Η Ελλάδα προσφέρει αλλά δεν ζητά ποτέ: Γεωπολιτικές ισορροπίες και ανταλλάγματα (Σ.Σ.Δεν σταμάτησε ποτέ να πολιτεύεται σαν ραγιάς)

Γράφει ο Γιώργος Κακλίκης 

 Πρέσβης επί τιμή 

Μετά το κενό που παρουσιάστηκε σε σχέση με τις προθέσεις της Διοίκησης Τραμπ στις διεθνείς της σχέσεις, έχουν αρχίσει να αναδύονται ενδείξεις των προθέσεων της Ουάσιγκτον. Εκείνο, πάντως, που φαίνεται να παραμένει ένα από τα σημεία στήριξης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι οι σχέσεις της με την Τουρκία. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στη γεωστρατηγική της θέση θεωρώντας πως εξυπηρετεί τους σκοπούς τους.

Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν διστάζει να διατυπώνει φόβους ή δυσαρέσκεια για ό,τι είναι αντίθετο στα συμφέροντά της. Έτσι, εκδόθηκε οδηγία προς τους Αμερικανούς για τον κίνδυνο να πέσουν θύματα τρομοκρατίας στην Τουρκία, απαγορεύθηκε στους επιβάτες των τουρκικών αερογραμμών, στα ταξίδια τους προς τις ΗΠΑ, να μεταφέρουν στην καμπίνα υπολογιστές και τάμπλετ, ενώ ο Αμερικανός στρατιωτικός διοικητής του NATO στην Ευρώπη εξέφρασε ανησυχία «για την απολυταρχική εκτροπή της Τουρκίας».

Και, λίγο πριν από την επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην Άγκυρα, συνελήφθη ο φερόμενος ως συνεργασθείς με το Ιράν -παρά το αμερικανικό εμπάργκο- αντιπρόεδρος της τουρκικής Τράπεζας Halkbank στην οποία λέγεται ότι ασκούν επιρροή κύκλοι προσκείμενοι στον Τούρκο πρόεδρο.

Από τον περίγυρό μας δεν απουσιάζει η αβεβαιότητα. Ανατολικά της Τουρκίας, η ρευστότητα φαίνεται πως θα παραχωρήσει τη θέση της σε νέες καταστάσεις. Και, όπως αναμένεται, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν τις εξελίξεις επιδιώκοντας να μη θιγούν τα συμφέροντά τους. Εάν η Τουρκία σταθεί εμπόδιο σε αυτά, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ουάσιγκτον θα ρίξει το βάρος αλλού.

Σε κράτη που συνεργάζονται όχι μόνο στον ενεργειακό και οικονομικό τομέα αλλά και τον αμυντικό. Όπως συνέβη με την άσκηση «Ηνίοχος 2017» με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Ιταλίας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Απομένει να δούμε αν η Αθήνα θα χειρισθεί με συνέπεια και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό την πραγματικότητα που διαμορφώνεται και χωρίς να ξεχνά πως για ό,τι προσφέρει επιβάλλεται να απαιτεί αντίστοιχα ανταλλάγματα.

mignatiou.com 

Μετά το κενό που παρουσιάστηκε σε σχέση με τις προθέσεις της Διοίκησης Τραμπ στις διεθνείς της σχέσεις, έχουν αρχίσει να αναδύονται ενδείξεις των προθέσεων της Ουάσιγκτον. Εκείνο, πάντως, που φαίνεται να παραμένει ένα από τα σημεία στήριξης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι οι σχέσεις της με την Τουρκία. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στη γεωστρατηγική της θέση θεωρώντας πως εξυπηρετεί τους σκοπούς τους. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν διστάζει να διατυπώνει φόβους ή δυσαρέσκεια για ό,τι είναι αντίθετο στα συμφέροντά της. Ετσι, εκδόθηκε οδηγία προς τους Αμερικανούς για τον κίνδυνο να πέσουν θύματα τρομοκρατίας στην Τουρκία, απαγορεύθηκε στους επιβάτες των τουρκικών αερογραμμών, στα ταξίδια τους προς τις ΗΠΑ, να μεταφέρουν στην καμπίνα υπολογιστές και τάμπλετ, ενώ ο Αμερικανός στρατιωτικός διοικητής του NATO στην Ευρώπη εξέφρασε ανησυχία «για την απολυταρχική εκτροπή της Τουρκίας». Και, λίγο πριν από την επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην Αγκυρα, συνελήφθη ο φερόμενος ως συνεργασθείς με το Ιράν ?παρά το αμερικανικό εμπάργκο- αντιπρόεδρος της τουρκικής Τράπεζας Halkbank στην οποία λέγεται ότι ασκούν επιρροή κύκλοι προσκείμενοι στον Τούρκο πρόεδρο. Από τον περίγυρό μας δεν απουσιάζει η αβεβαιότητα. Ανατολικά της Τουρκίας, η ρευστότητα φαίνεται πως θα παραχωρήσει τη θέση της σε νέες καταστάσεις. Και, όπως αναμένεται, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν τις εξελίξεις επιδιώκοντας να μη θιγούν τα συμφέροντά τους. Εάν η Τουρκία σταθεί εμπόδιο σε αυτά, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ουάσιγκτον θα ρίξει το βάρος αλλού. Σε κράτη που συνεργάζονται όχι μόνο στον ενεργειακό και οικονομικό τομέα αλλά και τον αμυντικό. Οπως συνέβη με την άσκηση «Ηνίοχος 2017» με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Ιταλίας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Απομένει να δούμε αν η Αθήνα θα χειρισθεί με συνέπεια και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό την πραγματικότητα που διαμορφώνεται και χωρίς να ξεχνά πως για ό,τι προσφέρει επιβάλλεται να απαιτεί αντίστοιχα ανταλλάγματα.

Πηγή: Η Ελλάδα προσφέρει αλλά δεν ζητά ποτέ: Γεωπολιτικές ισορροπίες και ανταλλάγματα https://mignatiou.com/2017/04/i-ellada-prosferi-alla-den-zita-tipota-pote-geopolitikes-isorropies-ke-antallagmata/

Μετά το κενό που παρουσιάστηκε σε σχέση με τις προθέσεις της Διοίκησης Τραμπ στις διεθνείς της σχέσεις, έχουν αρχίσει να αναδύονται ενδείξεις των προθέσεων της Ουάσιγκτον. Εκείνο, πάντως, που φαίνεται να παραμένει ένα από τα σημεία στήριξης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής είναι οι σχέσεις της με την Τουρκία. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στη γεωστρατηγική της θέση θεωρώντας πως εξυπηρετεί τους σκοπούς τους. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν διστάζει να διατυπώνει φόβους ή δυσαρέσκεια για ό,τι είναι αντίθετο στα συμφέροντά της. Ετσι, εκδόθηκε οδηγία προς τους Αμερικανούς για τον κίνδυνο να πέσουν θύματα τρομοκρατίας στην Τουρκία, απαγορεύθηκε στους επιβάτες των τουρκικών αερογραμμών, στα ταξίδια τους προς τις ΗΠΑ, να μεταφέρουν στην καμπίνα υπολογιστές και τάμπλετ, ενώ ο Αμερικανός στρατιωτικός διοικητής του NATO στην Ευρώπη εξέφρασε ανησυχία «για την απολυταρχική εκτροπή της Τουρκίας». Και, λίγο πριν από την επίσκεψη του Αμερικανού ΥΠΕΞ στην Αγκυρα, συνελήφθη ο φερόμενος ως συνεργασθείς με το Ιράν ?παρά το αμερικανικό εμπάργκο- αντιπρόεδρος της τουρκικής Τράπεζας Halkbank στην οποία λέγεται ότι ασκούν επιρροή κύκλοι προσκείμενοι στον Τούρκο πρόεδρο. Από τον περίγυρό μας δεν απουσιάζει η αβεβαιότητα. Ανατολικά της Τουρκίας, η ρευστότητα φαίνεται πως θα παραχωρήσει τη θέση της σε νέες καταστάσεις. Και, όπως αναμένεται, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρακολουθούν τις εξελίξεις επιδιώκοντας να μη θιγούν τα συμφέροντά τους. Εάν η Τουρκία σταθεί εμπόδιο σε αυτά, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Ουάσιγκτον θα ρίξει το βάρος αλλού. Σε κράτη που συνεργάζονται όχι μόνο στον ενεργειακό και οικονομικό τομέα αλλά και τον αμυντικό. Οπως συνέβη με την άσκηση «Ηνίοχος 2017» με τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Ιταλίας, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Απομένει να δούμε αν η Αθήνα θα χειρισθεί με συνέπεια και μακροπρόθεσμο σχεδιασμό την πραγματικότητα που διαμορφώνεται και χωρίς να ξεχνά πως για ό,τι προσφέρει επιβάλλεται να απαιτεί αντίστοιχα ανταλλάγματα.

Πηγή: Η Ελλάδα προσφέρει αλλά δεν ζητά ποτέ: Γεωπολιτικές ισορροπίες και ανταλλάγματα https://mignatiou.com/2017/04/i-ellada-prosferi-alla-den-zita-tipota-pote-geopolitikes-isorropies-ke-antallagmata/