Διάβασα την
έκκληση της αποκαλούμενης «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ» με την οποία
καλούν όλες τις δημοκρατικές και
προοδευτικές δυνάμεις να συστρατευθούν στον αγώνα ενάντια στην επέλαση της ακροδεξιάς και του
φασισμού που απειλούν τις αξίες της δημοκρατικής Ευρώπης στην οποία ανήκει –
ευτυχώς – και η χώρα μας, ανεξαρτήτως
κομματικών και λοιπών απόψεων. Αναφέρουν
χαρακτηριστικά:
«Σ΄ αυτή τη μεγάλη
προοδευτική - δημοκρατική συμπαράταξη δεν υπάρχουν ούτε αποκλεισμοί ούτε
ηγεμονισμοί, αλλά ο απόλυτος σεβασμός στις επιμέρους απόψεις αλλά και στις
κομματικές προελεύσεις του καθενός μας.»
Την προμετωπίδα
της ανακοίνωσης κοσμεί ένα σκίτσο που απεικονίζει μια «θερμή χειραψία» η οποία μου έφερε στο νου ένα χαρακτικό του
αείμνηστου Τάσσου (από την Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης - εκδόσεις ΑΥΛΟΣ
1979) που το είχαμε χρησιμοποιήσει στην πρώτη συλλογική εκδήλωση για την Ενωμένη Εθνική Αντίσταση πριν πολλά,
πολλά χρόνια, το 1982 αν θυμάμαι καλά, στο Δημοτικό Σχολείο Θρακομακεδόνων, δεν
υπήρχε ακόμη το Πνευματικό Κέντρο. Μέχρι τότε, μέχρι δηλαδή το «επάρατο» ΠΑΣΟΚ
να αναγνωρίσει την Εθνική Αντίσταση, όχι μόνο τέτοιες εκδηλώσεις δεν γινόντουσαν αλλά είχε διωχθεί ο τότε
Δήμαρχος Αχαρνών Ντίνος Βρεττός γιατί κατέθεσε σχετικό στεφάνι στο Ηρώον σε κάποια εθνική επέτειο.
Για
κάποιο διάστημα οι δημοκρατικές δυνάμεις
της περιοχής , όπως ελπίζω να θυμούνται κάποιοι από τους υπογράφοντες την υπόψη
ανακοίνωση, συνεργάστηκαν αποτελεσματικά σε επίπεδο συλλόγων αλλά και δημοτικών
εκλογών. Δυστυχώς όμως αυτό το πνεύμα συμπόρευσης και συνεργασίας δεν επέπρωτο
να μακροημερεύσει εξαιτίας της μισαλλοδοξίας
κάποιων ακατάλληλων προσώπων σε
τοπικό επίπεδο αλλά και γενικότερα λόγω της στροφής της πολιτικής ηγεσίας μέρους
των λεγόμενων προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων.
Ετσι,
φθάσαμε στο σωτήριον έτος 2015 όταν με κυβέρνηση ριζοσπαστικής αριστεράς πολλοί από μας παρά
τις εκπεφρασμένες δημοκρατικές πεποιθήσεις μας, δεχθήκαμε έναν καταιγισμό
απαράδεκτων προπηλακισμών και ύβρεων του τύπου «γερμανοτσολιάδες, εθνοπροδότες,
ταγματασφαλίτες, μερκελιστές,
πουλημένοι, ευρωλιγούρηδες» κτλ, κτλ γιατί δεν συμφωνούσαμε με την κυβερνητική
γραμμή για το επικείμενο δημοψήφισμα!
Προσωπικά, ειλικρινά πληγώθηκα βαθειά απ’ αυτήν την συμπεριφορά
κάποιων συμπολιτών μου δεδομένης της ιστορίας και της μεγάλης προσφοράς όλης της οικογένειάς μου στην πατρίδα και τη
δημοκρατία αλλά και της προσωπικής μου διαδρομής στον τόπο και μάλιστα σε
καιρούς χαλεπούς .
Διαμαρτυρήθηκα τότε από τις στήλες των τοπικών εφημερίδων θυμίζοντας στους
υβριστές τη γνωστή ρήση του μεγάλου διανοητή Βολταίρου:
«Δε συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα
λες, αλλά θα υπερασπίζω και με το τίμημα της ζωής μου ακόμη, το δικαίωμά σου
ελεύθερα να λες όσα πρεσβεύεις. »
Ευελπιστούσα ότι κάποιοι νουνεχείς συμπολίτες μου, με τους οποίους
γνωριζόμασταν από παιδιά, θα καταδίκαζαν με κάποιο τρόπο αυτήν την άδικη και
ανοίκεια επίθεση εναντίον μας. Μάταια όμως, οι όποιες ελπίδες μου αποδείχτηκαν
φρούδες. Οι καταστροφικές διχαστικές πρακτικές που υποδαυλίζονταν από την
αλαζονεία της εξουσίας υπερίσχυσαν.
Τώρα
βέβαια που η κυβερνώσα «αριστερά» κλονίζεται, κάποιοι επιχειρούν να ρίξουν
γέφυρες συνεργασίας στις δημοκρατικές δυνάμεις με τις οποίες κάποτε συμπορεύτηκαν επιτυχώς όταν ήσαν
αδύναμοι για να τις λοιδωρήσουν και να τις κατασυκοφαντήσουν όταν κατέκτησαν
την εξουσία. Φρονώ ότι σ’ αυτό το πλαίσιο κινείται και η εν λόγω άκρως ενωτική έκκληση της «Πρωτοβουλίας
πολιτών κλπ.» που ορθώς επισημαίνει πως:
«…..σ’ αυτή τη
νέα περίοδο και μπροστά στις κρίσιμες αναμετρήσεις που έρχονται τόσο στη χώρα
μας όσο και στην Ευρώπη η συμπαράταξη και η κοινή προγραμματική δράση μιας
ευρύτατης συμμαχίας που περιλαμβάνει πολίτες που ανήκουν στο χώρο
της προοδευτικής – δημοκρατικής παράταξης αποτελεί ιστορική ανάγκη.»
Λυπάμαι αξιότιμοι συμπολίτες,
αλλά αυτή η «αγάπη» άργησε μια μέρα
ή μάλλον …τέσσερα και χρόνια! Και εν
πάση περιπτώσει θα ’πρεπε να προηγηθεί μια
έστω τυπική συγγνώμη για όσα μας καταμαρτυρούσατε τον καιρό της παντοδυναμίας σας.
Τώρα , φοβάμαι ότι είναι κάπως αργά για δάκρυα. Κι όπως λέει κι ο σοφός λαός « Σαν βουλιάζει η βάρκα σου, τι τη θες τη
σέσουλα ;». Το ποια είναι η πιο αξιόπιστη προοδευτική-δημοκρατική παράταξη
θα το αποφασίσουν οι πολίτες αυτής της χώρας στις προσεχείς εκλογές.
Βέβαια,
ενδεχομένως ποσώς σας ενδιαφέρουν οι
αιτιάσεις μιας … γριάς γκρινιάρας όπως εγώ που έχει αποσυρθεί οριστικώς από τα
κοινά και δεν επηρεάζει κανένα. Εξακολουθώ να πιστεύω όμως πως κάποια πράγματα πρέπει να λέγονται με τ’
όνομά τους. Αν μη τι άλλο, είναι θέμα αξιοπρέπειας.
Βαρβάρα Ταβλαρίδου Μπακάλη
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου