Το «In The Fade» (Aus dem Nichts στα γερμανικά) είναι μια γερμανική ταινία για τις τρομοκρατικές επιθέσεις και την θλίψη και τον πόνο που αυτές σκορπίζουν στους συγγενείς των θυμάτων. Λογικά,
στην ταινία θα πρέπει να υπάρχουν μουσουλμάνοι, σωστά; Ε, λοιπόν
υπάρχουν. Αλλά… μόνο ως θύματα. Βλέπετε, οι τρομοκράτες εδώ είναι
"νεοναζί". Και όχι απλώς νεοναζί. Γερμανοί νεοναζί. The real thing, που
λέμε.
Η πρωταγωνίστρια είναι η ξανθιά, γαλανομάτα Γερμανίδα ηθοποιός Diane Kruger (που κάποτε έπαιξε την «Ωραία Ελένη» στην «Τροία»). Παντρεύεται ένα Τούρκο έμπορο ναρκωτικών και κάνει μαζί του έναν γιο. Αλλά τόσο ο σύζυγός της όσο και ο γιος της πέφτουν θύματα τρομοκρατικής επίθεσης που διαπράχθηκε από τους προαναφερθέντες κακούς νεοναζί. Στη δίκη, ο δικηγόρος των ναζί ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εύλογες αμφιβολίες για την ευθύνη των πελατών του και οι ναζί τελικά, αθωώνονται λόγω αμφιβολιών.
Έτσι η Kruger αποφασίζει να εκδικηθεί η ίδια. Αυτό είναι το story.
Το σενάριο, λοιπόν, είναι μια κοινή στον κινηματογράφο και όχι στην ζωή - πόσοι αλήθεια, δυτικοί συγγενείς θυμάτων τρομοκρατικών επιθέσεων έχουν αποφασίσει να εκδικηθούν οι ίδιοι για τον χαμό των αγαπητών του προσώπων; - ιστορία εκδίκησης μέσα σε χοντρό περιτύλιγμα πολιτικής ορθότητας.
Η ταινία σκηνοθετήθηκε από έναν Τούρκο (που αναφέρεται ως «Γερμανός σκηνοθέτης»), τον Fatih Akin. "Fatih", όνομα που παρεμπιπτόντως, σημαίνει "Κατακτητής" στα τουρκικά. (Προέρχεται από τον Μωάμεθ Β' τον Πορθητή που είναι γνωστός και ως «Μεχμέτ Φατίχ». Θυμάστε επίσης, την τουρκική υπερπαραγωγή “Fatih“ για την Άλωση).
Κατηγορούμενοι είναι ένα ζευγάρι νεοναζί. Στην ταινία εμφανίζεται και ένας «Έλληνας ξενοδόχος» (ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης) που όπως αποδεικνύεται «είναι μέλος τηςΧρυσής Αυγής»!... Σε άρθρο της ελληνόφωνη συστημική ιστοσελίδα επαινεί τον Φατίχ Ακίν που «αντιστρέφει τους όρους της τρομοκρατίας» και που «πολύ σωστά ενοχοποιεί την άνοδο του νεοναζισμού στη Γερμανία». Ω, ναι, ούτε ένα Αλλάχ Ακμπάρ δεν πρόκειται να ακούσετε εδώ.
Ακόμη και ο κριτικός του Guardian συμφώνησε ότι η ταινία είναι θλιβερή και η ερμηνεία της Kruger τίποτα το ξεχωριστό. Αλλά στις Κάννες εάν κάνετε ταινία με «πολιτικά μηνύματα» κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της πολιτικής ορθότητας παίρνετε επιπλέον πόντους, και έτσι η Kruger αποχώρησε με το βραβείο της "Καλύτερης Ηθοποιού".
Με μια μεγάλη επίθεση «ενσωματωμένων» μωαμεθανών οπαδών της τζιχάντ να συμβαίνει πλέον σε εβδομαδιαία βάση (σε λίγο σε ημερήσια) στην Ευρώπη, αυτού του είδους η αισχρή προπαγάνδα δεν είναι για γέλια, είναι ένα αίσχος.
Κανένας "ευαίσθητος" φυσικά, δεν τολμάει να φτιάξει ταινία με θέμα τρομοκρατικό κτύπημα ισλαμιστών. Ας επιλέξει ένα από τα πολλά. Όποιο θέλει. Ο δε Τούρκος σκηνοθέτης, εάν θέλει να μας κάνει μαθήματα για "τρομοκρατία", "δικαιώματα" και "δημοκρατίες", ας πάει να φτιάξει ταινία για τις σφαγές των ομοφύλων του ή για τους Γκρίζους Λύκους ή έστω για την Τουρκία του Ερντογάν.
Επίσης, ένας σχολιασμός για την εγχώρια πραγματικότητα και όχι για τις φαντασιώσεις των αριστερών: Για τους τέσσερις ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί στην ΜARFIN και που δεν πλήρωσε ποτέ κανένας, θα γίνει καμιά ταινία; Μάλλον όχι. Δεν έχει «νεοναζί», εκεί.
ΥΓ: Κάτω από το βίντεο με το trailer υπάρχει εύστοχο σχόλιο από Γάλλο ή Γαλλίδα, Τα ονόματα των κατηγορουμένων για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Γαλλία:
1995-Khaled Kelkal
1995-Boualem Bensaid
1995-Karim Boussa
1995-Abdelkader Bouhajdar
1995-Abdelkader Mameri
1995-Qmain Ait Ali Belkacem
1995-Nasserdine Slimani
1995-Rachid Ramda
1995-Safé Barouda
2012-Moahamed Merh
2013-Abdelkarim Dekhar
2014-Medhi Nemmouche
2014-Bilala Nzohabonayo
2015-Cherif Kouachi
20115-Said Kouachi
2015-Amedy Coulibaly
2015-Sid Ahmed Glam
2015-Yassin Salhi
2015-Ayoub El Khazzani
2015-Ahmed Almohammed
2015-Abdelslam Salah
2015-Abbdulakbak.B
2016-Larossi Abballa
2016-Mohamed Lahouaiej Bouhlel
2016-Abdel Kermiche
2016-Abdel Malik Nabil-Petijean
2017-Karim Cheurfi
......to be continued
Η πρωταγωνίστρια είναι η ξανθιά, γαλανομάτα Γερμανίδα ηθοποιός Diane Kruger (που κάποτε έπαιξε την «Ωραία Ελένη» στην «Τροία»). Παντρεύεται ένα Τούρκο έμπορο ναρκωτικών και κάνει μαζί του έναν γιο. Αλλά τόσο ο σύζυγός της όσο και ο γιος της πέφτουν θύματα τρομοκρατικής επίθεσης που διαπράχθηκε από τους προαναφερθέντες κακούς νεοναζί. Στη δίκη, ο δικηγόρος των ναζί ισχυρίζεται ότι υπάρχουν εύλογες αμφιβολίες για την ευθύνη των πελατών του και οι ναζί τελικά, αθωώνονται λόγω αμφιβολιών.
Έτσι η Kruger αποφασίζει να εκδικηθεί η ίδια. Αυτό είναι το story.
Το σενάριο, λοιπόν, είναι μια κοινή στον κινηματογράφο και όχι στην ζωή - πόσοι αλήθεια, δυτικοί συγγενείς θυμάτων τρομοκρατικών επιθέσεων έχουν αποφασίσει να εκδικηθούν οι ίδιοι για τον χαμό των αγαπητών του προσώπων; - ιστορία εκδίκησης μέσα σε χοντρό περιτύλιγμα πολιτικής ορθότητας.
Η ταινία σκηνοθετήθηκε από έναν Τούρκο (που αναφέρεται ως «Γερμανός σκηνοθέτης»), τον Fatih Akin. "Fatih", όνομα που παρεμπιπτόντως, σημαίνει "Κατακτητής" στα τουρκικά. (Προέρχεται από τον Μωάμεθ Β' τον Πορθητή που είναι γνωστός και ως «Μεχμέτ Φατίχ». Θυμάστε επίσης, την τουρκική υπερπαραγωγή “Fatih“ για την Άλωση).
Κατηγορούμενοι είναι ένα ζευγάρι νεοναζί. Στην ταινία εμφανίζεται και ένας «Έλληνας ξενοδόχος» (ο σκηνοθέτης Γιάννης Οικονομίδης) που όπως αποδεικνύεται «είναι μέλος τηςΧρυσής Αυγής»!... Σε άρθρο της ελληνόφωνη συστημική ιστοσελίδα επαινεί τον Φατίχ Ακίν που «αντιστρέφει τους όρους της τρομοκρατίας» και που «πολύ σωστά ενοχοποιεί την άνοδο του νεοναζισμού στη Γερμανία». Ω, ναι, ούτε ένα Αλλάχ Ακμπάρ δεν πρόκειται να ακούσετε εδώ.
Ακόμη και ο κριτικός του Guardian συμφώνησε ότι η ταινία είναι θλιβερή και η ερμηνεία της Kruger τίποτα το ξεχωριστό. Αλλά στις Κάννες εάν κάνετε ταινία με «πολιτικά μηνύματα» κομμένα και ραμμένα στα μέτρα της πολιτικής ορθότητας παίρνετε επιπλέον πόντους, και έτσι η Kruger αποχώρησε με το βραβείο της "Καλύτερης Ηθοποιού".
Με μια μεγάλη επίθεση «ενσωματωμένων» μωαμεθανών οπαδών της τζιχάντ να συμβαίνει πλέον σε εβδομαδιαία βάση (σε λίγο σε ημερήσια) στην Ευρώπη, αυτού του είδους η αισχρή προπαγάνδα δεν είναι για γέλια, είναι ένα αίσχος.
Κανένας "ευαίσθητος" φυσικά, δεν τολμάει να φτιάξει ταινία με θέμα τρομοκρατικό κτύπημα ισλαμιστών. Ας επιλέξει ένα από τα πολλά. Όποιο θέλει. Ο δε Τούρκος σκηνοθέτης, εάν θέλει να μας κάνει μαθήματα για "τρομοκρατία", "δικαιώματα" και "δημοκρατίες", ας πάει να φτιάξει ταινία για τις σφαγές των ομοφύλων του ή για τους Γκρίζους Λύκους ή έστω για την Τουρκία του Ερντογάν.
Επίσης, ένας σχολιασμός για την εγχώρια πραγματικότητα και όχι για τις φαντασιώσεις των αριστερών: Για τους τέσσερις ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί στην ΜARFIN και που δεν πλήρωσε ποτέ κανένας, θα γίνει καμιά ταινία; Μάλλον όχι. Δεν έχει «νεοναζί», εκεί.
ΥΓ: Κάτω από το βίντεο με το trailer υπάρχει εύστοχο σχόλιο από Γάλλο ή Γαλλίδα, Τα ονόματα των κατηγορουμένων για τρομοκρατικές επιθέσεις στην Γαλλία:
1995-Khaled Kelkal
1995-Boualem Bensaid
1995-Karim Boussa
1995-Abdelkader Bouhajdar
1995-Abdelkader Mameri
1995-Qmain Ait Ali Belkacem
1995-Nasserdine Slimani
1995-Rachid Ramda
1995-Safé Barouda
2012-Moahamed Merh
2013-Abdelkarim Dekhar
2014-Medhi Nemmouche
2014-Bilala Nzohabonayo
2015-Cherif Kouachi
20115-Said Kouachi
2015-Amedy Coulibaly
2015-Sid Ahmed Glam
2015-Yassin Salhi
2015-Ayoub El Khazzani
2015-Ahmed Almohammed
2015-Abdelslam Salah
2015-Abbdulakbak.B
2016-Larossi Abballa
2016-Mohamed Lahouaiej Bouhlel
2016-Abdel Kermiche
2016-Abdel Malik Nabil-Petijean
2017-Karim Cheurfi
......to be continued
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου