– «Έχω μια φοβερή επιχειρηματική ιδέα. Να φτιάξουμε μια εταιρεία η οποία θα λειτουργεί μονοπωλιακά!
– Και πώς θα τα καταφέρουμε;
– Θα υπογράψουμε σύμβαση με το κράτος!
– Και πόσα λεφτά θα βάλει ο καθένας;
– Ούτε φράγκο! Θα μας τα βάλει το κράτος! Αλλά δεν σου είπα το καλλίτερο: για κάθε μετοχή θα έχουμε μέρισμα τον χρόνο 39.000 ευρώ!
– Μα, πώς ξέρεις από τώρα τι κέρδος θα έχει η εταιρεία;
– Μη σε νοιάζει. Η εταιρεία χασούρα θα έχει. Αλλά το κράτος θα μας πληρώνει μέρισμα!
– Δηλαδή θα φτιάξουμε μια κρατική εταιρεία.
– Όχι. Η εταιρεία θα είναι 100% ιδιωτική. Εμείς οι εργαζόμενοι θα είμαστε και μέτοχοι. Εργοδότες του εαυτού μας. Αλλά τα λεφτά θα μας τα βάλει το κράτος και το μέρισμα θα μας το δίνει το κράτος. Θα προσλαμβάνουμε στην εταιρεία και τα παιδιά μας, τα ανήψια μας, τις γυναίκες μας, όποιον θέλουμε.
– Δεν θα αυξάνεται έτσι το κόστος λειτουργίας;
– Μη σε νοιάζει. Θα το πληρώνει το κράτος.
Αυτός ο διάλογος σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου θα αντιμετωπιζόταν ως θεατρικό κείμενο, από τα εντελώς σουρεαλιστικά, τύφλα να ‘χει ο Ιονέσκο. Στην Ελλάδα είναι απολύτως ρεαλιστικός. Αυτό είναι το μοντέλο με το οποίο στήθηκε ο ΟΑΣΘ το 1957 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Όλες οι κυβερνήσεις έκτοτε ανανεώνουν την σύμβαση του Δημοσίου με τον ΟΑΣΘ με την οποία το Δημόσιο υποχρεώνεται να πληρώνει κάθε χρόνο για τις 424 μετοχές της “εταιρείας” μέρισμα 16,5 εκατομμύρια ευρώ και να καλύπτει επιπλέον ολόκληρη τη χασούρα της με περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο! Δηλαδή μέσα σε 10 χρόνια ο ΟΑΣΘ κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο περισσότερα από όσα κοστολογείται το ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης! Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, ο ΟΑΣΘ ξόδευε αβέρτα, διόριζε και αύξανε μισθούς! Γιατί να μην το κάνει, όταν το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος, δηλαδή εσύ κι εγώ, του κάλυπτε όλα τα έξοδα; Έτσι ενώ τα έσοδα από τα εισιτήρια, το 2004 κάλυπταν το 44% του λειτουργικού κόστους του, σήμερα καλύπτουν μόλις το 28%. Όσο για την ποιότητα των υπηρεσιών του ΟΑΣΘ, ρωτήστε κανέναν Θεσσαλονικέα να σας εξηγήσει. Είναι όμως πολλές οι ψήφοι, Άρη. Άρα, σταθερή και η διαχρονική ρεμούλα ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των κυβερνήσεων από το 1957 και δώθε. Τι δεν κατάλαβες»;
Thanos Tzimeros
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου