Υποκύπτουν όσοι δεν μπορούν να πουν την «ου συλλαβήν» = ΟΧΙ!

Όπως ανεμένετο μετά τον πρωτοφανή συναγερμό του διεθνούς συστήματος ο εκλεκτός των Ρότσιλντ και πασών των Τραπεζών Εμμανουέλ Μακρόν εξελέγη Πρόεδρος. Λυτοί και δεμένοι εντός και εκτός συνόρων εργάστηκαν, ιδίως κατά το μεσοδιάστημα των δύο γύρων, υπέρ της εκλογής του. Όλες οι φυλές της γης συστρατεύθηκαν αναφανδόν γι’ αυτήν τη νίκη. Υπάρχει το εξής εύγλωττο, όχι ευρέως γνωστό, περιστατικό: Κατά τις προηγούμενες εκλογές (2012) ο νικητής Ολλάντ εξεφώνησε προεδρικό λόγο στο Bercy, όπου δήλωσε και τα εξής ανατρεπτικά: «Ο εχθρός μας δεν έχει ταυτότητα ή πρόσωπο. Εχθρός μας είναι το απρόσωπο χρηματοοικονομικό σύστημα» (Finances).

Την επομένη όμως ο Ολλάντ έστειλε στο City του Λονδίνου ειδικό απεσταλμένο να καθησυχάσει τους τραπεζίτες «ότι δεν τρέχει» τίποτε, διαβεβαιώνοντάς τους ότι «άσχετα προς τα λεχθέντα θα ακολουθηθεί η ίδια ως τότε πολιτική»! (Η επιθυμητή από αυτούς πολιτική Σαρκοζύ). Ποιος ήταν ο ένθεν κακείθεν έμπιστος «αγγελιοφόρος»; Καλώς μαντέψατε, ο τριαντάχρονος τότε, παγκοσμίως άγνωστος, αλλά όπως απεδείχθη πλήρης μέλλοντος, Εμμανουέλ Μακρόν!!!

Όσοι επομένως τρέφουν αυταπάτες ότι αλλαγή πορείας ή έστω κάτι θετικό θα επανεκκινήσει στην Ευρώπη με την εκλογή Μακρόν, φοβόμαστε ότι θα απογοητευθούν και μάλλον σύντομα.

Δεν είναι χωρίς σημασία το γεγονός ότι ένας στους τρεις Γάλλους απέσχε από τις κάλπες, ενώ στον α΄ γύρο ένας στους δύο απέρριψε τα δύο συστημικά κόμματα, (ο Μακρόν τα ονόμασε απλώς «παραδοσιακά»), δεξιό και σοσιαλιστικό .

Αυτοί πάντως που ευφράνθηκαν περισσότερο για τη νίκη του δεν είναι τόσο οι Γάλλοι ψηφοφόροι του, όσο οι Γερμανοί οι οποίοι βλέπουν τώρα αδιατάρακτη τη συνέχιση της γερμανικής ηγεμονίας, με ό,τι σημαίνει αυτό για τα θύματα της κανιβαλικής λιτότητας που είναι η αδιαπραγμάτευτη επιλογή των Μέρκελ-Σόιμπλε. Ο ίδιος ο Μακρόν κουβαλάει ένα ιδεολογικοπολιτικό στίγμα κάτι ανάμεσα στον Μπλερ και τον Σρέντερ και πάντως εντός, εκτός και επί τα αυτά της παγκοσμιοποίησης. Οι επικείμενες γερμανικές εκλογές δεν πρόκειται να αλλάξουν το σημερινό status quo του Βερολίνου. Άρα η αλλαγή προσώπου στη Γαλλία δεν συνεπάγεται αλλαγή πολιτικής στην Ευρωζώνη και στην παλινωδούσα Ευρωένωση.

Το πρόβλημα είναι ο Νότος και η αγρίως τυραννούμενη και πανταχόθεν βαλλόμενη Ελλάς.

Ο νέοσουλτάνος λοιδορεί τους ισχυρούς με την γεωστρατηγική του θέση και τα 75 εκατ. των καταναλωτών υπηκόων του. Συνάπτει με τον Πούτιν τη συμφωνία-μαμούθ των 22 δισ. δολαρίων για το πυρηνικό εργοστάσιο του Ακουγιού και αγοράζει με δανεικά από τον Πούτιν χρήματα τους S-400, τελευταία λέξη της πυραυλικής τέχνης. Οι ατλαντιστές, όταν η Κύπρος αγόρασε τους S-300, εκίνησαν γην και ουρανόν  για να ματαιωθεί η εγκατάστασή τους στην Κύπρο το κατάφεραν πρωθυπουργούντος του κ. Σημίτη. Τώρα ουδείς αμερικανονατοϊκός ή, όπερ το αυτό, Βρετανός διαμαρτύρεται.

Δυτικοί και Ανατολικοί ανταγωνίζονται μεταξύ τους ποιος θα πρωτοεξυπηρετήσει τον κακοποιό της Άγκυρας. Ο Τούρκος κλιμακώνει ξανά αυτές τις μέρες την επιθετικότητά του στην κυπριακή ΑΟΖ. Εκβιάζει στρατιωτικά να διακοπούν οι σεισμικές έρευνες και οι επικείμενες γεωτρήσεις της γαλλικής Total, της ιταλικής Eni αλλά και της αμερικάνικης EXXON MOBIL. Όλες τους βεβαίως ενεργειακοί κολοσσοί με πίσω τους τεράστια συμφέροντα κρατών και κυβερνήσεων.΄Ιδωμεν!

Ο καταχθόνιος νεοοθωμανός επιμένει στην άρνησή του να αναγνωρίσει το διεθνές δίκαιο της θάλασσας και μας απειλεί με casus belli σε περίπτωση σύννομης επέκτασής μας στα 12 ν.μ. Προχωρεί σε γιγαντιαίους εξοπλισμούς για να ανατρέψει την αεροναυτική ισορροπία στο Αιγαίο. Με παράνομες αλλεπάλληλες navtexs δεσμεύει εξαγγέλλοντας ασκήσεις με πραγματικά πυρά, μεγάλα τμήματα της Κυπριακής και Ελλαδικής ΑΟΖ, από το Καστελόριζο (κάρφος εις τους οφθαλμούς του) μέχρι την Κρήτη και ως την Πάφο. Τελευταία απειλεί να προχωρήσει σε γεώτρηση στο οικόπεδο 6 με ίδια μέσα καθώς καμία ξένη εταιρία δεν προσφέρεται να συμπράξει σε μία τόσο ωμή παρανομία.

Τέτοιες ώρες ο λαός δεν πρέπει να αφήνεται στο σκοτάδι. Να ενημερώνεται και να γρηγορεί. Ο εχθρός είναι ύπουλος και αδίστακτος. Ως και εράνους για την αεροναυτική του προετοιμασία πραγματοποιεί επί ελληνικού εδάφους και μεταξύ Ελλήνων πολιτών. Εμείς όμως διακατεχόμενοι από «νήδυμον ύπνον» προσπερνούμε την εσωτερική μας υπονόμευση, ωσάν να μην τρέχει τίποτε.

Ο ανυπέρβλητος Μακρυγιάννης, ο στρατηγός της καρδιάς μας, μιλώντας στη Λαοσύναξη της Αγίας Ειρήνης, αμέσως μετά την Επανάσταση της 3^ης Σεπτεμβρίου 1843, είπε ανάμεσα στα άλλα σοφά και τούτες τις διαχρονικές υποθήκες:

«Η αρετή και ο πατριωτισμός και η φρονιμάδα κάνουν την πατρίδα να υπάρξει και να ευτυχήσει» / Η κακία και η ΄διοτέλεια χάνουν την πατρίδα και την χάνουν και ζημιώνονται όσοι μένουν ζωντανοί»!

Να ενισχύσουμε το φρόνημά μας, να ξυπνήσουμε τη φιλοπατρία μας και ιδίως των νέων. Να ενδυναμώσουμε την αποτρεπτική ισχύ μας, να διευρύνουμε τα διεθνή ερείσματά μας. Να ξεσηκώσουμε τον πατριωτισμό του Απόδημου Ελληνισμού, ο οποίος έχει ταυτόχρονα και οικονομικές δυνατότητες ασφαλώς μεγαλύτερες από τον επιχώριο, αλλά δεν έχει πλάνο δράσης. Επείγει στρατηγική περί του πρακτέου.

Η Κυπριακή ηγεσία είναι καιρός να καταλάβει, μετά τις αλλεπάλληλες διαψεύσεις των προσδοκιών που στήριξε στις λάθος επιλογές και την επί σαθρών θεμελίων «λύση» του ζητήματος, ότι πρέπει να σκληρύνει εφεξής τη στάση της και να αρχίσει να λέει ΟΧΙ. «Ναι», στην ιστορία, έλεγαν μόνον οι Βάρβαροι γι’ αυτό υπετάσσοντο στους εκ περιστάσεως κατακτητές τους. «Δια το μη δύνασθαι λέγειν την ου συλλαβήν». Επειδή δεν μπορούσαν να πουν «ΟΧΙ». Οι Έλληνες έλεγαν «μολών λαβέ». Και «ου ποιήσομαι περί πλείονος το ζην της ελευθερίας»