Ήταν να το δούμε κι αυτό – Ένα εθνομηδενιστικό διάγγελμα για την 25η Μαρτίου

του Γιώργου Καραμπελιά

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σκανδαλωδώς, στο διάγγελμά του για την 25^η Μαρτίου όχι μόνο δεν αναφέρθηκε καθόλου στο γιατί και ενάντια σε ποιους ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες αλλά δεν υπάρχει και καμία αναφορά σε Τούρκους, Οθωμανούς και καταπίεση των Ελλήνων, και μοιάζει να συναγωνίζεται επάξια τα αντίστοιχα μηνύματα του Τσίπρα, του Μπαλτά ή του Φίλη στις εθνικές επετείους, που μιλούσαν για νεαρό έθνος :  Οι  Έλληνες, με την Επανάσταση, απλώς από “υπήκοοι” έγιναν “πολίτες” ούτε καν «ελεύθεροι πολίτες»! Και το χειρότερο: με την επανάσταση “συγκρότησαν Έθνος. Και ίδρυσαν κράτος Δημοκρατίας και Δικαιοσύνης”. Εδώ λοιπόν, ο πρωθυπουργός της χώρας δείχνει να αναπαράγει σε διάγγελμά για την εθνική επέτειο αμάσητες τις ουρανομήκεις βλακείες των Φαλμεράυερ, Λιάκου, Χομπσμπάουμ και λοιπόν, για το «νεοφανές ελληνικό έθνος» το οποίο δημιουργήθηκε μετά την Επανάσταση. Σε αντίθεση με αυτό που γνωρίζουν όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες, για την απελευθέρωση του έθνους τους, μετά από εκατοντάδες χρόνων αιματηρούς αγώνες. Και προφανώς, καμία αναφορά σε Βελεστινλή, Κολοκοτρώνη, Καποδίστρια  ή στις αναρίθμητες μάχες του ελληνισμού που ακολούθησαν το ’21 για την έστω κολοβή εθνική μας ολοκλήρωση.

Χειρότερο όμως είναι  το ότι δεν υπάρχει ούτε η ελάχιστη αναφορά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει σήμερα η πατρίδα μας εκτός από τον κορωνοϊό.  Σύμφωνα με το διάγγελμά του “Ήρωες” είναι μόνο οι όντως ηρωικοί γιατροί και νοσηλευτές μας χωρίς να γίνεται  καμία αναφορά στους “ήρωες” των ενόπλων τμημάτων του έθνους που φυλάνε τα σύνορά μας και θα κληθούν να δώσουν ίσως ακόμα σκληρότερους αγώνες αύριο.

Μέχρι σήμερα αναγνωρίζαμε στον Κυριάκο Μητσοτάκη το γεγονός ότι, –παρότι όπως οι περισσότεροι της γενιάς του, προέρχεται από ένα εθνομηδενιστικό περιβάλλον και δεν φαίνεται να έχει πλήρη συνείδηση των ιστορικών διακυβευμάτων του ελληνισμού–, έχει δείξει πως διαθέτει μια δυνατότητα προσαρμογής, συχνά  σε αντίθεση με τις ίδιες τις μύχιες σκέψεις του.

Έτσι, ανέτρεψε την αρχική θέση του  που ήταν υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, και προσχώρησε σε κείνους που την απέρριπταν έστω φραστικά,  με αποτέλεσμα να μεταφέρει την κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ και να την ελαχιστοποιήσει για τη ΝΔ. Εν συνεχεία, ενάντια στις ίδιες τις νεο-φιλελεύθερες απόψεις του περιβάλλοντός του, εφάρμοσε μια οικονομικο-κοινωνική πολιτική που ο Κώστας Καραμανλής θα χαρακτήριζε μάλλον πολιτική του “κοινωνικού φιλελευθερισμού”.

Στα ελληνοτουρκικά και το μεταναστευτικό, υποχρεώθηκε να κάνει στροφή 180 μοιρών. Ξεκίνησε μειώνοντας τον προϋπολογισμό του 2020 για την Άμυνα και βρέθηκε μπροστά στην ανάγκη νέων εξοπλισμών μετά την τουρκική επιθετικότητα. Κατήργησε το Υπουργείο Μετανάστευσης και κατέληξε «φρουρός», μαζί με την Ούρσουλα στα σύνορα του… Έβρου. Στράφηκε ακόμα και εναντίον κάποιων ΜΚΟ, παρότι είναι ιδεολογικά και οικογενειακά συνδεδεμένος μαζί τους. Και τέλος, μπροστά στον κορωνοϊό, αν και οπαδός ενός “κράτους νυκτοφύλακα” του ιδιωτικού τομέα, κατέληξε «παρεμβατιστής» σε όλα τα πεδία.

«Ανάγκα και οι θεοί πείθονται» λοιπόν;  Δυστυχώς, όμως, όποιος πείθεται  εξ ανάγκης, κινδυνεύει πάντα να επιστρέψει στο «χούι» του. Διότι, δυστυχώς, αυτές οι «προσαρμογές», τόσο από τον Μητσοτάκη όσο και από εκείνους που τον περιστοιχίζουν, δεν αλλάζουν το ιδεολογικό τους υπόβαθρο και παρεμπιπτόντως τη βαθιά  ιστορική τους άγνοια…

Έτσι, με πρόσχημα τις δύσκολες συνθήκες που περνάμε, η 25^η Μαρτίου περιορίζεται αποκλειστικά σε μάχη για τον “κορωνοϊό”. Ο τουρκικός επεκτατισμός  κρύφτηκε κυριολεκτικά πίσω από τον κορωνοϊό ώστε να παραχαραχθεί για άλλη μια φορά η πραγματικότητα και να επιβεβαιωθεί η στρουθοκαμηλική πολιτική των εθνομηδενιστικών ελίτ. Την ίδια ακριβώς στιγμή που οι Τούρκοι παραβίαζαν ξεδιάντροπα τον εναέριο χώρο των νησιών μας.

Επί της ουσίας το μήνυμα Μητσοτάκη είναι ένα μήνυμα βαθιά διχαστικό, γιατί αντιπαραθέτει –έμμεσα αλλά σαφέστατα δια της παραλείψεως– το ιατρικό προσωπικό, που δίνει τη μάχη στα νοσοκομεία, με… τους Έλληνες αεροπόρους που αναχαιτίζουν τις καθημερινές επιδρομές του νέου Σουλτάνου και τους Έλληνες αστυνομικούς και φαντάρους που αντιμετωπίζουν καθημερινά τα τουρκικά χημικά στον Έβρο

Σε μια στιγμή που οι Έλληνες νιώθουν την ανάγκη της εθνικής ενότητας, για να αντιμετωπιστεί η τρομερή δοκιμασία που περνάμε, ο Μητσοτάκης, παρά τις εκκλήσεις του για κάτι τέτοιο, με ένα τέτοιο μήνυμα υπονομεύει επί της ουσίας αυτή την ενότητα. Και καταδεικνύει  εντέλει πως, όταν κάποιος σύρεται διαρκώς από την πραγματικότητα σε θέσεις τις οποίες δεν ενστερνίζεται αλλά παραμένει σταθερά ριζωμένος στον εθνομηδενιστικό του κόσμο, αργά ή γρήγορα θα έρθει σε σύγκρουση με την πραγματικότητα κινδυνεύοντας να αποδειχθεί δραματικά ανεπαρκής σε στιγμές που θα χρειάζονται γρήγορες αποφάσεις.

Μέσα από τη στάση του στον Έβρο και τις επιλογές του για την αντιμετώπιση της κρίσης του κορωνοϊού, είχε φανεί να κατανοεί την ανάγκη της εθνικής ενότητας και να θέλει να λειτουργήσει ως ηγέτης της χώρας του. Με το διάγγελμά του όμως μας κάνει να θυμόμαστε ότι ο ελληνικός λαός θα πρέπει να τους έχει υπό διαρκή… «επιτήρηση». Μόνο η λαϊκή βούληση μπορεί να τους επιβάλει κατευθύνσεις σύμφωνες με τις ανάγκες του έθνους και όχι βέβαια η εθνομηδενιστική τους ιδεολογία.

Εξάλλου, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, για να αλλάξει τη θέση του για τις Πρέσπες, έπρεπε να προηγηθεί η πάνδημη κινητοποίηση των Ελλήνων ενώ για το μεταναστευτικό να προηγηθούν οι κινητοποιήσεις των κατοίκων της Χίου και της Λέσβου. Πόσο λοιπόν μπορούμε να τον εμπιστευόμαστε τυφλά;