσεις. Και θα πρέπει να συμπληρώσεις αυτά τα προγράμματα λιτότητας, πουλώντας τα εθνικά κεφαλαιουχικά αγαθά.» ΄Ότι έχει και δεν έχει η χώρα περνάει σε ξένα χέρια. Οι ροές εσόδων από αυτές τις πηγές πλούτου περνούν στους ξένους και η χώρα απομένει πάμπτωχη.
Συχνά οι χώρες αυτές ούτε τότε μπορούν να πληρώσουν το χρέος και μέρος της συμφωνίας είναι ότι θα πρέπει να δεχτείς αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις, θα πρέπει να ψηφίζεις όπως εμείς στον ΟΗΕ. Κάθε είδους πολιτικοί όροι μπαίνουν στο δάνειο και όλα αυτά είναι εν ονόματι της προστασία της πιστοληπτικής βαθμολογίας τη χώρας, ώστε να μπορεί να συνεχίζει να χρεώνεται. Βεβαίως δεν είναι σε θέση πια να δανεισθεί, είναι βουλιαγμένη στα χρέη και ωστόσο, οι κυβερνήσεις πέφτουν η μια πίσω από την άλλη, ή δωροδοκούνται για να δανειστούν.
Μ.Ν.:΄Εχει η Ελλάδα καμμιά ελπίδα ανόρθωσης παραμένοντας στην Ευρωζώνη και την Ε Ε;
Π.Γκ.Ρ. Παραμένοντας στην Ε Ε και χρησιμοποιώντας το ευρώ, δεν υπάρχει η παραμικρή προοπτική ανόρθωσης για την Ελλάδα. Στην πραγματικότητα η Ελλάδα έχει ήδη παραδώσει τόσα πολλά που πιθανόν να μη μπορεί ποτέ ν’ ανορθωθεί, ακόμη κι’ αν εγκαταλείψει την ΕΕ. Είχαν την ευκαιρία να φύγουν και ώφειλαν να την αρπάξουν. Και οι Ρώσοι προσφέρθηκαν να τους χρηματοδοτήσουν, αλλά είτε η κυβέρνηση δεν έβλεπε μακριά, είτε τρομοκρατήθηκε από απειλές, ή νόμισε πως δεν έχει τη λαϊκή υποστήριξη. ΄Ετσι ,πιστεύω, τώρα η Ελλάδα είναι παρελθόν. Είναι μια αποικία των τραπεζών της Βόρειας Ευρώπης.
Μ.Ν.: Πως θα μπορούσε η Ελλάδα να κατορθώσει μιαν έξοδο από το ευρώ;
Π.Γκ.Ρ. : Να έχουν το δικό τους νόμισμα! Κάθε κυβέρνηση που εντάχθηκε στο ευρώ εγκατέλειψε τη χρηματοπιστωτική της κυριαρχία, επειδή δεν είχε πια μια κεντρική τράπεζα να δημιουργεί χρήμα και να χρηματοδοτεί την κυβέρνηση. ΄Ετσι έγιναν εξαρτημένες από ιδιωτικές τράπεζες. Αυτές είναι μηχανισμοί λεηλασίας. Τη στιγμή που η Ελλάδα εντάχθηκε στο ευρώ, παρέδωσε την εθνική κυριαρχία της.
Ο μόνος τρόπος να ανακτήσει την εθνική κυριαρχία της είναι να εγκαταλείψει το ευρώ και να ξαναφέρει το δικό της νόμισμα και να χρησιμοποιήσει δική της κεντρική τράπεζα για να εφοδιάζει τη χώρα με χρήμα, όχι να εξαρτάται από γερμανικές και ολλανδικές τράπεζες ή από την Γκόλντμαν Σακς. Δεν γίνεται ανεξάρτητη κυρίαρχη χώρα που δεν μπορεί να τυπώσει δικό της νόμισμα.»
Αυτά για την Ελλάδα στην μακροσκελή συνέντευξη στον κ. Μιχαήλ Νευραδάκη, του www.truthout.org.
Χρήσιμο να υπενθυμίσουμε πως ο καθηγητής Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς σπούδασε στο Γαίηλ και στην Οξφόρδη, κορυφαία αγγλο-σαξωνικά πανεπιστήμια, εδίδαξε σε σειρά Αμερικανικών, διετέλεσε βοηθός υπουργός Οικονομικών επί Ρέϊγκαν, αρχισυντάκτης της Γουώλ Στρητ Τζέρναλ, αρθρογράφος σειράς οικονομικών εκδόσεων και πολυγραφότατος συγγραφέας. Υπηρετεί πάντοτε με ακατάβλητο σθένος την παλινόρθωση της αλήθειας, της λογικής, του Δικαίου και της δημοκρατίας στην πατρίδα του και στις διεθνείς σχέσεις.
Μετάφραση: Μιχαήλ Στυλιανού
infognomonpolitics
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου