Αν ο άλλος δεν πληρώσει το δάνειο ο πρώτος θα χάσει τα λεφτά που έχει καταθέσει στην τράπεζα και συνήθως είναι οι κόποι μιας ζωής. Όταν
η διαγραφή των κόκκινων δανείων δεν γίνεται με "κούρεμα” καταθέσεων
γίνεται με αύξηση του δημόσιου χρέους. Τουτέστιν κάποιοι αποκτούν στέγη ή
επιχείρηση με τα χρήματα που θα πληρώσουν και αυτοί που δεν έχουν στέγη
κλπ
Ο Α εργάζεται για
δεκαετίες και έχει αποταμιεύσει π.χ. 100.000 για να αγοράσει ένα σπίτι. Ο
Β πάει και δανείζεται 100.000 και αγοράζει το σπίτι σήμερα και όχι μετά
από 10 χρόνια. Ο Β χάνει τη δουλειά του και δεν μπορεί να πληρώσει το
δάνειο. Η τράπεζα για να μην χρεοκοπήσει πρέπει ή να κατάσχει το σπίτι
του Β και να το δώσει στον Α ή να κατάσχει τις καταθέσεις του Α.
Ποιο από τα δυο είναι το πιο δίκαιο;
Όταν το κράτος
παρεμβαίνει με το νόμο Κατσέλη π.χ. και προστατεύει το σπίτι του Β που
όντως αδυνατεί να πληρώσει, χιλιάδες άλλοι που μπορούν να πληρώσουν τα
δάνεια που έχουν πάρει σταματούν να το κάνουν για να επωφεληθούν.
Έτσι τα 10-20 δισ.
"κόκκινα” δάνεια έγιναν 120 δισ. ευρώ και τίναξαν στον αέρα τράπεζες και
οικονομία. Χωρίς την ικανότητα των τραπεζών να χρηματοδοτήσουν την
οικονομία η ανεργία αυξήθηκε. Έτσι έχασε τη δουλειά και ο Γ που πλήρωνε
κανονικά τις δόσεις του δανείου και το πρόβλημα πολλαπλασιάστηκε.
Μέχρι σήμερα οι
ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών έχουν γίνει με χρήματα που δανείστηκε
το κράτος και θα πληρώσουν τα παιδιά μας. Το 2015 το κράτος έχασε τις
συμμετοχές που είχε στις τράπεζες και μαζί την ελπίδα να πάρει τα
χρήματα πίσω.
Η επόμενη ανακεφαλαιοποίηση θα γίνει με ¨κούρεμα” των καταθέσεων...
Έστω και με πολλά χρόνια
καθυστέρηση, οι πλειστηριασμοί είναι δίκαιο και σωστό μέτρο. Δίκαιο
γιατί αποδίδει στον καθένα αυτό που του ανήκει και σωστό γιατί μόνο έτσι
μπορεί να ανακτηθεί η εμπιστοσύνη στο τραπεζικό σύστημα και να
ανακάμψει η οικονομία.
Η καθυστέρηση αυτής της
διαδικασίας έχει καταστρεπτικές συνέπειες για την οικονομία και τη χώρα.
Αποτελεί ερώτημα αν πλέον μπορεί να επιδιορθωθεί η κατάσταση...
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου