Αυτοί πυραύλους, εμείς «Survivor»!

Ούτε σχοινί μπουγάδας δεν θα φτιάχνουμε και τα μεμέτια δεν θα χρειαστούν όπλα.

Οι Τούρκοι φτιάχνουν από πιστόλια, τυφέκια και πολυβόλα, τεθωρακισμένα, UAV, αεροπλάνα και δορυφόρους έως πυραύλους. Εκτόξευσαν έναν προ ημερών. Το τουρκικό βαθύ κράτος πήρε καλά το μάθημα του εμπάργκο αμερικανικών όπλων (1974-1977), έργο πατριωτών, όπως ο Γιουτζήν Ρωσσίδης και ο Αριστείδης Καρατζάς, όταν είχαν φτάσει να κανιβαλίζουν άρματα και αεροπλάνα. Οι στρατηγοί είπαν «ποτέ πια» και άρχισε η μεγάλη προσπάθεια δημιουργίας εγχώριας πολεμικής βιομηχανίας, με τεράστιες επενδύσεις σε χρήμα, μυαλά, διεθνείς συνεργασίες, εμπλοκή των πολυτεχνείων και των πανεπιστημίων τους. Εμείς καταργούμε την αριστεία, τις εισαγωγικές εξετάσεις και έχουμε εμπιστευτεί την Παιδεία σε πνευματικούς κατσαπλιάδες.

Το ελαφρύ κι εξόχως επιφανειακό κράτος μας οδηγεί στον τάφο την πολεμική μας βιομηχανία, που σε κάθε σοβαρή χώρα είναι η αιχμή του δόρατος της αληθινής ανάπτυξης, της εφαρμοσμένης έρευνας και τεχνολογίας. Πυραύλους αυτοί, τουρκικό «Survivor» εμείς.

Το δοβλέτι των Βαλκάνιων ψιλομαρξιστών και των νεοφιλελεύθερων κρατικοδίαιτων (!) ρεμπεσκέδων ουδόλως ενδιαφέρεται αν σε λίγο δεν θα φτιάχνουμε ούτε στρακαστρούκες, μανταλάκια ή σχοινί μπουγάδας. Αφού «πάει καλά» ο τουρισμός, ας πάει και το παλιάμπελο. Το γεγονός πως οι Τούρκοι μπορούν να χτυπούν με κατευθυνόμενα βλήματα από τη μία ακτή του Αιγαίου στην άλλη, προχωράνε στον δρόμο της πυρηνικής ενέργειας και παράγουν εν γένει βαρέα σύγχρονα όπλα εκφεύγει της ανάλυσης του Μαξίμου και της Πειραιώς. Καθώς το καλαμάκι του Καρανίκα φέρνει βαθύνοες βόλτες μέσα στο παχύ καϊμάκι του φραπόγαλου και η στέβια λειώνει στο πράσινο τσάι του γόνου, ίσως τους έρθει καμιά επιφοίτηση.

Την πολεμική βιομηχανία επί χρόνια «πράσινοι» και «μπλε» την αντιλαμβάνονταν κάτι σαν την Ολυμπιακή. Χώρος για ρουσφέτια, όπου στοιβάζονταν ημέτεροι. Ανάμεσα όμως στους διορισμένους ταβλαδόρους υπήρχαν και υπάρχουν στην ΠΥΡΚΑΛ, στην ΕΒΟ, στην ΕΛΒΟ και στην ΕΑΒ ειδικευμένοι τεχνίτες, μηχανολόγοι, αεροναυπηγοί κ.ά., άνθρωποι με γνώση και μεράκι, που ξέρουν να φτιάξουν κάννες, κλείστρα, τεθωρακισμένα, φορτηγά, αεροπλάνα, πυρομαχικά.

Οι τροϊκανοί και διάφοροι ημέτεροι ηλίθιοι ήθελαν να τους κλείσουν, παρότι και μισθολογικά και σε αριθμό προσωπικού έχουν πια φορέσει όλες οι αμυντικές επιχειρήσεις το στενό κοστούμι των Μνημονίων. Με αγώνα πολλών, έσχατου και πλέον ανάξιου λόγου του γράφοντος, προσωρινά διασώθηκε ο σκληρός πυρήνας απ’ ό,τι απέμεινε στην ελληνική βιομηχανία, τα κουφάρια της οποίας είναι διάσπαρτα στην Ε.Ο. Αθηνών Θεσσαλονίκης, στις διάφορες ΒΙ.ΠΕ. σε όλη τη χώρα. Ο γερμανικός καταμερισμός εργασίας και η παγκοσμιοποίηση αφήνουν θέση μόνο στην εστίαση, στον τουρισμό, και στους εισαγωγείς του κινεζικού καταναλωτικού κατιμά και των τευτονικών όπλων. Διότι, όταν λαδωνόσαντε, που λέει και Μοραΐτης φίλος, από τους Αλαμανούς, ήντουνε καλά και άγια, αρκεί να δουλεύουν οι δικοί τους μηχανικοί και εργάτες κι εμείς να παίρνουμε ζεστό το άρμα, χωρίς πολλές κουβέντες αλλά παγκουί.

Η επανεκκίνηση της πατρίδας θέλει χρήμα για αληθινές επενδύσεις και κυρίως επένδυση στην Παιδεία, με διασύνδεσή της με την πολεμική βιομηχανία. Ολες οι υπανάπτυκτες χώρες που πεινάνε και μας ζηλεύουν, Ελβετοί, Αυστριακοί, Σουηδοί, Ισραήλ κ.ά., έχουν αιχμή τους την πολεμική βιομηχανία, συνδεδεμένη με τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα. Οταν φύγουν οι Εξαρχειώτες κατσαπλιάδες και οι χλεχλέδες φεουδάρχες γραμματοκομιστές των οδηγιών, και μια εθνική ηγεσία θα εμπνεύσει σταθερότητα με αυστηρό κράτος, χαμηλούς φορολογικούς συντελεστές, έκρηξη δημιουργικότητας σε μια πειθαρχημένη Παιδεία, τότε θα έρθει χρήμα για επενδύσεις.

Κι ένα μέρος τους πρέπει να είναι προσανατολισμένο στα προϊόντα άμυνας υψηλής τεχνολογίας. Αλλιώς, είπαμε, ούτε σχοινί μπουγάδας δεν θα φτιάχνουμε και τα μεμέτια δεν θα χρειαστούν όπλα. Εχουν ήδη προφυλακές διάσπαρτες στη χώρα, και τις επιδοτούμε κι από πάνω.

Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης