Σκάσε ἐπιτέλους

Μέ αὐτήν τήν φράση ἐπέκρινε ἕνας νεαρός διάκονος ἀπό τήν Μεσσηνία, τόν ὀγδοντάχρονο Μητροπολίτη Καλαβρύτων. Πρίν νά ἐξετάσουμε τίς διαφορές τῶν ἀπόψεων, σημαντικό εἶναι, ὁ τρόπος συμπεριφορᾶς.

Αὐτό τό εὔμορφο παλληκαράκι λοιπόν, ἰδιαιτέρως καλλωπισμένο, ἄν δέν εἶχε ἀκολουθήσει αὐτό τό «ἐπάγγελμα», θά μποροῦσε ἴσως νά ἦταν μοντέλο. Καί μιλᾶμε συνειδητά γιά ἐπάγγελμα, γιατί θεωροῦμε ἀπίθανο νά ἔχει ἐπίγνωση τοῦ ὑψηλοτάτου λειτουργήματος τῆς ἱερωσύνης. Τό ὀξύμωρο εἶναι ὅ,τι ἐνῶ ὁ διάκος προσαγορεύεται «Εὐλαβέστατος», ὁ ἴδιος ἐφάνη ἀνευλαβέστατος καί ἀναιδέστατος. Ἄν δέ, ἐπικροτεῖται ἡ φράση του ἀπό κάποιους Δεσπότες, φοβούμεθα ὅ,τι θά γίνει σύνθημα καί ἀφορμή γιά ἀσέβεια στούς ἱεράρχες. Θά πρέπει νά ὑπάρξει καταδίκη του ἀπό τήν Ἱερᾶ Σύνοδο.

Γιά τήν οὐσία τοῦ θέματος ἔχουμε τά ἐξῆς: Ψηφίζονται νόμοι ἐκτρώματα οἱ ὁποῖοι προωθοῦν, προβάλλουν καί ἐπιβάλλουν τήν ἀνωμαλία, τήν διαστροφή, τόν ἐκφυλισμό, τήν ἀθεΐα, τόν ἐθνομηδενισμό καί γενικῶς πλήττουν ὅλες μας τίς ἀξίες. Αὐτή ἡ τακτική, ἔχει ξεκινήσει ἐδῶ καί κάποιες δεκαετίες κλιμακωτά, μέ κορύφωση τά τελευταῖα χρόνια. Τό δυστύχημα εἶναι ὅ,τι ἀπό τήν συνεχῆ προπαγάνδα, ἔχει δηλητηριαστεῖ ἕνα σημαντικό κομμάτι τῆς κοινωνίας μας  καί ἔχουν υἱοθετήσει αὐτές τίς ἀρρωστημένες ἀπόψεις, ἤ μένουν ἀπαθεῖς σέ ὑβριστικές πράξεις.

Ἀπό τήν ἄλλη μεριά ἀντιμετωπίζουμε πολλά δεινά, ὅπως οἰκονομική κρίση, πνιγμοί, πυρκαϊές κ.ἄ. Ἐδῶ δημιουργεῖται μία διχογνωμία. Συνδέονται αὐτά τά δύο ἤ ὄχι; Ἡ ἀπάντηση εἶναι ὅ,τι αὐτοί οἱ ὁποῖοι δέν πιστεύουν στήν ὕπαρξη πνευματικῶν νόμων, προφανῶς ἐνδιαφέρονται μόνον γιά τήν φυσική διάσταση τῶν πραγμάτων καί δέν τίθεται κανένα ἄλλο θέμα. Οἱ ἄλλοι ὅμως, δέχονται ὅ,τι κάθε σκέψη, λόγος καί πράξη, ἔχει τήν φανερή ἐξήγηση, ἀλλά καί τήν ἀφανῆ αἰτία.

Οἱ ἀρχαῖοι στούς ὁποίους ἡ θρησκεία ἦταν ἄρρηκτα συνδεδεμένη σέ ὅλες τους τίς ἐκδηλώσεις, πίστευαν ὅ,τι τήν Ὕβρι ἀκολουθεῖ ἡ Νέμεσις. Ὁ Δημόκριτος ἔλεγε ὅ,τι «γιά τούς ἀνόητους, δάσκαλος δέν εἶναι ἡ λογική, ἀλλά ἡ συμφορά. Οἱ Ἰνδουιστές καί οἱ Βουδιστές, ὑποστηρίζουν ὅ,τι κάθε πρᾶξις εἶναι ἀποτέλεσμα αἰτίας τοῦ παρελθόντος (Κάρμα). Τό ἴδιο λένε καί στά ἀγιορείτικα γεροντικά «ἐν ἄλλοις πταίομεν καί ἐν ἄλλοις τιμωρούμεθα». Κατά τήν Ἁγία Γραφή, κάθε κακό πού συμβαίνει στόν κόσμο, αἰτία ἔχει τήν ἁμαρτία. Ἐπίσης: «ὅν ἀγαπᾶ Κύριος παιδεύει, μαστιγεῖ δέ υἱόν ὅν παραδέχεται». Ὁ Γόρτυνος Ἰερεμίας λέγει: «Ἁμαρτήσαμε καί ἡ ἁμαρτία φέρνει τήν τιμωρία». Ὁ Ἐφραίμ Ἀριζόνας: «Γυρίσαμε τήν πλάτη στόν Θεό καί θά μᾶς βροῦν συμφορές». Ἄλλος γέροντας: «πρέπει νά πάθουμε καμμιά καταστροφή μήπως καί σωθοῦμε». Ὁ π. Θεόδωρος Ζήσης: «Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τό Θεό, ἡ ἀλλοτρίωση τοῦ ἀνθρώπου, ἀποτελεῖ τήν οὐσία τοῦ κακοῦ, τῆς ἁμαρτίας». Ὁ Ὅσιος Παΐσιος: «Ἡ ἁμαρτία φέρνει τὶς συμφορές». Γιά τήν μεγάλη φωτιά τοῦ 1990 στό Ἅγιον Ὅρος, εἶχε πεῖ ὅ,τι ἦταν σκαμπίλι ἀπό τήν Παναγία. Ἐπίσης ἔλεγε: «Οἱ ἀκρίδες, οἱ πόλεμοι, ἡ ἀνομβρία, οἱ ἀρρώστιες εἶναι μάστιγα. Ὄχι ὅ,τι ὁ Θεός θέλει νά παιδαγωγήση ἔτσι τόν ἄνθρωπο, ἀλλά εἶναι συνέπεια τῆς ἀπομακρύνσεως τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό. Ἐπιτρέπει δέ νά συμβεῖ μιά συμφορά, γιά νά συνετισθοῦν».

Μετά ἀπό ὅλα αὐτά τί περιμένουμε; Νά κάνουμε ὅ,τι κάνουμε καί νά τό ξεπερνᾶμε ἀβρόχοις ποσί; Ἐκεῖ πού διαφωνοῦμε μέ τόν Καλαβρύτων εἶναι ὅ,τι στοχοποιεῖ μόνον τόν Τσίπρα. Ὅμως ἡ εὐθύνη εἶναι συλλογική. Ἄλλωστε «κατά τόν λαό καί οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ, ὅπως καί οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ». Εἶπε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος γιά τόν Ἀμβρόσιο ὅ,τι ἐκφράζει προσωπικές ἀπόψεις. Ἔ καί λοιπόν; Ὅ,τι λέει ὁ ἴδιος δέν εἶναι προσωπικές του ἀπόψεις; Βγῆκαν πολλοί καί μίλησαν. Ἐπιτέλους ἔχουμε χορτάσει ἀπό θέσεις πολιτικολογούντων, ἀθεολογήτων καί ἀγαπολόγων ἱερωμένων. Κατά τήν ἐκτίμησή μας, ὅλα αὐτά πού ζοῦμε εἶναι ἀρχή ὠδίνων. Δέν ἔχουμε δεῖ τίποτε ἀκόμη. Ἀλίμονο ἀπό αὐτά πού θά ἔλθουν.

Ἀδελφέ μας εὐλαβέστατε Διάκονε, πιστεύω νά κατάλαβες ὅ,τι ἐσύ εἶσαι τό σαμάρι. Τά γαϊδούρια εἶναι πολλά καί ὁ νοῶν νοεῖτω.

Χάρης Δημούτσος

Δημοσιεύθηκε στήν ἐφημερίδα «Αχαρναϊκή» στίς 2/9/18