
Νίκος Ταμουρίδης
«Πορφυρέαν
σοι Λεωνίδα, ώπασε χλαίνην Ξέρξης, ταρβήσας έργα τεάς αρετάς. Ου
δέχομαι! Προδόταις αύτα χάρις. Ασπίς έχει με και νέκυν, ο πλούτος γαρ
ουκ εμόν εντάφιον», δηλ. «Με πορφυρά χλαίνη σε σκέπασε ο Ξέρξης Λεωνίδα,
φοβηθείς τα έργα των αρετών σου. (Αλλά είπες) Δεν δέχομαι! Αυτά είναι
χάρη για τους προδότες. Είθε η ασπίδα να με σκεπάζει και νεκρόν, αφού ο
πλούτος δεν (θέλω να) είναι δικό μου εντάφιο», διατρανώνει...