Υπάρχει ένας παλαιός μύθος που, αν και «αισωπίζει», δεν περιλαμβάνεται στο σώμα των μύθων του μεγάλου μυθογράφου: Ο
σκορπιός που ήθελε να μετακινηθεί στην απέναντι όχθη του ποταμιού,
επειδή δεν ήξερε κολύμπι, πρότεινε στον βάτραχο να τον μεταφέρει στη
πλάτη του.
Στις
εύλογες αντιρρήσεις του βατράχου ότι δεν μπορεί να το κάνει, αφού ο
επίδοξος επιβάτης διαθέτει δηλητηριώδες κεντρί, που ανά πάσα στιγμή
μπορεί να το χρησιμοποιήσει, ο σκορπιός αντέτεινε με όρκους ότι
αποκλείεται να αδικοπραγήσει, αφού σ’ αυτήν τη περίπτωση θα κινδύνευε
και ο ίδιος να πνιγεί. Έτσι ο βάτραχος ενέδωσε και απεδέχθη την
μεταφορά.
Στο
μέσο της διαδρομής ο σκορπιός δεν αυτοσυγκρατήθηκε και τσίμπησε τον
ευεργέτη του. Καθώς συμπνίγονταν αμφότεροι, ο βάτραχος πρόλαβε να
ψελλίσει «γιατί το έκανες αυτό, αφού και εσύ θα πνιγείς;». Και η
απάντηση του δολοφόνου: «Το γνωρίζω, αλλά αυτή είναι η φύση μου, ρε
φίλε, να συμπεριφέρομαι έτσι»!…
Είναι,
φευ, στη «φύση» του τούρκου να ενεργεί βαρβαριστί. Πριν αλέκτορα
φωνήσαι, άλλωστε, λύκοι, γκρίζοι ή μαύροι δεν έχει σημασία, λύκοι
εισέβαλαν στην Αγιά Σοφιά για να «προσευχηθούν», ενώ βουλευτές του ΑΚΡ
ζήτησαν να μετατραπεί η Αγιά Σοφιά σε τζαμί… -Το έχουν κάνει ήδη για την
Αγιά Σοφιά της Τραπεζούντας και για άλλα ιστορικά προσκυνήματα της
Ορθοδοξίας.
Το 2017 διέπραξαν διπλάσιες παραβιάσεις του εναερίου χώρου μας και υπερτετραπλάσιες των χωρικών μας υδάτων σε σχέση με το 2016.
Η
επίσκεψη του ανεπιθυμήτου δεν άλλαξε την συμπεριφορά του. Μάλλον τη
χειροτέρεψε. Ο Γιλντιρίμ μίλησε προχθές στην τουρκική Βουλή για “γκρίζες
ζώνες”, πράγμα που επιβάλλει την κατακόρυφη ενδυνάμωση της
εθνικοαμυντικής μας θωράκισης και την παντί σθένει άμεση αποκατάσταση
της αεροναυτικής μας ισορροπίας.
Οι
σημερινές ηγεσίες μας, εκτός αν γίνει κάποιο θαύμα μεταστροφής τους,
αδυνατούν να συλλάβουν το υπερκατεπείγον ικανοποίησης αυτής της ανάγκης.
Ο Ανώνυμος, συγγραφέας της «Ελληνικής Νομαρχίας», αφιερώνει το έργο του στον Ρήγα Βελεστινλή με μία φράση του Βιργιλίου «exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor»
που μεταγλωττίζει ο ίδιος αρχαιοελληνιστί «αναφανήναι τις εκ των οστέων
ημών έκδικος»(=απ’ τα κόκκαλα βγαλμένος των Ελλήνων τα ιερά να
ξεπηδήσει κάποιος εκδικητής και τιμωρός). Γένοιτο!
Ο
Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ διακωμώδησε προχθές την πραγματική ελληνική θέση για
το σκοπιανό «ονομασία χωρίς το Μακεδονία, ή παράγωγά του»-όχι την
«επίσημη», «Μακεδονία με γεωγραφικό προσδιορισμό». Το διέπραξε παρουσία
του σκοπιανού πρωθυπουργού όπου ονόμασε τα Σκόπια «Μακεδονία»! Αμέσως
όμως μετά ξέσπασε σε ειρωνικά «γελάκια» για το κατόρθωμά του
καταλήγοντας με το ίδιο πάντοτε ένοχο ύφος ότι έκανε … λάθος και
εννοούσε…Σκόπια!
Θα βάλει κάποιος στη θέση του τον Λουξεβουργέζο, ή θα του στείλουμε ένα βαρέλι βαρύ ελληνικό κρασί;
Υπάρχει
μια αδάπανη κινητικότητα του Ζάεφ για την ονομασία εξαιτίας της σπουδής
του να μπει στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς. Λέμε αδάπανη όσο ο κ.
Κοτζιάς δεν ξεκαθαρίζει ότι οποιαδήποτε ονομασία τους δεν θα έχει τον όρο Μακεδονία.
Έβγαλαν από το «ψυγείο» και τον Νίμιτς, τρισαποτυχημένο διαπραγματευτή…
Επείγει το άμεσο ξεκαθάρισμα της δικής μας θέσης «Ονομασία χωρίς το Μακεδονία ή παράγωγα». Το περισσόν εκ του πονηρού.
Έχει
τη σημασία της η δήλωση του πρώτου σκοπιανού προέδρου Κύρο Γκληγκόροφ
(6/3/1992). Την επαναλαμβάνει και στα Απομνημονεύματά του (σελ. 259).
«Είμαστε Σλάβοι. Ήλθαμε εδώ τον 6ο μ.Χ. αιώνα και δεν έχουμε καμιά σχέση με τους αρχαίους Μακεδόνες». Με αυτή τη βάση μπορούμε να προχωρήσουμε.
Ο
ηττημένος και ολούθε παρητημένος σήμερα Γκρουέφσκυ είχε απαγορεύσει την
αναμετάδοσή της. Ήδη όμως η μεγαλύτερης κυκλοφορίας σκοπιανή εφημερίδα Vecer την ξαναέβαλε στην ιστοσελίδα της…
Ο
επικεφαλής της Κομισιόν στη διαπραγματευτική ομάδα των δανειστών μας
(=διεθνών τοκογλύφων) Ντέκλαν Κοστέλο, από την Νέα Υόρκη αυτή τη φορά
(συνέδριο Capital Link),
εκτέλεσε εν ψυχρώ την όλη περιρρέουσα ατμόσφαιρα προσδοκώμενης ευτυχίας
που διαχέει η Κυβέρνηση. Μας προσγείωσε ανώμαλα δηλώνοντας ότι: «ο
δρόμος των μεταρρυθμίσεων θα είναι μακρύς καθώς μια βιώσιμη οικονομική
ανάπτυξη θα χρειαστεί τη διατήρηση (sic!) της
εφαρμογής των δομικών μεταρρυθμίσεων για πολλά ακόμη χρόνια».
Ξεχωρίζουμε: «διατήρηση» και «για πολλά ακόμη χρόνια»! Ζήσε μαύρε μου να
φας τριφύλλι και τον Αύγουστο σταφύλι.
Δεν
μας χρειάζονταν βεβαίως ο Κοστέλο για την προσγείωση στην
πραγματικότητα. Την βιώνουμε: μισθοί, συντάξεις, καταθέσεις, ενοίκια
δεσμεύονται καθημερινά για χρέη στο Δημόσιο. 1.014.295 είναι οι πολίτες
που χρωστούν και αδυνατούν να πληρώσουν.
Στη
κλασσική μας παράδοση υπάρχει βεβαίως ο «Προμηθεύς Δεσμώτης»-εκεί μας
έχουν τώρα-αλλά η κάθαρση επέρχεται με τον «Προμηθέα Λυόμενο». Εκεί
προσβλέπουμε…
antibaro
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου