Εἶναι θέμα συμπεριφορᾶς

Γνωρίζουμε κάποιον ὁ ὁποῖος εἶχε κατάστημα στό ὁποῖο σύχναζε πολύ νεολαῖα.

Ἕνας θαμῶνας τοῦ εἶπε κάποτε: Ξέρετε γιατί ἐσεῖς ξεχωρίζετε ἀπό ἄλλους συναδέλφους σας; Ἀπό τί; ρώτησε ἐκεῖνος παραξενεμένος. Ὅτι ἐσεῖς λέτε «συγγνώμη» ἀπάντησε ὁ πελάτης. Συγγνώμη! Μιά λέξη ἀπλούστατη, κυριολεκτικά μαγική, λύνει ἄπειρα προβλήματα εἰδικά ὅταν εἶναι στήν ἀρχή. Γιατί ὅταν τό πρᾶγμα λάβει μεγάλη ἔκταση, δύσκολα ἐλέγχεται.

Τόν τελευταῖο καιρό βρίσκεται στήν κορυφή τῆς ἐπικαιρότητας τό θέμα τῆς πωλήσεως τῶν βλημάτων. Κατ’ ἀρχάς, σέ ἀντίθεση μέ τό ρεῦμα, θά τολμήσουμε νά ὑποστηρίξουμε, ὅ,τι ὁ ρόλος τῶν μεσαζόντων εἶναι πολλάκις χρήσιμος, σημαντικός καί ἀπαραίτητος. Δέν εἶναι τυχαῖο ὅ,τι ὅλοι οἱ καλλιτέχνες καί οἱ ἀθλητές διαθέτουν μάνατζερ. Χωρίς νά ἔχουμε κάποια ἰδιαίτερη πληροφόρηση, ἀλλά μέ ὅσα διαβάζουμε καί ἀκοῦμε, θά παίρναμε 66.000.000 € γιά τήν πώληση 100.000 βλημάτων, ἐνώ τά ὑπόλοιπα 200.000, κοστολογοῦνται στήν μαῦρη ἀγορά μέ 150.000.000 €. Τά πρῶτα θά δίδονταν μέ διακρατική συμφωνία, ὅμως τά δεύτερα, μόνον ἕνας ἰδιώτης ἔχει τήν δυνατότητα νά τά διαθέσει. Ἔχει τήν εὐκολία νά ἐλιχθεῖ καί νά διαπραγματευτεῖ, ἐνώ τό κράτος εἶναι ὑποχρεωμένο νά πατᾶ σέ συγκεκριμένες ράγες καί μέ γραφειοκρατία πού δέν μπορεῖ νά ἀποφύγει. Τώρα ἀπό ὅ,τι φαίνεται, ὄχι μόνον δέν θά ὠφεληθοῦμε, ἀλλά θά ἐπιβαρυνθοῦμε καί γιά τήν καταστροφή τῶν βλημάτων.

Τό «σκάνδαλο» ξεκίνησε νά ἐκρήγνυται ὅταν ὁ ὑπουργός Ἀμύνης ἀντιμετώπισε σκαιά τόν ταξίαρχο, μέχρι πού διέταξε τήν σύλληψή του. Ἄν τόν εἶχε πάρει κατ’ ἰδίαν καί τοῦ ἐξηγούσε φιλικά πῶς ἔχουν τά πράγματα, ἴσως νά μήν εἶχε συμβεῖ τίποτε ἀπό ὅσα ζήσαμε καί νά εἶχε αἴσιο τέλος ἡ πώληση.